Ulica

Gość

- Jak przyjdzie mi jakieś pytanie to napewno je zadam - powiedziała usmiechajac się przyjażnie

Isten

- No to chodźmy - powiedział wesoło.

//Las (Sam piszesz pierwszego posta xD)

Adam

Adam rozluźnił się nieco. Dwie pijawy zniknęły, odeszły. Została jedna, którą nadal wyczuwał. Opanował chęć wytropienia tych dwóch. Miał ochotę rozszarpać ich. Ale nie wolno mu było wejść do TEGO lasu. Samochód leniwie toczył się po ulicy, a Adam próbował złapać wyraźniejszy trop trzeciego wampira.

Dea

//szkoła - parking i teren przed szkołą

Gdy tylko zabudowania szkoły znikły za horyzontem, Dea puściła się biegiem. Gdy biegła nie musiała zwracać uwagi na nic. Gnała nie patrząc na ludzi. Byle dalej od nich. Byle bliżej miejsc, w których czuła się bezpieczna. Las ją wzywał. Dom ją wzywał. Głos w jej głowie ją wzywał... Zatrzymała się nagle. Znów zaczęła wlec się żółwim tempem.
- Przecież nie mogę wrócić do domu. Robert mnie zabije...
-To by rozwiązało problem, prawda?...
- To nie rozwiązuje żadnego problemu, poza tym ja nie mam ochoty umierać!
- Czyżby? - głos w jej głowie przyjął kpiący ton - A dlaczego zabrano Ci samochód? Dlaczego nadal nie masz upragnionego motoru? Dlaczego nie masz nawet roweru? Czemu musisz wszędzie chodzić na piechotę?! - bezlitośnie atakował
- Ja lubię spacery! - zaprotestowała samej sobie - Poza tym Robert kupi mi motor... Obiecał!
- HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA - śmiech zabrzmiał zimno i obco Głupi dziwolągu! Nic od niego nie dostaniesz. On się boi.. O ciebie... boi się ciebie... Będzie Ci kazał bywać z ludźmi, pracować w tej jego kafejce w czasie największego ruchu. On się boi zostawić Cię samą... Boi się tego co mogłabyś zrobić! - skrzek w jej głowie triumfował. Dea zgarbiła się mocno
Masz rację... jestem dziwolągiem... jestem chora! Najlepiej by było gdybym umarła! - mentalny wrzask rozsadzał jej głowę. Wystrzeliła z miejsca wpadając
w pierwsze zarośla leśne.

//dom Moonglade'ów

Gość

/ kawiarnia

Lillian wyszła z kawiarni ze sterta ksiazek.
Poradze sobie, poradze - pomyslała i kiedy było już tak dobrze, wszystkie ksiazki wypadły jej z rak. Ludzie zaczeli cicho sie smiac. Lilliy spojrzała na nich smutnym wzorkiem i zaczeła zbierac ksiazki. Potem poszła przed siebie

/ gdzies

Gość

// Szkoła
Przejechała obok sklepu, starając się nie wyobrażać jaki byłby przystojny facet który koło niego stał, jakby był wampirem.
// Dom młodych wampirów

Adam

Trop się urwał. Adam zrezygnował z dalszego czekania. Zmienił bieg i ruszył z powrotem na klify.

/ La Push/Klify

Albert

Albert wynurzył się jakby z nicości na środku ulicy. Rozejrzał się spokojnie i wciągnął głośno powietrze przez nos. Bez wątpienia... tutaj... - nie dokończył myśli i ruszył w kierunku domu Cullenów.

/Rezydencja Cullenów

Gość

// Las
Weszła do samochodu i zaczęła powoli jechać w kierunku nowo kupionego Domku.
// Dom Amelii Gale

Alice Cullen

//dom Cullenów / garaż

Wjechała na ulicę z zawrotną prędkością.
- Ann.. odstawię Cię do Seattle. Tam przez moment będzie bezpiecznie.

Anna Marie

/ Rezydencja Cullenów | Garaż

- W porządku . Dalej będę mogła poradzić sobie sama.. - uśmiechnęła się kącikiem ust - Dziękuję i przepraszam - wyszeptała po chwili odwracając się od szyby samochodu i kierując wzrok na Alice.

Alice Cullen

- Nie ma sprawy Ann... Chociaż wolałabym Cię nie zostawiać.. - Alice zasępiła się na chwilę.

Anna Marie

- Nie przejmuj się mną - odparła Anna Marie spoglądając na minę Alice. - Mam do ciebie tylko prośbę . Podziękuj wszystkim i pożegnaj ich ode mnie. Być może się już nie spotkamy .. - zrobiła pauze, poczym zadała gnębiące ją pytanie - Co się ze mną stanie jeśli Volturi by mnie złapali ?

Alice Cullen

- Nie wiem. Nie widziałam takiej możliwości... - skłamała gładko Alice. To co zobaczyła było zbyt okropne i wolała nawet w myślach do tego nie wracać. Sprawnie wyminęła kota stojącego na ulicy i przyspieszyła. Opuściły Forks. Alice miała nadzieję dojechać do Seattle jak najszybciej. I wrócić. Zanim będzie za późno.

//Port Angeles/ulice miasta

Albert

/nie wiem skąd ;p

Pojawił się w cieniu jakiegoś budynku i westchnął zrezygnowany. Nie jadł już od bardzo dawna i ma mętlik w głowie. Nie wie co ma robić dalej.

Albert

I wtedy znów poczuł ten kuszący zapach. Rzucił się pędem w stronę lasu.

/las

Anna Marie

,,Nie widziałam takiej możliwości" Anna Marie powtórzyła w myślach. Migające drzewa za boczną szybą samochodu świadczyły o tym, że wapirzyce jechały z zawrotną prędkością i zbliżały się już do celu ..

/ Port Angeles | Ulice miasta

Gość

Elisha wyszła z jakiegos budynku, poprawiła torbe na ramieniu i zaczeła powoli iść przed siebie rozglądajac się co chwila. Wygladała na nieco rozkojarzona i zdenerwowana.

Gość

/las

Hm... Myślałam, że będzie gorzej... , pomyślała na widok miasta. Przynajmniej mogę mieć pewność, że znajdę tu jakiś sklep.
Ruszyła ulicą w poszukiwaniu jedzenia ; )

Gość

\rezydencja Cullenów\gabinet medyczny

Rey szedł cały czas ciągnięty przez June w jakieś nieznane mu miejsce.
- Może zwolnisz? Zapytal z nadzieją widząc z jakim zdziwieniem patrzą na nich ludzie - potcjalne ofiary

Junette Kowalska

- Zobaczysz... Powiedziała uśmiechając sie tajemniczo.
Na mieście jest cudowna kawiarnia, mimo że martwi to jeszcze coś czujemy... A ja tak dawno piłam ekspresso, albo moche z lodem... mmm...

Isten

/Pokój Istena

Szedł wolno w stronę drogi głównej, z nadzieją, że ktoś będzie tak dobry i gdzieś go podwiezie. I jak zwykle szczęście mu dopisało.

/Port Angeles

Gość

- June, musimy pogadać, a kawiarnia może być dobrym miejscem do rozmów, więc tym razem Ci nie odmówię. Niewzruszony otworzył jej drzwi i przepuścił pierwszą.
\kawiarnia

(Junette, zaczynasz w kawiarni)

Gość

/Dom Avii Evans

Stanęła na środku chodnika. Przez chwilę nie wiedziała co ma robić. Ale zaraz przypomniała sobie o tym, co widziała kiedyś na polance w lesie. Przypomniała sobie ich zapach i... Muszę się tam dostać.

//La Push

Gość

\kawiarenka

Rey, wyszedł na zewnątrz. Na ulicach nie było wielu ludzi, puścił jun a następnie rozejrzał się wokoło. Spojrzał na minę towarzyszki, była przepełniona lękiem oraz furią.
- Wiesz, kochana że to dla twojego dobra... oczy powracały do znacznie ciemniejszego koloru.

Junette Kowalska

June pełna złości wymierzyła mu siarczysty policzek.
- Teraz Milcz. I nie mów tak do mnie.
Widząc jego zdezorientowanie szepnęła.
Chyba się spieszymy, Reymondzie.
Szła w kierunku Motelu.

Gość

Carrie staneła na chodniku i przyjrzała się sklepom - Co ja tutaj robię? Dlaczego Syriusz mnie tutaj zostawił i kazał zamieszkać? - wokół niej było pusto, żadnej żywej duszy...

Gość

Przeszła się ulica. Zobaczyła chyba szkołę, kolejne sklepy i domy. Nadal nie wiedziała gdzie sie podziać....- Co ja zrobię? - powtarzała sobie w myslach

Isten

/Pokój Istena/Motel "U Selene"

isten skręcił w prawo i ruszył przed siebie wolno, nucąc smutną melodię. Cały czas bił się z myślami i wspomnieniami. Nie potrafił zapomnieć, choć wiedział, że powinien.
Nie przejmował się ludźmi, którzy patrzyli na niego ciekawie. Po prostu szedł i szedł i nic w tej chwili nie miało dla niego znaczenia. Od dawna nie czuł się tak bardzo samotny jak teraz.

Gość

Przepraszam - powiedziała Carrie - czy nie wie pan może gdzie można sie tu przespać? Patrzła na niego ze strachem i rezygnacją

Isten

Isten popatrzył na na osobę, która się do niego odezwała.
- Wiem - odezwał się zaskoczony. Kolejna wampirzyca... Zauwazył z ulgą, że jej oczy nie są czerwone. - I chętnie pomogę - dodał. - Tylko proszę mi nie mówić pan.

Gość

Zatkało ją troszeczkę, z trudem przełykneła i wydusiła : To jak inaczej przecież my sie nie znamy.... - Co ja robię? - pomyślała - rozmawiam z nieznajomym! Ale musiała gdzieś się przebrać... Może mi pan wskazać najblizsze takie miejsce?

Isten

- Jestem Isten - powiedział przyjaźnie. - Sam niedawno tu przybyłem i rozumiem panienki zakłopotanie. Mieszkam w małym motelu. Jest niedaleko - odwrócił się w stronę, z której przyszedł. - Pewnie jest pani zdziwiona, że widzi tu kogoś podobnego do siebie - powiedział łagodnie.

Gość

Carrie wyraźnie sie zawachała - Jestem Carietta, dla znajomych Carrie - zasępiła sie - trafił pan, przepraszam trafiłeś tutaj niedawno? Wbiła wzrok w ziemie niewiedząc co ze soba począć

Isten

- Miło cię poznać - powiedział szczerze. - Bardzo niedawno - odpowiedział. - Znam tu zaledwie kilka miejsc. Rozumiem więc jak możesz się czuć - westchnął cicho. Tak, nie tylko ty czujesz się tu obco - pomyślał.

Gość

Nie wiedziała co o tym wszystkim mysleć - Dlaczego Syriusz mnie tutaj zostawił - pomyślała z rozpaczą Podniosła wzrok i popatrzyła na swego kompana wydawał jej sie starszy ale nie znała sie za dobrze Inny wampir. Pierwszy po Syriuszu jakiego poznała. Odchrząkała - To gdzie pójdziemy? - zapytała z rezygnacją w głosie

Isten

- Do motelu - odpowiedział. - Będziesz tam mogła trochę pomyśleć nad tym, co zrobić dalej. Tu spokojne miejsce. Poza tym... - zawahał się nieco. - Patrzysz na mnie tak jakoś dziwnie. Jakby... ze zdziwieniem, ciekawością? Nie chcę się wtrącać, ale... ilu wampirów już widziałaś? - szepnął. - Bo mam wrażenie, że przebywanie z kimś takim jak ja, jest ci jakby obce. Wytłumaczę się tym, że sporo o wampirach wiem i to dlatego tak sobie pomyślałem.

Gość

Dobrze idżmy gdziekolwiek wytłumaczę ci wszystko na miejscu - westchnęła To nie będzie takie proste - Proszę prowadź.

Isten

- Zaraz będziemy na miejscu. Dopiero co wyszedłem na spacer i jeszcze się nie oddaliłem zbytnio - wytłumaczył.

Gość

Popatrzyła na niego z byka. - Dlazcego nie idziemy? - przekrzywiła głowę i popatrzyła na jego odbicie w szybie wystawowej