Kuchnia

Gaspard

-Może trochę.- westchnął.
-Ale wiesz skupiam się na Tobie, a nie na sobie.- pochylił sie and nia i potarł nosem o jej nos.

Leah

-Przepraszam... -mruknęła i najpierw odgarnęła mu włosy z czoła a następnie położyła dłoń na jego karku, powoli przyciągając jego głowę do siebie. Żeby nie musiał nawet odrobinę się schylić stanęła na paluszkach i spoglądając bezwstydnie w jego oczy zatrzymała się kilka centymetrów od jego ust.

Gaspard

-Za co tym razem?-złapał ją w pasie i jak by się mógł powstrzymac. Pocałował ją.

Leah

-Za naruszenie Twojego słodkiego ciałka...-zaśmiała się splatając dlonie na jego karku.

Gaspard

-Nie ma sprawy.- zaśmiał się.

Leah

-Ale mimo wszystko.... Musisz uważać... na swój zgrabny tyłeczek- roześmiała się, z pleców wędrując łapkami coraz niżej.

Gaspard

-Taa...- westchnął przysuwając sie do niej jeszcze bliżej. Jedną dłonią przeczesał jej włosy, a drugą klepnął w tyłek. Rasowy facet no.

Leah

Pokręciła głową z uśmiechem.
-Ale mój tyłek, to ty zostaw w spokoju...

Gaspard

-Zastanowię się, bo zgłodniałem.-musnął jej usta swoimi.

Leah

-A masz ochotę na coś konkretnego? -uśmiechnęła się przy pocałunku.

Gaspard

-Nie wiem co mam w lodówce. Chwila moment kobieto...- pokiwał głową.
-Nie jest Ci zimno?

Leah

-Faktycznie bez Ciebie w pobliżu jest jakoś chłodniej... Ale wytrzymam... -usiadła na stoliku wśród porozwalanych kartek i drobnych przedmiotów w niechlujnie pomiętej i krzywo zapiętej koszuli z lekko ciemnymi opadającymi na jej plecy. Zamachała nóżkami jak małe dziecko i posłała Gaspardowi jeden ze swoich uroczych uśmiechów.

Gaspard

-Aż tak CIę rozgrzewam?- rzucił jej spojrzenei przez ramie i polazł do kuchni, zwiedzić lodówkę.

Leah

-Zawsze jesteś taki.... gorący? -zapytała od niechcenia przeglądając papierki.

Gaspard

-No ba...- zaśmiał się udając, że nie wie o co chodzi. Znalazł żółty ser, jakiś jogurt i pieczywo.

Leah

-Pomóc Ci? -zawołała w stronę kuchni.

Gaspard

-Jako, że mieszkam sam to zakupy robie okazjonalnie.- wyszedł z tacą z jogurtami, serem żółtym, bułkami i dwoma herbatami.

Leah

-Nie przejmuj się.. -mruknęła wyciągając ręce w jego stronę, nie w stronę tacki jakby co.

Gaspard

-Co?- spojrzał na nią.
-Nie mam więcej rąk.- pokwiał głową stawiajac tackę an stoliku obok niej.

Leah

-Och... -mruknęła- Nie potrzebuję do tego Twoich rąk... -mruknąła chcąc się do niego przez chwilę przytulić.

Gaspard

-To miło.- rozbawiła go. Odstawił tacę mimo wszytko i delikatnie ją objął.
-Na przytulanie Ci się wzięło?

Leah

-Bo tego nie można uznać za molestowanie seksualne... A jesteś naprawdę przyjemnie ciepły... -westchnęła.

Gaspard

-bardzo dobrze, ze nie jestem zimny.- westchnął rozbawiony.

Leah

-Gas... chłodny też byłbyś przyjemny... -wyszczerzyła sie.

Gaspard

-Trupy nie są przyjemne.- spojrzał na nią poważnie.
-Naprawdę, uwierz mi na słowo.

Leah

Spojrzała na niego z lekka zbita z tropu.
-Fakt. Martwy byłbyś... z deczka mniej pociągający.

Gaspard

-tylko z deczka?- spojrzał na nia zdziwiony.
-Fakt smierci teraz stał się całkiem miły.

Leah

Nie skomentowała. Podniosła się z herbatą w ręku i przeszła się powoli po salonie. Zatrzymując się pzy biblioteczce przesunęła palcem po oprawkach książek.
-'Wilkołaki. Czy są tylko legendą?' -odczytała jeden z tytułów z zainteresowaniem.

Gaspard

-Sa legendą?- stanął za nią z herbatą. Napił się bez zadnego odgłosu.

Leah

-Wierzysz w takie bajki? -zerknęła przez ramię patrząc na niego.

Gaspard

-W wiele rzeczy trzeba uwierzyć czasem.- wziął kolejny łyk herbaty.

Leah

-Na przykład w istnienie człowieka-wilka? - prychnęła- Zobacz jakby to wyglądało.
-Hej Gaspard, wiesz ze dzisiaj pełnia? Powyjemy sobie do księżyca? -rzucila ironicznie przyglądając się reszcie książek... o dziwo o podobnie nieprawdopodobnej tematyce ;P

Gaspard

-Na psa się nie nadaję no tak.- pokiwał głową, ale jakoś dziwnie powagę zachował.

Leah

-Gas...-odwróciła się w jego kierunku- Nie chciałam w żaden sposób Cię urazić... -mruknęła.

Gaspard

-Nie uraziłaś mnie absolutnie.- pokiwał głową.
-Tobie wolno chyba więcej niż innym, wiesz?

Leah

-To znaczy?-zapytała kładąc mu rękę na nerce i opuszkami palców przejechała wszerz jego pleców, nadal z uwagą go słuchając.

Gaspard

-Musiałabyś mocno się postarać, zebym się zdenerwował.- uśmiechnął się nikle udając, że nei czuje jej reki i napił się herbaty.

Leah

-Widocznie CZASAMI udaje Ci się zapanować nad emocjami..-powiedziała z wesołym uśmiechem.

Gaspard

-Ja z natury jestem opanowany, ej no...- spojrzał na nią wzrokiem "ja jestem macho".

Leah

Spojrzała najpierw na niego i na to jak wygląda, na rozczochrane wlosy, podrapane plecy i rozmazaną pomadkę na szyi. Potem zerknęła na siebie.
-Właśnie zauważyłam...-powiedziała starając się nie wybuchnąć śmiechem.