Knajpa " u Sam'a "

Adam

Adam siedział przy kontuarze i cicho rozmawiał z Samem. Warknął coś przy tym. Sam go wkurzał na maksa. Adam dojrzewał do wypowiedzenia mu posłuszeństwa. Miał dość jego przytyków i debilnych uwag. Siedział ponuro wpatrując się w lustro za alfą.

Mark

/Ulica

Wszedł do baru waląc drzwiami o ścianę, tak, że osypało się kilka drzazg. Przy barze siedział jakiś gościu, wyglądający na mało zadowolonego z życia. No, będzie miał z kim pogadać. Podszedł do niego i usiadł na wysokim krześle barowym.
-Piwo. - Powiedział do faceta stojącego za ladą po czym zwrócił się do tego, który siedział obok. - Postawić ci coś?

Adam

Adam odwrocił głowę od Sama i zmierzył spojrzeniem przybysza. Wilk. Obcy... Zerknął na Sama i uśmiechnął się lekko złośliwie. Do gościa uśmiechnął się całkiem spoko
- A chętnie. Piwo. - przeniósł wzrok na Sama - w pięciu kuflach proszę. Tylko tak po równo nalej. - Wiedział, ze Sam nie znosi zmywać, a zmywareczka zepsuta. Jakże mu było przykro...

Mark

Uśmiechnął się przyjaźnie, mimo, że był zmęczony jak cholera. Sam zaczął nalewać piwo do kufli.
-Jestem Mark. - Podał rękę na przywitanie. - I jestem choleernie zmęczony... - Ziewnął sobie.

Adam

- Adam - uścisnął rękę chłopaka. Temperatura ta sama jak w mordę strzelił. - Nowy w mieście?

Claire

/dom Claire

Weszła do knajpy i usiadła przy barze. Nie daleko gadali jacyś faceci a przy stolikach siedziało parę par.
- Sam, to co zwykle - zawołała pięknym uśmiechem i przeczesała blond włosy ręką.
- Dzięki - rzuciła i zaczęła sączyć drinka.

Mark

-Nowy. - Odpowiedział odbierając od Sama piwo. Pociągnął jeden potężny łyk i spojrzał na Adama. - Irlandzka sfora wypieprzyła mnie na zbity pysk, a w Europie... Powiedzmy, że nie miałem co robić. Matka Amerykanka, ojciec Anglik, więc gadam tylko po angielsku. Przyjechałem se tutaj, tyle, że nie mam gdzie spać. - Ten fakt baardzo go trapił, bo zdaje się, że w postaci wilka przezimuje w jakiejś jamie.

Adam

- No co? Podobno klient nasz pan... Tylko mi do piwa nie napluj.. - Adam spojrzał na wściekłego Sama. Jego wzrok móił: policzymy sie później. W chwili obecnej Adamowi było wszystko jedno. - Za co cie wywalili? - spojrzał na Marka. - A przekimać mozesz u mnie. Jutro spróbujemy załatwic jakąś chate od Blacka.

Mark

-Dzięki. Równy z ciebie gość. - Popatrzył złośliwie na Sama. - No, pracuj pracuj, gospodyni. Może nam jeszcze kotlety usmażysz?
Przeniósł dumny wzrok na Adasia.
-Cóż, no... było parę spięć pomiędzy mną a tamtejszą alfą. Między innymi - Łyk piwa - podobno za bardzo się rządziłem. Kretyńskie.

Adam

Adam spojrzał na Sama. Miażdżył wzrokiem ich obydwu. Właściwie to Adam właśnie podjął decyzję. Dziś albo nigdy. Albo on albo Sam.
- Cóż... Z niektórymi alfami można się dogadać... Zależy jeszcze jak bardzo wpieprzasz im sie w działania... - spojrzał na Sama rzucając mu wyzwanie. Tamten warknął cicho. Adam odpowiedział tym samym. Klamka zapadła. Będzie musiał pożegnać się z Blanką. Tak na wszelki wypadek... - Byłes betą, co? - upił łyk piwa i zerknął na Marka

Mark

-Dokładnie. - Potwierdził zerkając to na jednego, to na drugiego. Zdaje się, że szykowała się niezła jatka. - Nasz alfa się wpieniał, bo większość słuchała mnie mając w dupie jego rozkazy.

Claire

Zeskoczyła z wysokiego krzesła i poszła w stronę chłopaków siedzących obok.
- Przepraszam - powiedziała ze słodkim uśmiechem i wzięła słomkę z kubka obok.
- Sam proszę jeszcze raz to samo chyba, że masz coś nowego - zaśmiała się.

Adam

Skoro było mu wszystko jedno to nie czuł potrzeby hamowania się zbytnio.
- Nasz jest dupkiem. - rzucił nie patrząc na Sama. Moze to być i ostatni dzień w jego zyciu, ale przynajmniej umrze ze świadomoscią że powiedział co mysli.

Sam nalał dziewczynie to samo. Bez jednego słowa. Nie wyglądał jak milion dolców.

Mark

Posłał dziewczynie zniewalający uśmiech i odwrócił się do Adama.
-Z chęcią go poznam. - Powiedział wzruszając ramionami. - Wątpie, żeby był dupkiem na równi z moim byłym xD

Claire

Prawie się przewróciła gdy mężczyzna posłał jej uśmiech.
- Co Wy tacy ponurzy? - spytała śmiejąc się i wypiła trochę drinka.

Adam

Adam rzucił jej przelotne spojrzenie. Nie był zainteresowany. Cóż... Westchnął. Blanka... och Blanka... Tylko Blankę miał w głowie
- Taki dzień widocznie. - odpowiedział z uśmiechem. - A Ty... cóż bedziesz miał szansę...

Mark

Popatrzył na dziewczynę lustrując ją wzrokiem.
-Zmęczony jestem po długiej podróży. Jestem Mark. - Ucałował jej rękę z diabelskim uśmieszkiem i powrócił do konwersacji z Adamem.
-Taak? Znajduje się gdzieś w pobliżu, ten wasz niedorób? - Barman spojrzał na niego krzywo, ale on tylko wyszczerzył zęby w lekceważącym uśmieszku

Claire

Zarumieniła się lekko.
- Jestem Claire. - odpowiedziała z uśmiechem.
- Też jestem tu nowa. Dopiero co wypakowałam wszystkie graty i teraz przyszłam się
trochę zabawić. Ale chyba trochę przeszkadzam więc usiądę tam gdzie wcześniej. - powiedziała patrząc na niego.

Adam

Adam uśmiechnął się krzywo i nachylił w stronę Marka
- Stoi za barem - szepnął.

Mark

-Nie przeszkadzasz, złotko. - Zwrócił się do dziewczyny. Na informacją od Adama zachichotał cicho.
-Ten chuderlak? - Spytał drwiąco. Sam posłał mu mordercze spojrzenie mrużąc oczy,
-Bo ci tak jeszcze zostanie. - Powiedział do niego złośliwie.

Claire

Uśmiechnęła się do niego słodko.
-Skoro tak mówisz to usiądę z wami - stwierdziła wskakując na jedno z krzeseł i zgrabnie dała nogę na nogę.
- Na długo zostajesz? -spytała ale widząc wzrok mężczyzny obok ucichła mówiąc
' przepraszam'.

Adam

- Taki się przytrafił - Adam stąpał po cienkim lodzie. Właśnie zatrzaskiwał za sobą ostatnie drzwi. Ale tak było trzeba. - Uważaj z tutejszymi dziewczynami. Niektóre bywają wyjątkowo pyskate - uśmiechnął się - A niektóre... są nietykalne.

Mark

-Tak? - Zaciekawił się na wzmiankę o kobietach. Dopił piwo odstawił pusty kufel na ladę.
-Rozumiem, że nietykalna jest jedna? - Miał na myśli oczywiście wpojenie.

Adam

- Ta jedna jest szczególnie nietykalna - zaśmiał się Adam. Jednak patrzył uważnie. On swojej kobiety bronić będzie do ostatniej kropli krwi

Claire

Sącząc drinka przysłuchiwała się trochę ich rozmowie.
- Wszystko się zgadza... - zaśmiała się sama do siebie.
- Sam,podaj mi to - wskazała palcem na jedną z pozycji w karcie.
Po paru minutach dostała to o co prosiła i kaszlnęła.

Mark

Popatrzył na Adama.
-Myslę, że reszta wolna. - Uśmiechnął się tajemniczo. Tyciągnął ręce w obronnym geście. - Spokojnie, twojej nie tknę! - Zaśmiał się.

Adam

Adam spojrzał na dziewczynę.
- Coś się stało? - zapytał uprzejmie się uśmiechając.

Claire

Uśmiechnęła się do nich.
- Nie nic. Po prostu to coś jest trochę mocniejsze niż się spodziewałam. - zaśmiała się.
- A mężczyzn wolnych macie? - spytała z łobuzerskim uśmiechem. Normalnie by się o to nie spytała ale dziś dopisywał jej humor.

Adam

- Myślę, ze kilku się znajdzie - zachichotał Adam.- Jednak mamy też kilku niestety równiez nietykalnych. - wyszczerzył się.

Claire

Zaśmiała się .
- Muszę się za kimś rozejrzeć, nie mogę tak sama spędzać całych dni - powiedziała i upiła łyka.
- Rozumiem, że Ty jesteś ten nietykalny-zachichotała.

Adam

- Tak wyszło - rozłożył ręce w geście pt: I co ja mogę... i uśmiechnął się szeroko.

Claire

- Rozumiem - zaśmiała się.
- Cóż, niektórzy tak mają - spojrzała na niego z uśmiechem.
- Ja jestem wolna jak ptak - zachichotała - i w dodatku nikogo prawię tu nie znam - dodała.

Adam

- Adam - wyciągnął rękę - Do kontaktów możesz dodać jeszcze jedną osobę.

Claire

- Miło mi, Claire - uścisnęła jego rękę. Była tak samo gorąca co Evy i reszty dziewczyn które poznała.
- Całkiem tu miło w La Push. Zupełnie tak ja mama mi opowiadała. - uśmiechnęła się delikatnie.

Adam

- Masz tutejsze korzenie? - zdziwił się. Nie pasowała na dziewczyne pochodzacą stąd. Wszystko przez blond włosuy. Ale on też na rdzennego Quileuta nie wyglądał. Z jego blond kędziorkami...

Claire

- Tak. Rodzice pochodzili stąd ale późnej przenieśli się do Włoch. Po śmierci matki
dowiedziałam się o domu,który tu pozostawili. Chciałam zacząć nowe życie więc tu przyjechałam. Teraz sama mieszkam w wielkim domu. - zaśmiała się.
- Wiesz, jak by się uprzeć Ty też nie wyglądasz na kogoś z La Push - wskazała na jego włosy.

Mark

Posylal dziewczynie co jakiś czas zdawkopwane uśmiechy. W końcu zwrócił się do Adama.
-Czyli będę 'podlegał władzy' tamtego - Wskazał palcem na Sama z wyraźnym zniechęceniem na twarzy.

Adam

- To nie miejsce na taką rozmowę, Mark. - Adam wskazał wzrokiem dziewczynę. Nie była jedną z nich. - Ale moze się okazać że tak. A moze nie... - westchnął - Wszystko się okaże - miał nadzieję, ze Mark chwilowo odpuści temat.
- Mój ojciec był stąd. Matka była Australijką. Urodę mam po niej. Wredny charakter zawdzięczam tatusiowi. - zaśmiał się.

Claire

- To wszystko wyjaśnia- powiedziała z uśmiechem.
- Ja też mam urodę po mamie. Tata miał urodę jak tutejsi chłopcy. Wychowałam się we Włoszech a mam taką bladą skórę - skrzywiła się trochę - no cóż, będę częstym gościem na tutejszej plaży - zaśmiał się.

Mark

Pokiwał ze zrozumieniem głową. W jego dawnym otoczeniu wielu ludzi żyło zdając sobie sprawę z istnienia wilkołaków. Wilkołaków, nie wampirów. Ponieważ lubił mówić o sobie, więc nawet nie pytając zaczął:
-Ja mieszkałem w Dunie, to kawałek pod Dublinem, stolicą. Klimat tam jest jaki jest, nie najcieplej, a jednak karnację mam ciemną. Po mamusi, bo pochodziła z Arizony, z Phoenix.