Polana

Gość

-Więc, dobrze-powiedziała wstając-przed lasem zaparkowałam auto, chodź, pokażę Ci okolice-dodała szelmowskim tonem i pobiegła.

Gość

- Dobra prowadz. Widziałam tam czyjś samochód i obok stoi mój wiec bede jechać za Tobą - zaśmiała się i pobiegła za wampirzycą.

Kejsi

/D.K.V.D

Kejs wbiegła szybko do lasu na polanę. Wzięła głęboki wdech jeden, drugi, trzeci....Musiała znaleźć odpowiednie zwierzę. Rozejrzała się. Na razie czuła tylko małe zwierzaki. Oczy miała ciemne, ja dwa węgielki.

Aprilan

/Port Angeles,Forks
April zaparkowała swoją Impalę tuż przed drogą leśną i dość szybkim krokiem weszła w gęsty las. Niektóre szlaki był wydeptane i widać było, że dużo ludzi tamtędy chodzi, ale April interesowały jednak mniej znane tereny. Po pewnym czasie drzewa zaczynały się przerzedzać, a April z daleka widziała jaśniejszy punkt w lesie. Dostała mrowienia na jej ciele i znowu miała ostrzegające ją myśli. Drgnęła lekko i szła dalej, automatycznie dotykając swojej broni jedną ręką, na wszelki wypadek.

Kejsi

Do jej nosa doszedł zapach człowieka. Nie teraz... Pomyślała i odwróciłą się w stronę z której miał ktoś nadejść. W sumie cieszyłą się że stało się to teraz niż gdyby zaczełas polować. Oczy nadal miałą ciemne.

Aprilan

April powoli przeszła przez linie drzew i dotarła do polany. Na przeciwko niej stała jakaś dziewczyna. April przyjrzała się jej i przeklnęła cicho pod nosem, widząc kolor jej oczu, ale nie wyjęła broni. Skoro wampirzyca nie zaatakowała jej jeszcze, prawdopodobnie nie miała złych intencji. Chyba-dodała w myślach i stanęła przygotowana na jakikolwiek ruch.

Kejsi

Uśmiechnęła się delikatnie. Mięśnie ciałą miała lekko spięte. Jaby gotowe do jakiegoolwiek ruchu. Spojrzała przyjaźnie na kobietę. Milczała. Przynajmniej na razie

Aprilan

April westchnęła cicho i podeszła kilka kroków przed siebie. Nie wiedziała, jak zareaguje dziewczyna, ale jak to April, lubiła ryzyko. Teraz stała tylko 2 metry przed wampirzycą i jakby z pewnym wyzwaniem wpatrywała się w nią, zaciekawiona, czy wytrzyma, czy nie.

Kejsi

Było jej trudno lecz dosonale panowała nad sobą. Poprawiła blond włosy.
- Witaj! Jestem Kejsi - powiedizała wesoło. Nie chciała jej nic zrobić, lecz niestety byłą głodna.

Aprilan

April uśmiechnęła się lekko na reakcję wampirki.
-April-odpowiedziała spokojnie-Nie jesteś taka trochę... głodna?- spytała unosząc brew i wskazując na oczy.

Kejsi

Spojrzałą na nią zdziwiona. Ona wie.... pomyślałą trochę ciesząc się z tego.
- Trochę ta - odpowiedziała nieśmiało. Cieszyłą się tylo zę nie żywi się ludźmi. A takto teraz świetnie panowała nad pragnieniem.

Aprilan

-No dobra-stwierdziła, siadając na trawę-Mam nadzieję, że się chociaż na mnie nie rzucisz-mrugnęła do niej. Polana była bardzo ładna, ale nieduża. Było tu zacisznie, ale wydawało jej się, ze sporo różnych istot zna ją.

Kejsi

- Spokojnie panuję nad sobą doskonale - odpowiedziała z lekkim uśmiechem. Przykucnęła koło April.
- Skąd wiesz? - zapytałą wyraźnie ciekawa.

Aprilan

April uśmiechnęła się tajemniczo.
-Ma się swoje sposoby-odpowiedziała szczerząc się lekko-Powiedzmy, że mam już pewne doświadczenie z wami. Podparła się rękami za swoimi plecami

Kejsi

Nie wnikała bardziej. Zapach April drażnił jej gardło więc przestałą oddychać. Milczała. Wpatrywała sie w nią tylko swymi czarnymi oczami.

Aprilan

-Nie przeszkadzam ci?-spytała unosząc brew. Miała na myśli głód Kejsi. April zauważyła, że dziewczyna przestała oddychać, więc odsunęła się od niej lekko. Wiedziała, ze dziewczyna jak na razie panuje nad sobą, ale wolała jej pomóc. W razie czego wolała jej nie zabijać...albo samą zostać zabitą.

Kejsi

- Spokojnie dam radę. Kilka minut w tę czy w tę nie zbawi mnie - powiedziała wesoło. Panowała nad sobą doskonale.
- A i tak teraz polowac nie mogę - odpowiedziała spokojnie i posłała jej lekki uśmiech.

Aprilan

-Czemu?-spytała zaciekawiona. W razie czego mogłaby sobie po prostu pójść, by ta zapolowała normalnie. Wstała i oparła się o drzewo. April nie lubiła za długo być w nie ruchu, miała wrażenie, że coś ją omija i że marnuje czas.

Kejsi

Przymknęła lekko oczy. Też wstała. Nadal panowała nad sobą.
- Ponieważ i tak będziesz w pobliżu...To trochę trudne - powiedziała nieśmiało i uśmiechnęła się delikatnie. Trochę ją ta rozmowa krępowała. Zadzwonił jej telefon.
-muszę iść. do zobaczenia ! - opowiedziałą i ruszyła do domu. PO drodze zapolowała na kila saren.
/D.K.V.D

Gość

/ dom Ross.

Od razu skierowała tu kroki, nie mając ochoty na spacery po mieście. Sztuczne uśmeichanie się i bezsensone rozmowy jej dzisiaj nie wychodziły, wyjątkowo.
Gdy doszła do polany, usiadła pod drzewem na jej skraju, opierajac sie plecami o jego pień i podkuliła nogi. Wbiła nieobecny wzrok gdzieś przed siebie, zbierajac myśli w jedną całość.

Mickey · Gość

/skądś nie pamięam skąd xD

Szedł sobie spokojnei lasem gdy zobaczył nagle znajomą sylwetkę. Uśmiechnął się szeroko i poprawił włosy.
- Witaj piękna! - powiedział wesoło i usiadł koło dizewczyny. Nadal wesoło się uśmeichał.

Gość

Dopiero po krótkiej chwili zaskoczyła, że nie jest sama, więc powoli przeniosła na niego wzrok.Na jej twarzy pojawił się lekki uśmiech, bo przy nim chyba nie mogła by inaczej. Samym sposobem bycie rozweselał.
- Cześć, dawno cę juz nie widziała,m - odpowiedziała, spokojnym, aż do granic możliwości normalnym tonem. Nie było w jej oczach znajomym wesołych iskierek, patrzyła na niego zwyczajnie, nieco pusto.

Mickey · Gość

Jeszcze bardziej się wyszczerzył.
- Ja też. Powiedz no co tam u Ciebie? - odparł wesoło patrząc na nią podobnym spojrzeniem. Widział jednak że coś jest nie tak. Postanowił to odłożyć na później. Nadal wesoło się uśmiechał.

Gość

Wzruszyła obojętnie ramionami, ni wiedząc nawet, co mogłaby odpowiedzieć
- Nic, wszytsko tak... monotonnie - odpowiedziała, przenoszac wzrok przed siebie na chwilę - wiesz, nauka, jedzenie, spanie itd - dodała, zerkajac na niego. Czy jemu ten ptymizm sie nie kończy? Niejeden pewnie by mu zazdrościł tego.
- U ciebie działo sie coś... ciekawszego? - spytała.

Mickey · Gość

Wzruszył wesoło ramionami.
- Niezbyt... - Odpowiedział spokojnie. On jednak swoje wiedział. Nadal lekko się uśmiechając spojrzał w jej puste oczy.
- Ross Co jest? - spytał uśmiechając się zachęcajaco.

Gość

Patrzyła na niego chwilę w milczeniu, w końu kręcąc lekko głową
- Tak mam czasem... przejdzie mi - odpowiedziała, jakby uspokajająco. Jakoś dziwnie jej było mówić facetowi, że chłopak, zamiast wprost ją rzucić, poporstu poszedł gdzieś z ex. Niezbyt miłe.

Mickey · Gość

Wyruszył ramionami. Nadal się uśmiechał, jaky to było u niego zaprogramowane.
- Nie chcesz nei mów. Lecz myślę że byłoby Ci lepiej - odpowiedział spokojnie. Wziął zdźbło jakiejś trawy i włożył sobie do ust niczym jakiś kowboj. Zrobił przy tym śmiaszną minę

Gość

Mimowolnie zaśmiała sie krótko, na widok jego miny. Po chwili trochę spoważniała, ale humor ogólnie minimalnie jej się podwyższył, co już było sukcesem
- Poprostu... nierozumiem czasami rozumowania... facetów - powiedziała, patrząc na niego troche pytająco, jakby oczekiwała, że jej wszytsko idealnie w końcu wyjaśni, rozrysuje, rozszyfruje....
- Wiesz, chodzi o Jack'a - mruknęła, odwracając wzrok, wyraźnie czujac sie dośćniepewnie. Nawet nie wiedziała, czy Mickey będzie go pamiętał. Szczęściarz. Sama by tak teraz chciała, a nawet jego imienia nie potrafiła spokojnie wypowiedzieć.

Mickey · Gość

Zamyślił się nadal jednak lekko uśmiechając.
- Też czasem ich nie rozumiem - powiedział żartem by rozładować sytuację.
- Jack...Ten z kawiarni, tak? - psytał unosząc śmiesznie brew. Zawsze był kurcze niepoprawnym optymistą.
- Czego dokładnie nie rozumiesz, moja droga? - Nadal miał uśmeich przyklejony do twarzy. Oczywiście odpowiedni do sytuacji żeby nie było xD

Gość

Kiwneła głową potwierdzająco, na chwilę się zamyślając
- Jak można wprost powiedzieć dziewczynie, że się kocha ex i nie może się zdecydować, z którą być. Potem zniknąć nagle z tamtą bez śladu- powiedziała szybko, jednym tchem, nie kryjąc bezradności ale i lekkiej złości. Nie mogła pojąć, jak można być taką świnią. [xD]
Wbiła w niego psojrzenie, oczekując wyjaśnienia, lub przynajmniej zrozumienia, z czym już mogło być gorzej. I tak już mu była wdzięczna, że wysłuchał jej narzekań.

Mickey · Gość

Zamyślił się na chwilę.
- NIe wiem jak tak można robić, ale ten gość na ciebie nie zasługuje - powiedział pocieszającym tonem, nadal delikatnie się uśmiechając.

Gość

Popatrzyła na niego ze spokojem, wręcz stoickim
- Myślisz...? - mruknęła, jakby z zamyśleniem - w kazdym razie dzięki... podziwiam za wytrwałość - dodała, z leciutkim uśmiechem, błąkającym się po twarzy. Rzeczywiście, wygadanie się pomogło.

Mickey · Gość

- Wierz mi, znam się na tym - powiedział wesoło i uśmeichnął się do niej. Słysząc że mu dziękuje spojrzał na nią zdziwiony
- Za co ? - spytał prosto z mostu ciągle uśmeichajac się.

Gość

- Nie wątpię.. - odpowiedziała, a uśmiech na jej twarzy powoli się minimalnie powiększał
- Jak to za co? Za to, że dałeś radę wysłuchać takich narzekań i żali - powiedziała, jakby to było oczywiste, nawet z cieniem żartu.

Mickey · Gość

Wtał i skłonił się.
- Do usług. - poweidział i zaśmiałs ie sam z siebie.

Gość

Przekręciła oczami i złapała go za nogawkę, lekko pociągając w dół
- Oj siadaj... - mruknęła, nieco rozbawiona - opowiedz mi coś - rzuciła nagle po chwili, wbijając w niego proszące spojrzenie.

Mickey · Gość

Usiadł ponownie na miejsce. NIe wiedział co jej opowiedzieć więc zaczął mówić jakąś historyjkę przemieszaną z żartami.

Gość

Słuchałą uważnie, co chwilę wybuchając cichym, tłumionym śmiechem, żeby mu nie przerwać
- Ciebie nikt nie pobije w optymizmie i humorze - stwierdziła na koniec zadowolona z wesołymi iskierkami w oczach.

Mickey · Gość

Wyszczerzył się.
-A dziękuję. Ma sie wprawę - powiedział znów żartem. Cóż, jego optymizm zawsze był zaraźliwy.

Gość

- Ma się szczeście,że się na ciebie w takich sytuacjach wpada - odpowiedziała od razu ze śmiechem, kręcąc lekko głową.