Salon.

Alice Cullen

Chciałabym w to wierzyć

- Myślę, że wszystko się poukłada - Alice bombardowała wszystkich, w tym samą siebie, optymizmem.

Isten

- Oby - dodał Isten. - Ja już chyba pójdę.

Anna Marie

Anna Marie niepewnie się uśmiechnęła. Współczuła Cullenom, że mają tyle problemów, a ona się jeszcze do nich przyczyniała. A może gdzieś wyjadę.. Mieliby mniej na głowie - rozmyślając przymrużyła oczy.
- Okay.. Do zobaczenia ! - powiedziała w stronę Istena, gdy ten już chciał wychodzić.

Alice Cullen

- Przepraszam, Isten, ze w takich mało sprzyjających okolicznościach.. - Alice naprawdę było przykro - Czuj się zaproszony. Ilekroć będziesz chciał nas odwiedzić, nasz dom stoi otworem. - uśmiechnęła się szczerze.

Isten

- Dziękuję Alice - odwzajemnił uśmiech. - Z pewnością skorzystam. I oczywiście będę się rozglądać uważnie. Jeśli coś mnie zaniepokoi dam znać.

Alice Cullen

- Będę bardzo wdzięczna, Isten. - westchnęła Alice i popatrzyła na niego poważnie - Niepokoją mnie pewne rzeczy, a jeszcze jedna para przyjaznych oczu się przyda.

Isten

- Na mnie możecie liczyć - powiedział poważnie. - Trochę się znam na wampirach, więc może to coś pomoże. Poza tym, będę poznawać okolicę, więc może coś ciekawego zobaczę. Jakoś się skontaktuję z wami, a jeśli nie, zapewne gdzieś na kogoś z was wpadnę.

Alice Cullen

Alice w odpowiedzi uśmiechnęła się, po czym jej spojrzenie zmatowiało.
- No nie - jęknęła. Jej spojrzenie mówiło: kolejny nieproszony, i to bezczelny.

Isten

- Przepraszam bardzo - podszedł do niej zaniepokojony. - Coś się stało?

Anna Marie

Anna Marie również zaniepokoiła się zachowaniem Alice. Dziewczyna przyjrzała się badawczo wampirzycy, której spojrzenie zmatowiało.

Alice Cullen

- Nic sie nie stało. Miałam wizję. - wyjaśniła rzeczowo - Kolejny wampir się pojawi.

Anna Marie

Wszystko było już jasne. Anna Marie nie musiała się o nic więcej pytać. Wiadomo, nowy wampir = nowe problemy. Cholera, czemu tak nagle wszyscy lgną do Forks?!

Alice Cullen

Mina Alice mówiła: czy my jestesmy centrum wszechświata?!
Alice potrząsnęła głową.
- Jasper powinien go przechwycic w lesie, zważając na to, ze to przyjaciel tej wampirzycy gumowego ucha, z którą poszedł porozmawiać - Alice zachichotała.

Isten

- Kolejny wampir i wampirzyca... - pokręcił głową. - Urwanie głowy! Ciekawe tylko, kto tu jest celowo, a kto przypadkiem jak ja.

Alice Cullen

- Wiesz, Isten. Z mojego punktu widzenia nie jest istotne kto tu jest celowo a kto przypadkiem... Bardziej interesują mnie zamiary innych. Przypadkowe przybycia rzadko kiedy cechuja się złymi zamiarami. Inaczej niz przybycia celowe. Można przyjechac celowo po to, by nas poznac, być moze zrozumieć, nauczyc się czegoś... I to jest ok. Ale mozna przyjechać celowo by nam zaszkodzić. Bo i tacy się znajdą. O ile Ci pierwsi są mile widziani, o tyle tych drugich wolelibyśmy unikać. -

Anna Marie

- Kto chciałby wam zaszkodzić ? - zapytała, poczym wymamrotała cicho pod nosem Volturi - Pomoge wam - zaoferowała się szybko Anna Marie. Liczyła na to, że jej dar okaże się w tej sytuacji jak najbardziej przydatny.

Isten

- No tak. Masz rację Alice... - przytaknął. - Ale tak czy siak, to kolejne wampiry tutaj - zamyślił się. - W razie czego i ja pomogę.

Alice Cullen

- Dziękuję Wam bardzo w imieniu całej rodziny Cullenów. Mam nadzieję, że nie dojdzie do zadnego... incydentu. Nie mniej jednak będziemy wdzięczni za okazane wsparcie. - skinęła głową w podziękowaniu.
- Ann, zdarzaja się tacy, którzy twierdzą że zgnuśnieliśmy. Że przynosimy gatunkowi hańbę odżywiając się krwią zwierzat. Są tacy, którzy po prostu zazdroszczą, bo sami nie potrafią wytrwać... Są tacy, którzy próbują nas wykorzystac w jakiś politycznych przepychankach. Różnie bywa - odpowiedziała Ann z uśmiechem. - Ale my się nie damy! - klasnęła w dłonie.

Anna Marie

- Niech no ja tylko któregoś spotkam - zirytowała się Anna Marie ściskając pięści, poczym uśmiechnęła się do Alice - Tak, damy radę! A tak pozatym jak było w szkole ? - zagadała zmieniając temat.

Alice Cullen

- Do szkoły nie trafiliśmy. Jeszcze. Były pilniejsze sprawy. - Alice zasępiła się - Ale to nic - zachichotała - Jestem w liceum już po raz kolejny. Nadrobimy.

Anna Marie

- Aha. Pilniejsze sprawy - powtórzyła za Alice, Anna Marie - Rozumiem, ale cieszę się, że nic was nie ominęło - dodała po chwili z uśmiechem na twarzy.

Isten

- No nic drogie panie - zaczął Isten. - Muszę się zbierać. Po pierwsze powinienem jeszcze zapolować, a po drugie wypadałoby się rozejrzeć po okolicy. I w końcu znaleźć miejsce, w których mógłbym kupić jakieś ubrania. Trzeba jakoś wyglądać - uśmiechnął się.

Alice Cullen

- Hmm.. Zakupy?! - Alice zaświeciły się oczka. - Najbliższa dobrze zaopatrzona galeria handlowa z całkiem niezłymi ciuszkami znajduje się w Port Angeles. W razie co polecam się na przewodnika - uśmiechnęła się do Istena

Anna Marie

Dla Alice chyba każda okazja jest dobra na zakupy. Już widzę te wszystkie torby z prezentami . Czy czeka mnie déja vu ? pomyślała Anna Marie i uśmiechnęła się do swoich myśli. Według niej Alice zdecydowanie lubiła robić zakupy, a przy okazji sprawiać innym przyjemność różnymi drobiazgami. To takie słodkie ..

Alice Cullen

Alice zmarszczyła nosek. Znów miała wizję
- O nie. - wycedziła - Ja mu dam spacerki - skrzywiła się. - Muszę poszukać... w różowe słonie będą w sam raz... - myślała na głos. Szybko podjęła decyzję - Isten, to kiedy jedziemy na zakupy? -

Anna Marie

Różowe słonie ? O co jej chodzi ? pomyślała Anna Marie słysząc powiedziane na głos myśli Alice. Powoli usiadła na fotel.

Alice Cullen

Na twarzy Alice odmalowała się dzika radość. Można powiedzieć, ze właśnie wpadła na iście szatański pomysł.
- Ann... czy zechcesz mi towarzyszyc w następnej wyprawie na zakupy? Musze kupic prezent dla Jaspera. Pewien SPECJALNY prezent - uśmiechnęła się złośliwie mrużąc oczka - i przyda mi się pomocna dłoń.

Anna Marie

- Jasne! Skoro mogę się przydać .. - powiedziała Anna Marie wstając z fotelu.

Isten

- A kiedy tylko będziesz chciała, Alice - uśmiechnął się. - Ty decydujesz.

Alice Cullen

Alice miała kolejną wizję. Tym razem posmutniała.
- Wodospad... Jazz... Tylko nie wodospad... - jęknęła cicho i pierwszy raz zrobiło jej się naprawdę przykro. Nie była zła, po prostu było jej przykro. - Wiecie co, właściwie to myślę, że prezent dla Jaspera nie będzie potrzebny. Ale ja chętnie wybiorę się na zakupy. Będę potrzebowała kilku nowych książek do czytania, jakieś ciuchy, może nowe okulary... Ale tak naprawdę, to chętnie wyrwę się stąd na chwilę. - maskowała smutek lekkim tonem - Może pojedziemy po mojej szkole? Co powiecie oboje na miłe popołudnie wypełnione szaleństwem zakupowym i dobrą kawą w miłym towarzystwie? - zapytała patrząc z nadzieja na Istena i Ann.

Anna Marie

- Dla ciebie wszystko - odpowiedziała Anna Marie nie chcąc robić Alice przykrości. Wyczuła, że wampirzyca nie jest w najlepszym nastroju, więc i ona również starała się udawać optymizm i nie poruszać trudnego tematu. Co ten Jasper znowu zmajstrował ? Wydaje się, przecież taki miły i szarmancki..Eh!

Alice Cullen

Alice spojrzała na nią - Sprawił mi przykrość. To znaczy sprawi. Nieświadomie. To odpowiedź na Twoje pytanie, które zadałabyś mi za jakieś dwie godziny.

Anna Marie

Anna Marie zaniemówiła. Otworzyła już usta by coś powiedzieć, jednak odrazu je zamknęła zmieniając zdanie. Po chwili ciszy odpowiedziała spokojnie wymawiając każde przemyślane słowo z dokładnością - Alice, wszystko się ułoży. Jak sama mówiłaś cokolwiek to jest Jasper nie zrobi tego świadomie.. To dobry chłopak i cie kocha.

Alice Cullen

- Wiem, Ann. - powiedziała miękkim, ale zmęczonym głosem - Wiem... - potrząsnęła głową - Dlatego dobrze mi zrobi chwila przerwy. Najchętniej bym wyjechała daleko stąd. Tak na kilka dni. Pospacerowała po winnicach Toskanii, albo po klifach Irlandii.. Gdzieś daleko... - zamglił jej się wzrok - Ale nie ma takiej opcji. Nie teraz. Nie w najbliższym czasie. A Jazz mnie zrani. Jedyna dobra rzecz w tym, ze nie zrobi tego specjalnie. - nagle złapała Ann za rękę kompletnie zapominając o Istenie. - Nie mów mu, dobrze? Nie mów mu, że cierpiałam. On nie moze się dowiedzieć... Ja nie chcę żeby on cierpiał. To byłoby zbyt niebezpieczne... - szeptała gorączkowo.

Anna Marie

- Spokojnie. Nawet nie wspomne mu o tej sprawie. Ja nic nie będę wiedzieć. - zapewniła Anna Marie szepcząc do Alice.

Alice Cullen

Alice uspokoiła się nieco.
-Ann.. ja muszę z Tobą porozmawiać. - powiedział niespodziewanie, z ogromną determinacją.

Anna Marie

- W każdej chwili - odpowiedziała przyjaźnie Anna Marie. Cieszyła się, że Alice potrzebuje z nią rozmowy. Miała nadzieję, że uda jej się jakoś pomóc..

Alice Cullen

- Ale na osobności, Ann... W cztery oczy. - powiedziala cichuteńko Alice. Jej słowa były przeznaczone jedynie dla uszu Ann. Myśli przytłumiła jakąś japońską wyliczanką. Nie chciała żeby Edward wiedział co jej po głowie chodzi ani jaką miała ostatnią wizję.

Isten

- To ja już pójdę. Nie będę wam przeszkadzać - uśmiechnął się i skierował w stronę drzwi. - Do zobaczenia.

//Teren przed domem

Alice Cullen

Alice kiwnęła głową wychodzacemu Istenowi.
- Do zobaczenia na zakupach - rzuciła posyłając mu uśmiech. Rozejrzała sie i stropiła na chwilke.
- Chodźmy do mnie, dobrze? - zapytała Ann i ruszyła na górę

//pokój Alice