Dom Quinn'a i Nelly

Nelly

Prychnęła pogardliwie.
Pozwoliła się wciągnąć chłopakowi do domu
Spojrzała na Dexa i uśmiechnęła się przebiegle.
-Teraz ja mu pokażę.
Przemieniła się w wilka.
Lekko zaczaiła się przy drzwiach do ogrodu.
Wiedziała że Quinn jej nie widzi.
Jednym susem wyskoczyła z domu i żuciała się na brata przygniatając go do ziemi.
Warknęła groźnie na niego obnażając zęby.
Łapy twardo trzymała na jego mięśniech. Złapała zębami za jego podkoszulek zrywając go i p rzy okazji drapiąc klatkę piersiową.

Dexter

Westchnął tylko i widząc co robi Nelly podbiegł do drzwi i wrzasnął na cały głos: - Nelly! Przestań! - Cóż... przesadzała już.

Quinn

Słuch zły nie miał, więc chwilę przed atakiem usłyszał siotrę. Odepchnął lekko Jenny, puszczając jej nadgarstki. Kiedy atak nastąpił, zamienił się mimowolnie w wilka. Cóż, to był instynkt. Również warknął niebezpiecznie. Odepchnał siostrę nie za mocno od siebie, póki jesczze nie zrobiła mu groźneijszych ran. Wstał z ziemi po czym łypnął nań wzrokiem, uginając lekko nogi. Uszy miał postawione ku górze.

Jenny M.

Lekko zdezorientowana odsunęła się trochę, na bezpieczną odległość. Dla niej nie wyglądało to zbyt bezpiecznie.

Dexter

Na progu zmienił się także w wilka i wybiegł. Stanął pomiędzy Nelly, a jej bratem. Miał nadzieję, że będzie rozsądny i nic głupiego nie zrobi, ale nie obiecywał. Narazie warczył tylko cicho i wpatrywał się w wilki obok niego.

Nelly

Dex odsuń się! Quinn nie pozwolę abyś mnie lekceważył
Warknęła. Przygotowała się do skoku. Cały czas warczała.
Wychwytując trochę myśli Dexa dodała od siebie
wcale nie przesadzam
Odskoczyła w bok od razu doskakując do brata. Walnęła go łapą w bok i ugryzła w kark.[/i]

Quinn

Stał spokojnie, dopóki dziewczyna nie zaatakowała. Kiedy poczuł ugrzienie schylił łeb, aby ugryźć jej łapę. Jego ataki do mocnych nei należały. Naprawdę, nie usmiechało mu się 'walczyć' z Nally. Jednak stać w bezruchu i poddawać się atakom też nie będzie. Kiedy puściła jego kark, puścił i łapę.

Dexter

przestań! i przesadzasz!
skoczył do Nelly i odepcvhnął ją bardzo delikatnie.
Tylko na tyle żeby się opamiętała.

[ musze iść Wink

do jutra wam xd]

Nelly

Nelly warknęła na Quinna jeszcze raz i podeszła do Dexa
przepraszam
Skierowała swoje krogi do domu. Już na samym progu zmieniła się w człowieka wchodząc goła do domu skierowała się do łazienki gdzie naciągnęła krótkie spodenki bluzkę na ramiączka.
Wyszła z tąmtąd i od razu pobiegła do swojego pokoju żucając się na łóżko

[ja też spadam]

Jenny M.

Przyglądała się wszystkiemu w milczeniu. Dreszcz przeszedł przez jej ciało. No tak, w końcu prawie całe ubranie miała przemoczone, a na dworze było dość chłodno.

Quinn

Podszedł w wilczej postaci do Jenny, wskazując łbem swój dom. Poszedł tam wolnym krokiem. Zakładał, że pójdzie za nim, więc od razu skierował się do swojego pokoju. Tymczasowo nie zmieniał się w człowieka. Zębami lekko chwycił jakąś czystą i suchą koszulkę i spodnie, rzucając je do Jenny. Potem wybrał ubrania dla siebie.

Jenny M.

Poszła za Quinnem i wzięła od niego rzeczy. Trochę nie widziało jej się przebierać przy nim.
-A łazienkę to macie?-zapytała.

Quinn

Popchnął lekko dziewczynę na korytarz, po czym pokazał rucehm pyska na drzwi od łazienki. Kiedy dziewczyna tam poszła, Qui zmienił się szybko w człowieka i ubrał.

Jenny M.

Weszła do łazienki i przebrała się. Mokre rzeczy zostawiła w miejscu, gdzie najwidoczniej były rzeczy do prania. Zabawnie wyglądała w tej Quinnowej koszulce i spodnie. Wyszła na korytarz i zapukała do jego pokoju.

Quinn

- Właź - mruknął. Kiedy to zrobiła, od razu zaczął mówić. - Hmpf, zwykle nie tak wygląda mój dzień, wilkołaki zazwyczaj są trochę za bardzo agresywne i nieprzewidywalne - powiedział. Usiadł na ziemi.

// również idę .__. zawody z siatkówki i zbiórka z pierwszej pomocy wzywają ^-^ //

Jenny M.

Usiadła obok niego i posłała mu uśmiech.
-Jak dla mnie było to całkiem ciekawe-stwierdziła. Nigdy nie miała okazji widzieć wilkołaków z tak bliska,a było to dla niej niezmiernie interesujące. Zresztą jak wszystko co jest "neiludzkie"

Quinn

- Hm, możliwe, że z osoby trzeciej to było ciekawe - powiedział, wzruszając lekko ramionami. Dopiero teraz przypomniał sobie o zadrapaniach na karku. Podszedł spokojnym krokiem do jednej z szuflad. Była ona wypełniona przyrządami do pierwszej pomocy, podobnie jak jego plecak. Szybko znalazł wacik i wodę utlenioną. Przemył sobię ranę. Doskonale wiedział, że zadrapania są niegroźne, lecz wykonanie pierwszej pomocy wiązało się z szybszym zagojeniem, co Quinn'owi całkowicie pasowało. Nie ważne, czy to była rana postrzałowa, zadrapanie, krwotok z nosa, tak czy inaczej zawsze próbował sobie pomóc. Po chwili wrócił ponownie do dziewczyny. - Może teraz ty coś o sobie opowiesz.? - zapytał.

Dexter

On także udał się do łazienki i tam się przemienił, a następnie ubrał w reczy które miąl przy sobie. Westchnął tylko i poszedł do pokoju Nelly. Zapukał lekko w drzwi i nie czekając na odpowiedź wszedł.
- Nel... - westchnął tylko.
Usiadł na łóżku obok niej.

Nelly

Usłszała pukanie do drzwi. Wiedziała że to Dex.
Wyczuła go jednak nie odpowiedziała mu i nadal leżała na łóżku.
-Wiesz jak ja go nienawidzę?
Zapytała w sufit.
Potem wstała i podeszła do okno.
Wyciągnęła schowaną paczkę papierosów i otwierając okno zapaliła.
-Przepraszam Cię bardzo ale ja po prostu już z nim nie wytrzymuję.
Westchnęła i powiedziała ze złością.
-Ignoruje mnie! A każdy wie że ja tego nie lubię.
Spojrzała na branzoletkę którą założyła na rękę.
forever
-Gdyby nie Ty to bym zwariowała.
Szepnęła w stronę Dextera i zaciągnęła się.

Dexter

Westchnął, ale uśmiechnął się i powiedział zaraz:
- Z tym paleniem też trzeba zrobić porządek.
Zakasłał lekko i zamachał ręką rozganiając dym.
- Narobisz sobie kiedyś kłopotów.
Powiedział z uśmiechem.
- Moja Nelly...

Nelly

-Dex skarbie przecież wiesz że nie problemy trzymają się non stop.
Zachichotała i znów się zaciąnęła.
-Ten dupkowaty brat mój nie wie że palę ale teraz się dowie.
Powiedziała z ironią.
-Zrobić pożądek? A co proponujesz?
Zapytała z ciekawością?
-Tak Dex. Twoja mała Nelly.
Uśmiechnęła się słodko.
-Która potrafi zajść za skórę jak mało kto.

Dexter

Wstał z łóżka i oparł się o biórko.
- Musisz z tym skończyć - powiedział dość powarznie.
Po chwili jednak dodał z uśmiechem:
- To twoja jedyna wada... No może nie jedyna, ale wada.
Zaśmiał się, a gdy przestał cały czas się uśmiechał.

Nelly

Wyżuciła niedopałek przez okno.
Podeszła do Dexa.
-Wiesz skarbie ja mam więcej wad niż zalet.
Pokazała mu język i wróciła na łożko.
Położyła się na brzuchu podpierając na łokciach.
-Powiedz mi co ja mam z tym Quinnem zrobić?

Dexter

Westchnął i także usiadł obok niej.
- Spróbuj się z nim dogadać.
Wiedział, że to będzie trudne, ale...
- Proszę... zrób to dla mnie.
Uśmiechnął się słodko.

Nelly

Przekręciła się tak aby położyć mu głowę na kolanach.
-Spróbuję ale nic nie obiecuje.
Weschnęła.
-Wiesz że to będzie trudne ale dla Ciebie to zrobię.
Posłała mu słodki uśmiech

Dexter

Zaczął ją powoli głaskać.
- Dla mnie wszystko, co?
Zaśmiał się cicho.

Jenny M.

Nelly

Dexter

Zaśmiał się cicho i podrapał ją lekko za uszkiem.
Machnął tylko wolną ręką i powiedział rozbawiony
- Daj spokój.
Po chwili dodał:
- Jestem tego wart?
I nie czekając na odpowiedź wstał:
- Idziemy do mnie?

Quinn

Nelly

Dexter

Zamknął drzwi do pokoju Nelly i popędził na dół.
- Tak - westchnął - cześć.
Na progu przemnienił się w wilka i poepędził w stronę domu.

//Dom Dextera

Quinn

- Życzę dobrej zabawy - odparł równie obojętnym tonem głosu jak jego siostra. Cały czas spoglądał na Jenny. - Chwila spokoju - wymamrotał do siebie.

Jenny M.

Zaśmiała sie cicho. Ostatnimi czasy przyzwyczaiła się do tego "nie spokoju".
-Masz mleko?-zapytała. Nie mogła się powstrzymać. Miała po prostu cholerną ochotę napić się mleka.

Quinn

- Jasne - powiedział, wstając z ziemi. Podał dziewczynie rękę, aby jej pomóc równiez wstać. Po tym skierował się ku kuchni. Otworzył lodówkę i wyjął karton mleka. Podał go dziewczynie po czym chwycił za szklankę i również jej dał.

Jenny M.

-Dzięki-uśmiechnęła się biorą katon i szklankę. Nalała pełną szklankę i wypiła za jednym razem. Po prostu uwielbiała mleko, pewnie przez to, że w pewnym sensie była kotką. Wytarła usta wierzchem dłoni.
-Wiesz co?-zaczęła.-Chyba musiałabym sobie sprawić jakieś ubrania.-stwierdziła. No bo ile można chodzić w czyiś rzeczach?

Quinn

- Hm... - mruknął - Fakt, w moich ubraniach aż tak dobrze nie wyglądasz - powiedział, śmiejąc się cicho. Schował mleko do lodówki, widząc, że dziewczyna więcej pić nie będzie. Był pewiem, że jeżeli nie zrobi tego teraz, to zapomni. Szklanke wstawił do zlewu, z zamiarem późniejszego umycia. Otworzył na całą szerokość okno w kuchni, siadając na parapecie. Plecy oparł o ścianę. Zerknął na Jenny, czy nie jest jej przez to aby za zimno.

Jenny M.

-Ty wredoto-walnęła go lekko w ramię i zaśmiała się. Podeszła do zlewu i umyła szklankę. Rodzeństwo nie należało do najbardziej porządnych, wiec dodatkowy bałagan nie jest im potrzebny. Kidy skończyła podeszłą do okna i oparła się o ścianę. I wpatrywała chwilę w przestrzeń za oknem. Po chwili przeniosła wzrok na Quinna.
-Co zazwyczaj robisz całymi dniami?-zapytała zaciekawiona tym jak wygląda jego zwykły dzień.

Quinn

- Ja wredota.? - powiedział, uśmiechając się lekko. - Nie musiałaś... - powiedział, kiedy myła szklankę. W pewnym momencie zwrócił swój wzrok za okno. Jak zwykle, tylko czysta biel. Codzienny widok na Alasce. Ocknął się lekko, na pytanie dziewczyny. - Najczęściej.? Szwędam się po lesie. A jeżlei jestem w domu to zazwyczaj kłócę się z siostrą.

Jenny M.

-Kłócicie sie bo lubicie, czy po prostu konflikt charakterów?-zapytała zaciekawiona. Ta biel za oknem wyraźnie działała na ją kojąco. Była taka nieskazitelna.