Dom Leanuy

Leana

Usiadła na kanapie na szczęście juz sie uspokoiła, w domu krążyła straż Volturi
- Mer mam nadzieje że wszystko sie bezpiecznie ułoży

Marek

Siedział tak w fotelu i z zamyśloną miną przyglądał się swej córce i Mercedez. Zastanawiał się po co właściwie urządzili cały ten cyrk. Wystarczyłoby wysłać tutaj kilku ludzi, a nie pchać się razem z Aro i strażą...

Leana

- Tato co cie trapi ?. Jesteś jakby taki zamyślony ?. - zapytała kładąc mu dłoń na ramieniu

Marek

Wstał nagle i z poważną miną spojrzał na Aro.
- Wracamy do domu bracie.
Wskazał na członków straży.
- A wy z nami.
Zerkał raz na Mercedez, raz na Leanę.
- To było bardzo nieodpowiedzialne. Kajusz nie da sobie rady sam z całą Volterą. Sądzę, że Mercedez ma wystarczająco dużo siły, żeby cię obronić Leano.
Umilkł, czekając na reakcję.

Leana

- Chcesz powiedzieć przez to że mnie opuszczasz ?. - zapytała jej ton nie wyrażał niczego choć w duszy płakała, nie sądziła że jej ojciec może postąpic aż tak bardzo brutalnie mówiąc jej, że ją opuszcza. Nagle do jej głowy powróciły dziesiątki wspomnien z dziecinstwa, jak odjeźdżał zostawiając ją pod opieką nianiek, jak nie żegnał się z nią. Choć była juz dorosła nadal ją to bolało

Marek

Utkwił wzrok w twarzy Leany.
- Jesteś już dorosła, nie mogę ciągle być przy tobie. Mam też swoje sprawy i priorytety.
Jego głos był rozsądny, aczkolwiek wyprany z emocji.
- Jak będziesz chciała, wróć to Voltery. Przecież to również twój dom. Ale z takimi sprawami jak ta... Niestety musisz nauczyć się radzić sobie BEZ kochanego tatusia u boku.
Odwrócił się i skierował się do wyjścia. Za nim podążył Aro i straż.

Leana

- Lecz czy nie mógłbyś pojechać za godzine dopiero chcialam sie tylko naciesyżc twoją obecnością - powiedziała. Nie chciała zdradzać prawdy, wiedziała że ma już do czynienia z zupełnie inną osobą. Nie z ukochanym tatą który zawsze potrafi ją przytulić który pocieszy. Wiedziała że coś jest nie tak lecz nie dawała po sobie tego poznać. Wiedziała że musi utrzymac to wszystko w tajemnicy

Marek

Spojrzał na Leanę przez ramię i pokiwał głowę z rezygnacją.
- Ostatnio nie odstępujesz mnie na krok. Każdy ma ochotę czasem pobyć sam.
Spojrzał na Mercedez.
- Opiekuj się nią, dobrze? - poprosił.
Skinął na straż.
- Przygotujcie wszystko do podróży.

Leana

- Wiesz dlaczego cie nie odstępuje na krok ?....Bo cie kocham kocham jak najbardziej na świecie. Zostało mi tak niewiele osób które są dla mnie ważne - przyznała lecz nie płakała już od dawna wyprała się z tego uczucia, nie potrafiła płakać nawet wtedy gdy coś było nie tak
- Weź chociaż to - powiedziała podając mu połówke medalika mamy

Marek

Odwrócił się i spojrzał na córkę z bezsilnością.
- Lea, my przecież nie rozstajemy się na zawsze. To, że chcę wrócić do domu, nie oznacza, że chcę zerwać z tobą jakikolwiek kontakt. Myśl trochę, dziecko!
Po chwili uspokoił się.
- Jest wiele osób, które cię kochają, ale one nie muszą cały czas kręcić się przy tobie. Przecież to takie niedojrzałe.
Dla świętego spokoju wziął od niej medalik i schował go do kieszeni płaszcza.

Leana

- Rozumiem co teraz mówisz...Wiem że musze dorosnąć więc nie będe płakała bo to nie przystoji. Ale od czasu do czasu dzwon do mnie żebym chociaż wiedziała co sie dzieje w Volterze - powiedziała nikt tak naprawde jej nie znał. Może Mercedez wiedziała co sie dzieje w duszy Leany

Marek

Westchnął i uśmiechnął się.
- Dobrze, będę dzwonił.
Podszedł do niej i położył jej dłoń na głowie.
- Czas najwyższy dorosnąć, Lea. - szepnął.
Odwrócił się i wyszedł, a w ślad za nim podążył Aro wraz ze strażą.

Leana

Gdy tylko jej rodzina opuściła dom ona upadła na podłoge i zaczęła gorzko płakać. Nie sądziła że tak sie stanie, nie sądziła że jej własny ojciec mógł tak postąpic było to dla niej takim szokiem jak to, że Didyme może powrócić. Bała się tego wszystkiego co może sie stac

Nanchel · Gość

/Dom Viv

Zaparkowała samochód z tyłu domu. Lea była w domu.
Tylne drzwi były otwarte więc skorzystała z okazji.
Zastała Leę na podłodze. Podeszła do niej i przykucnęła obok.
-Hej... Będzie dobrze. -przytuliła ją.
-Przepraszam ,że tak długo to trwało, był straszny korek.

Mercedez Volturi

Mercedez przysłuchiwała się rozmowie Marka i <Leany. Nie rozumiała dlaczego tak się zachowuje.
-Będę się nią opiekować nie dlatego że Ty o to mnie proszi lecz dlatego że ją kocham.
Powiedziała mu to gdy jej powiedział aby się nią opiekowała. Marek wyszedł wraz ze strażą z domu. Mer podeszła do okna i patrzyła na wampiry jak się szykują do wyjścia. Lea siedziała na podłodze i płakała. Marek jesteś głupi nie mogła zrozumieć jego postępowania. Przecież kochał Leanę.
Mercedez wybiegła przed dom.
-Marek!-krzyknęła-Czy Ty jesteś głupi? Wiesz jak ją zraniłeś w tej chwili?
Zatrzymała się przed nim. Była zdenerwowana na niego.,

Leana

- Hey Viv dzięki że przyszłaś bardzo to cenie
- Mercedez chodź do środka....- krzyknęła i po chwili zamoczyła swe wargi w najzwyklejszej wodzie

Mercedez Volturi

Mercedez słyszała słowa Leany ale odpowiedziała jej tylko.
-Nie pozwolę aby tak Cię traktowano! nawet Twój ojciec nie powinien tego robić.
Tu spojrzała wyczekująco na Marka który jeszcze nie wsiadł do samochodu.

Leana

Jakos wstała i wyszła przed dom
- Nie trzeba ale dziękuje ci Mercedez za to wszystko - powiedziała i przytuliła sie do niej

Marek

Marek spojrzał na Mercedez
-Jak Ty się do mnie zwracasz?-wybuchł
Spojrzał raz jeszcze na wampirzycę.
-Co Ty sobie myślisz? Będę traktował ją jak chce a Ty nie masz nic do gadania! To nie Twoja sprawa

Leana

Staneła pomiędzy nimi
- Prosze nie klóćcie sie Prosze was . - powiedziała choć już ledwo stała na nogach, chwiała się Coś nie dawało jej spokoju..Po chwili zrobiło jej sie czarno przed oczyma i zemdlała

Mercedez Volturi

Mercedez złapała Leanę.
-Widzisz co robisz? nie masz uczuć! Jesteś nikim Marek wiesz?
Skinęła na straż aby zabrali Leanę do domu

Marek

Marek nie zwruszył się tym że Lea zemdlała. Uważał że zrobiła to specjalnie. Gdy została zabrana z rąk Mercedez podszedł do niej i strzelił jej policzek.
-Pamiętaj! To Ty jesteś nikim! Nikt Cię nie kocha i nikt Cię nie chce i nigdy nie chciał! Jesteś tutaj bo Aro tego chciał.
Spojrzał na brata i wsiadł do samochodu

Leana

Leżała na kanapie ona wszystko dobrze słyszała dziwiła się jak jej ojciec może mówić coś takiego. Była zbyt słaba by wstać nie wiedziała juz co robicx

Mercedez Volturi

Mercedez spojrzała na Marka. Policzek jej nie zapiekł bo była silnia i ból jej nie doskierał. Odwróciła się i weszła do domu aby zoczyć co z Leaną. Podeszła do łożna na którym leżała.
-Lea co jest?
Spojrzała na nią. Gdyby mogła to łzy płynęły by jej ciurkiem

Leana

- Po prostu nie sądziłam że tak będzie - powiedziała. Powoli usiadła lecz nadal kręciło jej sie w głowie

Mercedez Volturi

Mercedez popatrzyła z troską na Leanę. Zaczynała się o nią martwić.
-Co się dzieje kochanie?
zapytała ją.
-Mną się nie przejmuj. Jakoś się wiwinę z tego wszystkiego.
Powiedziała to chociaż policzek nadal nią piekł

Leana

- Nic szczególnego Mercedez. Nie przejmuj sie tym - powiedziała patrząc na zamyśloną Viv

Mercedez Volturi

Popatrzyła na Leanę.
-Ja muszę spadać na razie kochanie. Zadzwoń lub napisz gdyby coś się działo.
Ucałowała ją w policzek i wyszła przed dom. Wsiadła do samochodu i pojechała do centrum

Leana

A ona została sama z Viv w domu. Tak bardzo by sie chciała przytulić teraz do Liama

Nanchel · Gość

Korciła ją żeby użyć swojego daru.
Nie lubiła takich tłumów w jednym domu.
-Lea przepraszam wiem ,że dopiero co tu przyjechałam
ale to chyba nie odpowiedni moment na odwiedziny.
Będę już leciała. - ucałowała ją na pożegnanie i wyskoczyła
przez okno lądują metr od swojego samochodu.
/Forks ...

Leana

Tak więc usiadła wygodniej na kanapie i zaczęła coś robic

Leana

Po otrzymaniu smsa od Liama przebrała sie i wyszła

/centrum, miasta

Leana

/centrum

Weszła wraz z Liamem do domy

Liam

/Old Pub

- Ciekawe jak tam sobie Mercedez radzi - powiedział.
- Nie słyszałem zbyt dobrych rzeczy o tym jej Dominicu.

Leana

- Aj ona potrafi sobie dac rade więc nie martwie sie o nią - powiedziała jedząc

Liam

- Lea, zmieniając temat pozwól że o cośspytam. Jaki chciałabyś mieć ślub? jeśli chcesz go, oczywiście.

Leana

- Myślałam żeby zrobić coś skromnego a najwyżej potem wyprawić przyjęcie dla rodziny i przyjaciół a co ?

Liam

- A tak pytam - mruknął pod nosem. - Chcę, żeby wszystko było zgodne z twym zyczeniem.

Leana

- Okej rozumiem - powiedziała siadając na kanapie