Polana na środku lasu.

Lily

Uśmiechnęła się do chłopaka i do dziewczyny.
- Przyjechałam tu kilka miesięcy temu i nie byłam zbyt zadowolona ale potem zmieniłam zdanie - dała Andrew buziaka w policzek

Caroline Thomas

Ja narazie znam tu tylko was. Ale z czasem pewnie się zadomowię i przyzwyczaję do tych warunków. - kąciki jej ust podniosły się do góry.
Zaciekawiły ją także słowa chłopaka.
- W jakim sensie oryginalni? - spojrzała na niego zaintrygowana.

Andrew

- Kwestia pochodzenia, Carol...nic więcej.
Wytłumaczył wszystko. Uśmiechnął sie szeroko, spojrzał na Lily i pogładził ją po włosach.
-Nawet do takich dzikusów jak my da się przywyczaić, co?
Mruknął rozbawiony.

Caroline Thomas

- Ach. Myślałam o czymś innym, chociaż tutaj pochodzenie też jest pewnie ważne. Ja pewnie jestem przez niektórych widziana jako rozpieszczona, narwana dziewczyna prosto z Europy. - chciało jej się śmiać na samą myśl o tym.
- Uwierz mi, w porównaniu do co czwartego francuza jesteście bardzo, ale to bardzo cywilizowani. - parsknęła śmiechem.

Lily

- nawet do tego największego - dźgnęła go między żebra ze śmiechem.
- Mimo wszystko jest tu dużo rzeczy do robienia - uśmiechnęła się do dziewczyny

Andrew

- O czymś innym?
Spojrzał na nią uważnie.
- Cóż...nawet do największego, mówisz? Już się przyzwyczaiłaś?
Otowrzył szerzej oczy i zaczął ją łaskotać po bokach. Po chwili takiej zabwy, po prostu objął ją w tali i przytulił od tyłu...a co!

Caroline Thomas

- Nieważne - ucięła krótko i spojrzała na nich. Poczuła jakieś ukłucie w brzuchu. Patrząc na nich, pomyślała, że ona nigdy nie doznała uczucia miłości ani chociażby zauroczenia. Znaczy oczywiście, był Jonathan, ale to było coś innego. Postanowiła się nie przejmować tym na chwilę obecną.
- Mhm. Co tutaj robicie? - chodziło jej oczywiście o tą polanę. - Nie chcę być ciekawska czy coś.

Lily

- Ej - znów zaczęła się śmiać kiedy ją łaskotał - przestań - wydukałą ze śmiechem. W końcu kiedy ją objął uśmiechnęła się szeroko i pogłądziała go po dłoniach.
- Spacerowaliśmy i trafiliśmy tutaj - wyjaśniła

Andrew

- Cóż, to normalny odruch.
Uśmiechnął się ciepło, oparł brodę o głowę Lily.
- Zatem...co ty tu robisz? Prócz szukania tej samotnosci co ci zupełnie nie wyszło, jak widać.
Zaśmiał się wesoło.

Caroline Thomas

- Oprócz samotności, chciałam rozejrzeć się po okolicy. W końcu muszę wiedzieć, gdzie mieszkam. No i trafiłam na was. - zaśmiała się.
- Przy okazji w lesie czuję się... dobrze. Znaczy w mojej drugiej postaci, bo jako człowiek niespecjalnie lubię łazić po takich chwastach i brnąć wśród niezliczonej ilości krzaków.

Lily

Chwilaa...coś jej teraz nie pasowało.
- Jako człowiek? - zmarszyczała zabawnie czoło - a jako co innego niby byś miała tu chodzić? - spytała oczekując odpowiedzi. Zerknęła na Andrew pytająco bo może on jej to wyjaśni

Caroline Thomas

- Och - wymamrotała cicho. Zorientowała się, że palnęła gafę. Nigdy jej się to jeszcze nie zdarzyło, a teraz tak zwyczajnie się zapomniała. Ale myślała, że ona wie, skoro... wydawało jej się, że chłopak też jest jednym z nich. Cholera. Dosłownie ją zatkało. Popatrzyła spłoszonym wzrokiem na Andrew.

Andrew

- Wiesz...
Podrapał się po głowie. No to pięknie. I jak tu teraz...
- Jako człowiek? W sensie, że jako ktoś kto zna te tereny...znaczy...."tubylec"?
Ostatnie słowo ujął w cudzysłów. Cóż miał jeszcze jeden kretyński pomysł wyratowania się z tej sytuacji.

Caroline Thomas

- Tak, o to mi chodziło - parsknęła śmiechem. - Jestem prawie jak kosmita. - posłała chłopakowi przepraszający uśmiech.

Lily

Spojrzała na nich obu dziwnie. Czy ona aż na taką głupią wygląda?
- Jasne - burknęła i udała obrażoną.

Caroline Thomas

Przysunęła się do dziewczyny i pogłaskała ją przyjaźnie po ramieniu.
- Nie denerwuj się. Po prostu źle to ujęłam - wzruszyła ramionami. Nie wiedziała, jak ma załagodzić sytuację.

Andrew

- No dobra....
Zawiesił grobo głos.
- Ona jest....wilkołakiem....
Zawył jej przy uchu. Liczył, że uzna to za głupi żart.
- Który się skrada po lasach i zjada młode, piękne kobiety, pali wioski...
Jak on mógł tak sieobrażać. No trudno. Raz wilkowi śmierć.

Caroline Thomas

Miała nadzieję, że Lily weźmie to za wyjątkowo głupi żart. Ale wewnątrz była sparaliżowana ze strachu.
- Nie no przepraszam bardzo. Wolę zjadać facetów, jak już - zaśmiała się głośno.

Lily

Najpierw wzięła to na poważnie ale potem się roześmiała.
- Nie żartuj sobie ze mnie - posmyrała go po dłoni. Kiedy Caroline dotknęła jej ramienia poczuła,że jest tak samo ciepła jak Andrew.
- Andrew,Caroline też jest tak ciepła jak Ty

Caroline Thomas

- Wiesz... podobno francuzki są gorące. - oderwała dłoń od ramienia dziewyczny i schowała ręce do kieszeni bluzy. - Nie przejmuj się tym.

Amelia

//centrum miasta

Zatrzymali się na polani. Amelia rozejrzała się dookoła.
-Ładnie tu.
Uśmiechnęła się do chłopaka.
-Nie wiedziałam że może być w tych okolicacha aż tak ładnie.
Usiadła na pobliskim przewróconym drzewie i poklapała miejsce obok siebie.
-A czemu akurat tu mnie zabrałeś? No tak tu przy najmniej z niczego nie spadnę.
Zaśmiała się cicho

Brendon

//Centrum miasta

Przyłożył palec do ust.
- Szszsz...
Wyczuł jakiegoś wilkołaka. Po chwili jednak usiadł obok Ameli i mówił bardzo cicho.
- Tak, z tego powodu też,

Amelia

Wciągnęła powietrze do płuc.
-Wilki.-szepnęła.
Lubiła ten dreszczyk emocji. Seduszko zaczęło jej bić jeszcze szybciej.
-Wiesz że moje serce bije tak samo szybko jak Twoje? I temperatura mojego Ciała tez jest wysoka.
Uśmiechnęła się do niego i zapytała.
-A mój zapach bardzo jest dla was wyczówalny? Inni mogą określić że znajduje się tu wampir?

Brendon

- Mogą... - odrzekł
Spojrzał na Amelię z uśmiechem
- Choć pachniecie inzaczej jak już mówiłem.
Przejechał ręką po korze.

Amelia

-A draźni Was mój zapach?
Uśmiechnęła się.
-To nie będzie ciekawie jak wyczują mnie. Ale bez ryzyka nie ma zabawy.
Zaśmiała się. Rozejrzała się po polanie i ruszyła rękę niechcący natrafiając na dłoń chłopaka.
Zastanawiało ją czemu się nią tak zainteresował skoro byli w pewnym sensie wrogami

Caroline Thomas

Jęknęła cicho, myśląc, że nikt jej nie usłyszy. Zauważyła na polanie 2 osoby - konkretnie chłopaka i dziewczynę. Mając się na baczności ruszyła głębiej w krzaki, chcąc się przemienić. Gdy już była pod postacią wilka, mogła wyczuć pijawkę i ... wilka? Och, znowu. Pamiętaj, że masz się w nic nie mieszać! - podpowiadał jej jakiś cichy głosik. Dziewczyna nie śmierdziała tak jak inni krwiopijcy... była bardziej znośna. Ale i tak nie miała zamiaru się pokazywać. Zaczęła krążyć niespokojnie wśród krzewów.

Brendon

[brzyydki ten av! xd]

- Niezupełnie.
Uśmiechnął się gdy dotknęła jego dłoni.
- Może jestem jakimś wybyrkiem natury, alke mnie osobiście zapach wampirów nie drażni.
Dalje mówił szeptem nie spuszczając wzroku z Amelii.
- Tak...ale to ryzyko może okazać się za wielkie.
Dodał zmieszany.

Amelia

[mi się podoba Very Happy

ale poszukam innego Razz

]

-Eeee tam zawielkie. Chyba nikt mnie nie zabije.
Posłała mu uśmiech. Wyczuła obecność kogoś innego i lekko się poruszyła ale nie dała po sobie tego poznać.
-Wybrykiem natury? Myślę że wszystko zależy od osobowości i nastawienia do innej rasy.

Brendon

[ ytmten był najlepszy! ten pierwszy xd]

Też wyczuł że ktoś się porusza i szybko się rozejrzał.
_ Słucxhaj...Nie powinno Cię tu być!
Wstał szybko i spojrzał na dziewczynę.
- Chodźmy!

Caroline Thomas

Zbliżyła się trochę do obrzeży polany, ale wciąż pozostając w ukryciu. Przysłuchiwała się ich rozmowie. To trochę dziwne. Wilk i wampir? - pomyślała. W sumie to nie była jej sprawa. Ale ona nigdy łatwo nie odpuszczała.

Grayam Wolf

Gray pod postacią wilka leżał sobie pod drzewem aż tu nagle jacyś tam przyszli.
Wstał i rozejrzał się.
Czuł dwa wilki i coś dziwnego.
zaczaił się i po chwili zawarczał stojąc za postaciami.

Amelia

-Daj spokój!
Wstała gdy jej kazał.
-Nie bój się. Uśmiechneła się wesoła.
Szli przed siebie dości szybko gdy nagle usłyszała za sobą warknięcie.
Odwróciła się napięcie i zobaczyła wailka. nie pomyślałaby że jej zapach może przyciągnąć aż 2 wilki.
-Brendon!
Krzyknał i złapała go za rękę
-Na takie ryzyko się nie pisałam. 2 wilki i Ty trzeci. To ja podziękuję.
Odwróciła się i zaczęła szybko kierować się w stronę wyjścia z lasu.

Caroline Thomas

Postanowiła się pokazać, bo zaczynało robić się ciekawie.
Wychodząc z krzaków, usadowiła się po najbliższym drzewem, komicznie przechylając łeb na bok.
Obserwowała całą sytuację, żeby wiedzieć, kiedy ma zareagować, jeśli zajdzie taka potrzeba.

Brendon

Odwrócił się w stronę wilków.
- Mówiłem...
westchnął i stał przygotowany do ataku. Czekał na ruch wilków.

Grayam Wolf

Wpatrywał sie we wszystkich zgromadzonych.
Widział jakaś wilczycę . Cóż, moze ona będize po jego stronie.
Cofnął się w las. Udajać że ucieka jednak przebiegł do tej dizwnie pachnącej dziewczyny.
Rzucił się na nią, jednak delikatnie. Swoją silną łąpą przytrzymywał jej szyję po czym powąchał ją. Nie znał jeszcze czegoś takiego...Spojrzał na nią pytająco.

Caroline Thomas

Nie znała zapachu, jaki wydzielała dziewczyna.
Jednakże nie zamierzała zrobić krzywdy jej, ani nikomu innemu , dopóki nie zajdzie taka potrzeba.
Podeszła trochę bliżej, ale wciąż miała się na baczności.

Brendon

Zawarczał cicho. Przemienił się w wilka i rzucił na tego drugiego odpychając go. Głową wskazał plażę i klif mając na myśli Motor Amelii. Sam obracał się w prawo i lewo.

Amelia

Poczuł jak wilk przygważdza ją do ziemi. Powąchał ją i miał zdziwienie w oczach. Nalge inny wilk zżucił z niej tamtego.
Wstała szynko. Była trochę przestraszona.
-Dosyć!
Krzyknęła.
-Przepraszam-zwróciła się do wilka-nie powinnam tu być. Nie jestem wampirem! Chodź nie do końca.
Czekała na dalszy ciąg.

Grayam Wolf

Poczuł jak ktoś się na niego rzuca więc po prostu ugryzł go, nie za mocno ale zawsze.
Czuł jaby dziewczyna mówiłą do niego. Podszedł krok do niej i wpatrywał się jej w oczy czekajać na resztę.
Był większy od tamtego chłopaka. co jest grane??!!

Brendon

Lekko kulejąc podszedł do Amelii.
[ Co ty robisz?! Uciekaj! - myślał przerażony.
Modlił się w myślach.