Ogrody

Leana

/sala audiencyjna

- Ogrody mojej matki - powiedziała spoglądając na nie

Mercedez Volturi

Zaczęły się przechadzać wzdłoż alejki róż.

- Tak. Są piękne. A co do MArka to był nieobecny jakiś niedługi czas. Teraz miał coś do załatwienie. Gdyby nie Albert to bym Ci pow. On ciągle blokuje mój dar zreszta wszystkich dookoła. A ja tak lubię czuć wszystkich dary dookoła. Dawno Cię u nas nie było.

Przytuliła wampirzycę i uśmiechnęła się do niej.

-Ale Ci zazdroszczę że kogoś znalazłaś. Liam jest dobry i Ty o tym najlepiej wiesz. Ja nie znalazłam nikog przez 500 lat i już chyba tak zostanie.

Uśmiechnęła się smutno.

Leana

- Ja mam dopiero 124 lata ale licze że z Liamem spędze jak najdłużej czasu. Pamiętam jak przychodziłam tu z mamą...A potem z Sulpicią i Athendorą gdy mama była juz tak chora

Mercedez Volturi

Spojrzała na wampirzycę. Ujrzała na jej twarzy smutek gdy wspomniała o matce.

-Ja niestety swoją matkę pamiętam z okropnej sceny. Zresztą chyba moją historię znasz. Nadal nie mogę sobie wybaczyć że to nie ja zgninełam a ona.

Papatrzyła smutno w przestrzeń przypominajać sobie wydarzenia tamego wieczoru. Pamiętała je nadal doskonale. Były tak berdzo bolesne.

-Życzę Ci moja mkochana abyście żyli ze sobą aż do końca waszej wieczności.

Uśmiechnęła się na samą myśl o nieśmiertelności.

Leana

- Po tym wszystkim ojciec bardzo się zamknał w sobie pamiętam, że odesłał mnie na wychowanie partnerkom Ara i Kajusza. Dopiero gdy skonczyłam 8 lat ponownie go zobaczyłam.
- Kocham Liama i wiesz nawet dobrze że jestem pół wampirzycą....Jestem nieśmiertelna lecz moge miec dzieci

Mercedez Volturi

-Tego Ci zazdrości każda z nas zapewne. Na pewno ja. Mogłam mieć dziecko. W końcu było takie samo jak Ty. Ale zostało zabite. Nie wiecz czy żałować tego czy nie. Czasami myślę o tym ale z drugiej strony bym go nienawidziła, ale przecież i kochała. Dla niego zabijałam ludzi.

Gdyby mogła płakać napewno by tak się stało.

-Marek bardzo kochał Twoją matkę. Widziałam to w końcu na własne oczy. Wampir i człowiek. Wtedy było to takie niewyobrażalne. Nikt nie chciał mu się sprzeciwiać w końcu. Potem urodziłaś się Ty. Wszyscy uwielbiali patrzeć jak rośniesz. Masz racje że Marekj się zamknął w sobie. Nadal to przeżywa.l Mam dostęp do jego myśli. Ale kożystam z tego gdy musze. Nie chce zabierać mu prywatności w końcu. Zresztą ten ból mnie przytłacza.

Leana

- Ja bym chciała mieć bliźniaki nazwałabym chłopca Marek Kajusz a dziewczynke Theresa Rose po mojej matce.....Wiesz jestem bardzo do niej podobna. - powiedziała do niej

Mercedez Volturi

-Podwójna radość. - uśmiechnęła się do niej szeroko.-W końcu możesz mięc dzieci ile chcesz. A imiona dobrane.

Popatrzyła na nią.

-Podobna jesteś i to bardzo. Równie piękna jak ona.

Leana

- Moje dzieci byłyby wychowywane przeze mnie miałyby obydwoje rodziców nie tylko jedno lub wogóle.
- Marcedez kto sie opiekował ogrodami pod moją nieobecność ?

Mercedez Volturi

-Jaka Ty jesteś dobra. Jestem pewna że Twoje dziecibędą miały wspaniałą matkę i będą bardzo szczęśliwe.
-A coś Cię wnim zaniepokoiło? Chyba wszystko dobrze wygląda w ogrodzie Leano prawda?

Leana

- Po prostu dziwi mnie to ze wszystko jest tu utrzymanie w najlepszym porządku a przecież minęło juz 130 lat

Mercedez Volturi

-Ja tu zaglądałam... To moje ulubione miejsce w dworze. Zresztą pamiętam jak Twoja matka je kochała i dbała o nie. Szkoda by było gdyby się zniszczyły. Zresztą MArek też chciał aby były utrzymane. Poznałam to z jego myśli. Więc się nimi zajełam gdy mogłam.
-Podobają Ci się nadal?

Leana

- Uwielbiam tu spędzać czas pamiętam jak byłam mała to przychodziłam tutaj każdej niedzieli by grać na fortepianie w altance. Chciałabym tutaj przyprowadzać swoje dzieci

Mercedez Volturi

-A grałaś pięknie. W końcu nic nie stoi na przeszkodzie aby tak było. Kochacie się z Liamem więc porozmawiaj z nim o tym. Przyprowadź go a sprawdzę co dokładnie na ten temat myśli. Zrestzą myślę że nie będzie to potrzebne ponieważ prawdę Ci powie na pewno.

Leana

- Właśnie tu może być problem ja o tym z nim nie rozmawiałam. A boje się że gdy porusze ten temat on odejdzie

Mercedez Volturi

-Nie powinnaś się bać. Skoro Cię kocha nie odejdzie przecież. Wiesz o tym że mogę Ci pomóc. Ale i tak uważam że powinniście porozmawiać na ten temat. Leana jeśli Liam Cię kocha nie odejdzie od Ciebie.

Leana

- Lecz jeżeli to się stanie wtedy ja odejde. Nie wiem jeszcze gdzie. Może skryje się tutaj na dworze a może pojade gdzie indziej - powiedziała zapaliła kulami energi latarnie

Leana

- Mercedez wiem co zrobie zaraz wracam - powiedziała i wybiegła

/dom

Mercedez Volturi

-Masz tu dom i ojca. Jak chciałabyś uciekać przyjdź tu. Drzwi zawsze są przecież dla Ciebie otwarte.
-Poczekam. Zrób co zamierzasz.

/sala audiencyjna

Albert

/Sala audiencyjna

Wolnym krokiem przemierzał ogród, rozkoszując się ciepłymi promieniami słońca padającymi na jego twarz. Przysiadł na najbardziej oświetlonej ławce. Już słyszał kroki i wołania Mercedez. Westchnął ciężko, zamknął oczy i jak gdyby nigdy nic wystawił twarz ku słońcu, totalnie niczym się nie przejmując. Brakowało mu tu teraz tylko jednej osoby...

Leana

/dom

Wbiegła do ogrodu i z daleka wyczuła znajomą sobie osobe
- Witaj wuju Albercie

Albert

Uchylił jedno oko by móc spojrzeć na przybyłą osobę. - Leana. - mruknął pod nosem znudzonym głosem. - Witaj. - rzekł i na powrót zamknął oczy i wystawił twarz ku słońcu. Jego skóra iskrzyła się milionami kryształków.

Leana

- Czyżby coś cie trapiło ?. - zapytała podchodząc kilka metrów bliżej, zatrzymała się przy swoich ukochanych różach

Albert

- Nie, dlaczego? - zapytał od niechcenia. Gdyby potrafił pewnie by sobie ziewnął.

Leana

- Tak się tylko pytam. Niedługo złożę wam tu wizyte oficjalną wraz z Liamem.

Albert

- Ehe... - mruknął tylko pod nosem. Szczerze, to wcale go to nie obchodziło. Zapewne nie będzie go w trakcie tej 'oficjalnej wizyty'. Na większości ważnych wydarzeń w Volterze go nie było, więc czemu miałby być teraz?

Leana

Domyśliła się, że jego to wcale nie obchodzi lecz nic nie powiedziała. Usiadła na huśtawce jak wtedy gdy była małym dzieckiem. Zapach róż rozprzestrzeniał sie jeszcze bardziej

Albert

Słysząc skrzypienie huśtawki, otworzył oczy i spojrzał na Leanę. Córka Marka. Pół wampir. Nigdy nie potrafił zrozumieć jak wampir może związać się z ludzką kobietą. Ponoć on sam też kiedyś się do jednej przywiązał, jednak nie pamiętał z tamtych czasów nic a nic.

Leana

Spojrzała na Alberta tymi swoimi zielonymi tęczówkami. No cóż czasami ją zastanawiało jak to jest żyć tyle lat
- Wuju czy ktoś jeszcze oprócz mnie gości na dworze ?

Albert

- Wiem tylko, że Claudia, Matt i mała Jane pojechali do Forks. - rzekł. - Reszta jest chyba na miejscu... Z resztą, nie wiem. - wzruszył ramionami. - A czemu pytasz? - rzucił i oparł się wygodniej o oparcie.

Leana

- Matta widziałam na lotnisko tak więc o nim i reszcie wiem. Pytam sie bo tylko jestem ciekawa. - powiedziała bawiła się swojim medalionem z herbem.

Albert

- No tak... - mruknął i ponownie westchnął. Takie wzdychanie powoli stawało się jego nawykiem.

Leana

Spojrzała na niego a następnie wzięła do ręki kwiat róży o płatkach tak białych jak śnieg

Albert

- Co u Liama? - zapytał. Zastanawiał się jednak o co znowu będzie mu zawracać głowę nadal biegnąca do ogrodów Mercedez.

Leana

- U Liama wszystko dobrze zatrzymał się w swoim domu...no i jesteśmy razem jako para

Albert

- Liam? Liam ma dziewczynę? - prawie parsknął śmiechem. Zawsze sądził, że Liam to typ samotnika. W wiadomość, że związał się z taką a nie inną osobą spowodowała u Alberta nagły napad śmiechu, który jednak udało mu się powstrzymać. - Wybacz. - mruknął starając się zachować powagę.

Leana

- Nie no nic sie nie stało. Owszem Liam ma dziewczyne i tą dziewczyną jestem ja. Mam nadzieje że tata go zaakceptuje - powiedziała na wszelki wypadek pomineło ich wczorajszą rozmowe

Albert

- Marek nie powinien mieć nic przeciwko temu. - powiedział, już uspokojony. - Liam w wielu sprawach się nam przysłużył więc... - mówiąc 'nam' miał na myśli oczywiście braci.

Leana

- Tak więc bardzo sie ciesze że Liam zostanie zaakceptowany jako mój towarzysz życia. - powiedziała