w lesie

Chiara

Uśmiechnęła się za nim i wróciła wzrokiem do Dei.
- Ciemno się robi - zauważyła z szerokim uśmiechem

Dea

- Powinnam wracać - westchnęła. - O matko! Cassie - w popłochu zaczęła się zbierać. - zostawiłam ją na cały dzień. - prawie że wpadła w histerię. - Chi, ja odwiedzę cię. Jutro - przytuliła się do wampirzycy i pognała do motoru. Wskoczyła nań i zasuwała do La Push jakby ją sto diabłów w rydwanie goniło.

/ La push / MDPP

Chiara

- Pa - pomachała za nią i sama usiadła znów pod drzewem i zamyśliła się. Skubała sobie trawkę rozmyślając sobie nad tym wszystkim . Co jakiś czas zerkała czy nikogo nie ma w pobliżu.

Maria

Jasper Hale

Jazz patrzył jakby trochę nieprzytomnym wzrokiem na wampirzyce.
-Nie martw sie o mnie-szepnał do jej ucha. Wiesz...odnoszę wrażenie, ze cierpienie jest wpisane w nasz los-na jego ustach pojawił sie na chwile ironiczny usmieszek.
Zwrócił sie do Marii trzymajac jej dłon w swoich rekach - ale miło ze sie o mnie martwisz, dziekuje-delikatnie przyciagnał ja do siebie i musnał ustami jej czoło. Spojrzał w jej oczy i rzekł - Chyba czas na nas, dosyc zmarnowałem czasu. Wstał strzepał niewidzialny pyłek z kurtki.
-Idziemy?-spytał zarzucajac plecak na ramie
Starał sie schowac emocje ktore z taka siła wybuchły raptem pare minut temu. Czuł ze nie bedzie mu łatwo ale wiedział tez ze jakos da rade. Znał juz powod tego co przed chwila sie z nim działo. Na sama mysl skrzywił sie z lekka by po chwili z dziarska mina wyruszyc w strone motoru.

Maria

- Tak, idziemy - odparła, będąc myślami daleko od jazdy motorem w nieznane. Choć nie miała daru Jaspera, czuła, że on nadal cierpi, choć dobrze to ukrywa. Widziała w nim zmianę, pozory, które starał się zachować.
Chciała mu jakoś pomóc, bo wiedziała, że to pewnie jest dopiero początek i przeczuwała, że jego stan związany jest z Alice, z którą łączyła go bardzo głęboka więź.
Dziewczyna nie chciała, by chłopak cierpiał. I to nawet nie dlatego, że był jej najbliższą osobą na tym świecie, a dlatego, że naprawdę szczerze go kochała. Zrozumiała to późno, ale jednak była tego pewna. I choć tłumiła swoje uczucia, nie chcąc, by jej emocje w czymś przeszkadzały, kogoś raniły, lub coś psuły nie mogła zaprzeczyć, że jej uczucia, nie były tylko zwykłą przyjaźnią.
Teraz, gdy Jasper cierpiał, jej emocje tylko się wzmocniły i tłumiły jeszcze bardziej jej dawny gniew. Teraz liczyło się dla niej tylko to, by chłopak nie cierpiał. Nie znała żadnego sposobu na to, jak rozwiązać jego problem, ale chciała go stłumić, rozproszyć ponad wszystko. Chciała sprawić, by na jego ustach zagościł szczery uśmiech, a do serca wróciła radość i nadzieja.
Skubiąc [link widoczny dla zalogowanych], podeszła do niego, nie bardzo wiedząc co powiedzieć.
Tak bardzo chcę ci pomóc, Jazz...- westchnęła w myślach.

Jasper Hale

Jass mocniej scisnął dłoń Marii i delikatnie sie usmiechnął w jej strone.
Szybkim krokiem w niedługim czasie dotarli do na miejsce. Jasper pusciła dziewczyne, podszedł do motoru schował plecak do torby, nałozył kask i siadajac skinał w strone Marii
-Chodz siadaj za mna-wskazał miejsce -i trzymaj sie mocno. Czeka nas moc wrazen. Tymi słowami odpalił silnik. Poczekał az Maria znajdzie dla siebie dogodną pozycję i powoli ruszył w stronę szosy w stronę Seattle.

Maria

- Tak, w drogę - usiadła za nim, trzymając się mocno. - Mam nadzieję, że oboje będziemy się dobrze bawić - powiedziała jeszcze zanim odpalił silnik. - Bardzo bym tego chciała - dodała i pojechali ku Seattle.

/oboje Seattle/Ulice (Ty zaczynasz Razz

)

Jasper Hale

Jasper rzucił szybkie spojrzenie w strone Marii i krzyknał: -W drogę, po przygode- ale jego głos ginał wsrod ryku maszyny

/w Seattle/ulice

Gość

Vanessa wolnym krokiem przyszła do lasu, po czym znudzona usiadła na drzewie. Spojrzała na spróchniałe drzewo niedaleko niej. Westchnęła, skupiając się i wyciągając rękę przed siebie. Kiedy znów otworzyła powieki, zamiast starego drzewa rosła piękna silna i zdrowa roślina. Uśmiechnęła się do siebie i oparła o pień, przymykając oczy.

Gość

Wbiegła do lasu i zatrzymała sie czekając na Kejsi
-maatko ale głodna jestem-mruknęła.
Zatrzymała się i wciągnęła powietrze, wyczuła jakiegoś niedźwiedzia i pobiegła w tamtym kierunku, dojrzała go parę metrów przed sobą, przyspieszyła i rzuciła się na niego, ale mimo to nadal zachowując wielką grację i zatopiła w nim swoje ostre jak brzytwa kły. Niedźwiedź się szamotał małą chwilę do puki nie wypiła z niego całej krwi.Po trzech niedźwiedziach i była zaspokojona, jej oczy wracały już do złotego koloru uśmiechnęła się lekko i wróciła na miejsce.

Kejsi

/D.K.V.D

Wbiegła zaraz za Rachel. Podłapała jakiś obiecujący zapach.
- W takim razie smacznego! - powiedziała i Pobiegła w stronę zapachu. Po kilkuset metrach znalazła jakąś pumę. Zaczaiła się na nią i w mgnieniu oka rzuciłą się na zwierzę, które próbowało ją zrzucić. Kejs zatopiła zęby w jego szyi. Po kilku minutach rzuciła pozbawione krwi ciało. Znów zaczeła węszyć. I będzie zabawa pomyślała wesoło. Wyczuła jakiegoś niedźwiedzia. Pomkneła przez las w stronę zapachu. Gdy znalazła misia ten spał. Kejs weszłą na niego i warkneła mu do ucha. Ten wstał i zaczał wystraszony gdzieś biec. Mineła tak na tym misiu Rachel i pomachałą jej. Kilka metrów za nią znów zatpoiła ostre zęby w szyi zwierzaka. Po jakimś czasie zostawiła znów ciało bez krwii. Wróciła do miejsca gdzie widziała Rachel. Widząc że jeszcze tam jest podeszłą do niej.
- I jak tam? - spytała spokojnie. Była już najedzona. Wytarła ręką twarz i usmiechneła się.

Gość

-już dobrze, zaspokojona-mruknęła z uśmiechem.

Kejsi

-To co robimy teraz? - spytała wesoło. Nadal była rozbawiona po swojej przejażdżce. Lubiła takie zabawy.

Gość

/ Dom Lexie

Will wolno ruszył ku lasowi, jednak gdy znalazł się już poza wzrokiem innych osób, pognał w las niczym wicher.
Jego węch wyłapał zwierzę dosyć szybko, tak więc chłopak wiedziony zapachem pobiegł w stronę zwierzaka. Gdy tylko go złapał, wbił w niego zęby i pił łapczywie jego krew.

Gość

/dom L.

Wbiegła do lasu i zaraz wyczuła zwierzynę. Poszła za zapachem i wbiła się w szyję jednej z saren. Lexie miała dar, który był bardzo przydatny.Przyłożyła dłonie do szyi sarny i uleczyła ranę. Pobiegła dalej w głąb lasu

Gość

Will postanowił zapolować na jeszcze inne zwierzę. W prawdzie nie potrzebował aż tak wielkiej ilości krwi, jednak musiał poczuć satysfakcję, a do tego mu jeszcze trochę brakowało.
Pobiegł dalej w las, nie spodziewając się tego, co stanie na jego drodze Razz

Gość

Biegła, biegła i nie patrzyła przed siebie. Nagle uderzyła w coś twardego jak skała. Spojrzała do góry i zaniemówiła

Gość

Poczuł tylko jak coś się z nim zderza. Gdy zobaczył co, a raczej kto to był zaniemówił. Patrzył na nią jakby spadła z Marsa i spojrzał na nią wielkimi ze zdziwienia oczami.
- Lexie? - wyjąkał. - Co... co ty tu robisz?

Gość

- Ja była na...spaczerze. Tak na spacerze - wymyśliła patrząc na niego. Dotknęła palcem jego ramienia. Twarde.
- A Ty? - spytała patrząc na niego ciekawym wzokiem

Cherry

Kroczyła spokojnie przez las. Rozglądała się do koło. Czuła inne wampiry , ale ignorowała je. Jak to miała w zwyczaju. Cherry uwielbiała to , ze nie było w nim zazwyczaj negatywnej energii, że mogła cieszyć się spokojem. Tym razem coś jej na to nie pozwoliło. Coś się działo w pobliżu. Ruszyła przed siebie...

//Obecna kryjówka Machete

Gość

- A ta krew? - spytał, patrząc na małą, czerwoną plamkę w kącikach ust. Również ją dotknął. - Ty też jesteś dosyć twarda. Ale i ciepła... Ty, czy ty jesteś taka jak ja? - zapytał prosto z mostu.

Gość

Otarła sobie krew z kącika ust.
- Tak jestem taka jak Ty - westchnęła - ale poluje na zwierzęta -zaznaczyła od razu

Gość

- Ja też - pokiwał głową. - Ty... nie wiedziałaś kim jestem? Nie poznałaś? - spytał. - Bo ja nigdy się nie spotkałem z kimś takim jak ja sam - wyjąsnił.

Gość

- Nie wiedziałam. Nie widziała nigdy kogoś takiego jak ja czy Ty. Może kiedyś raz ale nie zwróciłam na to szczególnej uwagi - mówiła kręcąc przy tym zabawnie główką

Gość

- No to przypadkiem odkryliśmy kim jesteśmy - powiedział, drapiąc się po szyi. Patrzył na nią i patrzył, aż w końcu się roześmiał.

Gość

- Co Cię śmieszy? - spytała i sama zaczęła się śmiać. Przeczesała dłonią włosy

Gość

- No to, ze spotkały się dwa pół-wampiry i się nawet o tym nie spostrzegły - odpowiedział. - Wiem, ze kobiet o wiek się nie pyta, ale ile masz lat, tak naprawdę?

Gość

- Sto ale wolę wersje z 22 - zaśmiała się wskakując na jakieś drzewo.
- A Ty?

Gość

- No to jesteś dużo starsza - zaśmiał się, patrząc na dziewczynę. - Ja mam zaledwie 5 i pół - przyznał. - To dlatego nie wiem zbyt wiele. Nie chodziłem do szkoły, bo szybko rosłem. Opiekunowie mnie uczyli w domu, ale to co innego.

Gość

- Taki młody przystojniak - zachichotała.
- Ja Cię nauczę - zeskoczyła i wylądowała przed nim - nie martw się

Gość

- Taaa, kto by powiedział, że mam ledwo sześć lat - usiadł na ziemi. - Ech, tylko tyle na liczniku, a umysł i ciało starsze. To takie dziwne...

Gość

- Wiem - usiadła obok niego.
- A jaką masz moc? - spytała z szerokim uśmiechem

Gość

- Potrafię cofnąć czas o dwie minuty. Czasem pomaga to w uratowaniu ludzi. Mogę przez ten krótki czas wpłynąć na innych i zmienić to, co się stało. Oni nawet nie pamiętają tego, że coś jest nie tak. A ja pomagam innym, jesli mogę.

Gość

- Super - uśmiechneła się do niego. Wyciągnęła z torebki scyzork.
- Daj rękę. Obiecuję, że nic Ci nie bedzie - wzięła jego dłoń i nacięła lekko, ale na tyle, że krew leciała. Zaraz potem położyła dłonie nad raną i nacięcie zniknęło, nie zostawiajac śladu

Gość

- Leczysz dotykiem wow! - zdziwił się, rozdziawiając buzię xD
- To dopiero się nazywa dar! - pokiwał głową z uznaniem.

Gość

Uśmiechnęła się szeroko.
- No jak nie umiem wyleczyć normalnie to wtedy używam daru. Masz może jakąś chorobę, bliznę? - spytała z uśmiechem

Gość

- Nie, nawet nie - powiedział po chwili zastanowienia. - Chociaż może... odwrócił się i pokazał jej bliznę na szyi. - Mam tylko to.

Gość

Uśmiechnęła się i delikatnie położyła dłoń na bliźnie. Zamknęła oczy i za chwile blizna zniknęła. Pogłaskała go delikatnie po szyi

Gość

- Dzięki - uśmiechnął się. - Nie lubiłem jej bardzo. Hmm, zapolujemy jeszcze/ - spytał. - Jedna sarenka to trochę mało. Ale pół jelonka na nas dwoje chyba nam pomoze jeszcze xD