Dom Evan'a Craven'a

Evan Craven

Mruknął gdzieś koło jej ucha.
Poruszał szybko biodrami wchodząc głębiej w dziewczynę. Dłonie trzymał lekko zaciśnięte na jej pośladkach.
Styknął jej czoło ze swoim i spojrzał w oczy Nad z nieprzytomnym uśmiechem na twarzy.
Oddech chłopaka stawał się coraz szybszy. Tak samo temperatura jego ciała znacznie się zwiększyła.

[sorry że tak długo nie odpisuje ale coś oglądam.;p]

Nadine

//ok, nie ma sprawy:) ja zaraz i tak muszę iść:/ ale będę jutro:)
Nadine zaczęła jęczeć głośniej. Trzymała usta przy wargach Evana, ale nie miała siły, aby go całować. Oddychała szybciej i poruszała biodrami na tyle gwałtownie, że zaraz doszła do orgazmu. Przylgnęła go niego całym ciałem i nadal się ruszala, aby i on doszedł.

Evan Craven

Stęknął głośno. Z każdym jęknięciem Nad czuł się coraz bardziej podniecony.
Kiedy poczuł że dziewczyna doszła wpił się na chwilę w jej usta. Po chwili także on się spełnił.
Wyszedł z niej powoli i zsunął się niżej opierając głową o kant wanny.
Przyciągnął Nadine do siebie i pocałował wplątując palce w jej włosy.

Nadine

Nadie przytuliła się całym ciałem do Evana, nadal szybko oddychając. Wtuliła twarz w jego szyję i powoli się uspokajała. Czuła się tak dobrze, że nie chciała kończyć tej kąpieli. Chociaż woda była już chłodna. Zamruczała przeciągle.
- Jesteś niesamowity, Evan - wyszeptała zadowolona.

Evan Craven

Głaskał powoli plecy dziewczyny, drugą dłoń trzymając wplątaną w jej włosy.
Nachylił się muskając wargami ucho Nad. - Kocham Cię wiesz..? - mruknął wprost do niego.
Zauważył że woda w wannie zrobiła się troche chłodna ale nie miał ochoty jeszcze wychodzić więc poprostu odkręcił znów kran wpuszczając cieplejszą.

Nadine

Zamruczała zadowolona i zadrżała, gdy ucałował ją w ucho. Cicho zachichotała, bo ją połaskotał.
- Wiem. Ja ciebie też - odpowiedziała szczerze. Uniosła się tak, że znów siedziała na nim okrakiem, i zaczęła muskać ustami jego wargi.

Evan Craven

Uśmiechnął się do dziewczyny.
Odwzajemnił zachłannie pocałunek przyciągając ją znów blisko siebie.
Lubił mieć ją jak najbliżej siebie. Odkleił się od niej na chwilę i pogłaskał po włosach.

Nadine

- Cieszę się, że tak wyszło i jesteśmy razem... - odparła uśmiechając się leciutko. Zmierzwiła dłonią jego przydługie włosy. Po chwili delikatnie namydliła gąbkę i zaczęła obmywać jego klatę.

Evan Craven

- Ja też. - odparł cicho i pocałował czoło Nadine.
Uśmiechnął się lekko i wyjął jej powoli gąbkę z dłoni.
Przejechał nią po plecach dziewczyny poźniej po pośladkach i wrócił do góry mydląc ramiona Nad.

Nadine

- Myślałeś kiedyś o tym, że będziemy razem? Ale tak szczerze. - poprosiła, uśmiechając się szerzej. Po chwili zaczęła się zastanawiać nad jeszcze jedną sprawą: wilkołaki wpajały sobie miłość swojego życia. A Evan... Chyba nie kochał jej całym sercem. Albo wpoił sobie inną kobietę.

Evan Craven

Uśmiechnął się szeroko i zerknął na ścianę na chwilę się zamyślając.
Po chwili odwrócił wzrok znów patrząc na Nadie. - Tak szczerze? Raczej nie... - powiedział zgodnie z prawdą.
Nad zawsze była dla niego jak młodsza siostra. Dopiero niedawno zaczął na nią patrzeć w zupełnie inny sposób.
Przyglądał się przez chwilę twarzy dziewczyny i zauważył że o czymś myśli. Posłał jej pytające spojrzenie.

Nadine

- Boję się, że wpoisz sobie inną kobietę... - westchnęła cicho. W końcu wszystko było możliwe. Evan ją kochał, ale równie dobrze mógł porzucić gdy wpoi sobie inną.
- Wiem, że to głupie, ale chyba boję się samotności... Nie przeżyję kolejnej straty.

Evan Craven

- Nikogo sobie nie wpoję Nad... - powiedział cicho i pogłaskał dziewczynę po policzku. - Nie zostawię Cię nigdy...obiecuję. - uśmiechnął się do niej leciuteńko.
Nie wyobrażał sobie że mógłby ją tak poprostu opuścić. Za bardzą kochał tę dziewczynę.

Nadine

Nadine przyłożyła palec do jego ust i uśmiechnęła się lekko. Więcej zapewnień nie potrzebowała, powiedział wystarczająco dużo.
- Jestem najszczęśliwszą dziewczyną na świecie... - szepnęła. Po chwili nagle otworzyła oczy i uniosła się patrząc mu w oczy. - Pamiętasz co jest jutro? - spytała nieco tajemniczo. Były jej urodziny i dzień w którym się poznali, gdy byli dzieciakami.

Evan Craven

Uśmiechnął się lekko i przytulił ją do siebie.
Kiedy się podniosła spojrzał na nią wesoło. - Mhym. - mruknął potwierdzającą kiwając lekko głową.
Cmoknął ją lekko w usta i przeczesał włosy palcami.

Nadine

- Więc chodźmy spać. Jutro zabieram cię na kolację do Forks - zarządziła z uśmieszkiem. Powoli wyszła z wanny. Wytarła ciało muchowym ręcznikiem i założyła jedynie duży T-shirt Evana.

Evan Craven

- Chyba ja Ciebie. - powiedział uśmiechając się wesoło.
Wyszedł z wanny zaraz za nią i wytarł się ręcznikiem. Wypuścił wodę z wanny po czym założył swoje bokserki.
Poszerzył trochę uśmiech widząc swoją koszulkę na Nadine. Wziął dziewczynę za rękę i zaprowadził do swojej sypialni.

Nadine

Spali dosyć długo, do południa. Nadine później przygotowała im śniadanie i nakryła w salonie. Mimo, że dziś kończyła dwadzieścia lat, nie czuła różnicy. Była młoda, piękna i pełna energii. Usiadła przy stole i czekała, aż Evan do niej dołączy.

Evan Craven

Obudził się z uśmiechem na ustach.
Kiedy Nadine zeszła na dół on dopiero wygramolił się z łóżka.
Założył na siebie spodnie i zbiegł na dół po schodach.
- Wszystkiego najlepszego. - powiedział całując dziewczynę w policzek.
Usiadł naprzeciwko niej.

Nadine

Nadine uśmiechnęła się lekko i odstawiła kubek z kawą na stoł. Przeszła naokoło i usiadła Evanowi na kolanach, przytulając się do niego lekko.
- Dziękuję - wyszeptała i ucałowała go w usta.

Evan Craven

Uśmiechną się szeroko kiedy siadała mu na kolanach.
Objął dziewczynę w pasie i oddał całusa. - Jak tam? - zapytał dalej szczerząc kły.

Nadine

- Nie czuję zmian. Chociaż chyba mam zmarszczkę pod okiem - zażartowała. Jako dwudziestoletnia pisarka miała całkiem niezłe życie. A poza tym miała Evana, którego kochała nad życie.
Uśmiechnęła się lekko. Po chwili jednak zerwała się z miejsca i pobiegła do łazienki, gdzie zwymiotowała. Nagle zrobiło się jej niedobrze.

Evan Craven

Poderwał się z krzesła i pobiegł za Nadie.
Zatrzymał się na chwilę w drzwiach łazienki kiedy zaczęła wymiotować.
Jednak zaraz szybko podszedł i uklęknął przy niej. Położył rękę na jej ramieniu.
- Skarbie, co się stało? - zapytał bo przecież wcześniej nie zauważył żeby źle się czuła.

Nadine

- Nie wiem, nagle zrobiło mi się niedobrze - westchnęła i poprosiła, aby podał jej mokry ręcznik go otarcia ust i twarzy. Było jej strasznie gorąco w brzuchu. - Chyba jakieś zatrucie.

Evan Craven

Wziął do ręki to o co prosiła i sam otarł jej twarz po czym wrzucił ręcznik do kosza na brudne rzeczy.
Pogłaskał Nadine po głowie. - Lepiej ci już? - spytał patrząc na nią z troską - Może zabrać cię do lekarza?

Nadine

- Miałam iść na wizytę kontrolną... Jutro pójdziemy, ale to pewnie i tak zatrucie - uspokoiła go. Że w swoje urodziny musiała zachorować...
- Zabierzesz mnie gdzieś dzisiaj? - spytała, uśmiechając się lekko. Nudności minęły, bo najwidoczniej nie miała czego zwrócić.

Evan Craven

Kiwnął tylko głową i pogłaskał dziewczynę po policzku.
Podniósł się z ziemi i wyciągnął do niej rękę aby też wstała.
Kiedy to zrobiła przyciągnął ją do siebie i uśmiechnął się. - A gdzie chciałabyś iść?

Nadine

- Miałeś mnie zabrać do restauracji - przypomniała mu z uśmieszkiem. Mimo wcześniejszych nudności miała ochotę na jakiś deser malinowy i danie z owocami morza. Przygryzła lekko wargę i przytuliła Evana lekko.

Evan Craven

- Dobrze. - powiedział - Tylko restauracja? - spytał uśmiechając się szeroko - Robimy dziś wszyystko na co masz ochote.
Także przytulił dziewczynę cały czas uśmiechając się wesoło.

Nadine

- Restauracja, a później... Zabierz mnie gdzieś, gdzie będzie miło i przyjemnie - zażyczyła sobie. Musnęła lekko jego usta i powoli ruszyła w kierunku drzwi. Chwyciła go za dłoń.
- Zdaję się na ciebie. Prowadź - uśmiechnęła się i wyszli.

//zacznij:)

Evan Craven

//Las//

Otworzył drzwi i wpuścił Nadie do środka po czym wszedł za nią.
- Napewno już Ci lepiej? - spytał prowadząc ją do salonu.

Nadine

- Tak. Mogłabym wziąć kąpiel? - spytała, siadając na sofie. Zdjęła buty i rozpuściła włosy, bo wcześniej miała je związane w luźny koczek. Ułożyła dłonie na brzuchu i lekko go masowała. Wzięła do Evana po drodze ubranie na zmianę, ale chciala się umyć.

Evan Craven

Usiadł bok niej.
- Jasne że możesz. - odpowiedział.
Uśmiechną się widząc jak włosy opadają jej na ramiona.

Nadine

- Chcesz iść ze mną? - spytała, uśmiechając się lekko. Ułożyła nogi na jego udach i przeciągnęła się niczym kotka. Nadal głaskała brzuch bo miała wrażenie, że wtedy jest jej dobrze.

Evan Craven

Pogłaskał dłonią łydkę dziewczyny. - Obojętnie mi. - powiedział wzruszając ramionami. - Jak chcesz mogę iść. - uśmiechnął się delikatnie.
Zerkną jak głaszcze swój brzuch. Po chwili wsunął rękę pod jej ubranie i sam zaczął ją masować. Spojrzał na nią lekko się uśmiechając.

Nadine

Nadine mruknęła zadowolona. Przymknęła powieki i rozpięła guziczki swojej bluzki. Dotyk Evana działał na nią pobudzająco, jak i koił każdy ból.

Evan Craven

Nachylił się do niej uśmiechając po nosem.
Pocałował ją lekko w usta dalej gładząc brzuch dziewczyny.
Po chwili zsunął się niżej i dotknął go delikatnie gorącymi wargami.

Nadine

Nadine westchnęła i uchyliła lekko powieki, uśmiechając się zalotnie.
- Na co mój wilczek ma ochotę? - spytała zadziornie, wplatając palce w jego włosy.

//zw:)

Evan Craven

- Hmm...A co mój kotek proponuje? - zapytał uśmiechając się łobuzersko.
Przejechał noskiem po szyi Nadine po czym lekko ją pocałował.

Nadine

- Kąpiel połączoną z prezentem urodzinowym, którym jesteś dla mnie ty - uśmiechnęła się znów. Odchyliła głowę do tyłu, aby Evan mógł swobodnie ją całować.