Ulica

Jenny M.

Przekrzywiła głowę lekko w bok, tak ze wyglądała jak mała dziewczynka i zaczęła mu się przyglądać.
-Widzę-stwierdziła, a kiedy zaprezentował jej co potrafi zaśmiała się i dodała- Byłby z ciebie całkiem niczego sobie kociak.

Quinn

- Mru - powiedział na zakończenie bez większego entuzjazmu. - Ale wilki i tak są lepsze.! - powiedział, śmiejąc się cicho. Nie da rady go przekonac, że jest inaczej. Był zbyt uparty.

Jenny M.

-Nie zgadzam się z Tobą-stwierdziła. Ona też była uparta. - Kotki górą! -wyrwało jej się, chyba nawet trochę zbyt głośno ponieważ kilku przechodniów odwróciło się i spojrzało w ich stronę. Pokazała mu język.

Quinn

- Aj tam, gustu nie masz - powiedział, uśmiechając się. To było pewne, że żadne z nich nie zmieni swego zdania. Zasąmiał sie cicho, kiedy przechodni spojrzeli na dziewczynę.

Jenny M.

-Pff. Ja nie mam gustu?-zapytała z udawaną złością. Założyła ręce na piersiach i zrobiła minę obrażonej dziewczynki. -To Ty nie masz gustu maleńki. Niestety taka prawda.-zaśmiała się i znowu pokazała mu język. Ostatnio jej się to spodobało.

Quinn

- Maleńki.? Wybacz, ale jestem od ciebie wyższy o pół głowy - powiedział, śmiejąc się ponownie cicho. Pogłaskał ją lekko po głowie. - Ale nie martw się, każdy wilkołak tak ma - mruknął, nadal nawiązując do tematu wysokości. - A co do twojego i mojego gustu, nadal uważam, że mój jest lepszy

Jenny M.

Zlustrowała go.
-A słyszałeś, że małe jest piękne?-zapytała uśmiechając sie. -Mój gust jest lepszy. I dobrze o tym wiesz. - i znowu jej się język wysunął z buzi.

Quinn

- Może i to prawda, ale dotyczy tylko kobiet - powiedział, komentując jej pierwsze zdanie. - Tak, tak. Oczywiście. A tak naprawdę, każdy wie, że wilki są lepsze. Tylko się nie przyznają, żeby nie zrobić ci przykrości - i on pokazał jej swój język.

Jenny M.

-No dobra z tym sie zgadzam. - powiedziała co do tej piękności małych rzeczy. - Niiiee to nikt nie chce powiedzieć Ci że wilki nie są lepsze, bo sie ciebie boją. A ja sie nie boje-pokazała mu język. -Zresztą, kto by chciał mieć wilka w domu? Bo kotka każdy chciał mieć.

Quinn

- Nawet, jeżlei się mnie boją, to dobrze - powiedział, wzruszając ramionami. - Ale tak nie jest. A koty śmierdzą. Znaczy takie zwykłe. Chociaż wampira nic nie przebije - mruknął. Qui nie wiedział, jak dla kotołaka pachniał wampir, ale będąc wilkiem było to naprawdę uciążliwe.

Jenny M.

-Koty nie śmierdzą!-stwierdziła-a co do wampirów to nie zauważyłam ...
-Ile Ty w ogóle masz lat? -zapytała zaciekawiona.

Nelly

//początek

Szła szybko ulicą rozglądając się za bratem. Denerwowało ją już że przyciągnął ją tu i zostawił na pastwę losu samą. Kleła pod nosem gdy nagloe go zobaczyła z jakomś blondynkę.
-Wszędzie Cię kurw.. zbaczy się kurcze szukam!
Stanęła i spojrzała na dziewczynę.
-Nelly i jestem tego tu osobnika młodszą siostrą którą zostawił na pastwę wilków La Push
Uśmiechnęła się szeroko.
Założyła ręce na piersiach

Quinn

- Siedemnaście - powiedział, wytykając lekko swój język ponownie. Zerknął na Nelly po czym odwrócił wzrok na Jenny. - Ok, zgadzam się. Nikt by nie chciał mieć wilka w domu. O ile miałby jej charakter - mruknął, nawet nie męcząc się na cichy ton głosu. Ponownie zerknąl na siostę. - Oj, dała byś sobie radę - powiedział, wzruszając ramionami. Co do jej języka nic nie miał. Przekleństwa były niczym.

Jenny M.

Spojrzała nieco zaskoczona na siostrę Quinna.
-Jenny jestem- uśmiechnęła się do niej.
Zaśmiała się cicho. Też miała starszego brata i ich rozmowy bywały podobne.

Nelly

-Nikt nie chciałby wilka w domu z moim charakterem?
Zrobiła oburzoną minę.
-Wiesz co? Chyba Cię cholera zagryzę gdy będziesz smacznie spał.
Uśmiechnęła się cwanie.
-Wiem słodko! że dałabym sobie radę! Ja bym nie dała?
Wypieła dumnie pierś.
-Phiii każdemu bym dała

Quinn

- Będę pierwszy! - powiedział, kidy zagroziła mu zagryzieniem. Spojrzał na Jenny. - Nie przejmuj się nią. - mruknął. - I tak wilkołaki są lepsze, nie licząc jej oczywiście - dopowiedział jeszcze, pokazując szybko głową na swoją siostrę. - Wiesz, może La Push dała byś radę, ale chłopakom z Alaski, to już wątpie - powiedział, pokazując do sioistry swój język.

Jenny M.

-Dobrze wiesz, że to nieprawda. Koty są zdecydowanie fajniejsze-pokazała mu język.
Zaśmiała się z ich wymiany zdań.
-Ja te myślę, że byś dała-stwierdziła uśmiechając się do Nelly.

Nelly

-Pierwszy będziesz? Wypraszam sobie!
Dała mu sujkę w bok.
-A co ja inna jestem?
Zaczęła się denerwować a wraz z tym zaczęły trząść się jej ręce.
-Chłopaki na Alasce zawsze dają mi fory.
Zachichotała.
-A może Ty chcesz się ze mną mierzyć hę?
Spojrzała na dziewczynę i wciągnęła powietrze.
-Zmiennokształtna. W co się zmieniasz?
Potem zwróciła się do brata.
-Kiedy wracamy do naszej pięknęj i białej Alaski?
Przysunęła się do niego i zrobiła słodkie oczka.
-Bo wiesz Quinn braciszku mój kochany, jedyny i najdroższy musię Cię zagryść w nocy.
Zatrzepotała rzęsami

Quinn

Słysząc, że siostra zapytała się jego znajomej o to, w co się zamienia zareagował dłuuugiem, piskliwym 'Miaaaaał!'. - Widzisz jak to głupio brzmi.?! - zapytał się Jenny. - Jak będzie mi się chciało, to wrócę. I tak pierwszy pozbawię cię przytomności, więc się nie ekscytuj za bardzo - powiedział.

Jenny M.

-Nie dzięi -powiedziała do Nelly- Kot z wilkiem zbyt wielkich szans nie ma-stwierdziła.
-Fakt, brzmi głupio, ale Tylko w Twoich ustach-zaśmiała się.

Nelly

[o to zmierzenie się miało być do braciszka Very Happy

]

-Nigdy tego nie zrobiłeś.
Powiedziała urażona.
-Zresztą jak to by wyglądało gdybyś znęcał się nad młodszą siostrą?
Zachochotała. Lubiła być wredna.
-Wiesz Ty raczej musisz tu dbać o mój młody tyłek i aby mi się futerko nie pobrudziło.
Na jej twarzy wykwitł wredny uśmieszek.
-Miał i owszem głupio brzmi. Zresztą po co komu zmieniać się w kota?

Quinn

- Ha! - wydał okrzyk radości, patrząc na Jenny. - 'Miał' jest złe, mrucze i w ogóle be. - powiedział. Zerknął na siostrę. - Teorytycznie równie dobrze mógłbym sobie nic nie robić z tego, że tutaj jesteś. Jak pobrudzisz sobei futerko, to nie moja wina - odparł, wytykając lekko język.

Jenny M.

-I znowu się myślisz!-stwierdziła po raz kolejny Jenny.
-Ale praktycznie powinieneś opiekować się siostrą. -stwierdziła Jen.

Nelly

Zagotowało się w niej. Była tak zapatrzona w siebie że jeśli ktoś nie zwracał na nią uwagi dotykało ją bolesnie.
-Braciszku nie nie męcz mi tu głupot! Jestem na Alasce najmłodsza i jakoś wszyscy zważają na moje bezpieczeństwo a Ty jesteś taki wyrodny że jak coś mi się stanie to nie będzie Cię to obchodzić?
Jej oczy ciskały gromy. Czarne loczki falowały na wietrze.
-No nawet Twoja znajoma podziela moje zdanie.
Powiedziała na słowa Jenny
-Zaczynam się wkurwiać no! Na prawdę Cię zagryzę! W końcu wiesz że mam ostre ząbki.
Zaśmiała się na samą myśl o tym jak ugryzła go w tyłek gdy się po raz pierwszy zmieniła.

Quinn

- To, że jesteś najmłodsza w sforze nie oznacza, że wszystko się wokół ciebie kręci - powiedział, odwracając się w kierunku siostry. Uderzył ją lekko w górną część mostka. Gdyby był w skórze wilka, na pewno juz by się zdenerwował. - Zaś ty doskonale wiesz, że jako człowiek i wilk jestem od ciebie silniejszy. To nadal nie ulega zmianie - powiedział ostrym tonem głosu. Już co raz mneij przypominał wesołego Quinn'a. Zerknął na Jenny. - Ale równiez powinna nauczyć się dbać o swój zad.

// Dokończymy jutro.? Bo mnie wywalaja =.=

Nelly

Zaśmiała się ironicznie
-Siła to nie wszystko mój drogi! Liczy się także spry i zwinność a to jest moją zaltę.
Uśmiechnęła się triumfalnie.
-Wiesz takie przekomażanie już mi się zaczyna nudzić.
Zaczęła kręcić sobie na palcu kosmyk włosów.
-JAkigoś krwiopijce bym rozerwała na kawałki.
Uśmiechnęła się rozmarzona.
-Umiem dbać o swój tyłek.
Warknęła.

[ja też idę]

Quinn

- Wiem, że siła to nie wszystko. Myślisz jednak, że posiadam tylko to.? Bo gdyby było inaczej, zapewne leżał już bym pod ziemią - powiedział. Spojrzał na nią, po słowiach, że 'rozerwała by krwopijce'. - Po pierwsze, nie jesteś na swoim terenie, po drugie, bez konkretnej przyczyny nie zabijamy. I to powinnaś wpoić sobie do tego łba. - mruknął. Sam Quinn nie przepadał za zabijaniem, ale umiał to zrobić bez problemowo.

Nelly

-Quinn-pisnęła błagalnie-przecież wiesz że to lubie
Zrobiła słodkie oczka.
-Oj dobra dobra wiem że jesteś dobry itp.
Pokazała mu język.
-Musisz być silny aby siostrę bronić.
Zachichotała

Quinn

- Ale pamiętaj, że jeżeli będę miał cię obronić przed krwiopijcą, którego ty pierwsza zaatakowałaś, to tego nie zrobię. Chyba, że będziesz umierać. - powiedział całkiem poważnie. Wampiry nie były zabawkami. Ze sforą mozna było walczyć dla zabawy, czemu by nie. Jednak inna rasa to już nie to samo. Zerknął na Jenny. - My chyba będziemy zbierać się na Alaske. Osobiście nie czuję sie za dobrze na terytoriun La Push.

Nelly

-Poradziłabym sobie.
Zrobiła zarozumiałą minę.
-No ale gdybym konała musiałbyś pomóc bo potem miałbyś mnie na sumieniu.
-Do domciu? No nareszcie!
Krzyknęła na słowa o powrocie na Alaskę.
-Szkoda że żadnych wilków tu nie spotkaliśmy.

Jenny M.

Spojrzała smutno na Qinn.
-Już?-zapytała.

Quinn

- Dla kogoś trzeba nosić cały sprzęt do pierwszej pomocy... - wymroczał pod nosem, patrząc na siostrę. - Kociołaki też nie są złę - powiedział, uśmiechając się lekko. Spojrzał na Jenny. - Chyba, że chcesz odwiedzić Alaskę - powiedział. Cóz, Nelly chyba się nie obrazi. Qui miał takie samo prawo do swojego domu.

Jenny M.

Spojrzała na niego i momentalnie się rozpromieniła.
-Co prawda odzwyczaiłam się już od mrozu ale... bardzo chętnie-stwierdziła-o ile Nelly nei am nic przeciwko-dodała po chwili. Nie chciała sie nikomu narzucać.

Nelly

Spojrzała krzywo na brata gdy ten zaproponował wizytę na Alasce dziewczynie.
Cóż nie może mu nie pozwolić bo przecież to on jest właścicielem domu i jej opiekunem. Nie lubiła obcych w domu. No jak nie będą jej wchodzić do pokoju to jakoś przeżyje.
-Nooo od razu cały szpital!-powiedziała ironicznie.
-Wiesz braciszku w naszym domu może być kto tam se chcesz ale pod jednym warunkiem.
Popatrzyła na niego mrużąc oczy.
-Nikt! Ale to nikt nie ma prawa wchodzić do mojego pokoju!
Każdy wiedział kto znał Nelly że jej 4 ściany to rzecz święta

Quinn

- Nelly się tam nie przejmuj - powiedział do Jenny. - Spokojne, nikt ci nie będzie właził do twojej budy - mruknał, przewracając lekko oczami. - Jak myślisz, jak najszybciej dostaniemy się do domu.? - zapytał sie Nelly.

Nelly

-Sam masz bude.
Mruknęła do brata i zwróciła się do dziewczyny.
-Ja nie jestem aż taka zła chociaż sprawiam takie wrażenie wiem.
Posłała jej uśmiech.
I odpowiedziała bratu na pytanie.
-Myślę że najlepiej to jak byśmy po prostu pobiegli ale ona nie nadąży więc zostaje samolot.

Jenny M.

Zaśmiała się.
-Wątpisz w mnie Nelly?-zapytała Jenny. -Może ie jesteście ode mnie silniejsi jednak jako kotka jestem dość szybka-uśmiechnęła się do nich.

Ian

Quinn

- Jest gorsza niż się wydaje - szepnął do Jenny, zasłaniając sobie usta ręką. Przy tym patrzył na siostrę. - Równie dobrze, nie wiem jak ty, ale ja bym ją mógł wziąść na grzbiet. Jednak jeżeli mówi, że jest szybka, w co raczej nie wątpie, nie ma problemu. - powiedział, wzruszając lekko ramionami.

Nelly

-Jestem gorsza? Chodź gdzieś gdzie będziemy mogli się zamienić to wtedy porozmawiamy.
Syknęła do brata.
-Wiesz ale dla kotka śnieg będzie małym problemem.
Uśmiechnęła się ironicznie.
-Ja nie będę poniżać się do tego stopnie aby kogoś na grzbiecie nosić. Ty jak chcesz.
Popatrzyła na brata.
-To co ruszamy?