Sklep z biżuterią Jenny i Lucasa Rewolver

Julia

Zdezorientowana spojrzała na mężczyzną.
-Ale .. - Głupia jesteś w sklepie -puknęła się dłonią w czoło zdając sobie sprawę z tego gdzie jest. Musiała zabawnie wyglądać.
-Poproszę butelkę wody niegazowanej -powiedziała pierwsze co przyszło jej na myśl podchodząc do lady. Nie zdawała sobie sprawy z tego w jakim jest sklepie.

Lucas · Gość

Co ona wyprawia ? spojrzał na nią zdziwiony. Słysząc jej pytanie, podniósł znacząco jedną brew, a usta wykrzywił w uśmiechu. - Niestety nie sprzedajemy tutaj wody mineralnej .. - odpowiedział rozbawionym, acz opanowanym tonem głosu. Po chwili zamyślenia dodał - Jeśli jest pani spragniona, mogę przynieść szklankę zagotowanej wody z mojego biura .. - zaproponował, lekko się onieśmielając.

Julia

Kiedy ujrzała zdziwienie na twarzy chłopaka rozejrzała się po sklepie. Była w sklepie z biżuterią. Ale ze mnie idiotka -pomyślała. Zarumieniła się.
-Nie, nie trzeba -odpowiedziała mając na myśli wodę.
Zauważyła przy ladzie naszyjnik, na który zwróciła uwagę. Był piękny, przypominał psa wysadzanego małymi kryształkami.
-Mogłabym go zobaczyć?-zapytała wskazując palcem na naszyjnik.

Lucas · Gość

Dziewczyna się zarumieniła. Lucas widząc jej zawstydzoną twarz, odwrócił swój wzrok, by mniej się krępowała. Doskonale rozumiał to uczucie, gdyż należał do osób nieśmiałych.. Na prośbę klientki posłusznie wyłożył naszyjnik na ladę. - Jest dwudziestotrzykaratowy.. - poinformował dziewczynę, skupiając się na pracy.

Julia

Julia wzięła ostrożnie do ręki naszyjnik. Kiedy mu się dokładniej przyjrzała, pies zaczął jej przypominać wilka. Oczy jej zabłyszczały. Musiała go kupić. Niezależnie od ceny.
Spojrzała na sprzedawcę z uśmiechem.
-Biorę go. -powiedziała. Nie chciała pytać o cenę. Wiedziała, ze mimo wszystko go kupi.
-Czy mógłby go pan zapakować w jakieś ozdobne pudełeczko?-zapytała po chwili.

Lucas · Gość

Uśmiechnął się, dokonując transakcji. Zapakował naszyjnik przypominający wilka do beżowego, średniej wielkości kwadratowego pudełeczka. - Płatne kartą, czy gotówką ? - spytał spoglądając na cenę przedmiotu. Jako sprzedawca uważał, iż wartość jest odpowiednia, lecz gdyby postawił się na miejscu klienta - nie kupiłby tak drogiej błyskotki.. Pewnie musi mieć nadzianych rodziców .. pomyślał, patrząc na blondynkę, która nie wyglądała na więcej niż 19lat.

Julia

-Gotówką. -odpowiedziała. Nosiła większość oszczędności przy sobie. Wiedziała, że to niebezpieczne, ale nie miała problemów w takich sytuacjach jak ta.
Wyjęła z torby portfel i odpowiednie banknoty. Podała je mężczyźnie, czekając na resztę.

Lucas · Gość

- Proszę oto reszta- powiedział podając dziewczynie resztę. Przeczesał palcami włosy i spojrzał na dziewczynę

Julia

-Dziękuję-powiedziała zabierając pakunek i resztę. Zdała sobie sprawę, ile wydała na tą błyskotkę. To co, było warto-pomyślała. Ruszyła do wyjścia.

/ulica

Lucas · Gość

Odprowadził dziewczynę wzrokiem. Była ładna ale młoda, za młoda. Westchnął cicho, nudziło mu się samemu w sklepie, nie lubił tego. Zaczął zamykać sklep, nie wiedział gdzie się udać. -muszę kupić sobie jakiś pożądny dom- pomyślał. Gdy wszystko zamknął sklep i włączył alarm pojechał do biura nieruchomości w Forks.

/ biuro nieruchomości

Lucas · Gość

Podjechał do sklepu. Wszedł od zaplecza, zrobił sobie herbatę i otworzył sklep. i znów sam pomyślał i stanął za ladą popijając herbatę.

Gość

Nadszedł kolejny dzień, kolejny poranek. Sophie odwiedziła pobliską restauracje. Serwowali tam całkiem niezłe śniadania, a dodatkowe kalorie od czasu do czasu nie zaszkodzą.
Była w Port Angels, a co znajdowałą się w owym mieście? A no, sklep z biżuterią. Czemu by nie zajrzeć?
Po drodze wstąpiła do piekarni by kupić ciepłe jeszcze ciasteczka i drożdżówki. Napewno przyda mu się śniadanie. Nałożyła na nos ciemne okulary z nadzieją, że będzie trudniej ją rozpoznać i zrobi niespodziankę Lucasowi. Otworzyłą drzwi i znalazłą się w sklepie.

Lucas · Gość

do sklepu weszła klientka. Lucas przyjrzał się jej uważnie, była to dziewczna którą wczoraj spotkał w parku, postanowił uawać że nie wie kto to. Uśmiechnął się do niej ciepło.
- dzięń dobry! W czym mogę pomóc? - powiedział wyuczoną już formułkę.

Gość

Postanowiła, że wcieli się w rolę wyrachowanej, rozkapryszonej młodej damy, na której żadne błyskotki nie robią wrażenia.
- Tak. Poszukuję czegoś niesamowitego. Prędzej chłopcze, prędzej. Za dziesięc minut mam spotkanie. - powiedziała, tamując falę śmiechu.

Lucas · Gość

uśmiechnął się do siebie.
- hm, co Pani powie na te 35- cio karatowy pierścionek z białego złota? - spytał przyjaznym tonem, pokazując pierścionek. podobała mu się taka zabawa

Gość

Przyjrzała się bacznym okiem pierścionkowi, od czasu do czasu drapiąc się po podbródku. Był taki piękny! Och, ile by dała by kiedyś jakiś facet przed nią uklęknął i wręczył jej takie cudo.
- Jest cudowny! - pisnęła z zachwytu.
- Biorę go, choć nie mam tyle gotówki. - parsknęłą śmiechem i zdjęła okulary z nosa.
- Dzień dobry! Może śniadanko? - pomachała mu papierową torbą z pysznościami przed nosem, wciąż się śmiejąc.

Lucas · Gość

- witaj i z chęcią! -powiedział z uśmiechem, lubił takie niespodzianki.
- masz może ochotę na herbatkę i krzesło? - spytał pogodnie ciągle się uśmiechając

Gość

- Siostrą Cię nie zlinczuje jeśli zrobisz sobie małą przerwę w pracy, prawda? - zgrabnym ruchem wślizgnęła się na ladę by znaleźć się po jej przeciwnej stronie.
- Masz tu jakieś przytulne zaplecze? - wychyliła lekko głowę by sprawdzić co znajduje sie za drzwiami.
- Jasne, szczególnie na ta gorącą odmianę herbaty. Strasznie zmarzłam.

Lucas · Gość

- nie, głównie ja dbam o sklep - powiedział z uśmiechem.
- choć na zapleczę, z robię ci cherbatę - powiedział i pociągnął ją za rękaw. Gdy weszli na małe zaplecze Lucas zaparzył herbatę dla Sophie i przyniósł swoją. postawił obie na stoliku i usiadł przy wolnym krześle.
- siadaj - powiedział wesoło

Gość

Usiadła na jednym z dwóch krzeseł i podkurczyła nogi, opierając podeszwy o krańce stołka.
- Znajdzie się jakiś talerzyk na pyszności, bo zaraz wystygną. - wygięła usta w podkówkę.
- Ciepłe są najlepsze. - obięła kubek z herbatą oburącz i napiła się małego łyka.

Lucas · Gość

- chwilkę... - powiedział i sięgnął do szafki, pogrzebał w niej trochę i znalazł czyste tależe które wczoraj mył.
- proszę - powiedział podając jeden dziewczynie, drugi wziął sobie a trzeci postawił na słodkości.
- chcesz coś jeszcze? - spytał z szerokim uśmiechem na twarzy.

Gość

Wyciągnęła francuskiego rogalika z torby, ugryzła jeden kęs i postawiła na talerzu.
Kiwnęła głową.
- Tak. - zaśmiała się. - Pierścionek. - wskazała podbródkiem na ladę, w której znajdują się błyskotki.
- Będziesz tak hojny i mi go podarujesz? - wyszczerzyłą białe uzębienie w szerokim uśmiechu.

Lucas · Gość

-hm, chcesz nożesz go przymierzyć. Zobaczę co dalej - powiedział uśmiechając się jeszcze szerzej. Ten pierścionek nie był zbyt drogi, już Lucas kupił go za obniżoną cenę ale musiał się zastanowić.

Gość

- Hej, ja tylko żartowałam! Ba, wcale nie oczekuję od Ciebie takich drogich prezentów, nawet nie żartuj! - próbowała jakoś to wszystko odkręcić.
- Uwielbiam białe złoto, stąd to zauroczenie. Przymierzę chętnie. - nadstawiła palec w jego stronę.

Lucas · Gość

poszedł z szerokim uśmiechem po pierścionek. Wziął go delikatnie, wrócił do Sophie i włożył go jej na palec.
- nie przejmuj się. Rozumiem o co ci chodzi ale taki pierścionek to dla osoby w branży, jest tani - powiedział ciepło i uśmiechnął się do niej

Gość

- I jak się prezentuje? - ułożyła dłoń w trzech różnych pozycjach, oglądając uważnie błyskotkę.
Gdy już nacieszyła oko, zdjęła go ostrożnie i przesunęłą w stronę chłopaka.
- Już wystarczająco długo go ponosiłam.

Lucas · Gość

- napewno?- spytał z uśmiechem, polubił ją, jak normalną kumpelę, wziął delikatnie pierścionek i odłożył na miejsce. Usiadł na swoim stołku i uśmiechnął się.
- to co Cię tu dziś sprowadza? - spytał wesoło, nie ukrywał że dziewczyna zaskoczyła go.

Gość

- Tak, spokojnie, nie będę płakać w nocy, w poduszkę, że go straciłam, ani nie zrobię napadu w kominiarce by go ukraść. - zachichotała.
- Nie cieszysz się, że przyszłam? Przynajmniej się nie nudzisz, mam nadzieje. Sklep jest pusty więc...
- Wczoraj w parku wspominałeś, że gdy bede w Port Angels, to moge wpasc. Tak sie sklada, że byłam i postanowilam Cię odiwedzić.

Lucas · Gość

- cieszę się, zazwyczaj się tu nudzę, rzadko kto tu wpada - powiedział wesoło, spojrzał na dziewczynę, i uśmiechnął się:
- mam nadzieję że nie napadniesz na mój sklep, bo szybko wpadłabyś w ręce policji - powiedział wesoło, rozbawiło go to stwierdzenie.

Gość

- Jeśli tylko będziesz chciał, to częściej będę mogła odiwedzać Cię ze śniadaniem. Tylko daj mi listę tego, co lubisz. Wiesz, nie wiedziałam na co się zdecydować więc wybrałam to, co smakuje mi najbardziej. - zaśmiała się. Cóż za egoizm!
- Ach tak, Policja. Nie śpieszno mi do spędzenia życia za kratkami. Myśilsz, że wsadzenie mnie tam byłoby stratą dla społeczeństwa? - udawała, że intensywnie się nad tym zastanawia.

Lucas · Gość

- nie ma sprawy - powiedział wesoło. Sięgnął po kartkę i napisał listę swoich ulubiony rzeczy. Sprawdził czy jest wszystko i podał ją Sophie
- proszę oto lista - powiedział z uśmiechem
- a wsadzenie cię do więziennia byłoby dużą stratą

Gość

Sięgnęła po kartkę papieru by przejrzeć, co Lucas nań wypisał.
- Jeżeli liczysz, że będę spełniać każdą Twoja zachciankę... - uśmiechnęła się rozbawiona widząc długość listy. Buntowniczo pogroziła mu palcem.
- Rogaliki, pączki... Nie wymieniłeś mojego ulubionego! Mianowicie, truskawek. - pwoedziała rozmarzonym głosem.
- Dużą stratą? Tak sądzisz? Być może. Tęskniłbyś? - wyszczerzyła ząbki.

Lucas · Gość

- nie musisz spełniać moich zachcianek- powiedział ze złośliwym uśmieszkiem. Zastanowił się nad pytaniem Sophie chwilkę.
- może i bym tęsknił, a co do truskawek to bardziej lubię czereśnie- uśmiechnął się łobuzersko, polubił tę małą.

Gość

- Od czasu do czasu chętnie podrzucę Ci śniadanko do sklepu. Jeszcze byś się zagłodził. - pokręciła głową udając zaniepokojenie.
- Ach, i robisz pyszną herbatkę. - dopowiedziała, usmiechając się szeroko.
- Może?! No wiesz! Ja tu liczyłam na odpowiedz typu "Będę usychał z tęsknoty". Zawiodłes mnie, o. - wygięła usta w podkówkę.

Lucas · Gość

- nie musisz się martwić- powiedział nadal się uśmmiechając
- a co do cherbatki to dziękuję, mam wprawę- powiedizał gdy zdenerwowało ją jego stwierdzoenie zaśmiał się.
- wiesz mógłybym cię odwiedzać w więzieniu - odparł wesoło

Gość

- Wiesz co? To nawet nie będzie najmniejszy problem. Przez najbliższy tydzień, dwa, trzy będę bywać tu bardzo często. Odwiedzam miejscową bibliotekę i we wszelakich wydaniach gazet szukam informacji o wypadku moich rodziców, sprzed dziesięciu lat.
- W czym masz jeszcze taką wprawę jak w robieniu herbatki, co? - zachichotała rozbawiona.
- Tak? I przynosiłbyś mi bochenek chleba z pilniczkiem w środku?

Lucas · Gość

-hm, o wypadku mogłabyś poszukać w policyjnych aktach. - powiedział zamyślony, chciał jej pomóc.
- wprawę mam w wielu rzeczach, miałem dużo czasu na wprawianie się - znów uśmiechnął się łobuzersko
- mógłbym ci nawet przynieś palnik - powiedział wesoło

Gość

- W policyjnych aktach? Nie, to niemożliwe. Wypadek był w Paryżu, a nie w Forks. I niby jak miałabym się do nich dostać?
- Właściwie to ile masz lat?

Lucas · Gość

- mogłabyś się włamać - powiedział wesoło
a latek mam 26 - powiedział z uśmiechem, wiedział że był od niej starszy

Gość

- Włamać się? Nie głupi pomysł... Sama tego nie zrealizuje. Pomógłbyś mi? - cóż, być może żartował z tym włamaniem, ale Sophie sobie już ubzdurała, że to zrobi więc nie ma odwrotu.
- Dwadzieści sześć? Stary jesteś. - zachichotała.
- Pocieszę Cię. Wyglądasz na co najwyżej dwadzieścia dwa.