Pokój Emmy

Emma

- Byłam gryziona przez nachalnego i zboczonego Victora. - powiedziała jakby to było nic interesującego i dalej całowała go po obojczyku i klatce piersiowej.
- A Ty?

Edward

- Poznałem Julię i Marię, trochę z nimi pogadałem a potem ratowałem Ciebie - uśmiechnął się i pocałował ją delikatnie w usta.

Emma

Zatrzymała wargi na jego klatce piersiowej i podniosła głowę, spojrzała na niego i lekko zamrszczyła nos.
- Julię i Marię? Wampirzyce? Ładne? - zrobiła się chyba nieco zazdrosna, teraz lepiej rozumiała co czuje Edward zazdrosny o Marcusa.

Edward

- Ładnie ale i tak Tobie nie dorównują - powiedział z uśmiechem całując ją po policzkach,szyi i ustach.

Emma

- Jasne, jasne... - westchnęła i oparła się na łokciu, na łóżku. Drugą ręką zaczęła delikatnie głaskać go po brzuchu.
- Może ten Victor dał już sobie spokój? - patrzyła na klatkę piersiową Edwarda - Ech... jestem o niego zazdrosna. Jak to możliwe? Pewnie obie te dziweczyny są o nieziemsko piękne... genialnie... zazdrość nie popłaca, ale jest tak łatwa do odczuwania!

Edward

- Tylko Maria jest wampirzycą - powiedział przysuwając się do niej.
- Miejmy nadzieje - westchnął głaszcząc ją po boku.

Emma

- Julia jest człowiekiem? - westchnęła - Jestem coraz bardziej... zazdrosna... - skrzywiła się lekko i zarumieniła, było jej wstyd z tego powodu. Położyła głowę na jego torsie i wzięła kilka głębokich wdechów.

Edward

- Nie masz powodu w moim sercu jest miejsce tylko dla Ciebie - powiedział delikatnie się uśmiechając.
- Lubię te Twoje rumieńce - zaśmiał się

Emma

- Przepraszam... wiem, że nie powinnam być zazdrosna. To jakoś tak, samo wychodzi. - uśmiechnęła się lekko i zaczęła go głaskać po brzuchu.
- No to co robimy? Możemy gdzieś pojechać? W sumie wypadałoby się pokazać w szkole...

Edward

- Jak sobie życzysz - mruknął bawiąc się jej dłonią.
- A gdzie Twoja matka? - spytał z uśmiechem.

Emma

- W Nowym Jorku jest teraz... jakieś spotkanie artystów. Do końca tygodnia jestem sama. - uśmiechnęła się nadal trzymając policzek na chłodnej skórze jego torsu, było jej niesamowicie dobrze.
- Może to i lepiej, że jej nie ma. Przynajmniej nie wie nic o moim pobycie w szpitalui. - przesunęła policzkiem po jego klatce piersiowej.
- Dziś Ty decydujesz co robimy. Ostatnio ja wybierałam.

Edward

- W takim razie będę Cię pilnować dzień i noc - zaśmiał się.
Przytulił jej policzek do swojego torsu.
- Mi to wszystko jedno, byle z Tobą - uśmiechnął się

Emma

- Hmm... tak czy inaczej Ty decydujesz. - przytulała się do jego torsu z zamkniętymi oczyma, chłód jego skóry był taki kojący, tak przyjemny.

Edward

Westchnął cicho. Dla niego znowu dotyk jej skóry i jej ciepło były wspaniałe.
- Coś wymyśle - powiedział z uśmiechem

Emma

- Myśl, myśl... mój kochany. - uśmiechnęła się i podniosła głowę, bardzo delikatnie i spokojnie pocałowała go w usta. Dłużej niż zwykle i poczekała aż Edward sam ją od siebie odsunie.

Edward

Odwzajemnił pocałunek i nie chciał jej odpychać, Pocałował ją trochę zachłanniej niż wcześniej,

Emma

Wtopiła się delikatnie w jego wargi, powoli i z wielką ostrożnością zwilżyła mu dolną wargę językiem. Po chwili odsunęła się by na niego spojrzeć.
- Świetnie całujesz, wiesz?

Edward

Uśmiechnął się łobuzersko.
- Ty też cudownie - powiedział i znów ją pocałował

Emma

- Ech... uwielbiam kiedy się tak uśmiechasz. - pogłaskała go po policzku, potem delikatnie przytuliła się do niego.
- Jesteś taki wspaniały... aż zapiera mi dech. - uśmiechnęła się przytulając policzek do jego chłodnego torsu. - I co, wymyśliłeś już co będziemy robić?

Edward

- Nie, ponieważ Twoje pocałunki sprawiają, że nie umiem myśleć o niczym innym - zaśmiał się bawiąc się jej złotymi kosmykami włosów

Emma

- To już nie całuje... - zakryła usta dłonią i uśmiechnęła się.
- Jak wymyślisz to mów... ja sobie poleże - oparła głowę na jego torsie i zamknęła oczy, dłonią delikatnie gładziła jego brzuch.

Edward

Pocałował ją w policzek.
- A może na spacer po mieście i lody? - spytał z uśmiechem patrząc na nią

Emma

- Mmm... wątpie abyś zgodził się jeść ze mną lody. Ale możemy iść na spacer. - uśmiechnęła się lekko. Tak na prawdę ze zwichniętą kostką spacer musiałbyć krótki na odległość i rozciągnięty w czasie.

Edward

- Z Twoją kostką to spacer to nie najlepszy pomysł - pocałował ją w nosek delikatnie.
- Może masz inny pomysł? - spytał patrząc w jej piękne oczy.

Emma

- Kilka... poskakanie z klifów do morza, może jazda motorem... hmm... albo skok ze spadochronem? - pokazała mu język i pocałowała go.
- Spacer to dobry pomysł. Chodźmy.

Edward

- To już ten spacer wole - zaśmiał się odwzajemniając pocałunek.
Wstał z łóżka i włożył koszulkę.
- Chodź w takim razie - wyciągnął do niej rękę

Emma

Położyła dłoń na jego ręce i wstała z jego pomocą, syknęła cicho z bólu kiedy stanęła na obolałej kostce.
- To gdzie idziemy? - oparła głowę na jego ramieniu i uśmiechnęła się.

Edward

- A gdzie masz ochotę? - spytał obejmując ją w talii. Pocałował ją czule w policzek.

Emma

- Tam gdzie Ty. - pocałowała go delikatnie w szyję przytulając się do niego. - Kocham Cię.

Edward

- Ja Ciebie też - wtulił ją w siebie delikatnie.
- Może do parku?-spytał

Emma

- Może być park... - przytuliła się do niego i zaczęła głaskać go po plecach.
- A Twoja rodzina nie martw się o Ciebie?

Edward

Zaśmiał się.
- Nie, oni mają swoje sprawy a poza tym cieszą się, że jestem szczęśliwy z Tobą - pocałował ją w czoło.

Emma

- Mam nadzieję, że jesteś szczęśliwy. Na niczym innym nie zależy mi tak bardzo jak na Twoim szczęściu. - stanęła na palcach i pocałowała go bardzo delikatnie w usta.
- Kocham pana, panie Cullen. - uśmiechnęła się i przytuliła do niego. Powoli ruszyli w stronę wyjścia.
- Ciekawe czy dużo ludzi będzie w parku, hm? - oparła głowę o jego ramię.

Edward

Uśmiechnął się kiedy go pocałowała i objął ją w pasie.
- O tej porze myślę, że nie - stwierdził po chwili namysłu i głaskał ją delikatnie po talii.

Emma

- Mmm... - zamruczała cicho, zamknęła oczy
- Uwielbiam kiedy mnie dotykasz. Pocałowała go w policzek, potem w usta, znów bardzo delikatnie.
- Chodźmy więc - uśmiechnęła się do niego i spojrzała mu w oczy, w te śliczne oczy. Prawie się rozpłynęła, zemdlała z zachwytu, zakręciło jej się nieco w głowie i oparła się o niego.

Edward

Uśmiechnął się dumnie i pocałował ją w policzek. Kiedy się zachwiała złapał ją mocno.
- Kochanie uważaj

Emma

- Przepraszam. Ale to Twoja wina. - wypomniała mu.
- Twoja uroda tak na mnie działa, Ty tak na mnie działasz. - uśmiechnęła się i stanęła przed nim, przytuliła się mocno do niego, jego zapach był taki kojący, jego chłodna skóra.
- No... ale chodźmy już, bo zaraz będzie już zupełnie ciemno. A ja boje się trochę... chociaż przy Tobie, to raczej czuję się nadzwyczaj bezpiecznie. Hmm... ciekawe czemu.

Edward

Wtulił ją w siebie delikatnie i pocałował w czubek głowy.
- Ja Cię obranie zawsze i wszędzie - zaśmiał się i pogłaskał ją po plecach.

Emma

- Mam nadzieję, panie Cullen. - powiedziała i zamyśliła się nad czymś. Spojrzała w bok i skrzywiła lekko usta myśląc intensywnie.
- Emma Cullen... Emma Austen-Cullen... Emma Cullen... - w końcu potrząsnęła głową i spojrzała na niego, jej myśli były niedorzeczne.
- To co, idziemy? - złapała go za rękę, była chłodna ale ona już przyzwyczaiła się do tego. Uwielbiała jego ciało, jego chłód, zapach. Był dla niej ideałem, nie było nikogo lepszego. Ruszyła powoli w stronę drzwi.

Edward

Złapał ją delikatnie za rękę i uśmiechnął się.
- O czym myślała moja piękność? - zaśmiał się i pocałował ją w policzek.