Bar

Nathaniel

Zerknął na Kierana po jego słowach. - Lepiej by było, gdyby była odwrotnosć rang, ale to już tylko moje zdanie. - poweidział, wzruszając lekko ramionami. Może i nie znał go za dobrze, jednak zdawało mu się, że jest bardziej poważny i doświadczony w tym wszystkim. Chyba, że pozory mylą...

Kieran

Uśmiechnął się i skinął głową:
- Dziękuję.
Znowu usiadł n stołku barowym, ale odwrócony był w stronę Fiony i Nathaniela. Nagle ziął jedną serwetkę i zaczął coś na niej pisać.

Fiona

- No nic, musimy się z nim rozmówić. A właśnie, czy tam gdzie mieszkasz jest ktoś jeszcze oprócz tamtego chłopaka? No wiesz, takich z bardziej naszych - wyjaśniła. - Może... może byśmy się wyprowadzili z hotelu i znaleźli miejsce tam gdzie Nathaniel i ten cały alfa - powiedziała do brata spokojnie.

Quinn

Spojrzął na Kierana. - Nie ma za co, tylko wyrażam własną opinię - mruknął. Tak po porstu miał. Uwielbiał coś dopowiadać od siebie i tyle. - Jest jeden chłopak o ile się nie mylę. A gdzie alfa mieszka to pojęcia nie mam, ale zapewne też gdzieś tam - powiedział w stronę dziewczyny.

// Wybaczcie, pomyłka. Załóżcie, że to Nathaniel napisał xp

Kieran

Wyrwany z zamyślenia spojrzał na siostrę:
- Byłoby fajnie - wyszczerzył się i wrócił do pisania.

Fiona

- Mielibyśmy towarzystwo - powiedziała rozmarzona. - Kto wie, może byłoby nam wszystkim lepiej.... - zerknęła na Nathaniela. - Gdzie dokładnie mieszkasz?

Nathaniel

- W Parku Narodowym Killarney - powiedział. - A dokładniej w Torc, czyli na teranch wilkołaków - dodał po chwili, patrząc na Fionę. Potem zwrócił swój wzrok ku chłopakowi, patrząc tylko jak coś pisze.

Kieran

Sam narazie się nie odzywał. Pisał coś zawzięcie na serwetce. Gdy pojawił się szef baru wstał i powiedział.
- Wybaczcie...
Podszedł do właściciela i przywitał się. Rozmawiał z nim kilka minut i powrócił na krzesło z uśmiechem.

Fiona

- Hmm, może i my tam powinniśmy zamieszkać... - rozmyślała na głos.
- A ty gdzie byłes? -zapytała Kierana, gdy wrócił.

Nathaniel

Nie mówił nic, słuchając tylko rozmowy pomiędzy chłopakiem a dziewczyną. Cóż, samego Nath'a ciekawiło torchę to, gdzie był i co pisał na tej serwetce. A pytać nie miał zamiaru.

Kieran

- Rozmawiałem z właścicielem o kolejnym występie - uśmiechnął się, a po krótkiej chwili ciszy stwierdził - Byłoby miło... Domek przy wodzie, w okolichach lasu - westchnął i spojrzał na Fionę - Co ty na to siostrzyczko?

Fiona

- Właśnie do tego zmierzam.Bardzo bym chciała.... No i mógłbyś tam ukrócić cugle temu wilkowi. Rozmowa alfy i bety byłaby ciekawa. Nie wiesz, czy można tam coś kupić? - spytała Nathaniela. - Przydałby się nam domek.

Kieran

Apojrzał na Fionę z uśmiechem:
- Spokojnie. Twój braciszek wszystko załatwi.

Nathaniel

- Grasz w zespole.? - zapytał się jeszcze wcześniej Kieran'a. - Taa, domek przy wodzie, las niedaleko i Nathaniel jako sąsiad... To by było piękne - mruknął, śmiejąc się cicho. Zerknął na Fionę. - Nie mam pojęcia, ale myślę, że coś na pewno się znajdzie - powiedział, usmiechając się lekko.

Kieran

- Gram - stwierdził z uśmiechem - Obecnie mamy przerwę, bo nie mamy perkusisty - westchnął.

Fiona

- Tak Nathe, dokładnie o tym marzę - przyznała. - Jeden znajomy sąsiad byłby naprawdę bardzo potrzebny. I chyba ty też poczułbyś się lepiej, gdybyśmy byli obok. Zawsze byłoby nam wszystkim raźniej.

Nathaniel

Spojrzał na Kieran'a, kiedy to potwierdził, że gra w zespole. - Łaa... - mruknął, może nawet z lekkim podziwem w głosie. Sam uwielbiał muzykę, jednak na żadnym instrumencie grać nie umiał. - Hmm... Bardzo możliwe - odparł na słowa dziewczyny, zwracając się w jej kierunku.

Fiona

- Ja zawsze chciałam mieć prawdziwy dom. Podróżowanie jest fajne, ale czasem chce się czegoś innego. Ty pochodzisz stad w ogóle, czy mieszkasz od niedawna w tamtym miejscu? Irlandia w końcu ma trochę zakątków.

Nathaniel

- Nie, nie pochodzę stąd, jednak mój dziadek należał do irlandzkiej sfory. Przeprowadziłem się tutaj po staniu się tym, kim jestem, więc jakieś niecałe dwa lata temu. Wcześniej mieszkałem w Polsce. - powiedział skrótowo swoją historię. Specjalnie nie wymawiał słowa 'wilkołak', bowiem był w miejscu publicznym.

Fiona

- Polska. Całkiem niedaleko. Ładnie tam jest? - zapytała zainteresowana. - Więcej słyszałam o historii, niż o tym, jak tam jest.

Kieran

Sam zrywał się się z lekcji geografii i histori, więc tylko słuchał. Znowu usiadł na stołku barowym i powiedział do Fiony:
- Piwo Ci wystygnie - zaśmiał się cicho.

Nathaniel

- Czy ładnie... Zależy kto co lubi. Jak dla mnie jest na równi z Irlandią. - powiedział, zastanawiając się chwilę nad odpowiedzią. Zerknał tu ku dziewczynie, tu ku chłopakowi. Nie lubił zatrzymywać wzroku na jednym punkcie.

Fiona

- Czyli pewnie jest zielono - podsumowała radośnie. - Ja nie lubię pić za jednym zamachem jak ty - wywróciła oczami. - Poza tym... i tak mi nie zostało już dużo - zerknęła do kufla.

Kieran

Pokręcił tylko głową, ale uśmiechał się cały czas. Powrócił do pisanie na serwetce tekstu.

Nathaniel

- Zielonoo... Wiosną i latem jak najbardziej - powiedział do dziewczyny. Przysługiwał się dialogowi pomiędy Fioną a Kieran'em.

Fiona

- Właśnie, może napijesz się czegoś? - spojrzała na kolegę. - ja stawiam - uśmiechnęła się. - A ty co tam tak zawzięcie piszesz? List miłosny, czy jakąś piosenkę?

Kieran

- Tworzę - powiedział spokojnie i oderwał się od serwetki. Poskładał ją i włożył do kieszeni. Wstał ze stołka i tak stał bez dłuższego celu.

Nathaniel

- Nie, dzięki - odparł, patrząc na Fionę. Potem zerknął ku chłopakowi. - Ja chybą będę musiał iść... Cass siedzi u mnie w domu - powiedział, raczej w stronę dziewczyny.

Fiona

- Hmmm, może bym tam poszła z tobą? Jeśli oczywiście mogę - dodała szybko. - Chciałabym się z nią znowu zobaczyć, poza tym... możemy zawsze wziąć nasze torby, w sumie i tak są spakowane i poszukać jakiegoś domku dla siebie. Co ty na to? - szturchnęła brata.

Kieran

- Jasne - uśmiechnął się do Fiony - Jak uważasz panno Griffin - skłonił się lekko z uśmiechem.

Nathaniel

- Ja nie mam nic przeciwko - powiedział, wzruszając lekko ramionami. Jeżlei chciała się z nia spotkac, to czemu nie miała by tego zrobić.? Dom i tak zawsze miał otwarty, i to dosłowie.

Kimmey Lou

Kimmy weszła do baru rozglądając się za wolnym miejscem. Zajęła miejsce przy barze. Obracała bransoletkę w okół nadgarstka. Nie bardzo wiedziała, co ma zrobić dalej po opuszczeniu domu dziecka.

Fiona

- No to załatwione - uśmiechnęła się. - Hmm, to się chyba będziemy zbierać - dopiło do końca piwko. Gdy do środka weszła kolejna osoba, zwróciła na nią uwagę. Czuła w niej coś znajomego. Czyżby wilkołak?

Kimmey Lou

Kimmey tempo wpatrywała się w blat baru.
Dotarła do Irlandii i na tym jej plan się skończył. Po chwili do nie niej dotarło, że wyczuwa coś jakby osoby podobne do niej. W roztargnieniu podniosła wzrok i szybko spojrzała na gości.

Nathaniel

Również zerknął na nowoprzybyłą, unosząc swój wzrok. Nie wyrażał jednak zbyt dużego zainteresowania ową osobą. Ppo prostu coraz częściej widział już tutaj wilkołaki.

Kimmey Lou

Dziewczyna s powrotem spuściła wzrok. Trzeba będzie znaleźć jakieś miejsce do spania. Jakoś sobie musi poradzić.

Kieran

Sam nie był zainteresowany. Znowu usiadł i ryysował kółka na zakurzonym blacie. Dopiero po chwili spojrzał na dziewczynę i uśmiechnął się do niej szeroko.

Fiona

- Przepraszam na chwilkę - powiedziała do brata i kolegi, po czym wstała z krzesła i podeszła do dziewczyny. - Cześć - zaświergotała, stając po chwili obok niej.
- Może się do nas przysiądziesz? - zaproponowała.

Nathaniel

Oparł się mocno plecami o ścianę, która znajdowała nie niedaleko niego. Sam nie wiedział dlaczego, jednak niemiłosiernie bolała go głowa. Wrr, jak on tego nienawidził. Zerknął ku chłopakowi, nie wiedząc już, na kogo lub na co kierować wzrok.

Kimmey Lou

Kimmey spojrzała na dziewczynę, która się przysiadła. Wysłuchała jej nie co zaskoczona.
- Jasne, czemu nie. - Powiedziała.