Dom Embry'ego

Embry

Wywrócił oczami i wyszedł z Aną z sypialni .
- Ana proszę. Przestań się przejmować tym co ona mówi - spojrzał na drzwi z sypialni było słychać tylko grający telewizor.
- Nie masz gdzie iść a ja chcę żebyś została - pogłaskał ją po policzku.

Ana

Zdjęła jego rękę z policzka i odsunęła się kawałek. - Nie powinno mnie tu być. I wcale nie chodzi o Cassie. Była tu Leah. Zapamiętała mój zapach. Zabije mnie. - Mówiła pojedynczymi zdaniami, bo jakiś sensowniejszych nie udało jej się sklecić.

Embry

Wywrócił oczami nieźle zirytowany.
- Leah jakoś to przeżyje. Nie może mówić ani mnie ani Tobie co mamy robić i gdzie przebywać. A poza tym nie pozwolę żeby Ci coś zrobiła - westchnął zły. Zawsze wszyscy mówili mu co ma robić a przecież był dorosłym facetem.

Ana

-Nic mi nie zrobi... -westchnęła- Tak przynajmniej myślę... Tylko, że ja nie powinnam też już nic więcej tu robić... -zamyśliła się lekko wsuwając spodnie na zgrabny tyłek.
-Powinieneś sobie wszystko ułożyć... A jeżeli dojdziesz do wniosku, że Twój związek się zakończył... Albo coś... Daj mi znać... -mruknęła.

Embry

- Ana prosze nie rób cyrków - wywrócił oczami - Dea wyjechała z Markiem. Jest na mnie śmiertelnie wściekła więc chyba mamy od siebie odpocząć - Przysunął się do niej - proszę - słodkie oczka i głosik i te sprawy xd

Ana

-Odpocząć? -złapała go za słówko- Słuchaj. Tak czy inaczej chyba nie mam już dzisiaj na to ochoty... Zwłaszcza po tym, co odstawiła Twoja mała współlokatorka... -mruknęła- Wrócę tu. Ale najpierw pójdę do Leah. Tam się zatrzymam. Tak będzie lepiej... -wzruszyła ramionami.

Embry

- Jak sobie chcesz - wzruszył ramionami jakby go to nie obchodziło .
- U Lee na pewno będzie ciekawie - burknął i podał jej swoją bluzę. Jakoś tak go naszło

Ana

Spojrzała na niego jak na głupka. I pokręciła głową.
-Naburmuszony dzieciak... Lee to moja siostra. Nie wątpię, że przebywanie z nią będzie ciekawe... -westchnęła siląc się na delikatny uśmiech.

Embry

- Wcale nie jestem naburmuszony - lekko się oburzył.
- Po prostu uważam ,że Lee będzie wściekła - wyszczerzył się głupio - więc będzie interesująco

Ana

-Leah nie ma swoich zmartwień? -mruknęła- Powinna raczej zająć się swoim facetem... -prychnęła zbierając się do wyjścia.

Embry

Poszedł za nią.
- Ona znajdzie czas żaby się zająć każdym - wywrócił oczami.
- Ale Twój wybór - położył dłoń na klamce z drzwi wyjściowych

Ana

-Embry...- przejechała łapką po jego policzku- Ty w końcu się z nią przyjaźnisz czy nie? Bo nie łapie... -zmarszczyła lekko brwi- Wrócę tu jeszcze.

Embry

- Lee jest dla mnie jak siostra. Czasem tylko lubię robić jej na złość - pocałował ją w tą rączkę - wróć bo samemu mi się nudzi tym bardziej,że Cassie lubi przebywać u Gasa i Lee - uśmiechnął się łobuzersko

Ana

-Ja trzymam się od niej z daleka... -ucałowała go w policzek
-Do zobaczenia Embry ! -wrzuciła wychodząc.

/Dom Gasparda

Embry

- Pa - burknął i poszedł do kuchni. Wyciągnął z lodówki butelkę piwa i puszkę coli dla Cassie. Zaniósł jej picie i pod pretekstem pójscia do wc zszedł na dół i rozwalił się w fotelu. Włączył sobie jakiś film i siedział gapiąc się w ekran. Ciągle odczuwał jakąś pustkę,brak czegoś a raczej kogoś ważnego.
Dea,Dea,Dea... ciągle myśli o niej wpadały mu do głowy. Gdy tylko je odgonił one wracały nawet ze zdwojoną siłą.
- Przestań o niej myśleć. Ona wyjechała. Razem z Markiem - warknął sam na siebie.

Cassie Ordian

- Mówisz do siebie. - Stwierdziła włażąc mu na kolana z misiem w ręku. - Tak szybko się mnie nie pozbędziesz Embry.- Warknęła kładąc główkę na jego torsie. Przytuliła się również szarego do misia bez ucha, ale o tym nie chciała wspominać, ze względu na swą zabójczą postawę w stosunku do AnyxD.
- Tęsknisz za Deą, prawda? - Raczej stwierdziła niż zapytała.

Embry

Z tego myślenia wyrwała go jakaś mała istotka wdrapująca mu się na kolana.
- Czasem tak mam -odstawił piwo na stolik. Przytulił ją do siebie.
- Trochę - westchnęła głaszcząc ją lekko po ramieniu - co to za miś - zmarszczył czoło i dźgnął misia palcem

Cassie Ordian

- Nazywa się Miś. - Stwierdziła i przytuliła go mocniej.
- Dostałam go bardzo daaawno... i nie ma ucha. - Mruknęła mądrze by zaraz potem spojrzeć na niego zdziwiona.
- Ja też, bo w sumie jestem do niej podobna, to znaczy tak mi mówią. - Ziewnęła obejmując Embrego. - Jesteś na mnie bardzo zły?

Embry

- Masz podobny nos - trącił palcem jej nosek. Zamyślił się nad odpowiedzią.
- Byłem bardzo a teraz mniej. Ale jak obiecasz,że już nie będziesz się tak zachowywała to mi przejdzie - uniósł cwanie jedną brew do góry.

Cassie Ordian

- Nie, tego nie mogę obiecać. - Zamyśliła się. - ale mogę stosować mniej inwazyjne metody. - Wyszczerzyła ząbki.
- Ja wiem. ty jesteś zazdrosny o Marka ale na prawdę, nie musisz.

Embry

- Lepsze to niż nic - wywrócił oczami.
- Cassie błagam Cię.Nie jesteś za mała żeby się wtrącać w te sprawy? - połaskotał ją po brzuchu

Cassie Ordian

- Nie. - Energicznie pokręciła głową. - Nie jestem za mała.
- Ja po prostu swoje wiem i tego się trzymam. - Przymknęła powieki bo była już trochę śpiąca.
- A nie chcę żebyś zrobił czegoś, czego byłbyś potem żałował.

Embry

- Jesteś już zmęczona. Zaniosę Cię do łóżka i misia Misia też - zaśmiał się z tej dziwnej nazwy i wstał. Cassie była dla niego jak piórko.
A co jeśli już zrobiłem... skrzywił się na samą myśl

Cassie Ordian

- Nie! - Skrzywiła się.
- Śpij ze mną... - mówiła niemalże przez sen. - Śpij bo cię nie puszczę. - I tu chwyciła go za kciuk.

Embry

- Zgniotę Cię przypadkiem - wywrócił oczami wspinając się po schodach.Wsadził miśka na kolana Cassie żeby nie spadł po drodze a drugą rękę...cóz Cassie ją właśnie ściskała.

Cassie Ordian

- Nie. - sapnęła i wtuliła się w jego ramiona. Zasnęła. Wyglądała jak aniołek, trochę poczochrany, ale aniołek.

Embry

Zrezygnowany poczłapał do swojej sypialni i położył Cassie na łóżku. Nakrył ją szczenie kołdrą. Sam położył się obok tylko w dużym odstępie. Spojrzał na nią i stwierdził,że ten mały diabełek nagle zmienił się w aniołka. Odwrócił się na bok i usiłował zasnąć.

Cassie Ordian

Przytuliła się do misia i na dobre zasnęła. Coś tam mamrotała przez sen lecz nie było to nic ważnego. Śniło jej się coś miłego, bo się uśmiechała, non stop.

<śpi>

Embry

W końcu i on zasnął. Spał jak zabity. Kilka razy przypadkowo ją szturchnął może ale delikatnie. Na chwile się przebudził kiedy słońce wpadło mu to pokoju ale schował twarz w poduszce i spał dalej.

Cassie Ordian

Uderzyła go przez sen, nie mocno ale na tyle by się obudzić. Wstała lekko przestraszona.
- Spałam. - Stwierdziła głupio.

Embry

Obudził się słysząc,że ktoś się obok niego poruszył.
- Jezu - powiedział uspokajając się.
- Spałaś...jak każde dziecko o tej porze. I ja też spałem i mnie obudziłaś - ostatnie zdanie warknął cicho i przetarł dłonią oczy

Cassie Ordian

- W takim razie jestem głodna. - Mruknęła niezadowolona drapiąc się po nadgarstku.
- I pogryzły mnie komary

Embry

- Mam tam coś na ugryzienia gdzieś w szafce - podrapał się po ramieniu i wstał z łóżka. Rozejrzał się po pokoju jeszcze zaspany.
- Co chcesz na śniadanie? - przejrzał się w lustrze i przegarnął dłonią włosy

Cassie Ordian

- Jedzenie. - Odparła wyciskając pół tubki żelu na ugryzienia.
- Może być... kanapka.

Embry

- Tyle Ci tego nie jest potrzebne - zaśmiał się i usiadł obok niej. Rozsmarował jej żel na nadgarstku tak jak to należało zrobić.
- Za chwilę przestanie swędzieć. Chodź do kuchni - wstał i poszedł do kuchni. Włączył radio i przyglądał się produktom w swojej lodówce

Cassie Ordian

W radiu leciała jakaś zagraniczna piosenka, coś w stylu bollywood.
- Może być z... nuttellą. - Powiedziała siadając na stołku. - I chcę mleko. - Uśmiechnęła się promiennie.
- Kupisz mi kotka?

Embry

- Jasne jak tylko to znajdę - burknął i wyjął mleko z lodówki potem bułki i jakiś słoik z nutellą.
- Mleko ciepłe czy zimne ? - spytał rozkrawając bułkę. Słysząc jej pytanie o mało sobie palce nie uciął

Cassie Ordian

- No jasne że ciepłe. koty piją tylko ciepłe. - Zaśmiała się z\widząc jego minę.
- Na razie nie mam kotka. Ale kupisz mi go, prawda?

Embry

- Cassie nie chcę mieć kota - jęknął podając jej ciepłe mleko i kanapki z nutellą.
- Poza tym może gdzieś wleźć w czasie remontu - jego cudowny i przekonujący argument. Nie ma co xd

Cassie Ordian

- Ale koty są pięknę, mruczące i mięciutkie. - Zawyła wgryzając się w kanapkę. Było cicho dopóki jadła a gdy skończyła kontynuowała.
- Czemu nie lubisz kotów?