Mieszkanie na drugim piętrze, w starej kamienicy

Adam Knight

- Mmmm... - mruknął z zadowolenia. - Co ja bym robił tutaj bez ciebie...? - zapytał odrywając jedna ręke i przenoszac ją na gładkie udo dziewczyny.

Selene

- Nie mruczałbyś tak słodko - uśmiechnęła się. - zatrzymała dłoń na kołnierzyku jego koszulki i zaczęła delikatnie pociągać.

Adam Knight

- Zdecydowanie... Nudziłbym się szalenie... - zaczał całować ją po szyji. Zapomniał się trochę czego wynikiem była intensywnie czerwona malinka.

Selene

Nie mówić nic, a jedynie uśmiechając się zawadiacko, wsunęła dłonie pod jego koszulkę, gładząc powoli i delikatnie jego tors. Jednak zanim zdążył coś powiedzieć, pozbyła się górnej części jego garderoby.

Adam Knight

- Och Sel... Co ty najlepszego ze mną robisz? - powtórzył bezwiednie pytanie, które zadał jej już kiedyś. - Proponuję przenieść się tam gdzie wygodniej... - Objął ją mocno za plecy i poszedł do sypialni.

Selene

Selene tylko się zaśmiała. Nadal nie rezygnowała z błądzenia dłońmi po jego ciele i składania pocałunków. W ogóle nie zastanawiała się, co robić - ufała instynktowi, który podpowiadał jej, że chce Adama. I nic więcej nie było ważne.

Adam Knight

Posadził ją na środku łóżka i położył się obok niej. Jakie to łóżko wygodne...

Selene

Sel pociągnęła go na siebie, zatracając się w tej chwili. Zaczęła go całować zachłanniej, pozwalając sobie na więcej.

Adam Knight

Uznał że w tej chwili zwariował dla tej kobiety. Liczyło się jej ciepło, jej bliskość, jej ciało. Przygryzł jej ostrożnie wargę śmiejąc się przy tym i patrząc jej w oczy. Objął ją za szyję wplatając dłoń we włosy.

Selene

Sel nadal z pasją gładziła jego tors i plecy. Po chwili jednak złapała jego dłoń i poprowadziła ją pod swoją koszulkę na biodro. Czuła jak jej podniecenie wzrasta...

Adam Knight

Dla żartu strzelił jaj w plecy gumką ramiączka. Nie powinna czuć się tak pewnie chociaż to w tej chwili Adamowi wcale nie przeszkadzało. Przekręcił się tak że ona teraz była górą. Zaczesał jej włosy za ucho bo spadały mu na twarz. - Daj mi odpoczać, nie jestem tak młody jak ty... - powiedział z pokrętnym uśmieszkiem na twarzy. Pocałował ja lekko w usta.

Selene

- Staruch się znalazł - powiedziała i oblizała wargi. - Nawet nie zdajesz sobie sprawy z tego, jak bardzo seksownie wyglądasz taki rozkopany - poczochrała mu włosy, po czym pochyliła się, by złożyć pojedyncze pocałunki na jego torsie.

Adam Knight

- Rozkopany? Dziecko drogie mów do mnie archaizmami a nie mową młodzieżową! - wstrzasneły nim dreszcze kiedy poczuł jej usta na swojej klatce piersiowej.

Selene

Sel roześmiała się i nie potrafiła przestać.
- Przepraszam, ale bardzo mnie rozbawiłeś - powiedziała, próbując powstrzymać śmiech.

Adam Knight

Uwielbiał jej śmiech ale teraz uciszył ją szybko. Oparł się na łokciach i wpił się w nią tak zachłannie, że aż chyba trochę boleśnie, bo Sel cicho pisnęła. Zwolnił ale przestał dopiero wtedy kiedy poczuł że brakuje jej tchu. Popatrzył na nią z tryumfem w oczach. Dał jej chwilkę na dojście do siebie. - Wykończysz mnie - powiedział wyciągając język - Idziemy spać... Mam zwyczaj wstawać o 7 do pracy i nigdy się nie spóźniać. - Przekręcił się na bok i przyciągnął do siebie Sel. Ułożył swoją dłoń na jej brzuchu. Zadowolony z życia mruknął - Dobranoc - trącając ustami tył jej szyji.

Selene

- Dobranoc - mruknęła, nadal jednak nie zamykając oczu. - Tak mi przyszło na myśl, że gdy pójdziesz do pracy, ja pójdę kupić jakąś sukienkę. Chyba twoja mama je lubi bardziej od glanów, leginsów i spódniczki, co?

Adam Knight

- Dlaczego ty tak lękasz się mojej matki? Powiedzałem już coś na ten temat i zdania nie zmienię. - mruknłą przymykając oczy.

Selene

- Po prostu chcę wiedzieć, w co mam się ubrać, to wszystko - odparła. - No dobrze, coś tam wymyślę - położyła swoją dłoń na jego i zamknęła oczy. Dopiero teraz zdała sobie sprawę z tego, że jest zmęczona. Nim się obejrzała, zasnęła głębokim snem.

Adam Knight

Obudził się i spojrzał na zegarek, którego nie zdejmował do snu. Była piąta rano. Otworzył szerzej zaspane oczy i spostrzegł kogoś obok siebie. Westchnął cicho i odwrócił się na drugi bok odsuwając się od niej aby jej nie obudzić.

Selene

- Spokojnie, ja nie śpię - odezwała się, odwracając na plecy. - Jestem rannym ptaszkiem.

Adam Knight

Spojrzał na nią odwracając głowę na bok. - Jest piąta rano. - ucałował ją w policzek na dzień dobry.

Selene

- Wiem - odpowiedziała. - Czasem wstawałam o tej porze, lub o szóstej. Normalka - uśmiechnęła się.

Adam Knight

Pokręcił głową z podziwem - Wychodzi na to że ja jestem największym leniem.

Selene

- Być może - zachichotała, szturchając go w bok. - Ale ja to mam z przyzwyczajenia. Trochę biegania na uczelnię, trochę do motelu, albo po prostu spacer lub biegi po parku o wczesnej porze.

Adam Knight

- Ałłł.... Chcesz się mnie pobyć siłą? Wczoraj próbowałś mnie wykończyć, nie wyszło... A dziś już od rana ci się zbiera? Nieładnie - narzekał przysuwając się do niej nieznacznie.

Selene

- Ja cię próbowałam wykończyć? Chyba żartujesz - powiedziała. - I nie mam zamiaru się ciebie pozbywać. Przeciwnie - mrugnęła do niego. - Hmm, a może pomożesz mi wybrać tę sukienkę, co?

Adam Knight

Pomyślał przez chwilę - Ale dopiero po pracy, muszę iść najpierw sprawdzić co tam zrobili. Być może zastanę zgliszcza....

Selene

- Eeeee, nie może być tak źle - podniosła się, przeciągając. - Ja na miejscu pracowników byłabym ostrożna. Z takim szefem - uśmiechnęła się.

Adam Knight

-Tak z szefem, który ostatnio jest zaprzątnięty całkowicie czymś innym od pracy... - mruknął patrząc na nią. Odgarnął jej włosy z szyi i popatrzył na malinkę - Zrobiłem ci krzywdę.

Selene

- Nie przesadzaj. Niedługo zejdzie - machnęła ręką - chyba - dodała. - Nie wiem, nie znam się na malinkach Razz

Adam Knight

- Ja tez nie - powiedział dziwnie chrapliwym tonem. Złożył pocałunek na jej ramieniu, domagajac się wiecej. Musiał się dobrze nastawić do pracy.

Selene

- Ciekawe... - szepnęła, obejmując go. - Wiesz, masz szczęście, że nie chrapiesz - pocałowała go delikatnie.

Adam Knight

- No cóz i ja mam w sobie coś dobrego... - mruknął, bawiąc się kosmykiem jej włosów.

Selene

- Masz w sobie wiele dobrego - powiedziała pewnie. - Czas byś to zauważył. I mam nadzieję, że potrafisz pomóc w wyborze sukienek - zaśmiała się dźwięcznie.

Adam Knight

- Nie wiem Sel. - szepnął, zabierając się za jej obojczyk - Nie miałem komu wybierać sukienek.

Selene

- Ale wiesz co lubisz - powiedziała. - Z pewnością zawieszałeś oko na jakiejś dziewczynie.

Adam Knight

Momentalnie przestał i odsunął się od niej. - Zawieszać mogłem. Ale żadna z nich mi nie odpowiadała.

Selene

- I bardzo dobrze, choć ja i tak nie należę do osób zazdrosnych - zaśmiała się.

Adam Knight

- Ciekawe... - powiedział przeczesując sobie włosy jednym ruchem dłoni. Usiadł na krańcu łóżka i przeciagnął się prężąc plecy. - Kupię ci taką sukienkę jaką będziesz chciała. - Stanął przed szafą i otwarł ją jednym gwałtownym ruchem. Wisiały w niej rzędem koszule przewżnie białe i czarne. Wybrał białą na krótki rękaw i czarny krawat. Przebrał spodnie, otwarł drugie skrzydło drzwi i spojrzał w wiszące na nich lustro, zapinając koszulę.

Selene

- Boże, jak ty poważnie wyglądasz - powiedziała zaskoczona jego widokiem. Sama nadal miała na sobie swoje króciutkie spodenki do spania i wymiętą nieco koszulkę na ramiączkach. - A ja w co mam się ubrać? - wyciągnęła czarną bluzkę na ramiączkach i bluzkę z czarnej siateczki. Do tego szare dżinsy. - Chyba nie mam nic lepszego - popatrzyła na ubrania.