Knajpa " u Sam'a "

Gość

- Wybacz, stary... - uśmiechnął się przepraszająco - Siadaj, pogadamy. Miałem dość tego wszystkiego...

Phill · Gość

Podszedł do niego i popatrzył z bliska - Nic się nie zmieniłeś, nic - pokręcił głową i usiadł. Zamówił sobie sok pomarańczowy i ponaglił mężczyznę - No?

Gość

Ty też. - uśmiechnął się - Miałem dość tego, że ktoś miał nade mną władzę. - uśmiechnął się krzywo - Pewnego dnia po prostu zmieniłem się w wilka i zacząłem biec jak najdalej stąd... A w końcu przestałem was słyszeć.

Phill · Gość

- A wiesz jak ja sie martwiłem? Zniknąłeś tak nagle. Był i nie ma. Nic nie słychać. Nikt nic nie wie... - wzruszył ramionami - Jeśli się nie udzielasz zbytnio to nie jest aż tak źle... Da się żyć.

Gość

- Być może - wzruszył ramionami. - Chciałem uciec jak najdalej, wyjechać do europy... Ale nie wytrzymałem... coś zmusiło mnie, żebym tu wrócił. - uśmiechnął się - A co się działo w La Push?

Phill · Gość

- To dobrze że cię zmusiło. - rozejrzał się po pomieszczeniu w którym się znajdowali - W La Push dokładnie to samo co tu, czyli nic.

Gość

- A ty nie miałeś ochoty, żeby się stąd wyrwać? - zapytał lekko zdziwiony.

Phill · Gość

- Nie... Dobrze mi tu. - spojrzał na niego chcąc widzieć jego reakcję. - Nie mam ochoty.

Gość

Spojrzał na niego lekko zdziwiony - No cóż... może tu zostanę... Jako wolny... wilkołak - zamyślił się.

Phill · Gość

- Zostajesz? - zapytał uradowany - Nie martw się! - zawołał Phill i wypił trochę soku - Ja daję sobie radę. Ciaglę robię to samo co zawsze, grzebię w garażu i nie wytykam z niego nosa. - wyszczerzył się radośnie - To niezła taktyka.

Gość

- Może spróbuje... Ale będę musiał czasem pojechać do Waszyngtonu - uśmiechnął się.

Phill · Gość

- Każdy gdzieś wyjeżdża... - stwierdził sentencjonalnie, kończąc temat. - Powiedz to tam robiłeś? - zapytał patrząc na niego może trochę zbyt nachalnie, ale taki już był.

Gość

- Ehh... zarabiałem... Jestem właścicielem 0,003% akcji banku centralnego... czyli jakichś 30 milionów dolarów lekko licząc. - uśmiechnął się - Poza tym wyjechałem do europy... zwiedziłem większość świata.

Phill · Gość

Phill zagwizdał przeciągle i roześmiał się - Zakoleguję się z tobą, wiesz? - zażartował - Zawsze myślałem że masz łeb do interesów. A Europa? Jaka jest?

Gość

- Raczej nudna - uśmiechnął się do wspomnień - Chociaż we Włoszech można zjeść całkiem sporo. Musisz się kiedyś tam wybrać... - zaśmiał się - Uwierzysz, że we Francji naprawdę jedzą ślimaki?

Phill · Gość

Phill otrząsnął się obrazowo i skrzywił się wyciągajac język - Jedzą? To obrzydliwe! - upił szybko soku.

Gość

- Rzeczywiście dość ohydne... - przytaknął - Widzę, że nie powinienem ci mówić o innych cudach kulinarnych - mrugnął.

Phill · Gość

- To zależy - Phill przekrecił głową jakby mu przytakując - Wyobraź sobie, że zjadłem krewetki niedawno... Ale to nie to co zawsze. - powiedział machając dłonią.

Gość

- Ah, niektóre rzeczy były naprawdę... hmm... pyszne - wzdrygnął się. - A ty co robiłeś przez 2 lata? Poza tym, że siedziałeś w warsztacie. - zaśmiał się.

Phill · Gość

- Siedziałem w warsztacie. - odparował mu i wybuchnął śmiechem. - Ciężko tu robić cokolwiek innego. Poza tym odkąd wyjechałeś to nie miałem z kim się rozerwać.

Gość

- Nie mogłeś się w kogoś wpoić? - zapytał - Jak chcesz możemy iść na imprezę, a potem upijemy się do nieprzytomności.

Phill · Gość

- Cholera! Nie było cię dwa lata a wszystko wiesz! - zawołał patrząc na niego z radością. Pomyślał że to jednak musi być widoczne w oczach.

Gość

- Kto jest twoją szczęśliwą wybranką - zapytał - Znam ją?

Phill · Gość

Przeliczył szybko w myślach - Powinienes ją znać. - zamrszczył czoło - Pracuje tu w sklepie. Ale.. - zaśmiał się krótko - Nie jest z tego zbyt zadowolona. No i nie wie. - dodał po chwili.

Gość

- Oj... - jęknął - Czemu jej nie powiedziałeś? - zapytał ze smutkiem w oczach.

Phill · Gość

- Nie patrz tak na mnie! - zaśmiał się i odsunął od niego. - Błagam nie mówmy teraz o tym, co? Zróbmy tak jak za dawnych czasów. - powiedział unoszac brwi w górę - Pomogę ci się upić pozostając ciągle trzeźwym a później się zobaczy.

Gość

- Tutaj? - zapytał, a na jego twarz wypłynął uśmiech - Jeśli chcesz... Ale wrócę do tego - ostrzegł - Jeśli będzie trzeba pomogę ci - spojrzał na niego z uśmiechem.

Phill · Gość

- Cud mi nie pomoże - zaśmiał się głośno i skinął na kelnekrę - Dawaj - powiedział do Pete'a. - Ja nic nie chcę.

Gość

- Trzy... - zwrócił się do kelnerki - Proszę nam przynosić piwa, do póki ten facet - wskazał na Phill'a - nie stwierdzi, że dość. - uśmiechnął się do niej.

Phill · Gość

- Taaa.. - Phill popatrzył na niego z entuzjazmem - Nic się nie zmieniłeś... Jak zawsze... - kelnerka z dziwną mina po której można się było spodziwać wszystkiego odeszła za bar.

Gość

Gdy Kelnerka przyniosła piwo, wypił je w kilka sekund. Po kilku minutach był po 6 piwach.

Phill · Gość

- Pete... - popatrzył na niego ze zdziwnieniem - Wiesz co ci powiem... Nudziło mi się bez ciebie - pokiwał głową patrząc na kolejne trzy duże kufle, które systematycznie osuszał.

Gość

Po kolejnych 3 piwach był kompletnie pijany. - Mi bez ciebie też - zaśpiewał. - Ooo Ludzie jak sie ciesze, że tu wróciłeeeeeeeeeem.......... - wybełkotał.

Phill · Gość

- Temu panu już dziękujemy - zaśmiał się i pokręcił głową na pytające spojrzenie kelnerki - Ej, nie wiedziałem że tak ładnie śpiewasz - powiedział stając obok niego.

Gość

- Yyy... Że ja co prsze? - wybełkotał o mało co się nie przewracając.

Phill · Gość

- Ojjjj.... La Push już zapomniało jak ładnie śpiewasz - Złapał go za ramię i przerzucił przez swoje plecy ustawiając go do pionu. - Chodź, chłopie... Jutro sobie poprawisz... - Wyszedł z nim na ulicę. Cichą i spokojną. Do czasu.

/ Ulica (zaczynaj)

Mark

//Ulica

Weszli razem do pubu, usiadł na pierwszym wolnym miejscu przy barze i poklepał miejsce obok siebie spoglądając na Mel.
-Ja wezę piwo, a ty czego sobie życzysz? - Spytał uprzejmie, gdy usadowiła się już na krześle.

Melanie

Usiadla na krześle i szybko przejrzała kartę.
-Hmm.. może malibu-powiedziała odkładając kartę na bar.

Mark

-W takim razie malibu i kufel piwa. - Rzucił do Sama, który z wielką niechęcią zaczął przygotowywać napoje. Mark odwrócił się do Mel.
-Jestem do usług jeśli chodzi o noszenie nie barana. - Wyszczerzył białe, równe ząbki. - Wiesz, jakbyś jeszcze chciała pooglądać mrówki z większej odległości.

Melanie

-Zawsze zastanawiało mnie, z jakiej odległości przestanę widzieć mrówki-powiedziała z całkiem poważną miną. Zaraz jednak zaburzając ją uśmiechem.
Sięgnęła po swoje Malibu i się go napiła.