Ulice

Aya

Spojrzała na niego i uśmiechnęła się, widząc że ie jest już tak głodny
-Aya Costello-przedstawiła się i wstała z ławki na której siedziała.-smakowało?
Spytała.

Johnny Walker

- Wybornie - oblizał wargi z uśmiechem. - A ty nie głodna? - pomyślał, ze mógł jej oddać tego psa..

Aya

Pokręciła głową. mimo, iż czuła lekki uczucie głodu, potrafiła się jeszcze kontrolować, co znaczyła. Że na razie nie potrzebowała i nie chciała jeść.
-To co dalej?-spytała wampira, po czym dodała-może powiesz mi coś o sobie-spytała lubiła słuchać.

Johnny Walker

Bywam nazywany potworem przez takie słodkie istotki jak ty moja droga... A poza tym.. morduję, zyję, żyję, morduję.. Kocham byłą prawie żonę, która kopnęła mnie w dupę z najlepszym przyjacielem do spółki. Mam ochotę ją rozszarpać a jednocześnie porwać w ramiona i nigdy nie puszczać. Coś jeszcze dziecko chcesz wiedzieć?

- Moja historia jest mało ciekawa. Jeżdżę sobie tu i tam... Czasem zawitam w domu. Chwilowo zrobiłem sobie wakacje. Ot i cała opowieść. Chcesz wiedzieć coś szczególnego? - nie bardzo lubił mówić o sobie.

Aya

Zamyśliła się na chwilę po czym spytała.
-ile masz lat-to było jej ulubione pytanie zadawane wampirowi.

Johnny Walker

- Więcej niż to na ile wyglądam - podrapał się po karku i wyciagnął nogi przed siebie. Prawdopodobnie więcej niż ty. Kobiet się o wiek nie pyta, jednak dżentelmanów również. - uśmiechnął się cwanie

Aya

przekrzywiła głowa i zaśmiała się.
-pierwsze słyszę taką zasadę-powiedziała opierając się wygodniej na ławce.
-a może ty mas jakieś pytania?

Johnny Walker

Gdzie jest twój brat?

- Costello... to włoskie nazwisko. Pochodzisz z Włoch? - wiedział to doskonale. Znał ją na wylot. Śliczna siostra Vei, którą ów ukrywał przed nimi latami. Ciekawe co by braciszek powiedział, gdyby zbałamucić mu nieco siostrzyczkę. Tak odrobineczkę... Żeby przestała być taka niewinna... Uśmiechnął się lekko

Aya

Przytaknęła głową i uśmeichnęła się.
-z małej wysepki,ale pięknej.-zastrzegła od razu i dodała-powinieneś kiedyś zobaczyć Livorno.
Dodała jeszcze uśmiechając się.

Johnny Walker

- Nie byłem tam nigdy - westchnął Kłamca! - Opowiesz mi o niej? - uśmiechnął się z proszącym wzrokiem.

Aya

Założyła nogę na nogę i przeniosła się w myślach do liviorno.
-jak to wyspa, z każdej strony woda, ale wydaję się, jakby tylko tam była taka czysta. Pośrodku wyspy jest mały gaj oliwny ze staw, w którym woda przybiera prawie turkusowy kolor. No i ludzie, wszyscy mili dla siebie.
Westchnęła, zatęskniając za wyspą.

Johnny Walker

- Czemu więc tu jesteś? Tęsknisz za domem... - stwierdził przypatrując się jej leniwie.

Aya

-mam złe i dobre wspomnienia-powiedziała wzruszając ramionami-poza tym, tak jest lepiej, nie narażam ludzi i mam blisko do brata.
powiedziała uśmiechając się do Johnny'ego.

Johnny Walker

- ooo.. Masz brata? - uśmiechnął się - Ja nie mam rodzeństwa. Zazdroszczę. Czasem brakuje bratniej duszy - westchnął.

Aya

-myślałam, że już go nigdy nie zobaczę.
wyznała spoglądając na wampira.
-rok po tym, jak zniknął, przemieniono mnie, właściwe, to nawet nie jestem zła z tego powodu, mogę Oberstdorf jak świat się zmienia.
dodała jeszcze po czy powiedziała.
-ale bałam się, że już nigdy nie zobaczę brata, a to on pierwszy mnie znalazł. Co prawda, trochę się wkurzył na to że jestem wampirem.
Zaśmiała się

Johnny Walker

- Ej.. ja bym się nie mógł tak wkurzać na siostrę. Przecież to nie twoja wina, ze cię ktoś przemienił. - zaoponował śmiejąc się w duchu. Vea musiał być wściekły. A to J.W. pasowało.

Aya

pokręciła głową.
-on się najbardziej wkurzał dlatego, że mi się to właściwe podobało.-wyznała sama uśmiechając się lekko.-choć na tego, kto to zrobił też był zły.
powiedziała i zamyśliła się.
-mówił coś wtedy o Volutri.-dodała jeszcze

Johnny Walker

- O Volturi? - zdziwił się. To cenna informacja. Był ciekaw komu ma podziękować. - Coś mi się tam o uszy o nich obiło - wzruszył ramionami.

Aya

-ja wtedy o nich pierwszy raz słyszałam.-wyznała uśmiechając się-i nigdy żadnego z nich nie spotkałam.
powiedziała jeszcze,

Johnny Walker

- Mnie tam oni ani ziębią ani grzeją - stwierdził szczerze. Bo i co mu mogli zrobić? Większość z nich naskoczyć. A z resztą żył dobrze. No poza jednym. Ale o nim nawet sobie nie chciał przypominać.

Aya

uśmiechnęła się.
-ja nie wiem sama-przyznała-żeby wydać osąd, muszę mieć z czymś styczność, nie?-powiedziała i podrapała się po głowie.-więc na razie się powstrzymam.

Johnny Walker

- Słuszna idea - poparł - długo już jesteś.. inna? - uśmiechnął się pod nosem używając tego zamiennika

Aya

zamyśliła się na chwile.
-niedługo właściwe, kilka lat-powiedziała jakby zastanawiając się nad tym-ale potrafię nad sobą panować-dodała jeszcze.

Johnny Walker

- Brawo - zaśmiał się w duchu. - Co ci się w tym podoba najbardziej? - zapytał szczerze zaciekawiony.

Aya

-chyba nie powinnam się do tego przyznawać, ale ta siła.
powiedziała z uśmiechem.
-to dziwne, mieć świadomość, że możesz złamać drzewo w pół.
zaśmiała się.

Johnny Walker

- Drzewo to pikuś. Mnie się zawsze podobało rozwalanie starych chat - zachichotał - Długo się nie widziałaś z bratem?

Aya

-nie próbowałam
powiedziała zakładając parę włosów za ucho.
-hmm, z bratem. Znaczy zanim przyjechał?-spytała upewniając się-jakiś czas, nie wiem, wiesz że nam czas leci inaczej.

Johnny Walker

- Tęsknisz za nim? - odpalił papierosa i zaciągnął się - Rodzina powinna się trzymać razem - parsknął w duchu, bo pomyślał o Claudii. Jego słodkiej Claudii, która wbiła mu nóż prosto w serce. Jaaaasne. Kto mnie nauczył tych bzdur?

Aya

Zaśmiała się.
-masz racje-przytknęła.
Zamyśliła się.
-ale wiesz, z moim darem, mogę się do niego zmaterializować w każdej chwili.
powiedziała, wyjaśniając to po części.

Johnny Walker

- Przydatny dar, nie powiem - uśmiechnął się. Zanotował w pamieci. Nie wiadomo było kiedy ta wiedza się przyda. - Zawsze chciałem mieć siostrę - westchnął z żalem. - Zazdroszczę twojemu bratu...

Aya

zaśmiała się.
-cieszę się, że jakiś mam. niektórzy nie mają-powiedziała wzruszając ramionami.
Zamyśliła się.
-a miałeś jakieś rodzeństwo?

Johnny Walker

- Nie. - Z całą pewnościa nie mozna ich nazwać rodzeństwem... - To znaczy nie w sensie klasycznym. Powiedzmy ze dość blisko żyję ze swoim licznym kuzynostwem... - mruknął

Aya

-rozumiem.
powiedziała, choć nie do końca rozumiała kwestię kuzynostwa.
spojrzała na niego.
-i co dalej?
spytała, chodziło jej oczywiście o to, co robią dalej.

Johnny Walker

- A na co masz ochotę? - zapytał nagle odzyskując humor. Miał ochotę na jakąś psotę.

Aya

Spojrzała na niego
patrzyła przez chwilę, o czym uśmiechnęła się.
-nie wiem, właściwe, to przyznam się, że trochę się nudzę.
powiedziała

Johnny Walker

- Szczerze mówiąc ja również. Jakiś klub? Dyskoteka? - wieki nie był w takowej.

Aya

Zamyśliła się chwilę
-dawno w żadnej nie byłam
powiedziała spoglądając na niego.

Johnny Walker

- A nie miałabyś ochoty się przejsć? - zapytał i uśmiechnął się zachęcająco. Kości i stawy mu się zastały. Poszedłby się poruszać. Przeciagnął się i ziewnął szeroko - Oj. Przepraszam - zakrył dłonią usta.

Aya

zaśmiała się.
-czemu by nie
odpowiedziała, po chwili jednak coś sobie przypomniała.
-tylko, że teraz musiałabym wrócić do Forks, ale moglibyśmy się jakoś umówić, czy coś'
powiedziała patrząc na niego.

Johnny Walker

- Wieczorem? Powiedzmy w Seattle.... - zaśmiał się odprężony - Właściwie też powinienem wracać. - zamyślił się chwilę. Powinien wrócić do Chiary i pożegnać się. Zbyt długo odkładał pewne sprawy. Westchnął.