Pokój nr.1

Anastasia

Uśmiechnęła się weosło.
- mi to obojętne - powiedziała wesoło. Wstała i założyła swoją bieliznę, spodnie, buty i koszulę która już wyschła. Czekałą spokojnie na Bastiana.

Bastian Martínez

W między czasie założył już na siebię bokserki i spodnie a także buty.
- Mi też. - powiedział z uśmiechem na ustach - Więc? Tutaj jest chyba jakaś knajpka wegetariańska a w rezerwacie napewno jest pizzernia. - powiedział na chwilę się zamyślając. - A wogóle to wolno Ci przebywać w La Push?
Gdy skończył mówić zaczął rozglądać się po pokoju w poszukiwaniu swojej koszulki.

Anastasia

Wzruszyłą ramionami po czym wzięłą swoją szczotkę do włosów.
- nie wiem... - odpowiedziała tylko.
Rozczesałą płomienne włosy i odłożyła szczotkę.

Bastian Martínez

Znalazł ową część garderoby i wziął ją do ręki.
Zanim ją jednak założył podszedł do dziewczyny i objął od tyłu w pasie.
Oparł się brodą o jej ramię wpierw troche się schyliwszy.
- To? - zapytał uśmiechając się - Gdzie chcesz iść?
Pocałował ją w ramię po czym podniósł wzrok patrząc na nią pytająco.

Anastasia

Uśmiechnęła się czując jego dotyk.
- może być ta knajpka - powiedziała spokojnie.
Pogłaskała go po policzku czule.

Bastian Martínez

Wtulił policzek w jej dłoń po czuł odsunął się od niej i założył koszulkę.
Upewniwszy się że ma przy sobie telefon oraz portfel wziął do ręki kluczyk i podrzucił nim.
Wziął ją za rękę. - No to chodźmy. - powiedział uśmiechając się do niej.

Anastasia

Również złapała jego dłoń i wyszlii.

/knajpa

Bastian Martínez

//Forks/Las/Księżycowy Wodospad//

Otworzył drzwi do swojego pokoju i wpuścił Anyę pierwszą.
Wszedł zaraz na nią przymykając drzwi i rzucając kluczyk na stolik.

Anastasia

/wodospad
Weszła do pokoju zmęczona. Był wieczór a dzisiejsze zdarzenia zmęczyły ją trochę.
- Nie wiem jak ty ale ja padam - powiedziała spokojnie i pocałowała go lekko. Oczy powoli się jej zamykały. Oparła głowe o jego bark i przytuliłą się do niego.

Bastian Martínez

Odwzajemnił delikatnie pocałunek i przytulił ją do siebie.
Pogłaskał lekko włosy dziewczyny i pocałował jej czoło.
- Może się już położysz? - zapytał spokojnie unosząc konciki ust do góry.

Anastasia

Pokiwała głową.
- Ale opowiesz mi bajkę na dobranoc - poprosiła z wesołym uśmiechem.
Usiadła na łózku i zdjęla buty, spodnie i koszulę pozostając w samej bieliźnie. Wsunęła się pod kołdrę po czym spojrząła na Bastiana

Bastian Martínez

Zaśmiał się cicho. - Już lecę. - powiedział patrząc na nią z lekkim rozbawieniem.
Przyglądał się dziewczynie uśmiechając się pod nosem gdy zdejmowała z siebie ubrania i chowała pod kołdrą.
Usiadł na krawędzi łóżka nie odrywając wzroku od Anyi i posłał jej wesoły uśmiech.

Anastasia

Pociągnęła go lekko zeby położył się obok.
- Czekam na bajkę - oznajmiła miczym pięciolatka i pokazała mu język.

Bastian Martínez

- Nie za duża jesteś na bajki? - zapytał wesoło szczerząc do niej kiełki.
Usiadł z powrotem i ściągną z nóg buty i spodnie. Potem zdjął z siebie koszulkę i wtrynił się pod kołdrę obok dziewczyny dalej szeroko się do niej uśmiechając.

Anastasia

- nieee - powiedziała wesoło i pocałowała go delikatnie w usta na zachętę.
- No proszęę - zrobiła słodkie oczka.

Bastian Martínez

Uśmiechną się lekko patrząc w te jej oczka.
Westchną wywracając oczami. - Nie patrz tak na mnie. - powiedział cicho.

Anastasia

Nadla tak na niego patrzyła.
- Dlaczemu ? - spytała lekko głąszcąc go po torsie.

Bastian Martínez

- Dlatemu. - powiedział troche rozbawiony - Trudno Ci wtedy czegokolwiek odmówić. - mruknął leciutko się uśmiechając.
Wsunął ręcę pod kołdrę i przyciągną dziewczynę bliżej siebie.

Anastasia

Przytuliła się delikatnie do niego.
Nadal patrzyła na niego taki wzrokiem.
- No proszęę... Jednak bajeczka - poprosiła i pocałowała go w policzek.

Bastian Martínez

- Niee...Nie znam rzadnych bajek...- jęknął krzywiąc się trochę ale po chwili uśmiechnął się lekko pod wpływem jej wzroku. Pocałował dziewczynę w czubek noska i przyłożył dłoń do policzka.

Anastasia

Zaśmiała się cicho.
- Jak możesz nie znać ? Wymyśł coś - ciągle tak na niego patrzyła.

Bastian Martínez

- Mogę. Nikt mi nic nie opowiadał.- powiedział delikatnie się uśmiechajac.
- Noo niee patrz tak na mniee....- jęknął znowu przeciągając słowa.

Anastasia

westchnęła smutno.
- Nie to nie - odpowiedziała spokojnie i odwróciła się do niego tyłem, a co !
Przytuliła się lekko do kołdry i zamknęła oczka.
Nie chciał jej poopowiadać bajek to nie, jego strata.[xD]

Bastian Martínez

Wywrócił lekko oczami.
- Ej noo. - mruknął kiedy dziewczyna odwróciła się od niego.
Przysunął się bliżej i wychylił głowę nad jej ramieniem tak żeby widzieć jej twarz.
- Chyba się nie obrażasz?- zapytał delikatnie unosząc konciki ust ku górze.
- Anya...- jęknął bo dziewczyna nie reagowała.

Anastasia

Nie odpowiedziała na pytanie. Słysząc jednak zdrobnienie swojego imienia Otworzyła oczy i zerknęła na niego kątem oka.
- co ? - spytała spokojnie.

Bastian Martínez

- Odwrócisz się do mnie? - zapytał opierając się brodą o jej ramię i patrząc na nią z leciutkim uśmiechem.

Anastasia

- po co ? - spytała nadal spokojnym głosem. Chciała się z nim trochę podroczyć. Nadal zerkała na niego tylko kątem oka. Korciło ją żeby się odwrócić lecz postanowiła wytrzymać jeszcze chwilę

Bastian Martínez

- Tak sobiee... - mrukną dotykając jej ramię wargami.
Cały czas bardzo leciutko się uśmiechał.

Anastasia

Przeszedł ją delikatny dreszcz.
Na razie nie odwracała się tylko przemyślała wszystkie za i przeciw.
Po dłuższej chwili odwróciła się w końcu zostając jednak kilkanaście centymetrów od niego.
- co chciałeś ? - spytała spokojnie nie patrząc na niego tylko gdzieś na ścianę.

Bastian Martínez

Wywrócił ledwo zauważalnie oczami. Potparł głowę na dłoni nie zdejmujac z twarzy uśmieszku. - Przestaniesz? - zapytał spokojnie unosząc brew do góry.

Anastasia

SPojrzała na niego zdziwiona.
- A co takiego robię że mam przestać ? - znów przeniosła wzrok na ścianę.
Udawała ze nic o niczym nie wie.

Bastian Martínez

- Nic nie robisz. - powiedział jak gdyby nigdy nic.
Poprawił poduszką i położył się na plecach podkładając ręcę pod głowę.
Zamknął oczka. Wcale nie chciał jeszcze spać ale jak zamierzała się z nim drażnić to on też mógł.

Anastasia

Wzruszyła ramionami. Widząc jak się kładzie odwróciła się i nakryła kołdrą tak że Bastian był odkryty, musiała się przecież do kogoś przytulić a skoro on nie chciał pozostałą jej tylko kołdra xD.
- dobranoc - powiedziała spokojnie i przymknęła oczka.

Bastian Martínez

Kiedy ściągneła z niego kołdrę otworzył na chwilę oczy i zerknął w jej stronę.
- Dobranoc. - powiedział dopiero teraz znów zamykając oczy i uśmiechając się pod nosem.
Jednym ruchem ręki zrobił to co przed chwilą ona. Poprostu nakrył się poznawiając okrycia Anyę.

Anastasia

Spojrzała na niego lekko rozbawiona.
- Baastiaan... Ja nie jestem tak ciepła jak ty - powiedziała tylko i wślizgnęła się pod kołdrę przytulając się mocno do chłopaka. Teraz było jej ciepło. Uśmiechnęła się pod nosem i położyła głowę na jego torsie.

Bastian Martínez

Otworzył oczka i spojrzał wesoło na dziewczynę.
Objął ją posyłając do niej szeroki uśmiech i pocałował w czubek głowy.
Przejechał otwartą dłonią po plecach Anyi cały czas się jej przyglądając.

Anastasia

Również spojrzała mu w oczka jednak byłą zbyt zmęcozna na pewne rzeczy.
Pocałowała go czule w usta.
- Dobranoc - powiedziała z uśmiechem na twarzy.
Znów wtuliłą się w jego tors i przymknęła oczka.

Bastian Martínez

Odwzajemnił leciutko pocałunek.
- Dobranoc. - powiedział cicho także uśmiechając się do niej.
Przyglądał się jak dziewczyna usypiała bardzo delikatnie głaszcząc ją po głowie.
Po jakimś czasie i jemu zamknęły się oczy.

Anastasia

Jak już wyżej napisano Anya usnęła.
Spała spokojnie...

Bastian Martínez

Zaraz po tym jak zamknął oczy usną.
Spał tak sobie z lekkim uśmiechem na ustach.