Las

Adam

Adam w ostatniej chwili uchylił sie sójce w bok.
- Prawda? - przytaknął - Zakochałem się w tym miejscu. Nie wiem czy teraz umiałbym życ gdzieś indziej. Znam w tym lesie każdą ścieżkę, każdy krzak...

Blanka

-Aż tak chyba nie pokocham tego miejsca, żeby sie go na pamięć nauczyć.- westchnęła sobie.
-Ale na pewno będe miała gdzie amelię wypuścić na wybieg. Są tu jakieś zwierzęta, które by mogła zaatakować?

Adam

- Zwierzęta tu są, ale nie sądzę by zaatakowały. Przynajmniej w tej części lasu - odparł Adam poważnie.

Blanka

-Ale to Amelia jest niebezpieczna.- westchnęła całkiem poważnie.

Adam

- W takim razie zwierzęta postarają się omijać ją z daleka. Szepnę im co nieco. - uśmiechnął się zagadkowo - Mogę zapytać cię o coś?

Blanka

-Jasne, pytaj. - spojrzała na niego zaciekawiona co go natchnęło na pytanie.

Adam

- Dlaczego nie przepadasz za wodą - popatrzył na dziewczynę uważnie

Blanka

-Nie umiem pływać.- westchnęła ciężko.
-Wiem, że to głupie, ale naprawdę boję się wody bez powodu.

Adam

- No dobrze... ale twój strach objawia sie tylko przy włażeniu do wody, czy także przy patrzeniu na nią? - zerwał źdźbło trawy i przygryzł je.

Blanka

-Normalnie biorę kąpiel.- pokiwała głowa patrząc na niego jak na wariata.
-A co Ci po głowie chodzi?

Adam

Adam zaśmiał się - Naprawdę się kąpiesz? To niesamowite - złapał się za serce w udawanym zachwycie. Miał nadzieję, ze Blanka nie zdzieli go przez łeb. - Nic mi nie chodzi po głowie, przynajmniej taką mam nadzieję... Ale mozesz sprawdzić sama - mrugnął.
- Zastanawiałem się czy któregoś razu dasz się jednak zaprosić na plażę. Widok zachodu słońca jest nieporównywalny z niczym...

Blanka

Stanęła na palcach i przeczesała mu włosy dłonią.
-Nie masz wszy, chyba.- stanęła normalnie.
-A co do zachodu słońca, to może kiedyś.

Adam

Jej dotyk był szalenie miękki i miły. Adamowi twarz pojaśniała.
- Nie jesteś zmęczona? - zagadnął

Blanka

-Od szukania wszy? Nie.- pokiwała głową śmiejąc się.
-a teraz ja mam pytanie, mogę?

Adam

- Pytaj - westchnął

Blanka

-Gadasz ze zwierzętami? To jakis miejscowy kult czy co...?- ona tak an poważnie. Bo był tak święcie przekonany, że ten las był bezpieczny dla rozpuszczonej 7-latki, że ją to zdziwiło.

Adam

- Można tak powiedzieć - Adam rozesmiał się tak szczerze jak jeszcze nigdy do tej pory - Tak na poważnie, to mówiłem ci, że znam każdy zakątek tego lasu. Po prostu zdążyłem poznać obyczaje tutejszych zwierząt. Ten las jest jednym z bezpieczniejszych na świecie. Nic tu nie grozi ani Amelii, ani Tobie - usmiechnął się cieplutko.

Blanka

-Skoro tak twierdzisz. Mam szansę spotkać miłego niedźwiadka, albo wilka?- poruszyła cwanie brwiami.
-I poproszę ten śmiech na taśmie. Jest zarąbisty..

Adam

- Mogę się tak śmiać ilekroć cię zobaczę - zaśmiał się raz jeszcze - pod warunkiem, ze ty dotrzymasz słowa i będziesz się chociaż odrobinkę rumienić - stwierdził cwanie omijajac pytanie.

Blanka

No i znowu burak poleciał.
-Niedługo się uodpornię i będziesz się musiał postarać, żebym była purpurowa...- spojrzała na swoje stopy idąc powoli do przodu.

Adam

- Da się załatwić - mruknął Adam - widok wart wysiłku. - nagle złapał Blankę za rękę i lekko pociągnął za sobą. - Pokażę ci pewne miejsce.

// polana w środku lasu

Jacob

/Dom Jacoba

Biegał po lesie jak szalony przez kilka godzin. W ogóle nie czuł zmęczenia. Zapomniał o bożym świecie. Za to właśnie uwielbiał postać wilka. Żadnych zmartwień.

Jacob

Pobiegł w kierunku domu Mel. Całkowicie tego nieświadomy.

/Dom Mel

Leah

/?

Leah siedziała na kocyku na małej polance z książką w ręku. Mimo, że nie potrafiła się chwilowo przemienić, nie bała się. Było ciepło, a jej brzuch był już solidnie zarysowany. Dziecko rozwijało się niezwykle szybko, to też nie miała chwilowo zamiaru wybrać się do szkoły. Nawet nie miała siły. Chwilowo wszystko ją bolało. Łącznie z sercem... Chociaż to najwyraźniej bolało z innego powodu. Uważnie śledziła tekst, oparłszy się plecami o masywne drzewo.

Dea

// mały domek na plaży

Dea nucąc stare podziękowanie dla matki natury ścinała pęczki ziół. Dobierała je starannie. Uważała przy ścinaniu, by nie uszkodzić pozostałych roślin..
Zaangażowana w to zajęcie kręciła się tu i tam. Nucąc troszeczkę głośniej zbliżała się do polanki.
Tam chwilę odpocznę, a potem zbieramy dalej...

Leah

Leah rozpuściła włosy, by te, lekko kręcone spłynęły po jej ramionach. Zdjęła cienką bluzę, by trochę powygrzewać się na słońcu. Cóż. Ostatnio było jej dość chłodno. Wyciągnęła delikatnie rękę przed siebie by spojrzeć na swój, nieco blady, odcień skóry. Zmieniała się... Co nie do końca było jej na rękę. W końcu cudowne zatrzymanie przemijającego czasu chwilowo minęło. Z każdym dniem wyglądała coraz dojrzalej. Westchnęła sobie delikatnie i przewróciła kartę książki. Dość tych głupich myśli.

Dea

Dea śpiewając weszła na polankę. Ktoś sobie siedział pod drzewem. Dea z uśmiechem podeszła bliżej. Uśmiech spełzł jej z twarzy gdy zobaczyła kto to. Chciała się wycofać, póki dziewczyna jeszcze jej nie zauważyła. Trzasneła jakaś gałązka.

Leah

Leah była kompletnie zamyślona. Przygryzła delikatnie dolną wargę ust, kiedy poczuła że prawdopodobnie tym razem bez siniaka na brzuchu sie nie obędzie. Westchnęła zamykając książkę. Wystawiła buźkę do słońca, kiedy usłyszała trzask. Rozejrzała się dookoła nikogo nie widząc. Widocznie patrzyła w złym kierunku... Poddenerwowała się tym, że nawet jej zmysły ostatnio się stępiły.

Dea

Dea westchnęła. Nie mogę przed nią uciekać cały czas...
Wyszła zza drzewa nucąc coś, zeby nie było że chce ciężarną straszyć..

- O.... hej..- przywitała się niepewnie

Leah

-Cześć. -rzuciła krótko i uśmiechnęła się nieco blado. Chwyciła za dół swojej koszulki i obciągnęła materiał, jakby zawstydzona. To tłumaczyłoby czemu wolała towarzystwo drzew od ludzi.

Dea

- Leah - Dea wciągnęła powietrze głęboko do płuc - ja chciałam.. ja chciałam Cię przeprosić. - ukucnęła obok dziewczyny - strasznie dużo nerw miałaś przeze mnie... i... i chciałam Cię zapewnić, ze mam nadzieje ze już nie będziesz miała. - dokończyła szybko

Leah

Leah zmierzyła ją delikatnie wzrokiem. Jej spojrzenie było spokojne i pełne ciepła. Dea też się zmieniła. Jednak jej zdaniem te zmiany były mniej trwałe. Uśmiechnęła się delikatnie na widok jej koloru włosów. Położyła rękę na brzuchu, gdy znowu coś ją zabolało. Starała się nie skrzywić.
-To nie była Twoja wina... -mruknęła- Nie musisz mnie przepraszać...

Dea

- Bardzo boli? - wskazała ręką na brzuch dziewczyny - szybko rośnie chyba... - zerknęła uważnie.

Leah

-Za szybko... -mruknęła i natychmiast tego pożałowała. Powinna odezwać się chwilę później. Jej głos zamienił się w cichy jęk. Przymknęła oczy i otworzyła je znów patrząc na Deę.
-Jest w porządku. -powiedziała już normalnie.

Dea

- Mogę? - spojrzała na Leah pytajaco wstrzymując rękę w połowie drogi do jej brzucha.

Leah

Spojrzała na Deę tak, jakby o czymś intensywnie myślała.
-Proszę... -mruknęła- Mam nadzieję, że Cię polubi. -oparła drżącą rękę o koc. Dziecko różnie reagowało na ludzi. Nie każdemu pozwalało dotykać matki, dziwnym trafem dając o tym bolesny znak ale przyszłej rodzicelce.

Dea

Dea uśmiechnęła się i z wyrazem wielkiej koncentracji na twarzy zbliżyła rękę do brzucha Leah. Zaczęła nucić piosenkę, którą zawsze śpiewała jej mama.

Leah

Leah przymknęła delikatnie oczy, spodziewając się silnego bólu. Jednak dziecko zdało się lekko uspokoić.
-Dziękuję... - szepnęła cicho.

Dea

Dea uśmiechnęła się
- Dia daoibh.. beag, milis mac tíre - powiedziała ciepło w kierunku brzucha Leah - cé hé sin? - jakby czegos nasłuchiwała. Dziecko poruszyło się łagodnie - aaah... a chailín mo chroí.. - pogłaskała delikatnie brzuszek i wróciła do nucenia piosenki.

[uwaga tłumaczenie dla dociekliwych XD Witaj... małe, słodkie wilczątko... Kim jesteś? Aaah... Moja kochana dziewczynka...]

Leah

Leah zaśmiała się cicho- Mam nadzieję, ze nie rzucasz złego uroku na tego hmm... silnego dzieciaka- mruknęła słuchając tego co Dea szepcze.