Ogrody

Junette Kowalska

Szczerze zdziwiona dała się zwieść iluzji. Właściwie pociągnęła Nicolasa ze sobą na "schody" które po zetknięciu jej skóry z wodą natychmiast zniknęły. - Nicolas! - Krzyknęła śmiejąc się.
- Przez ciebie jestem cała mokra!

Gość

-Bywa. - Rozłożył ręce w geście "a co ja mogę?", a na twarzy miał taki anielski uśmieszek. - Wyschniesz. W końcu mamy grudzień... - Rozczochrał jej włosy tak, że wyglądały teraz jak jedna wielka kupa siana

Luc

Junette Kowalska

Aya

Luc

Pokiwał głową, prowadząc ją w tańcu w głąb ogordu.
- Życie nieśmiertelnych potrafi znudzić...Uwierz mi na słowo.
Zaśmiał się cicho.
- I sama się wszystkiego nauczyłaś? Sama zostałaś wegetarianką?
Nie mógł uwierzyć.

Gość

Junette Kowalska

Posłała mu sarkastyczno-ironiczny uśmiech i wyszła z fontanny. Wymięła bluzkę by pozbyć się choć trochę wody i kiwnęła na Nicka palcem.
- Wyłaź z tej wody bo jeszcze się przeziębisz. - W końcu zniecierpliwiona chwyciła go za rękę by pomóc mu wydostać się z grząskiego podłoża.
- Mam w komnacie zestaw ciuchów Vei, suchy wyglądasz nieco korzystniej. - Dodała z uśmiechem po czym cmoknęła go w policzek.
- Doskonale wiem że jestem okrutną rudą małpą.

Gość

-Upartą. - Zaznaczył z szerokim uśmiechem. - Mam swoje ciuchy. Mieszkam tam, tak dla twojej informacji. - Dodał, poszerzejąc jeszcze uśmiech. Złapał ją za rękę i pociągnął w stronę wejścia do dworu.
-Co robiłaś wcześniej? - Spytał znienacka. - Zanim dałaś się zwerbować w szeregi Volturi.

Aya

Luc

Pokiwał głową.
- Nigdy nie piłaś ludzkiej krwi, to pewnie dlatego.
Uśmiechnął się krzywo. Po chwili wypuścił ja z objęć, ucałował jej dłoń kurtuazyjnie.
- Dla mnie krew ludzka to rutyna...zwierzęca mnie nie syci.
Wytłumaczył z lekkim uśmiechem. Spojrzał jej w oczy, zmierzwił swoje włosy.

Aya

Zastanowiła się chwilę.
-dla mnie wygląda to tak, to tak jakby człowiek objadał się człowiekami, podczas gdy równie dobrze może nasycić się owocami
powiedziała z lekkim uśmiechem.
spojrzała na Luca.
-jesteś przystojny
powiedziała, jakby nagle to odkryła.

Junette Kowalska

Luc

Aya

Zaśmiała się lekko.
-tak, rzeczywiście wyglądasz jak rasowy drapieżnik
leciutko za ironizowała.
Ruszyła znów alejką przed siebie.
-wiesz.. zawsze bałam się tut trafić.
wyznała

Luc

- A nie?
Poprawił marynarkę.
- Po drapieżniku nie zawsze musi być widać zamiary.
Wyszczerzył się radośnie.
- Czego się bać? Miejsce jak każde inne.
Wzruszył ramionami.

Aya

wyprzedziła go trochę i szła teraz tyłem, twarzą do niego.
uśmiechnęła się d niego promieniście.
-może i tak, ale owiana tajemniczą nutką grozy, dla tych, którzy nigdy tu nie byli
opowiedziała zataczając ręką lekki krąg,
-a idą dalej tym tropem inaczej wyobrażałam sobie Volturi.

Luc

- No niby jak?
Uniósł zaskoczony brew. Dla niego wampir był jak każdy inny. Jak niby mieli wyglądać ci co strzegą porządku? Patrzył na nią z uwagą.

Aya

Zatrzymała się, tym samym zmuszając Luca do postoju.
-No wiesz, tacy bardziej...
podniosła się na palce i wzięła do góry rękę
-wysocy
określiła potem zakreśliła ruch w drugą stronę
-i wielcy.
dodała.
potem przytknęła palec do rady.
-i no nie wiem, powinni być tacy straszni.
powiedziała.
-wiesz, takie fantazje
dodała z lekkim speszonym uśmiechem

Luc

Pokiwał głowy.
- Chyba spełniam tylko jedno z wymagań...jestem wysoki.
Roześmiał się.
- Nie rozumiem, czemu wszyscy tak sobie nas wyobrażają...
Westchnął cicho, spojrzał jej w oczy.

Aya

Spojrzała na niego
-stereotypy?
Spytała lekko się uśmiechając, spojrzała na chłopaka.
-każdy z nas im czasami ulega.
powiedziała.

Luc

Pokiwał głową.
- To pewnie to. Lecz co z tym czynić? Zupełnie nic.
Uśmiechnął się wesoło.
- Widać już zawsze będą się nas bać. Takie to już ich przeznaczenie.

Aya

Zaśmiała się wesoło i zmierzyła go spojrzeniem.
-już się ciebie nie boke
powiedziała pewna siebie.
Choć kto wie, pewnie umiał by sprawić, by ja przerazić.

Luc

- To się cieszę.
Wyszczerzył zęby w uśmiechu. Nie zależało mu na postrachu. Jakby mu się chciało, to by przestraszył. A po co? Skoro żyć można nie strasząc innych? Pociągnął nosem. Aż tu czuł ten smród tego gnoja. No cóż...nie uznał za stosowne ruszyć swej szlacheckiej rzyci, by przywitać samozwańczego "czwartego brata". Co mu do niego. I tak go nigdy nie lubił.
- Chciałabyś zobaczyć coś w naszym zamku? Jakieś konkretne miejsce?

Maria

Jasper Hale

Jasper widzac zbliżajaca sie Marie usmiechnał sie serdecznie. Wyciagnał do niej reke i szybko ja schwycił. Przyciagnał do siebie.
- Zaraz sie stad wynosimy-szepnał wprost do jej ucha. Popatrzył na nia i odgarnał kosmyk z jej twarzy.
- Mam juz dosc bycia w tym miejscu i z miła znikne-usmiechnał sie i ucałował ja w czółk-Gdzie chcesz isc?-spytał a w jego głosie słychac było zainteresowanie

Maria

Uśmiechnęła się do niego ciepło, z sympatią. Umiał ją uspokoić.
- Gdziekolwiek... Ale może skoro jesteśmy już we Włoszech, zrobimy sobie wycieczkę do Rzymu? - zaproponowała, pytając trochę niepewnym głosem.
- Piękne, stare miasto, można po prostu zatopić się w tłum... Kolebka wiary i historia świata jest tam obecna. Jak myślisz? - spojrzała mu w oczy pytająco.
- Jeśli to zły pomysł, powiedz, po prostu. Nie pogniewam się, ale... - nie dokończyła, odrobinę spłoszona.

Jasper Hale

W odpowiedzi oczy Jaspera rozbł♦ysły a na ustach zagoscił szelmowski usmieszek
-Jestem za takim wyjazdem w piekne miejsce i takie pełne historii:))
-Kiedy chcesz tam sie wybrac?-spojrzał prosto w jej oczy

Maria

Walnęła go prosto w ramię. Jak zwykle, gdy trzymał ją w niepewności, a potem uśmiechał, z jeszcze takim dziwnym, szalonym, zawadiackim błyskiem w oczach.
- Kiedy chcesz. Mnie nie trzyma tu nic. Jednak trzeba by skombinować jakieś ciuchy na przebranie. Nie wiem, może dzisiaj? Zaraz?

Jasper Hale

-Hmm...-mruknał cicho a potem prawie szeptem wymruczał do jej uszka-kuszaca propozycja-jego dłon zeslizgneła sie niby to od tak w okolice bioder wampirzycy.
-Moglibysmy juz teraz ale najpierw musze sie odswierzyc i jak zauwazyłas przebrac. Wiec moze najpierw doprowadzimy sie do porzadku a otem zabierzemy jakies rzeczy torby i wyruszymy? Po tych słowach opuszkiem palca zarysował dolna warge jej ust:)

Maria

- Tak, to rozsądna propozycja, ale ku temu, trzeba by było wynająć gdzieś pokój. Bo fontanna na placu zapewne odpada - zachichotała. - Chyba, że masz tu jakieś znajomości i można się obejść bez tego - cmoknęła jego palce szybko.

Jasper Hale

-Nie mam i raczej musimy cos znalezc. Szybko skradł jej pocałunek a potem chwycił za reke.
- Jesli sie nie myle to gdzies po drodze mijałem jakis motel. Starał sie skoncentrowac i probował przypomniec sobie to miejsce

Maria

- Ja z Volterry niewiele pamiętam - odparła spokojnie, drugą ręką podwijając rąbek sukni, dla wygody.
- Byłam tu chyba tylko dwa razy i to stosunkowo niedawno. Cóż, unikam Volturi, byłam jedną z niewielu osób, które im się wymykały.Także miasta zbytnio nie znam. Ale zobaczymy, może się coś znajdzie - mrugnęła do niego.

Jasper Hale

Jasper zamyslił sie przez ułamek sekundy-wiem-krzyknał radosnie, stary znajomy rodziny ma tutaj swoj dom. Z tego co wiem stoi narazie pusty, bo własciciel wedruje po swiecie wiec moze tam-spojrzał na Marie

/Dom Liama

Maria

- No jeśli nas wpuszczą. Skoro to twój znajomy, to zapewne nazwisko poznają, jeśli ktoś się tym domem opiekuje - dodała z namysłem.
- Ale naprawdę przyda się kąpiel i zmiana ciuchów. Coś się potem kupi. Mama nadzieję, ze to nie daleko. Paradowanie w sukni dziwnie wygląda - zasmiała się po czym poszli gdzieś w dal, poza teren Volturi, ku domowi Liama.

/Dom Liama

Aya

Luc

Spojrzał za nią, wzruszył lekko ramionami. Bywa, życie. Nie pierwszą poznał i nie ostatnią. Wsunął dłonie w kieszenie i ruszył przed siebie. Ot tak, się powłóczyć.

//??