Chata Sary

Embry

- Saaarrraaa - wywrócił oczami zły troche.
- Nie moja wina, że sie wpoiłem. Tak to już jest. A Dea jest całym moim światem dlatego jak odrzuci moją propozycję to nie wiem co zrobię - mówił całkiem poważnie

Sara

- Co wy z tym wpojeniem... Mówisz jakby to była jakaś kara.. Wpojenie srenie. Albo ją kochasz albo nie - wzruszyła ramionami. Ona jakos tego wpojenia kompletnie nie łapała.

Embry

- Kocham! - powiedział szybko.
- Tylko ona gdzieś się z Mareczkiem włóczy a ja nie wiem co się z nią dzieje i to mnie doprowadza do szału. Muszę już ją zobaczyć, po prostu muszę. Chyba się od niej uzależniłem - skrzywił się jak małe dziecko

Sara

Obie brwi rozbawionej Sary powędrowały wysoko na czoło - Uzależniony? - powtórzyła chichocząc - Wiesz że uzależnienia się leczy? Moze powinieneś iśc na odwyk? - zapytała żartobliwie

Embry

-To nie jest śmieszne. Jak nie ma jej obok to wariuje i odchodzę od zmysłów czy przypadkiem jej się nic nie stało. Czy nie potknęła się gdzieś na chodniku albo nie zasłabła bo chciała znów komuś pomagać. Jak nie wrócił za dziesięć minut to ugh.... - warknął zły

Sara

- może ją przypnij do siebie szeleczkami - zaironizowała -Rany Embry ona chyba nie jest ułomna? Radzi sobie jakoś w codziennym życiu, prawda? No to i nic jej nie bedzie. A jak jest z Markiem - Którego zabiję za to ze mnie wystawił dla czyjejś dziewczyny. Nie jestem zazdrosna ale no na Boga... Obiecał ze mi pomoże... - to nic jej nie będzie. To raczej rozsądny facet. Mówiłeś że się całowali.. My też się całowalismy.. Niech dziewczyna nabierze praktyki - zachichotała obracając wszystko w żart. - Chcesz ja ciebie też pocałuję i będziecie kwita - wzruszyła ramionami. Prawdę mówiąc rzuciła to ot tak, niewiele mysląc.

Embry

- Ale my byliśmy razem - burknął kiedy ona prawiła mu kazanko.Ale słuchał jej uważnie.
- Ułomna nie ale czasem nie patrzy pod nogi albo nie wiem...na przykład będzie na ulicy skórka od banana a on nie spojrzy i się poślizgnie - sam siebie nie poznawał.
- Dobra...całuj - wstał od stołu i podszedł do niej

Sara

- Skórka od banana? - o mało co się nie zachłysnęła ostatnim łykiem piwa. - Eeembrrrryyyyy - zaśmiała się jak szaleniec - No proszę cię... Skórka od banana? Hahahahahahahaha - zanosiła się śmiechem aż do płaczu - Co ona ma 5 lat? Przecież ona jest dorosła. Nic jej nie będzie. Skórki od banana nie gryzą. A jak się poślizgnie to przynajmniej będziesz miał spokój. Będzie siedzieć ze złamaną nogą na dupie w domu - uśmiechała się szeroko aż do momentu, w którym Embry podszedł do niej - Żartujesz, tak? - spoważniała - Nie pocałuję cię - odepchnęła go lekko - Ja żartowałam. Za kogo ty mnie masz? Nie podrywam facetów innych dziewczyn. Sama nie lubię się dzielić więc wybacz.. Jesteś zajęty. I co gorsza ją kochasz.. Wybij to sobie z głowy - odgrodziła się od niego pusta już butelką po piwie.

Embry

Wskazał na swój policzek.
- Za te meble - spojrzał na nią oczkami szczeniaczka w duchu śmiał się jak najęty.
- Sara przestań się śmiać. To jest możliwe. Albo jakiś facet ją przypadkiem dotknie a ona znów dostatnie krwotoków. Boże...gdzie ona jest? - zachowywał się jak jakaś histeryczka. No prawie jak jego mama. I to mu nie pasowało. Momentalnie spoważniał na twarzy i uspokoił się.Wyjął kolejne piwo z lodówki i rozsiadł się na krześle.Oczywiście jedno podał Sarze.

Sara

Cmoknęła go w policzek - Za meble. - zgodziła się - Uspokój się - warknęła na niego - Zachowujesz się jak własna matka. Histeryzujesz Embry. O jakich krwotokach ty mówisz? To niedorzeczne. Kompletnie oszalałeś. Napij się piwa i trochę cierpliwości. Przecież ona nie jest dzieckiem... - westchnęła - Słuchaj. Ogarnij się. jakbyś miał się tak zachowywać gdybyśmy byli razem to jak babcie kocham, uciekłabym. Uciekłabym od ciebie. - powiedziała poważnie - Przecież nie mozesz jej kontrolować na każdym kroku i zachowywać się jak jej rodzic. Matka usciślając wszystko..

Embry

- Przecież jestem spokojny - zauważył zerkając na nią.
- Po prostu ona poszła tak bez słowa i nie wiem gdzie jest. Nawet na smsa mi nie odpisała - westchnął zerkając na komórkę

Sara

- Embry czy ty oczekujesz że ona będzie ci się spowiadać z każdego kroku? Odrobinę zaufania - Sarę bawiła jego histeria. Zdecydowanie się zmienił - Daj jej trochę odetchnąć.

Embry

- Może jak ona tak lubi tego Marka po powinienem trochę bardziej go tolerować? - pomyślał na głos pijąc piwo

Sara

Sara zrobiła minę "Mnie nie pytaj" - Słuchaj. On na serio jest całkiem w porządku. Moze się po prostu uprzedziłeś do niego bo jesteś zazdrosny? - próbowała znaleźć jakieś wytłumaczenie - A może po prostu go nie lubisz. No na litość. Nie musimy chyba kochac wszystkich? - potrząsnęła głową.

Embry

- To chyba oczywiste,że jestem zazdrosny o swoją kobietę. A jeszcze bardziej jak nie patrzy na telefon - murknął zirytowany troszkę.
- Leci coś w telewizji?

Sara

- Może powinieneś pomyśleć nad wszczepieniem jej chipa - rzuciła z sarkazmem - Embry, ty już wcześniej byłeś zaborczy, ale teraz to odrobinkę przeginasz, nie sądzisz? Daj jej odetchnąć. - upiła łyk piwa. - Czy ja wyglądam jak program telewizyjny? - podniosła się z krzesła. Rzuciła okiem na naczynia. Pozmywam rano... Ziewnęła. - Ale chodź. Obejrzymy coś bo jeszcze troche a mi chałupę rozniesiesz. Jak masz za duzo energii to mozesz pozmywać - zaśmiała się. Embry i zmywanie? W życiu nie widziała żeby coś zmywał. XD

Embry

- Nie żartuj ze mnie - powiedział poważnym głosem. On już miał inne pomysły jak można tą jego energię wykorzystać ale cóż...chyba nie z Sarą XD
- Chodź obejrzeć jakieś nudy w telewizji - podreptał i rozłożył się na kanapie

Sara

Parsknęła śmiechem widząc jego minę. Poczłapała za nim.
- Ale weź się przesuń trochę - popchnęła go lekko - Ja jestem mała ale bez przesady - chłopak zajął jej prawie całą kanapę - nie jesteś tu sam do diabła - wcisnęła się jakoś tyłkiem na siedzisko kanapy i zaczęła się wiercić co i raz tracając go biodrem - Embrrrrry - warknęła cicho - No przesuń się klocu jeden - strzeliła go dłonią w udo.

Embry

- Zawsze wiedziałem, że jesteś ostra ale aż tak - zachichotał i przesunął się odrobinkę taką malutką. Zamruczał jej do ucha tłumiąc śmiech

Sara

- Ostra? - zasyczała niebezpiecznie - Ja zawsze wiedziałam że jesteś cieżki - wskazała na głowę - ale nie myślałam że aż tak - strzeliła go raz jeszcze. - No przesuń się bo mi miednicę zmiażdzysz... i nigdy męża nie znajdę - parsknęła śmiechem widzac jego minę - No co? Babcia zawsze mi powtrzała ze moze dzięki ładnej buzi ktoś się ze mną zwiąże bo charakter mam po tatusiu. paskudny - śmiała się na całego. - Na normalnego męża według niej nie mam szans. - chichotała - Tak czy siak wychodzi że grozi mi mąż chory na głowę.

Embry

- Tak będziecie się wspaniale dogadywać - pokazał jej język i wypił już prawie płowe piwa. Od tak położył głowę na jej ramieniu i westchnął.

Sara

- Z chorym na głowę mężem? - zachichotała głaszcząc go po czuprynie - To on w ogóle będzie rozumiał co ja do niego mówię? Ciekawe jak by wyglądały nasze dzieci? Będą wariatami z paskudnymi charakterami? - parsknęła - Embry.. moja babcia chyba mnie nie kochała jak to mówiła.

Embry

- Aż się boję na myśl o waszych dzieciach - zaśmiał się i trochę mu się przysnęło ale zaraz się obudził.Objął ją w pasie i przytulił się do niej.

Sara

- Przestań. Ja nie wyjdę za mąż. Będę jedną z tych starych panien straszących w La Push. Poświęcę się pracy u podstaw i opiece nad bezdomnymi kotami - zaśmiała się i ziewnęła. Embry był ciepły jak wszystkie wilki. Sara ziewnęła i wtuliła sie gdzieś pod jego ramieniem - Jesteś ciepły... To wysoce pożądana cecha przy zimnych wieczorach -mruknęła - Jakbym zasnęła to mnie obudź... - ziewnęła -Padam z nóg... ja nie wiem jak ja dałam radę pomalowac ten cholerny pokój tak szybko. Wszystko mnie boli -jęknęła cicho.

Embry

- Śpij - pocałował ją w czubek glowy i odłożył butelkę na stolik. objął ją ramieniem i wtulił ją w siebie a potem sam zasnął gdzieś z twarzą w jej szyi

Sara

Obudziła się po jakimś czasie. Embry chrapał. Wyślizgnęła się z jego objęć. Ziewnęła. poszła do kuchni po herbatę. Zrobiła cały dzbanek. Wróciła z dwoma kubkami. Usiadła obok i zaczęła wolno sączyć herbatę ze swojego kubeczka.

Embry

Wymamrotał coś pod nosem kiedy mu się wyślizgnęła ale przewrócił się na drugi bok. Już miał opanowane spanie na kanapie więc nie spadał xd Nagle coś go obudziło bo Sara przypadkowo coś szturchnęła nogą.
- Saara - wyjęczał przecierając twarz dłońmi

Sara

- Cooo? - szepnęła scenicznie - Miałeś mnie obudzić jak zasnę - zaśmiała się wręczając mu herbate.

Embry

- Sam zasnąłem - usiadł na kanapie i wziął od niej kubek. Wypił z dwa łyki.
- Ale miałam sny - uśmiechnąłs ie łobuzersko

Sara

- Aż się boję zapytać jakie - ziewnęła ponownie

Embry

- Nie martw się. Rola główna nie przypadła Tobie - zaśmiał się i objął kubek łapkami

Sara

Wywróciła oczami - Całe szczęście. To mogłoby być koszmarne - mruknęła i położyła mu nogi na kolanach.

Embry

- Wcale nie - odłożył kubek na stolik.
- Kiedyś Ty mi się śniłaś - wzurszył ramionami i masował jej stópki

Sara

- Nie jestem pewna czy chcę to słyszeć - mruknęła wyciągając się wygodnie. Poruszyła palcami w grubych wełnianych skarpetach. - Ty wiesz ze z nas były straszne dzieciaki wtedy? - zaśmiała się.

Embry

- Bez przesady to było jakieś 2 lub 3 lata temu - zaśmiał się dalej masując jej stópki. Pociągnął ją za paluszek.
- Miło całkiem wtedy było - stwierdził

Sara

- Psychicznie dzieciaki Ryśku - zwróciła się do niego jak kiedyś - A poza tym czy ja wiem czy fajnie.. Strasznie napalony wtedy byłeś. I niewyżyty - zaśmiała się - A to nie zawsze było fajne - oparła sobie stopę na jego klacie i nacisnęła ją trochę

Embry

- Tak pamiętam. Prawie Cię z łóżka nie chciałem wypuścić - zaśmiał się i oparł się o kanapę.
- Ale wiesz...to było dla mnie nowe i fajne więc miałem prawo być nie wyżyty - powiedział po chwili i uśmiechnął się szeroko na wspomnienie starych czasów

Sara

- Daj spokój.... - mruknęła - było minęło. I lepiej do tego nie wracać - zawyrokowała. - Teraz to ty się lepiej skup na tym swoim rudzielcu.

Embry

- Yhmmm - jęknął - ona mi nawet nie odpisała co znaczy, że pewnie świetnie się bawi - skrzywił się trochę

Sara

- Embryyy - jęknęła - No przestań żesz... Dlaczego ty się tak negatywnie nastawiasz?