Livorno

Gość

- Nie ma takiej drugiej na świecie - puścił do niej oko i dał buziaka w policzek na zgodę.

Aya

-Już ci nie wierze.-powiedziała oskarzycielsko celując w niego palcem. Jednak efek zburzył jej usmiech.

Gość

- To po co mnie tu za sobą przyciągłaś, co? - zapytał z miną zbitego psa.

Aya

-Właściwie sama nie wiem-powiedziała pokazując mu jeżyk-napewno nie po to, by cię podrywały staruszki.-dodała z usmiechem

Gość

- Zawsze mozesz mnie odesłać - ciagnła nadal swoja śmieszna grę.

Aya

-Oj daj sobie spokój.-powiedział podchodząc do niego i zarzucając mu ręce na szyję.-Nigdzie cię nie odsyłam-powiedziała wspijając się w jego usta.

Gość

- To dobrze - powiedział uspokojony obejmując ją w pasie - Miałbym trudności z życiem bez ciebie...

Aya

-Nie przesadzaj, dałbys radę.-powiedziała.
Zasmiała się wspięła trochę wyżej na palce i pocałowała w czoło.

Gość

- Dzięki. - nadal obejmując ją w pasie prowadził obok siebie - To gdzie teraz? Skoro jesteś zazdrosna o rzekomy flirt ze staruszkami....

Aya

-Rzekomy?!-walnęła go w pierś-nie widziałeś jakie do ciebie spojrzenia spod rzęs puszczały?
Zaśmiała się.

Gość

- Nie miałem czasu... Tak mnie popędzałaś... - zaczął się głośno śmiać - Może tam wrócimy, co? - zapytał z miną niewiniątka uchylając się przed kolejnym ciosem w głowę. - Już.. Zapomnę o nich! - zawołał zasłaniając się rękami.

Aya

-no ja myślę-powiedziała grożąc mu palcem.-Niewierny-dodała z uśmiechem.
Zastanowiła się.
-Co ty na zakupy? Przydałoby mi się coś nowego.-dodała z uśmiechem.

Gość

- Jaki niewierny....? Jaki niewierny?! - pokręcił głowa patrząc w niebo - Przypomniała mu się jej szafa i jak każdy facet pomyślał Znowu? Gdzie ona to upchnie? Ale zgodził się bez przeszkód.

Aya

-A może nie?-spytała z uśmiechem.
Pociągnęła go w stronę stoisk z ubraniami.
Wpadła jej w oko sukienka.
-Co ty na tą?
Spytała pokazując palcem.
Były koloru turkusowego, wiązana na szyi

Gość

- Wiesz, że podoba mi się niebieski - wymruczał cicho. Sięgnął po inną sukienkę tym razem białą z ładnym cienkim plecionym paskiem ze skóry. - A może jeszcze ta?

Aya

-Jest genialna.-powiedziała biorąc ją do ręki.
Zamyśliła się. Rozejrzała się po stoisku.
-Czarny odpada.-zamruczała do siebie.-A ta?-spytała wskazując tunikę koloru bzu.

Gość

Pokręcił głową - A dlaczego czarny odpada? - zapytał patrząc na dość odważny top z głębokim wycięciem.

Aya

-Będę wyglądać jak śmierć.
Powiedziała z uśmiechem.
Rozejrzała się po stoisku, nie widziała już nic interesującego. Trzymała w dłoni swoje trzy zdobycze.

Gość

- Ale za to jaka ładna śmierć.... - powiedział rozbawiony - Kupujesz?

Aya

Pokiwała głową i podała rzeczy sprzedawcy.
-Gracias-podziękowała odchodząc.-To na co masz ochotę teraz?

Gość

Louis zamyślił się przez chwilę. Nie mógł polegać cały czas na niej. Miał trochę oszczędności w swoim mieszkaniu i postanowił z nich skorzystać. - Mogłabyś mnie podesłać do Seattle? Chciałbym zabrać z domu kilka rzeczy... W tym czasie ty mogłabyś porozmawić z bratem... - w przekonywanie Versace włożył wszystkie swoje umiejętności, chciał aby pogodziła się z bratem.

Aya

Zamyśliła się. Ta odrobina czasu nie robiła różnicy. A powinna wejść do domu po swoje rzeczy.
-No dobrze.
Złapała Louisa za nadarstek
Zamknęła oczy.
Pomyślała:[/i]Seattle Ulica[/i]
i zniknęli

/Seattle|Ulica

Gość

/Seattle|Ulica

Gość

/Forks/Las
Monica przyjechała tutaj motorem. Jak zwykle dobrze go zabezpieczyła i zaczęła spacerować z gitara w ręku. Po chwili usiadła na kamieniu i zaczęła cicho nucić. Była przyzwyczajona do samotności. Chociaż bardzo by chciała by ktoś ją wypełnił.

Gość

/centrum
Niedaleko przejeżdżał Luke, zatrzymał się widząc motor bez kierowcy. Ciekawe kogo to motor? Po chwili usłyszał cichą melodię i ruszyła w jej kierunku. Może motor należy do tego kto tutaj gra tą melodię ? Małą chwilkę później chłopak zauważył dziewczynę. Hej a to kto? Może pójdę się przywitać. Jak pomyślał tak zrobił.
- Hej, to ty grasz tą melodię? - zapytał się chłopak.

Gość

Wzdrygnęła się i zaskoczona spojrzała na nieznajomego.
-Tak.-odpowiedziała krótko, patrząc nieufnie na chłopaka.

Gość

Chłopak podszedł trochę bliżej.
-Wiesz ja już chyba gdzieś słyszałem tą muzykę, jest bardzo ładna- chwileczkę później się przestawił- przy okazji jestem Luke i niedawno tutaj przyjechałem, a ty dlaczego tutaj sama siedzisz?- zapytał się grzecznie.

Gość

-Vanessa.-przedstawiła się, patrząc na niego.
-Bo...-zmarszczyła brwi, dotykając ręką skroni.
-Nie znam tu nikogo. Chyba...-odpowiedziała niepewnie.

Gość

Luke spojrzał na nią.
- Taka dziewczyna jak ty nie ma przyjaciół ?- zapytał się grzecznie- i chyba jesteś trochę nieśmiała, ale to ma swój urok.
Chłopak cały czas się na nią patrzył.

Gość

-Żebyś się nie zdziwił.-rzekła usmiechajac się pod nosem. Mówiąc tak miała na myśli huśtawki swoich charakterów.
-Luke... Ja nie wiem, skąd jestem.... Czy mam przyjaciół? Kto mnie zostawił? Dlaczego? Obudziłam się w swoim domu...Chyba...Nic nie pamiętając.-rzekła, patrząc na niego.

Gość

Chłopak rozszerzył oczy i zaniemówił.

Gość

Kiwnęła głową, odrywając wzrok od chłopaka.
-A ty? Zapewne masz ciekawszą historię niż ja.-rzekła nastrajając gitarę.

Gość

- cóż u mnie nie ma zbyt wiele do opowiadania, rodziców prawie nie znałem ponieważ porzucili mnie jak byłem jeszcze mały i przygarnął mnie ksiądz z naszego kościoła, a potem trafiłem to zakonu, który jakby to powiedzieć - chłopak się trochę zamyślił - no, likwiduje niebezpieczne wampiry.

Gość

Przeniosła wrok znów na niego.
-Nieźle. Cóż...Ma to swoje dobre strony jak i złe. Czy według Ciebie należę do niebezpiecznych wampirów?-uśmiechnęła się pod nosem.
-Albo też...Pół wampirów.
Rozejrzała się i wyciągnęła rękę, a na niej pojawił się płomień. Wpatrzyła się w niego.

Gość

- moja zdolność pozwala mi na czytanie aury wszystkich istot, które się wokół mnie znajdują - powiedział o zdolności i mówił dalej - a ty Vanessa nie jesteś niebezpieczna, ponieważ wyczuwam w tobie dużo dobra i swoją mocą możesz też czynić dobro ale musisz umieć kontrolować je.

Gość

Uśmiechnęła się, a płomień zniknął. Westchnęła i spojrzała w dal.
-A jakieś hobby?-zapytała.

Gość

- Hobby? Hmm...- chłopak trochę pomyślał- lubię piłkę nożną i inne gry zespołowe, muzyka, filmy i jeszcze parę innych, a gram na gitarze i paru innych instrumentach.

Gość

-Ja głównie muzyka.-odparła patrząc się na swoja drżącą rękę.,

Gość

-Wiesz co, masz coś w sobie dziwnego i to coś sprawia że przy topie czuję się jakiś inny- patrzał na nią i mówił dalej- A może poleciałabyś ze mną do Europy na weekend. Chcę odwiedzić Bolonię.

Gość

Zamyśliła się.
-W porządku. Niech będzie.-rzekła z uśmiechem.
-Coś dziwnego? Ja jestem dziwna.-zaśmiała się.