Kuchnia

Dea

- Dobra, spadaj do wyra. Teraz ja sie przekimam na kanapie. Mniejsza jestem. - uśmiechnęła się i bezpardonowo uwaliła na kanapie owijając kocem.

Gaspard

-Przestań.- spojrzał na nią.
-Mnei sie dobrze śpi na kanapie, chociaż stwierdzam, ze jak mam się do kogo przytulić to jest cieplej.- posłał jej cwaniacki uśmeich.

Dea

Spojrzała na kanapę.
- No tu się, staruszku nie zmieścisz - pokazała mu język. - Tak więc... zostaje ci łóżko. Bo ja juz śpię - zmrużyła oczy i zachrapała ostentacyjnie ledwo powstrzymując śmiech.

Gaspard

-Uważaj, uważaj...- pochylił się nad nią i bum. Złapał ją zawinieta w koc na ręce.
-Ale jesteś lekka.

Dea

- Ej! - otworzyła oczy i spojrzała na niego pełna irytacji - to nie fair! Nie wykorzystuje się siły wobec słabej kobiety! Postaw mnie na ziemi.

Gaspard

-Nie.- odpowiedział otwierając drzwi do sypialni nogą.

Dea

- Ej... - zaczynała się wściekać. - Ta kanapa była całkiem wygodna, a ja jestem mniejsza od Ciebie. Ty powinieneś spac na łóżku. Więc postaw mnie, do cholery!

Gaspard

-ładnie wygladasz jak się wściekasz.- posłał jej kolejny szalony uśmiech i o. położył ją na łóżku.

Dea

- Wcale nie! - zaprotestowała i usiadła. - Jesteś uparty jak... jak... jak... osioł - wybrała zwyczajowe określenie. - stary osioł! - dodała wściekle

Gaspard

-Dea, a powiedzieć Ci coś?- spojrzał na nia rozbawiony siadając obok.
-A Ty wyglądasz jak dama, gdy sie wściekasz.

Dea

Prychnęła na niego wściekle.
- Wcale nie! - próbowała udowodnić, ze wielbłąd nie jest garbaty XD

Gaspard

Tylko wybrzuszony na plecach xD
-No wiesz. Moze trochę uśmiechu.- przejechał palcami po jej policzkach, jakby chcąc jej pokazać jak.

Dea

Oczy zapłonęły jej żywym ogniem... złości. Dała mu po łapie i zaczęła się wygrzebywać z cholernego koca.
- WCALE NIE! - wrzasnęła - I PRZESTAŃ SIĘ TAK ZACHOWYWAĆ! JA.. JA... JA... - zabrakło jej słów XD

Gaspard

Ogarnął ją ręką.
-Dea, przestań do cholery. Śmieję sie tylko. Człowiek Ci łóżko odstępuje, a Ty co?1- oburzył sie trochę.

Dea

- To ty przestań. Przestań się zachowywać jakbym była... no nie wiem... - warknęła - I przypominam, ze chciałam ci zwrócić łóżko. Ba! Nawet się położyłam na kanapie. Sam żeś mnie tu przyniósł i teraz będziesz wypominał? - łypnęła na niego nadal zła

Gaspard

-Śpij lepiej marudo.- westchnął puszczając ją.

Dea

- Już mi się odechciało spać - mruknęła. Potężne ziewnięcie przeczyło słowom.

Gaspard

-Czuję się jak bym miał młodszą siostre. Chociaż na moja rodzinę za ładna jesteś. ja jedyny się wyrwałem ładny z tej lini.- zaśmiał się prostując się.
-Śpij, obudzę Cię.

Leah

Po chwili ich względny spokój przerwał Embry waląc do drzwi cały znerwicowany. Po chwili postanowił wejść.
-Gas..-rzucił w mieszkanie- Zbieraj się. Jesteś potrzebny. Wszyscy jesteście potrzebni.... Mamy.. pierdolony problem...-głos mu sie załamał.

Dea

- Jesteś za stary na mojego brata - uśmiechnęła się złośliwie. - i za przystojny - wymamrotała cichutko. Wbrew zapewnieniom, ze nie chce jej się spać, oczy jej się zamknęły prawie natychmiast

Gaspard

Zamknął drzwi i uwalił się na kanapie. Jego lenistwo nie znało końca, eh... Zastanawiał się czemu właściwie odstąpił to łóżko do cholery? Kanapa cicho jęknęła. I wszystko już wiadome...

Dea

Deę obudziło walenie do drzwi. tak naprawdę to nawet nie zdążyła usnąć. Wyleciała z pokoju.
Do domu wlazł jakiś chłopak -Gas.. Zbieraj się. Jesteś potrzebny. Wszyscy jesteście potrzebni.... Mamy.. pierdolony problem...

Wyglądał na zdenerwowanego.
Dea przerzucała spojrzenia z Gasa na przybysza.
- Mogę w czymś pomóc?

Gaspard

-Co się dzieje?- prawie przytomny bez pośpiechu zbytniego zerwał sie z kanapy.
-Tylko mi nie mów, że coś odwalili. Zapowiadali sie wegetarianie.- spojrzał an chłopaka już poważnie. Obudzić sie w 3 sekundy - do wyćwiczenia. Obudzić Gasa w 3 sekundy - bezcenne.

Leah

-Złamali pakt! -jęknął Embry- Do cholery jasnej. Rozumiesz?! - jęknął.
-Zbieraj się... -westchnął.
-A co do Twojej NOWEJ przyjaciółki...-posłał rudej dziwny uśmiech- jeśli boisz się o jej bezpieczeństwo, to Sam uznał, że możemy odstawić ją do Emily... Albo.. poprosisz Leah, żeby wiesz... Chyba i tak nam się nie przyda...-zaczał.

Dea

Dea słuchała z deczka oniemiała
O czym do cholery mowa?!
Na tekst o nowej przyjaciółce i na widok dziwnego uśmiechu zirytowała się
Zanim Gaspard zdążył odpowiedzieć wypaliła:
- Jego NOWA przyjaciółka potrafi się zatroszczyć o siebie sama. Nie potrzebuję, żadnej niańki. Będę tu siedzieć i piec ciasteczka, albo czytać, albo.... nie wiem co, ale z całą pewnością będę COŚ robić! - o.

Gaspard

-Nie wychodź stąd. Co by sie nie działo.- spojrzał an Deę poważnie.
-Zabiję na miejscu tych kretynów. Oni sądza, ze nie mam co robić?- burknął sam do siebie zakładając buta stojac na jednej nodze.

Leah

-Ona....-wskazał palcem na Gasparda a potem na Deę i tak kilka razy, starając się dowiedzieć, czy wie o NICH to czego oczywiście nie powinna.

Gaspard

-Moja wina?!- warknął.
-Niech się Leah tłumaczy a nie ja.- spojrzał an Embry'ego poważnie.
-Czy masz z tym jakiś problem? Czy mozemy sie jednak zająć tym pierdolnikiem?

Leah

-Trzymaj się mała... -rzucił do Dei wychodząc z domu.
-Fajna laska.... Tylko jakaś taka... dziwna? Przepraszam Gas, ale po prostu chyba na ogół były inne..-zaśmiał sie do Gasparda, kiedy stał już przed domem.

Gaspard

-jesteś bezczelny wiesz?- spojrzał na niego.
-Poza tym Ty widziałes laski dopiero po tym jak je przeleciałem.- kiwnął głową.
-A tą po prostu lubię.

Dea

- Tylko nie mała - warknęła bezgłośnie gdy tamci już wyszli. Patrzyła przez okno. Wyczuwała napięcie w powietrzu. Jedno było pewne - już nie zaśnie. Rozejrzała się wokół.
- Hmm... to moze posprzątam? - zapytała sama siebie

Leah

-Gas-rzucił mu dziwne spojrzenie- Ty lubisz każdą... -zachichotał udając się w stronę lasu.

Gaspard

-Bo Ty debil jesteś. Odbijasz se swoje niepowodzenia na mnie.- poszedł za nim memrząc.

Dea

Dea odwróciła się od okna i jeszcze raz ogarnęła wzrokiem dom Gasa. Panował jako taki porządek... Ale zawsze mozna znalezc cos do sprzatniecia, prawda? XD No to zaczela sprzatac. Wyciagnela nawet jakies damskie majtki spomiedzy poduszek kanapy. Trzymajac je z dala od nosa, na kiju szczotki, wywalila do kosza krecac głowa XD Pozamiatała, ułożyła książki alfabetycznie, poskładała walające się papiery. Skarpetek nie odważyła się ruszyć...
Po wszystkim wzięła się za pieczenie babeczek.
Zawsze tak robiła jak była zdenerwowana. (Pomijając krwotoki z nosa, bo one pojawiały się w zupełnie innych okolicznościach XD )

Leah

-Czyli odstąpisz mi Leah? -zachichotał, ściągając koszulkę.

Gaspard

-Nie. Dea jest jak siostra marudo. - spojrzał na niego z lekko podniesioną brwią.
-Poza tym lubisz używane po kolegach? jak tak to była taka ładna... Chodze z nią na fizykę. Wysoka, blondyna, zazwyczaj w mini. Pusta jak stodoła przed żniwami.

Leah

-Dobra dobra Don Juanie... Nie mamy czasu... -westchnął Embry przemieniając się w wilka i biegnąc w stronę polany.

| las | polana

Leah

| Polana

Leah w postaci kobiety weszła do domu bez pukania. W końcu i tak nie było w nim właściciela. Dziewczyna nie wyglądała za ciekawie... Była blada ze zdenerwowania i miała lekko rozcięty policzek. Irytowało ją to, że nie słyszy myśli 'braci'. Sam uznał jednak, że Dea będzie czuła się lepiej, kiedy odwiedzi ją człowiek.

Dea

Dea usłyszała skrzypnięcie drzwi wejściowych. Wyleciała z kuchni z wielkim nożem w upaćkanych ciastem rękach.
Zobaczywszy dziewczynę odetchnęła z ulgą.
- Myślałam, ze to ktoś obcy. Dobrze się czujesz? - zerknęła na dziewczynę bystro.

Leah

-Jest okey... ale jak zaczniesz mi tym nożem wymachiwać przed oczami to zaręczam Ci, że zemdleje. -zmierzyła dziewczynę spojrzeniem.