Sala balowa

Jasper Hale

/dziedziniec

Spokojnym pełnym delikatnosci i dostojenstwa krokiem Jasper wkroczył do sali z Maria. Szybkim spojrzeniem omiotł zgromadzonych. Jego wzrok zatrzymał sie na chwile na Alice, ktora własnie obejmował jego brat Edward. Usmiechnał sie łapiac z nim kontakt i w myslach sie z nim przywitał.
_Spojrz -szepnał do Marii-sa tutaj osoby z mojej rodziny, moze podejdziemy do nich?

Isten

- Pewnie, że lubię - odparł wesoło. - Zawsze włóczę się tu i tam - zaśmiał się. - A co, masz ochotę się przejsć? - zapytał. - Mają tu piękne ogrody w końcu.

Edward

Zauważył Jaspera,który się z nim przywitał. Skinął mu głową i obrócił Alice w tańcu.
- Wiesz,że za każdym tańczysz lepiej? - uśmiechnął się do siostry. Widział,że jest zdenerwowana i lekko przestraszona. Chciał jakoś rozładować jej emocje

Maria

/Dziedziniec

- Edward - zauważyła go i uśmiechnęła się do niego. - Edward i ja zostaliśmy dobrymi przyjaciółmi - wyjaśniła. - Tak, chodźmy do nich - powiedziała do niego, kierując się z nim do Cullenów. Spojrzała łagodnie na Alice. czuła, ze to nie będzie łatwe, jednak nie chciała między nimi spięć.

Claudia

-Chcesz... Się ze mną pogodzić? -zapytała posyłając mu już szczery, ładny uśmiech chociaż nadal delikatny. Nadal była jednak lekko nieufna.
-Marek powiedział, że Cię wyniszczam... Że powinnam się odsunąć. Nie pokazywać Ci się na oczy... Cenią Cię... -mruknęła- Chcieli Twojego spokoju... -dodała cicho.

Chiara

Johnny Walker

- Czy chcę się pogodzić? - uniósł brew - Nie. Nie chcę się pogodzić.... - uśmiechnął się czarująco - Chcę zacząć od nowa. - mruknął całując ją w dłoń - Marek to stary pierdziel, który nie umie się otrząsnąć po śmierci tej tam jak jej było... On zapomniał co to znaczy miłość Claudine...

Alice Cullen

- Nie próbuj mnie oszczędzać - mruknęła - Co ma być to będzie. Nie polubię jej teraz. kiedyś i owszem ale teraz nie. Nie chcę nawet z nią rozmawiać - mruknęła cicho - I trzymaj ją z dala od Paula. Bo jej kości porachuję - syknęła.

Jasper Hale

jasper starał sie uspokoic emocje ktore sie w nim poruszały z chwila zblizania w strone Alice. Kiedy dotarł d nich uscisnał reke Edwarda i spojrzał na Alice. Wygladała jak zwykle pieknie. Jego wzrok delkatnie posmutniał. Zebrał sie w sobie i delikatnie ucałował dłoń Alice a potem powiedział-witaj, miło mi ze was tutaj zastałem. Zastanawiałem sie czy wogole bedzie tutaj ktos z naszego rodu.
-To jest Maria-zwrocił sie do dwojki przedstawiajac wampirzyce. bacznie obserwował reakcje kobiet na siebie, poniewaz odczuwał delikatny dyskonfort.
Widzac delikatny usmiech u Edwarda zrozumiał a raczej przypomniał sobie ze przeciez on juz zna Marie-zapomniałem ze niektorzy juz Cie znaja -zwrocił sie z usmiechem do Marii.

Edward

- Rozkaz - zaśmiał się do Alice za nim Jazz przyszedł.
- Witaj Mario - uśmiechnął się do niej - dawno Cię nie widziałem - objąl Alice w pasie żeby mu gdzieś nie uciekła. Wiedział że im obu jest ciężko ale i Jazz i Alice byli jego rodzeństwem więc chciał dla nich jak najlepiej.

Claudia

-Rozumiem, że Ty otrząsnąłbyś się po mojej śmierci? -mruknęła bez żadnego wyrzutu. Od tak.
-To w sumie nawet byłoby łatwiejsze... -zmarszczyła brwi. Kiedyś był jej taki bliski. Uwielbiała jego dotyk, zapach, cudowną obecność, której doświadczała coraz rzadziej. Uśmiechnęła się leciusieńko.

Maria

- Owszem, znają - uśmiechnęła się i pocałowała Edwarda w policzek. - Dobrze znowu cię widzieć Edwardzie. Trochę już zaczynałam tęsknić za naszymi rozmowami - powiedziała szczerze. - Jak widzisz, ze mną dużo lepiej - miała na myśli swoje oczy. Złociste i wesołe.
- Witaj Alice. My jeszcze nie miałyśmy sposobności się poznać - natychmiast spoważniała. W jej oczach była jednak serdeczność. Nigdy bowiem nie chciała mieć w niej wroga.

Emmett

Emmett w gruncie rzeczy ucieszył się na widok Jaspera. Kiedy podszedł do swojego rodzeństwa poklepał lekko go po ramieniu.
-Wreszcie widzę Was w komplecie... -mruknął z uśmiechem. Od razu zagarnął ramieniem Alice do siebie. Nachylił się nad nią lekko.
-Pamiętaj, że wampiry nie mdleją... Ale zawsze może Ci się zakręcić w głowie... -szepnął baaardzo cichutko.

Jasper Hale

-Emmeett braciszku jak miło Cie znowu widziec-odpowiedział serdecznoscia bratu i tez go lekko poklepał. Naprawde był szczesliwy widzac ich tutaj razem
-Pozwól ze przedstawie Ci Mari-Mario-zwrócił sie do wampirzycy -to jest moj brat Emmettt.
Wykorzystujac moment rozmowy Mari z bratem szybko podszedł do Alice i szepnał jej do ucha-Czy mogę Cie prosic na chwilę na bok?-spytał a potem dodał-przeciez wiesz ze nic Ci nie zrobie chce po prostu chwile porozmawiac, zgodzisz sie?

Johnny Walker

Claudia

Delikatnie musnęła dłonią jego kark. Uśmiechnęła się lekko.
-Panie Walker... -mruknęła- Plączą się Panu nogi... -zaśmiała się cicho. Mimo, że w jej słowach nie było ani krzty prawdy ucięła temat o Marku. Dobrze jej było w jego ramionach. Aż strach pomyśleć, że taniec się kończył.

Alice Cullen

Czuła się osaczona. Chwyciła Emmeta pod ramię i mruknęła - Zabierz mnie bo będzie nieszczęście....
- Tak. Nie miałysmy przyjemności - zachwiała się odrobinkę. - Strasznie tu gorąco, nieprawdaż? - spojrzała na Emmeta - Może byś mi potowarzyszył? Mały spacer? Chciałeś porozmawiać... - uśmiechnęła się do pozostałych. - Wybaczcie - skinęła lekko głową - Później - szepnęła do Jaspera - Później później... - dała się poprowadzić Emmetowi

Maria

- Witaj Emmecie - przywitała się, uśmiechając się ciepło. - Chociaż tutaj mamy okazję się poznać - dodała. - Co u ciebie Edwardzie? Wszystko w porządku?

Edward

Spojrzał za Alice i Emmetem. Przeniósł wzrok na Marię.
- Wszystko dobrze - westchnął - a u Ciebie? Widzę,że coraz lepiej - spojrzał na jej oczy a potem na brata

Johnny Walker

Maria

- Tak - uśmiechnęła się. - Na szczęście przyzwyczajam się do nowego życia i jest mi z tym dobrze - odparła wesoło. Jej wzrok powędrował ku Alice i Emmettowi.
- Chyba nie powinno mnie tu być - skwitowała, lekko spuszczając głowę. - Nie ma się czemu dziwić - natychmiast spochmurniała. Było jej przykro.

Claudia

Uśmiechnęła się tajemniczo. Oczywiście, że go nie wyrzuciła. Gdyby tylko spojrzał na łańcuszek, który z jej szyi niebezpiecznie zatapiałby się w niewielkim dekolcie zrozumiałby, że nie mogła go wyrzucić. Mało tego. Miała go przy sobie. Jak zawsze.

Emmett

-Przepraszamy Was na moment... -mruknął Emmett do reszty swojego rodzenstwa oraz Marie, której lekko kiwnął głową. Ujął Alice w pasie niemal ją unosząc i odszedł z nią w kierunku ogromnego tarasu.
-Jestem okropny... -wyszczerzył się lekko- Ale to Ty uciekasz przed problemami... -westchnął.

Johnny Walker

Znał ją zbyt długo. Delikatne drgnięcie. Nie wyrzuciła.
Johnny uśmiechnął się lekko i zawirował znowu.
- Claudine - westchnął - Przepraszam - wyburczał cicho. Nie zwykł przepraszać. Nigdy.

Alice Cullen

- Jesteś kochany i ratujesz mi drobne dupsko. - zachichotała - I nie przyganiaj mi. Sam też przed nimi uciekasz. Kim jest Juliette? - zapytała chichocząc. Wiedziała. Oczywiście ze wiedziała. - Trochę daleko na Alaskę. - przygryzła mu leciuchno i pieszczotliwie trąciła biodrem - Nie bocz się. Widziałam przypadkiem...

Claudia

Położyła dłoń na jego karku. Uśmiechnęła się nieznacznie.
-Za co mnie przepraszasz? To wszystko to moja wina... -strapiła się nieco- Zepsułam wszystko... Ale... -nachyliła się do niego, by móc szepnąć do jego ucha- Naprawdę Cię kochałam. I nadal... -znów ściszyła głos.

Johnny Walker

- I nadal...? - szepnął niemal muskając ustami jej szyję. Jego gorący oddech pieścił jej skórę. - Dokończ... - zamruczał. Jeżeli ona dokończy tak jak on myśli, to...

Emmett

-Nie wierzę w Twoje przypadki Alice... -uśmiechnął się kącikiem ust- Juliette to... To Juliette -uciął krótko- Wiesz co z Rose? -zapytał mimochodem.

Claudia

Przekrzywiła lekko szyję, ale natychmiast musiała wrócić do dawnej pozycji by dokończyć swoją wypowiedź.
-Kocham Cię Ty gnojku... -szepnęła do jego ucha.

Alice Cullen

- Hmm.. Miśku, wiesz że cię uwielbiam, prawda? Zapomnij o Rose. Powiedzmy ze w przyszlosci którą widze wasze ścieżki nie są kompatybilne - westchnęła przytulając się do niego. Nie miala mu serca powiedziec ze Rose postrada zmysły.

Johnny Walker

- Gnojku? - syknął. Nie znosił gdy go tak nazywała. Nie znosił. Zdusił równie miły epitet cisnący mu się na język. - Gnojku... - warknął łapiąc ją mocniej. - Cóż Claudine. Nie wiem jak sobie z tym poradzisz - warknął i pocałował ją na srodku sali balowej.

Claudia

Przymknęła oczy i oparła ręce na jego ramionach, żeby w razie czego się nie przewrócić. Odwzajemniła pocałunek. Odklejając się od niego z szerokim uśmiechem mruknęła tylko
-Radzę sobie wyśmienicie...
Poczuła się szczęśliwa, co nie zdarzało jej się od dłuższego czasu.

Johnny Walker

- Doskonale bo chcę żebyś za mnie wyszła idiotko - usmiechnął się równie szeroko. Gwar wokół nich zamarł. Wszystkie oczy zwróciły się w ich stronę. - I generalnie nie uznaję odmowy. Za długo na to czekałem.

Claudia

Zatkało ją. Na szczęście nie musiała nawet oddychać. Patrzyła na niego w skupieniu po czym uśmiechnęła się szeroko. Cisza ją peszyła.
-Robisz to na własną odpowiedzialność... -Proste Tak w wydaniu Claudii.

Johnny Walker

- I vice versa Kochanie. Następnemu urwę jaja - mruknął cicho i przygarnął ją mocno. Dostrzegł pierścionek. Zerwał łańcuszek bez mrugnięcia okiem. - A to ma swoje inne miejsce... - włożył jej pierścionek na palec - I wolałbym żeby tam właśnie tkwiło..

Mercedez Volturi

Mercede rozglądała się dookoła i znudów zaczęła czytać innym osobą w sali w myślach. Wyczuła dar Cullena z daleka więc go wykożystywała. Co i rusz śmiała się z myśli osobników w sali.
Upiła łyk czerwona płyny siędząc na sofie i patrząc na innych z wyczułą wyższością.

ciekawe co z tą Leaną. Miała wrócić

Camilla · Gość

Camilla weszła na salę. Rozejrzała się. Widziała parę znajomych osób, ale nie miała ochoty z nimi rozmawiać. Pochodziła trochę po sali. Wreszcie oparła się o ścianę niedaleko sof i obserwowała wszystkich.

Gość

Kejsi

[quote="Ivan"]

Gość

Pokiwał tylko spokojnie głową nie odrywając oczywiście oczu od Kejsi. Po chwili tańca w milczeniu powiedział:
- Cudownie wyglądasz - uśmiechnął się i pocałował ją w policzek - I oczywiście równie wspaniale tańczysz...
Podniósł rękę żeby Kejs zrobiła obrót. Cały czas oczywiście się uśmiechał.