Kuchnia

Claire

Zmieszała się troszkę i podrapała po głowie.
- Właściwie to jakby to... - zawahała się - właściwie to dobrze, że tak się stało, chyba , bo, widzisz - nie wiedział jak to ująć - no ja jakby tak Cię polubiłam i to tak bardzo, bardzo - mówiła nieśmiało ze wzrokiem wbitym w podłogę. Jej słowa nie trzymały się kupy ale miała nadzieję,że coś z nich zrozumie.

James

- Czyli miałem rację, że wtedy w knajpie mogłaś być zazdrosna, tak? - spytał, mrużąc oczy. Był teraz pewny, że się nie mylił co do jej uczuć, ale wolał by sama mu na to odpowiedziała.

Claire

- Tak, miałeś racje - przyznała spuszczając wzrok. Nie mówiła nigdy otwarcie o swoich uczuciach więc było to dla niej co najmniej krępujące i trudne.

James

- A widzisz! - powiedział z satysfakcją. Ujął jej twarz w swoje dłonie i podniósł jej głową. - Nie masz się czego wstydzić. Nigdy bym cię nie wyśmiał - powiedział szczerze i musnął jej wargi swoimi.

Claire

Spojrzała mu w oczy z uśmiechem. Kiedy ją pocałował ona stanęła na palcach i czule go pocałowała.
- Wiesz jak się cieszę? - szepnęła.

James

- Chyba bardzo, bo aż ci oczy zabłyszczały - powiedział wesoło.
- I zastanawiam się, kto się cieszy bardziej: w końcu dla mnie byłabyś najważniejsza do końca życia, czy byś tego chciała czy nie - rzekł z namysłem. - Chyba jednak ja mam większe szczęście - dodał po chwili.

Claire

Zaśmiała się.
- Nie byłabym taka pewna - uśmiechnęła się promiennie i wtuliła mocno w niego.
- To znaczy, że będziesz przy mnie cały czas? - spytała z nadzieją w głosie

James

- Caluteńki - powiedział cicho. - Czy będziesz chcieć, czy nie zawsze będę blisko - czuł ogromną radość, której nic nie było w stanie teraz stłumić. Może w końcu po tylu latach wędrówki odnalazł to, czego szukał od tak dawna - swojego miejsca i szczęścia.

Claire

Uśmiechnęła się szeroko.
- Kocham Cię, wiesz? - zaśmiała się gdyż wreszcie mogła mu to powiedzieć. Spojrzała mu radośnie w oczy.

James

- Ja ciebie też - odpowiedział i z uśmiechem na twarzy zbliżył się do jej twarzy, by móc pocałować ją długo i namiętnie, wyrażając tym całe swoje uczucie.

Claire

Wplotła dłonie w jego włosy odwzajemniając pocałunke z całych sił. Przylgnęła do niego całą sobą.

James

James podniósł i zaczął się wraz z nią obracać. Kiedy się od niej odkleił, powiedział:
- Jesteś cudowna, wiesz?

Claire

Zaśmiała się.
- Ty też, wiesz? - uśmiechnęła się i pocałowała go w policzek. Przytuliła się do niego jak mocno tylko umiała.

James

- Kto by pomyślał, że nasz wspólny posiłek tak się skończy - powiedział wesoło. Nie pomyślałbym nigdy.

Claire

- Tak, ale to chyba dobrze - zaśmiała się głaszcząc go po plecach -cieszę się, że tak wyszło - powiedziała mu szczerze z uśmiechem

James

- Ja też się cieszę - powiedział z uśmiechem. - Dawno nie spotkało mnie nic tak dobrego, jak właśnie odwzajemnione uczucie do ciebie.

Claire

Uśmiechnęła się do niego.
- Teraz jestem tylko Twoja - zaśmiała się - chodź tu - przyciągnęła go bliżej i namiętnie i długo pocałowała

James

- Bo mnie udusisz - zachichotał, gdy dała mu odetchnąć. - jesteś jesteś i ja z tego będę korzystać i chronić cię jeszcze bardziej niż zwykle.

Claire

- Dziękuję. Przynajmniej może się nie zabije przypadkiem gdzieś jak się potknę - zaśmiała się wpatrując się w niego jak w obrazek - ale nie robisz sobie ze mnie żartów? -spytała aby się upewnić

James

Oczywiście, że nie. Możesz mnie podpiąć pod wykrywacz kłamstw - roześmiał się i usiadł na krześle, biorąc ją na kolana. - Dla mnie jesteś najlepsza, najważniejsza, najpiękniejsza i w ogóle.

Claire

Uśmiechnęła się i wtuliła się w jego szyję.
- Kocham Cię i to bardzo - szepnęła muskając przy tym ustami jego szyję. Mocno się w niego wtuliła

James

- Nigdy nie słyszałem tak pięknych słów - powiedział szczerze. - Bo nikt nigdy mnie nie kochał.

Claire

Uśmiechnęła się do niego pocieszająco i przeczesała mu włosy.
- Teraz masz mnie a ja będę Cię kochać aż do końca świata i jeden dzień dłużej - szepnęła bardzo cicho ale on pewnie usłyszał. Spojrzała mu w oczy z czułością i uczuciem.

James

- A teraz - podniósł się i przewiesił ją sobie przez ramię. - Idziemy na spacer.

Claire

- O nie! spacer? - udała niezadowoloną - a gdzie? - dodała głaszcząc go po ramieniu

James

- Mała wycieczka - mruknął od niechcenia. - Najpierw do lasu, a potem zobaczysz - uśmiechnął się tryumfalnie.

Claire

- No dobra, niech Ci będzie. Ale do lasu o tej porze? - zaśmiała się .

James

- No chyba się przy mnie szwędać po lesie, co? - spytał niepewnie.

Claire

- Chodź już do tego lasu, uparciuchu - zaśmiała się i klepnęła go w ramie.
- A możesz mnie postawić? Mam lęk wysokości - poprosiła ładnie

James

- No dobrze, ale w lesie znowu cię biorę na plecy, bo... bo tak, o! - rzucił do niej z uśmiechem i postawił ją, jak sobie życzyła.

Claire

Stanęła i złapała go za rękę.
- Co Ty knujesz? - spytała z uśmiechem i cmoknęła do delikatnie w usta.
- Aż się boję - zachichotała

James

- Nic nie knuję - powiedział zgodnie z prawda. - Po prostu zabieram cię na wycieczkę i tyle. Może odkryjemy tam coś ciekawego, ale może najpierw... przebierzmy się - zaproponował.

Claire

- No tak, nie pójdę do lasu w sukience - klepnęła się w czoło.
- To pójdę chyba do sypialni się przebrać - uśmiechnęła się puszcząc jego rekę

James

- Ja chyba też pójdę do swojego pokoju, by się przebrać. mam zamiar zrobić coś szalonego - uśmiechnął się zawadiacko i poszedł do swojego pokoju.

/Pokój Jamesa (na jednego posta)

Claire

- Dobrze - pocałowała go w policzek i pobiegła na górę. Ubrała się w czarne rurki, bluzę i trampki. Spięła włosy w kucyk i zbiegła na dół.
- Ja już jestem gotowa - zawołała z uśmiechem,

James

/Pokój Jamesa

- Ja też już jestem gotów - wyciągnął do niej rękę. - Chodźmy już.

Claire

Złapała go za rękę.
- Dobra, prowadź - uśmiechnęła się i pocałowała go w policzek.

James

- Proszę - przepuścił ją w drzwiach i razem poszli do lasu.

/Las

Claire

Zamknęła drzwi i poszła za nim.

/ las [ Ty zaczynasz xD ]

Claire

// ??

Weszła z zakupami do kuchni.
- Wilczusiu, wróciłam! - zawołała wypakowując zakupy z siatki do lodówki i półek. Zapaliła światlo bo jakoś się ściemniło. Żarówka się zaświeciła więc James zrobił to o co go prosiła. Uśmiechnęła się lekko i włożyła siatkę do jakieś szuflady.