Ulica

Kejsi

- nie musisz. nie chcę odbierać ci przyjemności - powiedziała nadal patrząc w jego oczy

Gość

Wytrzymał spojrzenie, po czym rzekł - Wywnioskowałaś coś z patrzenia mi w oczy?

Kejsi

- tylko troszkę rzeczy - powiedziała z uśmiechem
- jeżeli przeszkadza ci to, to powiedz - dodała nadal uśmiechając się

Gość

- O nie, tak mnie nie podejdziesz. - zaśmiał się - Dziwie się, czemu nie chcesz powiedzieć, czego się domyślasz.

Kejsi

- nie mam jeszce konkretnego typu odpowiedzi, daj mi jeszcze trochę czasu a na pewno dojdę o co ci chodzi - odparła z uśmiechem.

Gość

- Ile tylko zechcesz - powiedział ze śmiechem - ale nie myśl, że zapomnę. To może w czasie twojego namysłu pójdziemy do centrum?

Kejsi

- co Cię tam ciągnie? - spytała patrząc na niego
- skoro chcesz mogę się przejść - dodała wesoło

Gość

- Czuje czyjś zapach - powiedział - To jakiś mieszaniec którego spotkałem w Port Angeles... razem z kimś od Volturich.

Kejsi

- no dobra, chodźmy - powiedziała z drobną niechęcią, nie lubiła Volturi

Gość

Zrozumiał jej niechęć i powiedział - Nie martw się, volturi z nimi nie będzie... A ja chce mu uzmysłowić, że nie lubię mieszańców tak jak kundli. To coś co powinno się wybić.

/Forks, centrum, ulica

Kejsi

uśmiechneła się i poszła za nim

/Forks/ centrum,/ulica

Mercedez Volturi

/gdzieś?

Mercedez pojechała na obrzeża miasta. Zobaczyła Jakiegoś mężczyznę. Była głodna. Zatrzymała się i podeszła do niego od tyłu. Załapała go za usta aby nie krzyczał. Wgryzła się jego tętnicę wypijając cała krew. Przeciągnęła jego ciało w stronę krzków. Wróciła do samochodu i pojęchała do miasta.

//Centrum/ Ciemne zaułki za budynkami

Junette Kowalska

/ Dom CH&J

Wyszła z walizkami na Ulicę.

Benjamin

/ Ulice w centrum

- No powiedz coś. - rozkazał Takeo. Widział już z daleka swój dom. Kolejny problem...

Takeo

/ Ulica [centrum]

- A co mam mówić? Nie oczekujesz chyba że przykro mi, że cię ta blondynka nazwała tchórzem. - powiedział do Bena, odchylając nieznacznie głowę. Faktycznie, nie wiedział co powiedzieć.

Benjamin

Ruszył gniewnym krokiem przed siebie. Dopadł do drzwi i otworzył je nie troszcząc się o Takeo. Niech on tam będzie, niech on tam będzie...

/ Dom Dutton'a

Takeo

Westchnął cicho. Pokręcił lekko głową i poszedł za Benjaminem. Złapał drzwi, zanim się zatrzasnęły. Wszedł spokojnie do jego domu, delikatnie zamykając drzwi.

/Dom Dutton'a

Benjamin

/ Ulice / Centrum miasta

Spojrzał na nią i uśmiechnął się przepraszająco - Wybacz. Zamyśliłem się przez moment... - podrapał się w tył głowy z zakłopotaniem - Ziemia, tak wiem.. - Co ja robię? Rozejrzał się wokół i dotarło do niego gdzie się znajduje. Tak, domy... Spojrzał gdzieś w górę ulicy Tak, mój dom... - Chodź... - wyciągnął rękę do dziewczyny.

Siobhan Valedhed

/ Ulice / Centrum miasta

Uśmiechnęła się lekko do Niego chwytając jego dłoń. - Wybaczone, nie masz za co przepraszać - roześmiała się po czym lustrowała znajome jej już otoczenie.
- Idziemy do mnie? Chyba, że masz w planach masz coś innego - spojrzała na Niego pytającym wzrokiem...

Benjamin

Pokręcił przecząco głową. Jestem tchórzem... Tak jak mówiła April... Uśmiechnął się blado. - Nie mam planów. Absoltnie żadnych. Chcę tylko odpocząć od tego wszystkiego. Jestem zmęczony. Czuł się ociężały i znużony jakby pracował na okrągło całą dobę. Kilkanaście minut z Kate sprawiło że odechciało mu się żyć.

Siobhan Valedhed

- Więc może po prostu pójdziemy do mnie bo wyglądasz jak byś miał mi tu zaraz paść ze zmęczenia - pogłaskała go troskliwie po ramieniu - powinieneś porządnie się wyspać i nabrać sił na kolejny dzień bez dwóch zdań - pociągnęła go za sobą w stronę swego domu.

Benjamin

Poszedł za nią w zupełnym milczeniu. Miał nadzieję że mieszka niedaleko. Pomyślał nagle rozbawiony że jest pantoflarzem. Kobiety robią ze mną co chcą... Spojrzał na jej dłoń i zajęczał bezgłośnie.

Siobhan Valedhed

Szli malutki kawałek po czym zatrzymali się przed jej białym domem nowym nabytkiem - roześmiała się patrząc na dom a chłopak uniósł pytająco brew gdyż nie zrozumiał jej zachowania.Machnęła jedynie ręką mrucząc coś o tym, że to nie ważne. - No cóż to tu, tutaj właśnie mieszkam - czekała na jakąkolwiek jego reakcje.

Benjamin

Popatrzył na dom i sam również mimowolnie się uśmiechnął - Przypomina mój... Tylko... - przekręcił głowę - twój jest większy. - Pokiwał głową i spojrzał na roześmianą Sobh - Powiedź co tak cię cieszy?

Siobhan Valedhed

- Mnie nic..a nic - zrobiła minę niewiniątka wykręcając się od odpowiedzi. - Hm...owszem dom jest przestronny bo nie lubię się czuć jak w klitce - uśmiechnęła się serdecznie. - Mam nadzieję, że choć trochę będzie Ci wygodnie - popatrzyła w jego stronę.

Benjamin

Spojrzał na nią błagalnie. - Masz tam łóżko? - doskonale wiedział że wampirą nie jest ono potrzebne. - Chociaż, podłoga też będzie dobra... Cokolwiek - powiedział z uśmiechem i ziewnął - Przepraszam, nie mogłem się opanować.

/ Dom Sobhian Blackrose

Gość

/Dom Olivera

Dorcas rozejrzała się uważnie. Na ulicy nikogo nie było. Na czterech łapach będzie szybciej -pomyślała i się przemieniła w owczarka. Popędziła ulicą do centrum.

/Centrum/Ulica

Gość

/Centrum miasta/Ulica

Dorcas wleciała na ulicę cała zmachana, jednak teraz nie zwracała nawet na to uwagi. Teraz najważniejsza jest April. -pomyślała i pobiegła psim tempem do domu Olivera.

/Dom Olivera

Benjamin

/ Dom Sobhian Blackrose

- A co? Nie mogę się śmiać? - zapytał Benjamin stając obok swojego samochodu. Spojrzał na nią badawczo i poczuł lekki niepokój. - Sobh - zaczął opierając się o drzwi pasażera - Stało się coś o czym nie wiem?

Siobhan Valedhed

/Dom Sobhian Blackrose

Przyjrzała się mu uważnie, próbowała się doszukać w nim jakiejkolwiek zmiany w jego zachowaniu czy też stosunku do niej samej, lecz nie doszukała się niczego takiego i uspokoiła się lekko. - Nie kochany nie stało się nic a nic o czym byś nie wiedział - powiedziała cicho już z większą pogodnością w głosie i chwyciła klamkę drzwi by ją otworzyć. - Byłeś w domu i widziałeś się z żoną prawda? - zapytała z ciekawością a zarazem lekkim niepokojem. Pięknie zachowujesz się jak jakaś wariatka, a w dodatku zazdrośnica, zejdź na ziemię kobieto i weź się w garść - mówiła sama do siebie w myślach.

Benjamin

Ach o to chodzi... Odsunął się by mogła wsiąść. Sam obszedł samochód i zajął miejsce kierowcy. - Tak byłem w domu. - wsadził kluczyk do stacyjki i przekręcił a silnik bez oporów zaskoczył - Ale to niczego nie zmienia, oprócz tego że zyskałaś dodatkowego lokatora w postaci Syriusza - wzruszył ramionami i ruszysł w stronę Seattle - No chyba że nie chcesz to wyniosę się do motelu. Bo Kate nie ma gdzie mieszkac i... Została w domu. - dokończył cicho przygryzając zdenerwowany paznokcie.

Siobhan Valedhed

Spojrzała na niego jak obgryza paznokcie - Już Ci kiedyś mówiłam żebyś nie obgryzał paznokci bo to brzydko wygląda - roześmiała się trącając go dłonią po czym całkowicie się uspokoiła zapinając pasy wygodnie się ulokowała w fotelu. - Nie! - powiedziała wręcz prawie z krzykiem nie będziesz mieszkał w motelu, to też już mówiłam - powiedziała już dość spokojniej a i Twój kot. hm..polubiłam go i miło, że z nami zamieszka - uśmiechnęła się delikatnie do niego i pogłaskała Benjamina po policzku po czym ucałowała jego policzek.

Benjamin

Odsunął dłoń od ust i złożył ją z cichym westchnięciem na kierownicy. - Cieszę się... że mnie przygarniesz - pokręcił głową wywracając oczami z uśmiechem. Pochylił sie mimowolnie ku Sobh czując jej usta na policzku. Zachichotał cicho - Chcesz byśmy skończyli na drzewnie? - zerknął na nią szybko. - Jak zbyt mnie rozkojarzysz...

Siobhan Valedhed

Roześmiała się patrząc uważnie na niego - Nie to jest moim zamiarem mój drogi - zawyła w śmiechu. - A co aż tak działam na Ciebie, że Cię to rozprasza? - zapytała z nutką ciekawości a zarazem żartu. - A poza tym to nie ja rozpraszam Ciebie tylko Ty czasem rozpraszasz mnie - uśmiechnęła się przymykając lekko powieki po czym coś sobie pomyślała, lekko się podniosła i włączyła płytę kompaktową, która była w odtwarzaczu. Z głośników momentalnie poleciał jakiś rockowy kawałek, powróciła do poprzedniej pozycji znów przymykając powieki i nogą sobie ruszała w takt muzyki. - Fajna muzyka - rzuciła wsłuchując się w piosenkę.

Benjamin

Zapatrzył się na drogę i zmarszczył czoło - Mam pewne problemy z koncentracją ale... - wyciągnął przed siebie palec i pomachał - daję radę. Uśmiechnłą się momentalnie kiedy usłyszał muzykę. - Podoba ci się? To fantastycznie! - zawołał z entuzjazmem. Pilnował się by nie odrywać zbyt często wzroku od drogi. - Przyzwyczaj się - zacisnął machinalnie dłonie na kierownicy.

Siobhan Valedhed

Uśmiechnęła się delikatnie unosząc kąciki ust. - Oczywiście, że mi się podoba. - Mówiła z nieukrywaną szczerością. - A przyzwyczaić się mam do muzyki tak? - zapytała. - Dla mnie to żaden problem jestem otwarta na wszelkie propozycje kotku - poczęła cicho nucić sobie takt piosenki co wychodziło jej coraz to lepiej, była z tego bardzo zadowolona a jej humor poprawił się jeszcze bardziej. - A co do Twojej koncentracji to jeśli nie będziesz w stanie się skupić zawsze mogę poprowadzić ja. - powiedziała cicho, wiedziała, że ona sama nie musiałaby nawet patrzeć na drogę by wiedzieć jak jechać.

Benjamin

- O nie! - klepnął kierownicę - To mój samochód! - a jak każdy facet lubił swój samochód. Kupił go sobie wtedy gdy Kate go zostawiła. Musiał się czymś poruszać sprawnie po kraju. Co prawda osiadł w Forks bardzo szybko ale samochód zawsze sie przydaje. Kiedy ochłonął powiedział - Możesz się przyzwyczaić do wszystkigo, do mnie, do Syriusza... Jeszcze raz do mnie... Choć nie jestem aż tak straszny. - uśmiechnął sie pod nosem - Chyba.

Siobhan Valedhed

- Hm...o tej straszności to ja bym się kłóciła - powiedziała z udawaną powagą po czym wybuchnęła gromkim śmiechem gładząc go po ramieniu. - Kochany nie jesteś straszny i jak dla mnie nigdy nie będziesz, zrozumiałeś? - zapytała tak jak by chciała by zrozumiał to co do niego mówi. - Do Ciebie przyzwyczaiłam się już dawno. Wtargnąłeś do mojego życia jak cichy złodziej - znów się zaśmiała. - Ale jaki miły i kochany złodziej - spojrzała na niego z czułością w oczach. - I tego już nie zdołasz zmienić chociażbyś nie wiem jak chciał, jest już na to stanowczo za późno. - dodała cichym aksamitnym głosem. - A co do Syriusza to jest chyba najmilszym kotek jakiegokolwiek w życiu widziałam, i cud, że nie prychała na mnie choć nie jestem normalnym człowiekiem. - pokiwała lekko głową zadowolona.

Benjamin

Postanowił oderwać oczy od drogi i szybko ledwo zauważalnie pocałował ją w policzek. - Zrozmumiałem proszę pani. - Słysząc porównanie do złodzieja zerknął na nią z udawanym strachem - Dzwoń na policję... Zasługuję sobie na karę. - walnął się w pierś prawa dłonią - Mea culpa.... Mea culpa... - położył ją znów na kierownicy i skręcił leniwie. - A co do Syriusza... Siedział jakiś czas z Kate więc się przyzwyczaił...

Siobhan Valedhed

- Phi, nie zamierzam nigdzie dzwonić, żeby mi Cię ukradli jeszcze tego by mi trzeba było. - Powiedziała poważnie wpatrując się w okno i krajobraz, który tak szybko się rozmywał gdy oni jechali drogą. Uśmiechnęła się lekko gdy ją pocałował było jej tak niewyobrażalnie dobrze. - Mój ty wariacie - dodała ze śmiechem. - A raczej to chyba mnie się powinno zamknąć a nie Ciebie - powiedziała z również udawaną powagą. - Pewno zapytasz za co?...Więc od razu powiem, że za rozpraszanie Ciebie co mogłoby doprowadzić do wypadku a w konsekwencji, zakłócenia porządku ruchu drogowego. - plotła głupoty nie od rzeczy.