ciemne zaułki

Kejsi

ulice, mroczne, odludne i niebezpieczne.... Jedyne takie w Seattle Smile

Kejsi

/bar

Kejsi nadal ładnym krokiem weszła w ciemne zaułki. Rozejrzała się.
- Smacznego - rzuciła chłopakowi. Wyczula jaiś mężczyzn. Zrobiła kilka kroków w ich stronę po czym zatorowała im drogę. Mężczyźni rzucali jakieś komentarze na jej temat. Kejsi złapała jednego za krawat i zaciągnęła w dalszą część. Wiedząc że tamten ich nie zobaczy wbiła kły w jego szyję. Po czym starannie zamaskowała ciało. Wróciła po drugiego mężczyznę i zrobiła z nim dokładnie to samo. Najedzona wróciła do Percy'iego. Uśmiechnęła się lekko. W kącikach ust jeszcze miała krew.

Percy

Uśmiechnął się. Zobaczył jakieś dwie dziewczyny i podszedł do jednej. Popchnął ją delikatnie na ścianę i jeździł nosem po jej szyi wdychając zapachy. Cóż...zrobił to tak, że myślała, że ją pocałuje. Pokazał kły i wbił je w jej szyję. Ciało upadło na ziemię. Spojrzał na Kejs i zlizał krew. Rzucił się na drugą dziewczynę i dość brutalnie skręcił jej kark. Nie miał ochoty na jej krew. Gdy myślał, że to jużkoniec pojawiła się na drodze grupka przyjaciół.
- Ja zaklepuję tą parę - wskazał na przytulającą się do siebie parę.
Szedł powoli w ich kierunku.
- Eee...tak dobry wieczór - uśmiechnął się - Która godzina?
Gdy dziewczyna spojrzała na zegarek wyciągnął nóż i podbiegł do niej wbijając jej go w brzuch.
- Twoja ostatnia...-wyszeptał jej do ucha.
Chłopaka kopnął i poderżnął mu gardło. Podszedł do Kejsi z uśmiechem.

Kejsi

W tej grupce był też jakiś chłopak. Kejsi wzięła go na siebie. Pociągnęła go znów w ciemniejsze części. Uśmiechnęła się do niego po czym wbiła mu kły w szyję. Wypiła ją, sycąc się jeszcze bardziej po czym cóż, ciało zostało w kawałeczkach. Znów wróciła do Percy'iego. Po brodzie spłynęła jej mała stróżka krwi... Uśmiechnęła się do chłopaka.
- cóż, niezłą zabawa - powiedziała tylko cicho.

Percy

Palcem dotknął brody Kejsi i zlizał krew ze swojego palca.
- To jeszcze nic - uśmiechnął się tajemniczo.
Szedł powoli licząc jeszcze na kogoś. Niestety nikt się nie pojawiał. Westchnął.
- O tej porze jest zdecydowanie za mało ludzi. - stwierdził i spojrzał na Kejs.
- Podoba ci się prawda? Zabijanie?

Kejsi

Wytarła jeszcze później twarz. Szła spokojnie jakiś metr od Percy'iego. Wzruszyła ramionami słysząc pytanie.
- nawet ciekawe - odpowiedziała tajemniczo. Jej oczy teraz były prawie jaskrawo pomarańczowe. I miała zamiar takie utrzymać.

Percy

Uśmiechnął się i szedł przed siebie.

Kejsi

Szła dalej. Oczywiście bardzo zgrabnymi ruchami. Milczała. Cóż, krew ludzi była o wiele lepsza.
- od dawna zabijasz ludzi? - spytała ot tak. Odkąd zaczęła polować na ludzi, jakoś wspomnienia jej nie dokuczają...dziwne..

Percy

- Odkąd jestem wampirem - zaśmiał się - Na różne sposoby. Nie próbowałem tylko wrzucić głowy do sokowirówki - śmiał się dalej.

Kejsi

Mimowolnie uśmiechnęła się lekko.
- Interesujące... - powiedziała tylko cicho. Byłą ciekawa reakcji Gwen... Ale nie zaprzątała sobie tym głowy.
- gdzie teraz idzesz? - znów spytała, obojętnym totalnie tonem/

Percy

- Przed siebie - uśmiechnął się.
Nagle zza rogu wyjechał radiowóz na sygnale.
- Kocham to...-szepnął po czym mocno się wybił i skoczył na maskę jednego z radiowozów. Auto skręciło i wylądowało na ścianie, a Percy szybko odskoczył.

Kejsi

Stała spokojnie z boku obserwując poczynania chłopaka. Nie dla niej były takie zabawy...
Chociaż przez to że miała na nogach szpilki i krótką sukienkę. Cóż przyglądała sie temu tak jakby ze znudzeniem...

Percy

Wyciągnął policjantów z auta i spojrzał na nich.
- Czemu tak stoisz Kejs?

Kejsi

- nie lubię policji - powiedziała spokojnie.
- z resztą, nie chcę by obcasy mi się skrzywiły - dodała żartem nadal bacznie obserwując co robi chłopak.

Percy

- No właśnie - zaśmiał się - Nie ma tak źle - dodał i rzucił ich ciała gdzieś w kąt.

Kejsi

Nie odpowiedziała.
stała tylko spokojnei obserwując go.

Percy

Szedł powoli przed siebie.

Kejsi

Ruszyła powoli za nim. Wydawać by się mogło że śledzi go lecz dość szybko zrównali się z sobą. Milczała nie mając co mówić.
Gdy przechodzili koło jakiejś szyby poprawiła lekko włosy...Zerknęła na telefon, cóż, czasu miała jeszcze dużo. W sumie nawet z nikim umówiona nie była. Zaczęła rozmyślać co by tu później porobić...Cóż, chyba powinna pogadać z Gwen. Przecież miały odwiedzić jej rodzinę. Napisała szybko do niej sms.
- idziesz teraz do Forks? - spytała spokojnie. Cóż, ona same pewnie pojedzie samochodem. Ale spytać warto. Dostałą odpowiedź i na chwilę przystanęła. Nie wyglądało to zbyt dobrze.
- Percy...Ja...Ja musże natychmiast wracać do Forks... Do zobaczenia! - powiedziała szybko lekko się zacinając. Zaczynała martwić sie o przyjaciółkę. Wsiadła do swojego samochodu i pojechała do niej

/Forks ./ulica

Percy

Uśmiechnął się na pożegnanie i pomachał jej. Cóż...sam jeszcze rzucił się na jakiegoś mężczyznę wbijając mu kły w szyję. Wytarł brodę o rękaw i szedł powolutku dalej. Zniknął gdzieś.

//?

Gość

// Lotnisko Seattle

Pewnym krokiem szedł mężczyzna w ciemnym płaszczu.
W jego oczach była dzikość.
Dużo słyszał o historii Jamesa i Victorii, którzy zaatakowali Cullenów i ich człowieka.
Dla Michael'a człowiek był przekąską, jedzeniem. Choć czasami oszczędzał ten gorszy gatunek.
Rzadko go zadziwiały istoty ludzkie.
Zatrzymał się i oparł się o ścianę w kącie.
Spokojnie czekał na jakąś ofiarę lub pobratymca.

Gość

W końcu jakiś mężczyzna szedł przez uliczkę.
Michael zagrodził mu drogę.
Człowiek zaczął uciekać, a Michael czekał.
W pewnej chwili ruszył i już po paru sekundach trzymał mężczyznę.
Pochylił jego głowę w prawo i obnażył szyję.
Wbił zęby w tętnicę i zaczął wysysać krew z ciała mężczyzny.
Po chwili zwłoki już leżały na ziemi.
Michael zniknął.
// Lotnisko Seattle

Vivien

/rzeka

Percy zatrzymał się dopiero kiedy dotarli do
Seattle.
- No dobra, wygrałeś. - przyznała Vivien.
- Poddaje się. - wyszczerzyła się.
- Ale i tak oszukiwałeś. - pokazała mu język,
a potem uśmiechnęła się łobuzersko.
- A teraz tak serio - głodna jestem.
Przez to całe spotkanie i dobrą zabawę zapomniała
jaki był jej cel. Z głodu paliło ją gardło ,a w obiciu w
kałuży zobaczyła swoje czarne jak dwa węgielki oczy.

Percy

// rzeka

Uśmiechnął się.
- Przyznam: tak.
Po chwili znowu się odezwał:
- Więc polujmy...

Vivien

Za rogiem usłyszała odgłos gniecionej puszki po piwie.
Bez słowa ruszyła w tamtym kierunku. Wyczuła zapach
mężczyzny , jakiegoś pijaka. Był już dość mocno wcięty.
Stał , krzywo wsparty o mur jakiegoś budynku i coś
mamrotał. Był całkiem przystojny. Jego krew odbijała się
echem w żyłach. Była zbyt głodna ,żeby bawić się w jakieś
głupie gierki ,a po za tym ten człowiek był pijany. Spojrzał
na nią z typowo pijackim uśmiechem i coś burknął. Jednym
ruchem złapała go za kołnierz i zatopiła zęby w jego szyi.
Cicho jęknął a kiedy już skończyła puściła go a ten osunął
się po murze i bezwładnie upadł na ziemię. Zamruczała
z zadowolenia kiedy ciepła krew rozlała się po jej ciele.

Percy

Ucieszył się gdy poczuł zapach człowieka...pijanego, ale człowieka. Biegł za Vivien dość szybko, aż w pewnym momencie przystanął i wpatrywał się ślepo przed siebie. Przed oczami przemykały mu sceny z jego życia. Pijany ojciec, który wraca do domu i bije matkę... On był jego pierwszą ofiarą. Później kolejno ludzi, których zabił. Matkę, babcię...całą rodzinę. W końcu ruiszył się i wściekły jak nigdy rzucił się na faceta, ale zamiast wypić jego krew zaczął go okładać pięściami.

Vivien

Vivien zauważyła Percy'ego który właśnie wyżywał się na jakimś
innym pijanym mężczyźnie. Stała tak i tępo przypatrywała się
poczynaniom chłopaka. Nie wiedziała za bardzo co ma robić.
Po chwili podeszła od tyłu do Percy'ego i położyła mu ręce na
ramionach. Oddychał ciężko chociaż to nie było konieczne.
Na chwilę przestał boksować pijaka a ten lekko przymulony
oparł się o kontener stojący kawałek dalej.

Percy

Gdy poczuł czyjąś dłoń na plecach wstał i odwrócił się spokojnie.
- Przepraszam Vivien...
Wyszeptał i wyciągnął nóż, który następnie wbił pijakowi w brzuch.
- Wspomnienia - wytłumaczył.

Vivien

Uśmiechnęła się do niego blado. Ona nie miała żadnych
wspomnień. W zasadzie to mało pamiętała ze swojego
śmiertelnego życia. Skrzywiła się lekko na widok noża
przecinającego ciało mężczyzny. To było głupie. Sama
robiła w zasadzie to samo ale nigdy nie mogła znieść
takiego widoku. Za plecami usłyszała jakąś kobietę ,
która widziała to wszystko. Spojrzała na nią. Kobieta
zaczęła uciekać kiedy zorientowała się ,że ją zauważono.
Vivien pobiegła za nią. Po chwili owa blond kobieta leżała
zimna na chodniku. Vivien wróciła do Percy'ego.
Uśmiechnęła się ciepło. Widziała ,że obraz tamtych
wspomnień dalej tkwił w jego głowie. Chwyciła go
delikatnie za rękę.
-Może pójdziemy do jakiejś knajpki ? - zapytała
chcąc nieco odwrócić jego uwagę.

Percy

Dalej tylko stał. Gdy poczuł na swojej skórze krople deszczu odpowiedział tylko:
- No jasne.
Uśmiechnął się blado.