w lesie

Edward

-Uwierzą mi, że widziałem dwa wilki w lesie? Noo coo Tyy...- Edward zachował się ostatnio nadmiernie infantylnie.
-Lepiej Ty pilnuj swoich decyzji. Alice nie powinna się dowiedzieć. Zawsze z lekka zalatywała mi histeryczką... Chyba odziedziczyła to w spadku po Esme...-puścił bratu oczko.

Jasper Hale

Jasper spojrzał z rozbawieniem w ochach na Edwarda
- Myslę, ze raczej nie uwierzą, ale prawda jest taka że były..., że widziałes je.
- A co do Alice, to dobrze wiesz ze to nie ja mam długi język... - rzucił zirytowany

Jasper Hale

- Dobrze wiem co nalezy robic. - Teraz wynosmy sie juz z lasu chyba ze chcesz jeszcze udac sie na małe polowanko - mrugnął do Edwarda
- Przyznam , ze ja zgłodniałem trochę.

Edward

-Jasper?- zwrócił się w kierunku brata.
-Rosalie właśnie stoi właśnie przed domem i klnie na czym świat stoi.
-Pozwolisz, że Cię na chwilę opuszczę? -zrobił dwa kroki w tył, pytająco zerkając na Jaspera.

Jasper Hale

- Misja zakończona bracisku - rzucił jakby od niechcenia
- Idz do niej a ja poszukam Alice

Edward

-Odbijemy to sobie....-puścił Jasperowi oczko i pobiegł okrągłą drogą w stronę domu.

/Teren przed domem.

Jasper Hale

- Ech ..ten Edward... - pomyslał - cały czas jak małe dziecko, taki prawie beztroski, a jednak... kto by pomyslał - zamyślił się
Ruszył w kierunku domu.

/teren przed domem

Anna Marie

Anna Marie przyglądała się z ukrycia dwóm odchodzącym młodym mężczyznom. Jej nozdrza niby to od niechcenia zapulsowały. Jakież to było jej zdziwienie kiedy nie odczuła od żadnego z nich woni należącej do człowieka, lecz woń pochodzącą od istoty takiej jak ona! Od istoty, która żeby przetrwać musiała zabijać.. Od istoty, której wyrzuty sumienia musiały męczyć przez wiele wieków.. Od istoty, której nie tak łatwo było odejść samej z tego świata - raz na zawsze.. Poczuła woń należącą do wampirów! Interesujące, interesujące zaintrygowała się. Jeszcze przed tym przykrym incydentem Volturi opowiadali jej o wampirach zamieszkujących deszczowe okolice, którzy nie dość, że potrafili zachować samokontrolę to jeszcze dawali radę egzystować wśród ludzi dając radę zachować ich sekret i już wspomnianą wcześniej samokontrolę! Najlepiej w świecie potrafili zachowywać resztki normalnego życia! Czyżbym trafiła na ślad tej słynnej rodziny złotookich ? zastanowiła się Anna Marie powracając do swojej kryjówki i w odpowiedzi na własną myśl szybko pokręciła przecząco głową.

/Tymczasowa kryjówka Anny Marie

Alice Cullen

// gabinet medyczny

Alice zatrzymała się na chwilę głęboko wciagając powietrze. Wyczuła mieszaninę znajomych zapachów braci i obcej woni. Złapała Carlise'a za rękę i pociagnęła w tamtym kierunku.

//polana

Lizzy Brown

Szła wolno, rozglądając się w każdym możliwym kierunku. Wiedziała gdzie jest i nie czuła się bezpiecznie. Czuła ich woń, wszędzie do o koła, gdyby coś poszło nie tak nie miała by szans wygrać.
Jeszcze raz zaczerpnęła powietrza, skierowała swoje czerwone oczy na zachód i ruszyła, tropem jednego z wampirów.

//Teren przed domem

Edward

/salon

Kiedy dobiegli do wybranego przez Edwarda miejsca, chłopak powoli puścił dłoń Anne Marie i Alice.
-Więc na co macie ochotę? -zapytał z uśmiechem powoli wdychając zapachy dookoła.

Anna Marie

/ Rezydencja Cullenów - Salon

- A co masz do zaoferowania ? - spytała Anna Marie spoglądając na rozbawioną twarz Edwarda.

Edward

-Jelonki...-mruknął- Tylko to czuję... No chyba, że masz ochotę na sok z mrówek...-przewrócił oczami.

Alice Cullen

//salon

Na wspomnienie soku z mrówek Alice roześmiała się. To przywiodło jej na myśl jej własny buntowniczy pomysł wysysania krwi z motylków. Skierowała się na lewo, jednak nagle stanęła w miejscu skoncentrowana. Zmienia kierunek i postąpiła kilka kroków na prawo.
- Jeżeli udamy się na prawo, znajdziemy jeszcze małą rodzinkę dzików. Ale też i jeleni jest więcej. - powiedziała
w żadnym razie nie na lewo. Tam są ludzie

Anna Marie

- Umm.. Szczerze ? Wybaczcie, ale niezbyt znam się na polowaniu. W Volterze mieliśmy wszystko podane przez naszych poddanych jak na tacy, więc nie musiałam się wysilać..- przyznała zawstydzona Anna Marie. Poczym jej nozdrza zapulsowały.

Alice Cullen

Alice złapała Ann za rękę.
- Żadna strata. To nawet może być fajna zabawa. - szybko pociągnęła ją na prawo.
Byle odejść jak najbardziej.. odciągnąć ją zanim dojdzie do nas ich zapach
- Pokażemy Ci z Edwardem wszystko. - zaśmiała się lekko

Anna Marie

Wydaje mi się, czy ona się lekko zestresowała ? - pomyślała Anna Marie poczym szybko odgoniła tą myśl i uśmiechnęła się promiennie do Alice, a potem również do Edwarda.

Edward

-Pamiętaj... kiedy poczujesz ludzki zapach... wycofaj się kiedy jeszcze będziesz w stanie...-mruknął ostrzegawczo Edward i pierwszy ruszył w kierunku pobliskiego stada.

Alice Cullen

Poruszali się przez chwilę upajając się samym biegiem. Alice zatrzymała się nagle. Wciągnęła powietrze.
- Jesteśmy blisko. Czujesz? - zwróciła się do Ann - Czujesz je?

Anna Marie

- Okay - Anna Marie lekko się uśmiechnęła i ruszyła w ślad Edwarda. Troszczą się o mnie pomyślała z satysfakcją. Nagle Alice zatrzymała się i spytała ją o to czy coś czuje. Anna Marie wzięła głęboki wdech - Tak, czuje.. - odpowiedziała i zaczęła się rozglądać.

Gość

Samantha wparowała do lasu. Rozejrzała się i zaczęła iść przed siebie.

Edward

Edward stanął jak wryty. Wyczuł zapach i myśli KOLEJNEGO wampira. Przerażony popatrzył na Alice i w jednej chwili znalazł się przed Alice i Anne Marie.
-To już nawet nie jest zabawne..-warknął bardziej do siebie. Rozglądał się nieufnie dookoła.

Alice Cullen

- Edwardzie - zawołała Alice - czyń honory domu i pokaż gościowi jak ucztujemy... - urwała widząc reakcję brata i słysząc jego warczenie.
- Co się stało? - zaniepokojona rozglądała się wokół

Anna Marie

- Co się dzieje ? - zdezorientowała się Anna Marie. Przysunęła się bliżej do Alice i Edwarda.

Alice Cullen

Alice szybko przeszukiwała najbliższą przyszłość. Jedna niezbyt wyraźna wizja... Skoncentrowała się na niej próbując dostrzec więcej.
- O nie! - również warknęła i przyjęła pozycje obronną

Gość

Szła dalej przed siebie, poczym skreciła i natkneła sie na Edwarda, Anne i Alice

Edward

-Nic nam nie zrobi...-warknął- Ale ja nie ręczę za siebie...-odepchnął jedną ręką zarówno Alice jak i Anne Marie i zwrócił się w kierunku Samanthy.

[Edward--->ALice---->Anne Marie---> Samantha BŁAGAM TRZYMAJCIE SIE KOLEJNOŚCI xD]

Alice Cullen

- Albo jeszcze nie wie co zrobi - warknęła Alice i zajęła miejsce obok brata. - Ann trzymaj się z tyłu - rzuciła do towarzyszki.

[spróbujemy sie trzymac kolejnosci XD]

Anna Marie

Anna Marie posłusznie cofnęła się krok do tyłu. Co się dzieje? Co się dzieje ? myśli zaczęły kołować w jej głowie.

Gość

Samantha spojrzała na wszystkich po kolei, poczym zrobiła krok w tył

Edward

-Kim jesteś sierotko i co tu do cholery robisz?! -wycedził rozzłoszczony przez zęby. Jasne. Jeden dzień. 2 spotkane wampiry i ślady zapachu 3. Niech to...

Alice Cullen

- Ona PÓKI CO nam nie zagraża... - wyszeptała Alice uspokajająco, jednak mięśnie nadal miała napięte do skoku.
- Odpowiedz, proszę - zwróciła się grzecznie do przybyszki, próbując brzmieć spokojnie

Anna Marie

- A mówiliście, że nie często gościcie innych wampirów - wypomniała im cicho Anna Marie z nutką histeri w głosie. Przyszli po mnie ? zaczęła się coraz bardziej obawiać.

Gość

- Jestem tym samym co wy - powiedziała spokojnie

Edward

Zaśmiał się nerwowo, słysząc stwierdzenie Anne Marie.
-Bo do tej pory tak było!- powiedział i po chwili się uspokoił. Nadal nie spuszczał wzroku z intruzki.
-To udało mi się zauważyć. Powiedz mi skąd się tu wzięłaś...-warknął. Prawie nic nie mógł wyczytać z jej myśli i to go frustrowało. Wampirka starała się skupić całkowicie na zaistnialej sytuacji.

Alice Cullen

Ona nie podjęła jeszcze ŻADNEJ decyzji. Nic nie mogę zobaczyć. To mnie WKURZA Alice starała się zachować spokój O nie! Kolejna właśnie dociera do naszego domu. Szlag by to! Zaczęła warczeć bezgłośnie pełna frustracji.
- Słuchaj.. nie mamy czasu na takie przepychanki. Znalazłaś się na naszym terenie, więc miło byłoby gdybyś się przedstawiła - powiedziała twardo

Anna Marie

Anna Marie przyglądała się wszystkiemu w totalnej ciszy i skupieniu. Jej również ciągle nie dawało spokoju, kim jest nowospotkana i po co przyszła . Hah, zabawne. Jeszcze dzisiaj rano to ja byłam dla nich intruzką.. I pewnie nadal nią jestem! pomyślała dziewczyna.

Gość

- Samantha jestem. Tylko tyle pamietam - powiedziała

Edward

Edwardowi zrzedła mina. W gruncie rzeczy to co powiedziała pasowało do braku przywoływanych wspomnień w jej myślach.
-Nonsens...-przewrócił oczami nie rezygnując z wrogiej postawy.

Alice Cullen

- Czemu przyszłaś akurat TUTAJ? Skąd przybyłaś? - Alice nie dawała za wygraną