Dom nad rzeką. - dom Keshi.

Keshia

j/w

Wysiadła z taxi z kotem na rękach. Wyciągnęła torbę z kradzionymi rzeczami i przeszła próg domu. Rzuciła torby w salonie i z kotem na rekach poszła zwiedzać resztę domu. Kiedy już cały obeszła odłożyła kota na kanapę i weszła do łazienki. Nie zamykała drzwi - bo po co. Wzięła ręcznik i czyste ciuchy i rozebrała się. Nie patrzyła w stronę lustra, bała się widoku siniaków. Włączyła gorącą wodę i weszła pod prysznic pozwalając aby woda ją odprężyła.

Ulvar

Został odłożony na kanapę. Rozejrzał się po mieszkaniu. Stwierdził, że nawet tu ładnie. No i czysto, co najważniejsze. Dziewczyna poszła do łazienki. I... zostawiła otwarte drzwi. Czemu nie? Zeskoczył z kanapy i usiadł sobie w wejściu do łazienki. Wlepił kocie - niby niezainteresowane - ślepia w nagą dziewczynę pod prysznicem. Gdyby nie te siniaki i zadrapania wyglądałaby całkiem, całkiem.

Keshia

Nie zauważając nawet kota namydliła się. Część piany była krwawa - ale była to stara krew. Jednak była półwampirem i rany goiły się szybciej niż u zwykłego człowieka. stała pod prysznicem z zamkniętymi oczami i z lekkim uśmiechem. Utwierdziła się w przekonaniu że jednak gorący prysznic odprężał najlepiej.

Ulvar

No a on siedział sobie w wejściu i oglądał. Normalnej osobie krew nie kojarzyłaby się z niczym przyjemnym. Jemu jednak się to podobało. Kocur oblizał się ze smakiem, jakby właśnie czekał na jakieś pyszne żarcie. Zrobił kilka kroków wgłąb łazienki i usiadł sobie na samym jej środku.

Keshia

Spokojnie zabrała się za mycie włosów. Czuła zapach swojej krwi zmieszany z wodą ale nie przejmowała się tym. Sama często piła krew i była przyzwyczajona do jej smaku i zapachu. Niechcący paznokciem zadrapała starą ranę przez co po jej plecach i nodze popłynęła z woda stróżka krwi zmieszana z wodą. Nie przejęła się tym jednak. wiedziała że rana zraz przestanie krwawić.

Ulvar

Głodnymi oczyma obserwował spływającą strużkę krwi. Nie był wampirem, nie żywił się krwią, ale czasem miał na nią tak straszną ochotę... Na przykład teraz. Musiał jednak zachować ogładę. Nie mogło wyjść na jaw, że jest zmiennokształtnym. Na razie nie.

Keshia

Spłukała starannie włosy i wyłączyła wodę. Sięgnęła po ręcznik i zauważyła kota. Uśmiechnęła się lekko i owinęła ręcznikiem wychodząc spod prysznica. Podeszła do lustra i rozczesała mokre włosy. Włączyła suszarkę i zaczęła jej suszyć. Kiedy już skończyła wytarła ciało i założyła na siebie tylko o dwa rozmiary za duży t-shirt. Wyszła z łazienki i podeszła do lodówki. Wyciągnęła z niej jakieś jedzenie i położyła na stole
-kici, kici, Demon. Jak jesteś głodny to możesz sobie coś z tego zjeść.
Sama nie była głodna. Podeszła do kanapy i włączyła jakiś film. Położyła się na kanapie, na boku i po krótkim oglądaniu zasnęła.

Ulvar

Obserwował ją aż do momentu gdy zasnęła na kanapie. Wskoczył bezszelestnie na sofę i łapą przycisnął na pilocie czerwony guzik. Telewizor wyłączył się i w domu znowu nastała błoga cisza. Ulvar przemieścił się do kuchni, gdzie przemienił się na powrót w człowieka. Rozciągnął się. Po każdej przemianie strzykało mu w kościach. Zerknął na żarcie pozostawione przez dziewczynę. Nie wyglądało źle. Z racji tego, że był głody, raz dwa przygotował sobie jakieś kanapki z czymś tam, usiadł sobie na telewizorze z talerzem w ręku i zaczął wcinać kanapki wciąż obserwując dziewczynę. Nadal nie wiedział jak ma na imię. Hm... Może Zdzisława? Albo... Eurydyka? - zastanawiał się. Kiedy zjadł, wrócił do kuchni i posprzątał po sobie. Eh, te pedantyczne przyzwyczajenia. Postanowił poszukać jakiś dokumentów czy czegoś... Tak więc przewertował wszystkie rzeczy dziewczyny aż w końcu znalazł gdzieś kartkę z samym imieniem "Keshia". Łe, liczyłem na coś śmieszniejszego... Odrzucił z pogardą karteczkę nawet nie kwapiąc się zatrzeć po sobie śladów. Zostawił rzeczy Keshii nieuporządkowane i udał się na balkon. Widać było z niego wielki kawał pola i rzekę. Cóż, nawet niezły widoczek.

Keshia

A ona dalej spała na kanapie. Zmieniła tylko lekko pozycję zginając lekko nogi, co zaowocowało podwinięciem się koszulki i odsłonięciem prawie całego uda. Westchnęła i spała dalej mocnym snem.

Ulvar

Śmiertelnie się nudził. Nic ciekawego nie mógł zrobić. Jeśli miał pomieszkać tu jakiś czas, musiał zachowywać się dyskretnie. Stał tak oparty o balustradę i zaczął kreślić na niej paznokciem pentagramy. Bardzo dokładne i widoczne. Dopisywał do tego jakieś tajemnicze symbole, w języku znanym tylko Ulvarowi. Całość wyglądała dosyć strasznie, bowiem z miejsca kojarzyła się z satanizmem.

Keshia

Coś złego zaczęło jej się śnić. Zmarszczyła brwi przez sen i zaczęła się wiercić mrucząc coś pod nosem. Zbladła a na jej skroniach pojawiły się kropelki potu. Rzucała się tak przez sen, jednak cały czas się nie budząc.

Ulvar

Usłyszał dźwięki dochodzące z wnętrza domu. Keshia musiała mieć zły sen. Nagle zauważył powiązanie. Zerknął na wyryte przez siebie pentagramy na balustradzie po czym wrócił spojrzeniem wgłąb domu. Uśmiechnął się pod nosem. Wrócił do środka i wolnym krokiem obszedł kanapę dookoła. Skupiał zafascynowany wzrok w wiercącej się dziewczynie. Hm... Czemu by nie spróbować...? Wcześniej, grzebiąc w rzeczach, gdzieś tam widział czarny marker. Poszedł po niego po czym wrócił i kucnął przed telewizorem. Narysował na ekranie duży, piękny pentagram, a pod nim jego ulubioną liczbę - 666. Po wszystkim spojrzał przez ramię na dziewczynę z wyrazem szczerej ciekawości.

Keshia

Krzyknęła pojedynczo przez sen. Cały czas się rzucała. Oddech miała nierówny i przerywany. zaciskała mocniej oczy cały czas uwięziona w śnie. Zaciskała kurczowo ręce w pięści.

Ulvar

Zaśmiał się cicho pod nosem. Taaak, uwielbiał krzyki, najbardziej te, które były owocem bólu. Postanowił jednak więcej dziewczyny nie dręczyć. Na razie. Wstał i rzucił marker na podłogę powodując głośny trzask. Lecz zanim marker doleciał do posadzki, Ulvar już był pod postacią kota i udawał że śpi jak zabity na oparciu kanapy.

Keshia

Obudziła się gwałtownie z krzykiem. Usiadła na kanapie szybko oddychając. Przeczesała palcami włosy rozglądając się ze strachem po pomieszczeniu. Kidy zauważyła znak na tv znów krzyknęła blednąc. Wyglądała jakby miała zaraz zemdleć.

Ulvar

Przebudził się teatralnie i obdarzył Keshię obrażonym spojrzeniem. No jak ona mogła wybudzić biednego, bezbronnego kota ze snu? No jak? Przeciągnął się z gracją charakterystyczną dla kota i miauknął raz czy dwa. Reakcja dziewczyny była dokładnie taka jak to sobie wyobrażał. Bała się, a on lubił straszyć ludzi. Choćby niepozornym pentagramem na ekranie telewizora.

Keshia

Widząc kota uspokoiła się nieco. Jednak widok tego znajomego czworonoga dodawał otuchy. Pogłaskała go i szybko wzięła się za zmywanie pentagramu. Kiedy już się go pozbyła z westchnieniem ulgi opadła na fotel. Wstała dopiero po chwili i weszła do łazienki. Przemyła twarz chłodną wodą. Związała włosy i ściągnęła mokrą koszulę. Weszła na chwilę pod prysznic, nie mocząc włosów.

Ulvar

A ona znowu w tej łazience. Kocie zmysły jednak przyjęły tę wiadomość z ulgą. Ulvar zeskoczył na podłogę i wyprężył się leniwie. Znowu mu się nudziło. Z braku lepszego zajęcia był w stanie się poświęcić i nawet wysłuchać paplaniny Keshii... No nie wiem... Niech mi się wyżali czy coś... Przynajmniej jakieś zajęcie będę miał... Nie bardzo wierząc w swoje nadzieje z powrotem wskoczył na kanapę i zwinął się w kłębek w kącie.

Keshia

Po wykąpaniu ubrała sie szybko. Część siniaków zniknęła co poprawiło jej humor. Przeczesała włosy i znów je związała. Postanowiła się zabrać za sprzątanie. Znalazła jakiś odkurzacz i włączywszy wcześniej radio zabrała się za odkurzanie całego domu.

Ulvar

Zerknął na zegar ścienny. Był późny wieczór. Odkurzać o tej godzinie? Dziewczyna ma chyba niepoukładane w głowie. Tej hałaaas.... Ja chce spaaaać... - zawodził w myślach. Przez chwilę starał się ignorować wkurzający dźwięk odkurzacza, ale długo nie wytrzymał. Zeskoczył z kanapy i zdecydowanym kocim krokiem podszedł do hałaśliwego urządzenia i wcisnął łapką wyłącznik. Błoga cisza ponownie zagościła w mieszkaniu.

Keshia

Podniosła na kota zaskoczony wzrok. Westchnęła i wywróciła oczami.
-Okej, jutro się za to wezmę.
Przygryzła wargę i zerknęła na zegarek
-Damn ... zupełnie straciłam poczucie czasu ...
Odłożyła na bok odkurzacz i poszła się przebrać w tą samą, za dużą bluzkę co wcześniej. Rozczesała włosy i weszła do sypialni. Było ciepło więc uchyliła okno i położyła się na łóżku. Patrzyła się chwilę w ciemność i po chwili zasnęła.

Ulvar

Nudziła go. Ewidentna nudziara. Co miał teraz zrobić? Nie chciało mu się tu siedzieć. Kiedy równomierny oddech zaczął dochodzić z sypialni, Ulvar przemienił się. Strzepnął niewidoczny kurz z marynarki jak to miał w zwyczaju. Nie miał zamiaru zostać tu na dłużej. Na pożegnanie jednak chciał zrobić dziewczynie mały dowcip. Odnalazł ścianę nie pozastawianą meblami i zdjął z niej wszystkie ozdoby. Nożem zrobił sobie ranę na dłoni i począł malować krwią przeróżne satanistyczne symbole - począwszy od trzech szóstek, poprzez pentagramy i odwrócone krzyże, kończąc na łacińskich modlitwach wysławiających Złego. Kiedy skończył, rana na dłoni pulsowała boleśnie. Szybko przemienił się w węża i opuścił w tej postaci mieszkanie. Oczywiście przez balkon.

/??