Wodospad Księżycowy

Anastasia

Zaśmiała się cicho.
- i może jeszcze przywiążę cię łańcuchem do budy ? - spytała żartem.

Bastian Martínez

Zmarszczył brwi jakby nad czymś się zastanawiał. - Wolałbym nie. - powiedział po czym zaśmiał się cicho.
Przez całą drogę przyglądał się dziewczynie z uśmiechem na ustach.

Anastasia

Stanęła na chwilę i przytuliła się do niego.
- Fajnie byś wyglądał z taką różową obróżką i różowym łańcuchem - zaśmiała się widząc jego minę.
Pocałowała go delikatnie w usta po czym ruszyłą dalej.

Bastian Martínez

Zatrzymał się kiedy stanęła. Gdy się do niego przytuliła posłał jej wesoły uśmiech.
Wybraził sobie siebie pod wilczą postacią z tymi akcesoriami na sobię i parsknął śmiechem. - O taak. Świetnie bym wyglądał.
Oddał lekko pocałunek i zaczął iść dalej za dziewczyną.

Anastasia

Zaśmiała się dźwięcznie. Spojrzała na zegarek. Było popołudnie co oznaczało że niedługo może się ściemnić a ona ciągle nie miała gdzie przenocować przez następne kilka dni. Zmartwiło ją to ponieważ nie była az tak nieczułą na temperatury jak wampiry. Mogła porządnie zmarznąć. i co ja mam teraz zrobić ? była w kropce. Totalnej. Gdyby chociaż było lato, lub późniejsza wiosna mogłaby przespać się w lesie, w jakimś szałasie lecz niestety był środek srogiej ziimy. Temperatury bywąły minusowe i leżała gruba warstwa śniegu co nie sprzyjało sani w lesie ani trochę. Szłą kilka kroków przed Bastianem pogrążona w swoich rozmyślaniach. Mogłaby wrócić do Nadyi lecz nei wiedziała czy zastanie ją i czy dziewczyna zgodzi się na to by Anya przenocowała u niej.

Bastian Martínez

Poszerzył uśmiech słysząc śmiech dziewczyny.
Kiedy spojrzała na zegarek kątem oka także na niego zerknął, nie śpieszyło mu się nigdzie, poprostu zastanawiał się która to już.
Patrzył przez chwilę jak zamyślona Anastasia wyprzedziła go o kilka kroków po czym wyrównał się z nią.
Pomachał jej ręką przed oczami i spojrzał pytającym wzrokiem.

Anastasia

Dopiero po chwili zauważyła rękę chłopaka. Widząc jego pytający wzrok westchnęła cicho.
- Widzisz, mam obecnie mały problem gdyż nie mam gdzie przenocować przez najbliższe kilka dni. Mogłaby spać w lesie jednak jest za zimno i mogłabym zamarznąć czy coś ponieważ nie jestem aż tak odporna na chłód jak wampiry. Także myślę nad tym gdzie ewentualnie mogłabym się przespac - odpowiedziała spokojnie patrząc gdzieś przed siebie. Nigdy nie lubiła mówić o swoich problemach.

Bastian Martínez

Wysłuchał jej spokojnie po czym uśmiechną się niepewnie.
- A nie możesz zostać w moim pokoju, w motelu..? - znów zerknął na nią podobnym wzrokiem.

Anastasia

Spojrzała mu w oczy.
- Nie chce Ci przeszkadzać. - odpowiedziała spokojnie. Cóż, nie mogła mu ciągle siedzieć na głowie co niestety ciągle robiła. Nie lubiła zajmowac komuś czas swą osobą...

Bastian Martínez

Wywrócił oczami przekrzywiając głowę nieco na bok. - No tak, naprawdę bardzo mi przeszkadzasz. - mrukną z ironią
- Zostajesz ze mną i nie masz nic do gadania. - powiedział patrząc na nią wesoło.

Anastasia

Uśmeichnęła się lekko.
- Czyli jak rozumiem nei mam wyjścia ? - spytała żartem.
Znów przystanęła i pocałowała go lekko w podziękowaniu.

Bastian Martínez

- Nie. - odpowiedział spokojnie ale stanowczo.
Uśmiechną się do dziewczyny i pocałował delikatnie.
Oparł się czołem o jej czoło i trącił jej nosek swoim poszerzając uśmiech.

Anastasia

Uśmiechnęła się do niego ślicznie. Milczała patrząc w jego idealne oczy.
- Bastianie, wracajmy - poprosiła cichutko po jakimś czasie.
Była zmęczona tymi wszystkimi przeżyciami.

Bastian Martínez

Kiwną tylko lekko głową dalej się uśmiechając.
Cmoknął Anyę w czoło i wziął ją za rękę po czym skierował się na miasto.

Anastasia

poszli do miasta.

/motel zacznij Wink