Dom Michael'a

Gość

Niczym nie wyróżniający się z zewnątrz dom, w środku przypomina ekskluzywną Villę.

-------------------------------------------------------

Czarny Dodge Challenger zatrzymał się płynnie przed wjazdem do garażu. Michael wysiadł z samochodu i pozwolił sobie na lekki uśmiech A więc to jest ta Villa - pomyślał. Wszedł do środka rzucając na stół torbę z laptopem i zakupy. Westchnął i wyszedł na taras. Piękna noc. Tak cicho, spokojnie... i co najważniejsze żadnych wampirów w okolicy. - pomyślał uśmiechając się - Szkoda, że nie zostanę tu dłużej, ale to słońce...

Gość

Stanął w pewnej odległości od domu i spojrzał na dziewczynę - Spokojnie, tylko z zewnątrz wygląda tak beznadziejnie. Nie lubię rzucać się w oczy - wyjaśnił podchodząc do drzwi i otwierając je - zapraszam.

Kejsi

- mój też się nie wyróżnia - opdarła i weszła do środka, wnętrze było bardzo ładne.
- ładnie się urządziłeś - powedizał z uśmiechem gdy weszli

Gość

- Cóż, to moja jedyna słabość której nie potrafię się oprzeć - wszedł do salonu i usiadł na jednym z foteli - Siadaj. - zamyślił się - Więc, dlaczego wybrałaś akurat Forks na miejcie zamieszkania? Z twojego opisu wynikało, że to ostatnie miejsce, w którym ktoś chciałby się znaleźć... Chyba, że się chce z jakiegoś powodu zniknąć w tłumie - mrugnął do niej

Kejsi

Usiadła na przeciwko chłopaka.
- tak po prostu. Tu rzadko jest słońce więc mogę normalnie się poruszać, niedługo pewnie i tak wyjadę. Jeszcze się nie zdecydowałam - powiedziała spokojnie i uśmiechneła się
- wiesz, dzięki mojemu darowi mogę spokojnie mieszkać w lesie lub jakimś gospodarstwie bez obaw że ktoś się czegoś dowie - dodała z łobuzerskim uśmiechem

Gość

- Darowi? - zmarszczył brwi - A jaki to dar, jeśli można wiedzieć?

Kejsi

- pokaże ci - powiedziała wesoło, bardzo lubiła to robić. Pomyślała chwilkę i szybko zmieniła się w [link widoczny dla zalogowanych] Po minucie wróciła do swojej normalnej postaci, udało jej się nawet nie rozerwać ubrań, usiadła znów w fotelu.
- i jak ci się podoba? - spytała wesoło

Gość

Zaniemówił. Po chwili otrząsnął się - Wspaniale. Możesz się zmienić w jakie chcesz zwierze? - zapytał zaciekawiony.

Kejsi

- dokładniej to w każde zwierzę, rzecz a nawet w roślinę - powiedziała z szerokim uśmiechem.

Gość

Zaśmiał się - No to rzeczywiście możesz żyć w lesie. - Zastanowił się nad czymś i na jego twarz wypłynął uśmiech - Zastanawiałem się kiedyś, czy nie wprowadzić się na stałe do Białego Domu.

Kejsi

- niezły pomysł, wiesz ja tam mogę byc nawet telewizorem - powiedziała zamyślona, wpadł jej do głowy pomysł żeby tak zrobić.

Gość

- No bez przesady, co byś robiła jako telewizor? - mrugnął do niej - Mojej zdolności ci tutaj nie pokaże, ale przypomnij mi o tym, kiedy będziemy w mieście.

Kejsi

- wiesz, głównie to słuchała, choć moglabym robić za komputer i mieć dostęp do tajnych danych- powiedziała żartem
- na pewno Ci przypomnę - dodała i uśmiechneła się słodko

Gość

Cholera, o czym by tu porozmawiać?. - A tak właściwie po co przyjechałaś do Port Angeles? - zapytał dla podtrzymania rozmowy.

Kejsi

- właściwie to po nic. Nie miałam co robić więc postanowiłam pozwiedzać albo pójść na zakupy - odparła i znów posłała mu słodki uśmiech, Patrząc w jego oczy. Był miły.
- A ciebie co tu sprowadza? - spytała po dłuższej chwili

Gość

- Właście to nic - wzruszył ramionami i odwzajemnił uśmiech - Jak mówiłem, zamierzam się gdzieś przenieść... Z daleka od Volturii.

Kejsi

- też ich niezbyt lubię, zbyt chonorowi - odparła po chwili. Znów sojrzała na chłopaka, nie wiedziała o czym dalej gadać.

Gość

Spojrzał na nią - Jak widzę, tematy rozmowy się wyczerpały - zaśmiał się - Zadziwiające, jak ten czas szybko leci... - Westchnął - Zamierzasz dziś wracać do Forks?

Kejsi

Uśmiechneła się.
- Nie wiem. Nie mam żadnych planów. - powiedziaął wesoło
- a o co chodzi? - spytała znów na niego patrząc

Gość

- Nnic - zająknął się. Dziewczyna mu się podobała Co ja mam jej powiedzieć? - Mógłbym cie odwieść - znalazł rozwiązanie.

Kejsi

- aż tak masz mnie dość? - spytała robiąc smutną minkę. Nie było jej aż tak bardzo przykro, ale tak zrozumiała jego słowa.

Gość

- Nie, no coś ty - gwałtownie zaprzeczył - Oczywiście, że możesz zostać. - uśmiechnął się przepraszająco.

Kejsi

- Z chęcią posiedzę - powiedziała z uśmiechem na twarzy
- i tak w domu nie mam co robić, choć mogłabym np. rozwalić całą sypialnię i później ją naprawić ale znudziło mi się to - dodała robiąc minę niewiniątka.

Gość

- Ja dotąd nie niszczyłem sypialni. Nigdy - uśmiechnął się łobuzersko - Chociaż... kiedyś będę musiał spróbować.

Kejsi

- fajna zabawa. Polecam - powiedziała nadal się uśmiechając.
- wiesz, kiedyś często demolowałam różne rzaczy dla zabawy - dodała wesoło i znów spojrzałą na chłopaka

Gość

- Dla zabawy? - uniósł brwi - Masz się gdzie zatrzymać w mieście? - Zapytał mając nadzieję, na przeczącą odpowiedź.

Kejsi

- mam ponoć dom, ale mało kto o tym wie - powiedziała z łobuzerskim uśmiechem na twarzy. Cały czas patrzyła w oczy chłopaka próbując cos z nich wyczytać.

Gość

Co mi tam Pomyślał całkowicie rozluźniając się. Równierz spojrzał w oczy dziewczyny. Podobała mu się. I co mam jej powiedzieć? Cholera... Uśmiechnął się lekko. Dla próby.

Kejsi

- O czym myślisz? - spytała niepewnie, widziała że nad czymś się zastanawia, nie wiedziała tylko nad czym. Nadal na niego patrzyła, był słodki....

Gość

- Szczerze? - zapytał całkiem poważnie. - O tobie. - uśmiechnął się niepewnie.

Kejsi

- Naprawdę? - spytała unosząc jedną brew.
- i do czego doszłeś?

Gość

- Yyy... - nie wiedział co powiedzieć. W końcu westchnął i powiedział - Podobasz mi się.

Kejsi

Zaśmiała się dźwięcznie i spojrzała na chłopaka.
- czemu? - spytała nadal trochę rozbawiona

Gość

- Może dlatego, że jesteś pierwszą wampirzycą z którą rozmawiam dłużej od 110 lat. A raczej dlatego, że tak swobodnie się zachowujesz. Zagadnąłem cie na ulicy, a ty nawet się nie wściekłaś. Potem, rozmawiając ze mną może 10 minut, opowiedziałaś mi o swoim życiu. Nigdy wcześniej nie znałem nikogo kto tak otwarcie mówiłby o sobie.

Kejsi

- po prostu staram się być sobą. Niewiem dlaczego miałabym mieć Ci za złe tego że mnie zaczepiłeś, troszkę tego nie rozumiem choć przyznaję mnie też bardzo miło się z Tobą rozmawia i polubiłam Cię. - powiedziała i uśmiechneła się słodko.

Gość

- Chcesz jeszcze posiedzieć? - zapytał w końcu.

Kejsi

- jeżeli Ci to nie przeszkadza to tak - powiedział wesołym tonem. Po chwili namysłu dodała troszkę smutniejąc.
- chyba że masz inne plany...

Gość

- Jeśli pytam czy chcesz zostać, to znaczy, że nie mam żadnych planów - uśmiechnął się do niej. - Ale nie mamy nic do roboty, dlatego pytam.

Kejsi

Odwzajemniła uśmiech.
- wiesz, ja ostatnio wogóle nie mam co robić. - powiedziała z lekkim uśmiechem
- zawsze można przeżedzić las.. - powiedizała zamyślona

Gość

- Można... - zaśmiał się - Możemy wszystko. Nawet iść i zabić teraz prezydenta... Ale co zrobimy?