Ulica

Adelaida

Szła ulicą przed siebie.Nie liczyła na to,że spotka tu jakiegoś starego znajomego.Chciała się trochę rozejrzeć.Wszystko było takie znajome.Pomimo tego,że ostatnio była tu około dwunastu lat temu,to La Push nie zmieniło się tak bardzo.

Marianne

Embry

- Tylko mnie nie bij - zaśmiał się i przysunął do niej . Pociągnął kilka razy nosem przy jej włosach. Skoro mieszkała z nią to musiała mieć trochę jej zapachu na sobie.
- Poszła do lasu. Gdzieś tam będzie - uśmiechnął się szeroko

Marianne

- Zamorduję ją. - westchnęła - Normalnie jak jej się cos stało to ją zamorduję. Dziwne ze akurat Lilkę wyczułeś. - parsknęła śmiechem - Biorąc pod uwagę to co robiłam przez ostatni czas... - powstrzymała się od wybuchu głośnego smeichu - Z Johnem.. - nie. jednak sie nie powstrzymała. Amina Embry'ego rozbawiła ją jeszcze bardziej

Embry

- Błagam... - jęknął - wredna baba - powiedział na żarty - musiałaś to powiedzieć - zaśmiał się.
-Chyba jest cała ale sprawdź lepiej

Marianne

- Musiałam - powiedziała uśmeichajac się bezczelnie - Mogę jeszcze wdać się w szczegóły... Jakie to on ma cudne dłonie gdy gładzi mnie po plecach.... - zamrucząła - I jak bosko pachnie... I jak... - śmiała się juz na całego widząc minę Embry'ego.

Embry

Chyba lekko zzieleniał na twarzy.
- Marianne błagam - jęknął - nie potrzebuję szczegółów żeby wiedzieć co robiliście - pokazał jej język

Marianne

- A moze bys się czegoś nauczył.. - zamruczała rozbawiona - Wiesz... Ty byłeś boski, ale on.... ekhm.. No dobra. nie będę was porównywać bo to chamskie - wyszczerzyła się bezczelnie.

Embry

- I to jak - udał obrażonego - i tak wiem,że jestem najlepszy - burknął. Tylko tak się jakoś składa,że ostatnio biedak nie ma komu pokazać swojego bogatego doświadczenia xD

Marianne

- Oczywiscie... - zaśmiała sie - To zaprowadzisz mnie do tej mojej kuzynki czy nie bardzo? - trąciła go lekko - No nie obrażaj sie juz tak...

Embry

- Jasne. Chodź - objął ją ramieniem.
- To co to za Lily? - spojrzał na nią pytająco

Marianne

Zmierzyłą go wzrokiem
- Embry Call'u. Trzymasz się z daleka od mojej kuzynki. W tym sensie - zaznaczyła mocno żeby dokładnie zrozumiał. - Łapy od niej precz. Rozumiemy się? - zmruzyła oczy.

Embry

-Dobra,dobra tylko się spytałem - wywrócił oczami - nawet spytać nie można. Zawsze coś się znajdzie żeby mnie opieprzyć - prychnął

Adelaida

W czasie spaceru Adie zobaczyła drogę prowadzącą na plażę.Od razu w nią skręciła.

//Plaża

Marianne

- Masz rację - zaśmiała się - zawsze się znajdzie coś za co mozna cię opieprzyc - trąciła go lekko. - Ogarnij się troszke. - ruszyła w stronę lasu.

Embry

- Przecież wyglądam pięknie - zaśmiał się i przeczesał sobie dłonią włosy - pomijając szramę na klacie wszystko jest na swoim miejscu - spojrzał na swoją klatę

Marianne

- Nie o to chodziło, matołku - zaśmiała się. - Włąściwie powiedz, czemu się nie zmieniłeś? Przecież w wilczej postaci goisz się lepiej...

Embry

- Bo ktoś musiał zająć się Cassie - wywrócił oczami - a jako wielki wilk to trudno by mi było podać jej kanapki - zaśmiał się

Marianne

- I oczywiście nei mogłeś poczekać chwili żeby lepiej się zagoiło? Kompletny brak logiki - mruknęła wchodząc do lasu

//las [zaczynasz:P]

Brendon

Gość

Pokiwała głową,
-na razie mieszkam u niego.
powiedziała w ramach wytłumaczenia.
-ale sądzę że nadużywam jego gościnności

Brendon

Piokiwał tylko głową i szedł dalej w milczeniu.
Nie mając ciekawych tematów przeniósł wzrok na psa.

Gość

Uśmiechnęła się.
-twoja kolej. powiedz cos o sobie
poprosiła wracając do niego spojrzeniem. powoli zbliżali się do sklepu

Brendon

- No więc - zaczął - jak już wiesz jestem Brendon.
Uśmiechnął się.
- mam 23 lata, ale wiek ważny nie jest. jak już także wiesz jestem wilkołakiem.

Gość

-Co mniej oficjalnego
poprosiła uśmiechając się do niego ładnie
-co lubisz, twoje paje, hobby.
spojrzała przed siebie
-co cie kurza, a co kochasz

Brendon

- Co lubię?
Powtórzył i się zamyślił.
- Ciebie - roześmiał się - i kilka innych osób.
- Wkurzają mnie samolubni, despotyczni ludzie.
Rzekł i dodał:
- Kocham muzykę.

Shane

Wyszedł z lasu, obejrzał się za siebie dopiero, gdy stanął na ulicy. Na twarzy cały czas miał łobuzerski uśmiech.

Caroline Thomas

- Człowieku... - wydyszała, gdy już do niego 'doszła'. Oparła dłonie o kolana lekko się zginając i szybko oddychając.
- Już nie te lata, żebym mogła tak biegać - zaśmiała się wciąż próbując złapać oddech.

Shane

- Nie te lata? Coś postarzałaś się podczas snu - uśmiechnął się.
- Może cię zanieść na miejsce? - powiedział z rozbawieniem, patrząc na nią.

Caroline Thomas

- No przepraszam bardzo. Dziewczyny i tak dojrzewają szybciej - pokazała mu język.
- Aaa, wiesz. To nie jest zły pomysł - zrobiła swoją autorską minę aniołka i popatrzyła na niego dużymi oczkami, a'la kot ze Shrek'a.

Shane

Zignorował jej wypowiedź dotyczącą dojrzewania.
- Jak sobie życzysz, Aniołku - zaśmiał się, podszedł do niej i wziął ją na ręce, jak małe dziecko. Zaśmiał się, wyobrażając sobie, jak to musi wyglądać. Zaczął powoli iść przed siebie, w stronę pizzerii.

Caroline Thomas

Mruknęła pod nosem kilka przekleństw, które zapewne odnosiły się do nazywania jej 'Aniołkiem'.
- Jestem ciężka. Jak będziesz miał dość to po prostu rzuć mnie na ziemię - zaśmiała się cichutko, mając jednak nadzieję, że chłopak tego nie zrobi. Miała już dość siniaków.

Shane

Zaśmiał się, słysząc jej oburzenie.
- Co ci się nie podoba w "Aniołku"? - zapytała, po czym dodał. -Jesteś lekka,jak piórko.
Zauważył napis "Pizzeria" więc podszedł do drzwi lokalu, otwierając je jedną ręką, by wnieść ją do środka.

// Pizzeria "Don Carlo"

Caroline Thomas

- To że nie ma we mnie nic z 'Aniołka'. - burknęła urażona.

// Pizzeria

Gość

Ian

/ las

Zauważył Camille, była to dla niego miła niespodzianka bo w sumie dawno jej nie widział. Gdy tylko ją usłyszał jego oczy zalśniły dziwnym blaskiem.
- Witaj królewno. - obrócił ją do siebie szczerząc się, jak to Ian.
Pocałował ją w policzek i pogładził po włosach.
- Co słychać? - Zapytał, czując w pobliżu innego wilka.

Gość

-Ian!
pisnęła cicho.
Na twarzuy pojawił jej się jeszcze większy uśmiech,
-wyszłam na spacer z Brednonem
powiedziała z uśmiechem spoglądając przepraszając na chłopaka. Musiała chwilę porozmawiać z Ianemm w końcu tak dawno go nie widziała.,

Ian

-Ah, rozumiem. - Uśmiechnął się z troską patrząc na dziewczynę. Szczerze żałował że sprawy potoczyły się tak a nie inaczej.
- Cieszę się że mnie jeszcze poznajesz. - Puścił jej oczko i spojrzał na chłopaka. W zasadzie spojrzał to mało powiedziane, Przewiercał go wzrokiem.
- Może dałabyś namówić się w najbliższym czasie na drinka?

Gość

Uśmiechnęła się do niego lekko. Tęskniła do niego, do ich relacji. Brakowało jej tego. Ale nie mogła nic zrobić.
-jasne! Tylko że ja oficjalnie nie pije. Nadal jestem niepełnoletnia.
Zaśmiała sie lekko.
Złapała go za ramię.
-A co u Any i Kayi?-spytała szczerze zainteresowana, a widząc spojrzenie jakie posłał Brendonwi dała mu znak wzrokiem, że są tylko znajomymi.

Ian

- Dobrze. - Stwierdził.
- Z tym że Kaya jest potwornie zaborcza, nie potrafi zrozumieć że oficjalnie nie jesteśmy w związku. - Uśmiechnął się chłodno.
- W czym problem? W takim razie dostaniesz colę. - Oznajmił z miną bardziej doświadczonego.