Opuszczony Dworek

Alison

j.w

Opuszczony dworek ale jest w bardzo dobrym stanie. W środku nawet są meble itp Smile

Może nie nadaję się do mieszkania ale do chwilowego odpoczynku na pewno.
Niewiele ludzi wie, że stoi tu taki sobie dworek Smile

Alison

// kawiarenka

Powoli przyszli do dworku. Jak zwykle nikogo tam nie było.
- Nie bój się, nie zawali się czy coś. Zawsze tu przychodzę - szła ostrożnie bo było już ciemno. Trzymała go za rekę i prowadziła za sobą. W końcu kiedy stanęli przy drzwiach Ali otwarła je lekko i prześliznęli się do środka. Wnetrza było bardzo eleganckie, były jakieś sofy, fotele, biurka. Pachniało trochę tak jakby starością i kurzem.
- Na górze też jestwszystko podobnie jak tu - odwróciła się do niego przodem i objęła go w pasie. Stała bardzo blizutko niego

Gość

Był urzeczony tym miejscem. Stare. lekko poniszczał meble, tapety odchodzące od ścian. -Piękne miejsce, skąd je wytrzasnęłaś? - spytał z zachwytem. Przytulił się do niej. -To miejsce przypomina mi mój rodzinny dom - szepnął jej do ucha.

Alison

- Chodziłam tu z bratem na spacery kiedy jeszcze był z Anabeth - wtuliła nosek w jego szyję i zamknęła oczy.
- Teraz tylko ja tu przychodzę. Nigdy nikogo tu nie spotkałam - szepnęła chuchając mu przy tym ciepłym oddechę na szyję

Gość

-To smutne... - powiedział cicho. -Ale musisz wiedzieć że nigdy nie byłaś tutaj sama, wyczuwam tutaj obecność duchów. Nie widzę ich, ale czuje. - powiedział zamyślany. -A Ty coś czujesz? -spytał patrząc jej w oczy.

Alison

-Spokój - uśmiechnęła się lekko i pogłaskała go po policzku.
- Masz przyjemną i delikatną skórę - stwierdziła patrząc mu w oczy

Gość

-Bycie wampirem ma swoje dobre strony. - uśmiechnął się - Natomiast Ty masz wspaniale ciepłą skórę. - powiedział z podziwem. -Jakże ja bym chciał mieć znów normalną ludzką temperaturę. Fakt, po "posiłku" przez krótki czas jestem podobny do śmiertelnych pod tym względem. -powiedział z dumą w głosie.

Alison

- nie przeszkadza mi Twoja temperatura. Jest przyjemnie chłodna. Ja znów mam trochę wyższą temperaturę niż zwykli ludzi. Na przykład teraz, w nocy, jest mi tak dobrze. Ani za ciepło ani za zimno - stanęła na palcach i trąciła jego nosek swoim.

Gość

-Mi też nie jest zimno, ale śmiertelnym raczej nie podoba się moja temperatura. - również trącił jej nosek swoim noskiem. -Chyba przez ciebie zgłodnieje - przyznał żartobliwie.

Alison

- Nie bo Cię nigdzie nie puszcze teraz - przytuliła się do niego mocno i pocałowała w szyję.

Gość

Zamruczał z zadowolenia. Odwzajemnił jej pocałunek. Starał się nie stracić nad sobą kontrolę. Pachniała tak słodko niczym miód z mlekiem. Uwielbiał ten zapach. Przestał całować odsunął ją delikatnie od siebie. -Wybacz, nie chciałbym Cię skrzywdzić.

Alison

Serce zaczęło jej szybciej bić ale on ja odsunął więc spuściła wzrok.
- Nie skrzywidzisz - wzięła do ręki jakiś metalowy przedmiot i złamała go na pół - jestem też trochę silniejsza od ludzi - uśmiechnęła się lekko.
- Nie musisz się o mnie bać

Gość

-Tu nie chodzi o to, chodzi mi o to że jeśli coś bym Ci zrobił to nie wybaczyłbym tego sobie. - spuścił wzrok i wbił w swoje buty. -Podszedł do ściany i lekko w nią walną. Powstała pokaźna dziura. -Ja też jestem "odrobinkę" silniejszy od ludzi.

Alison

- Nie zrobiłbyś mi krzywdy. Po pierwsze nie mógłbyś a po drugie to jakbyś przypadkiem mi coś robił to i tak bym Cię odepchnęła - przyszła do niego i pogłaskała go po policzku i szyi.
- Ufam Ci - przesunęła noskiem po jego policzku i szyi

Gość

Złapał ją w pasie, przyciągnął ją do siebie i zaczął całować po szyi, potem w usta. Usłyszał jak serce dziewczyny zaczęło szybciej bić. Krew zaczęła krążyć szybciej po jej organizmie i jak zaczęła wydzielać się adrenalina. Ale nie mógł przestać.

Alison

Dała sie przyciągnąć i całować. Odchyliła lekko głowę kiedy całował ją po szyi. Przymknęła oczy.
- Mmm.... - zamruczała cicho z zadowolenia. Głaskała go po bokach brzucha

Gość

-Co Ty kombinujesz mała wilczyco? - spytał, ale nie protestował przed tym co robiła.

Alison

- Ależ nic - uśmiechnęła się niewinnie i całowała go po szyi. Objęła go rękami na wysokości brzuszka