Pokój Alice.

Alice Cullen

Alice syknęła przez zaciśnięte zęby.
- Z tego co pamiętam, Alberto był całkiem niezły w tropieniu... - myślała na głos - Jeżeli nie jest tu z Twojego powodu, to może nie rozpozna twojego zapachu... Zostaniesz w moim pokoju Ann - zakomenderowała - A ja i Edward pójdziemy go przywitać.

Anna Marie

- Okay - zgodziła się Anna Marie siadając na łóżku i obserwując zachowanie Alice i Edwarda.

Alice Cullen

Alice spojrzała na Edwarda i skinęła głową.
- Chodźmy. A Ty - spojrzała na Ann - nic się nie martw. Będzie dobrze - uśmiechnęła się, wzięła Edwarda pod rękę i zeszli na dół

//salon

Alice Cullen

//salon

Alice wpadła jak bomba.
-Ann! Musisz uciekać. Oni idą po Ciebie!

- Za późno. Już tu są.... - zamarła

Anna Marie

- Są tu po mnie .. - Anna Marie wymamrotała cicho. Wciąż tępo wpatrywała się niewidzącym wzrokiem w punkt stojący przed nią. Wiedziała już co oznacza przyjazd Volturii. Wiedziała jakie będą tego konsekwencje. Musiała zniknąć, by ocalić swoją osobę. Musiała zniknąć, by nie zesłać kłopotów na rodzinę Cullenów. Po chwili wyrwała się szybko z otępienia, podchodząc do okna i pytając - Jakie mam szanse na ucieczkę?

Alice Cullen

Alice skoncentrowała się. Nie zobaczyła nic.
- Ann.. - jęknęła - dopóki Albert tu jest nic nie zrobię. Nic nie zobaczę!
Wyjrzała przez okno. Zmruzyła oczy starając się dostrzec jak najwiecej szczegółów.
- Okno odpada. Jest ich zbyt wielu. Ann... - spojrzała na wampirzycę spokojniej. - Zostań tu! Nie ruszaj się na krok z tego pokoju. Ja.. ja zaraz wrócę... Nie wychodź Ann! Rozumiesz?

// salon

Anna Marie

Anna Marie nic nie odpowiedziała. Nadal stała przed oknem, wyglądając przez szybę. Jak to ? Mam tutaj zostać ?! pomyślała, nie dokońca wiedząc, dlaczego Alice wydała jej takie polecenie. Według niej ucieczka byłaby dużo lepszym rozwiązaniem.

Alice Cullen

// salon

Alice wróciła tak jak obiecała.
- Dobrze Ann... Zrobimy tak. Alberta nie ma w tej chwili w okolicy. Mogę przewidzieć, gdzie będą Volturi. Możemy się przez nich przedrzeć. We dwie. Znajdziemy Ci miejsce na ziemi, w którym chociaż przez chwilę bedziesz bezpieczna. Ale ruszać musimy... - skoncentrowała się - za chwilę. I to bedzie bieg o zycie, Ann... Gdzie nic innego nie będzie się liczyło. Rozumiesz? - spojrzała twardo w oczy wampirzycy.

Anna Marie

- Nie musisz dla mnie ryzykować. - odpowiedziała mając wątpliwości - A jeśli Alberto do nich dołączy ? Co wtedy ? - spytała retorycznie spoglądając na Alice.

Alice Cullen

- Wtedy będziemy obie miały przechalpane. Ale, Ann... Ja WIDZIAŁAM, że nam się udało - Alice uśmiechnęła się. Blado bo blado, ale to nadal był uśmiech.

Alice Cullen

- Poza tym nie moze mnie tu byc gdy wróci Jasper. On musi coś zrobić, a jeżeli ja tu będę, nie bedzie miał motywacji. I to bedzie koniec. - Alice dodała po chwili zastanowienia.

Anna Marie

- Udało nam się ? - Anna Marie również uśmiechnęła się blado. Poczuła z tego powodu lekką ulgę. - Alice, napewno ułoży ci się z Jasperem - powiedziała szczerze do wampirzycy.

Alice Cullen

- Aż jeden z nich zniknie za domem. Skakałaś kiedys przez okno? - Alice wrócił humor. - Wiem, Ann... Wszystko będzie dobrze... - uspokoiła ją. Jednak nie wspomniała o jednym drobiażdżku: w jej wizji były białe plamy. Przerwy. Jednak rezultat był pewien. Uda jej się wyprowadzić Ann z Forks.

Anna Marie

- Nie, ale zawsze musi być ten pierwszy raz - zaśmiała się Anna Marie. Na zewnątrz była uśmiechnięta, ale wewnątrz czuła się zupełnie inaczej. Targały nią różnorodne emocje. Okropnie bała się ucieczki i przegranej w wyścigu z czasem o jej życie. A co jeśli mnie złapią ?

/ Rezydencja Cullenów | Garaż

Alice Cullen

- To lecimy - Alice złapała nagle Annę za rękę i bez uprzedzenia pociągnęła za sobą. Skoczyły. Obie wylądowały stabilnie. Alice nie tracąc czasu, i nie puszczając ręki Anny, puściła się pędem w zarośla.
- Musimy się dostać do garażu. Weźmiemy samochód Emmeta. - Alice myslała na głos. Skoncentrowała się - Nie. Weźmiemy samochód Rose. Teraz! - pociągnęła Annę w kierunku garażu.

//garaż

Alice Cullen

// pokój J.

Alice trzasnęła kolejnymi drzwiami.
- Kretyn! Nie ugryzłam go wcale tak mocno. Nawet śladu nie powinien mieć... - krążyła po pokoju tupiąc nogą. Otworzyła okno i wskoczyła na parapet. Pozwoliła by wiatr potargał jej włosy.

Jasper Hale

/z pokoju J

Jasper wparował bez pukania do je pokoju. Zauwazył Alice na parapecie. Podszedł blizej
-Ekhm...wydusił..chyba czegos zapomniałas ode mnie-połozył buta na podłodze
-Alice zwrocił sie do dziewczyny
_czemu mnie ugryzłas? To naprawde bolało

Alice Cullen

Alice odwróciła głowę w jego stronę. Spojrzała nieprzytomnie na swój but.
- Dziękuję - odpowiedziała machinalnie.
- Wcale nie ugryzłam Cię tak mocno. To znaczy nie chciałam... - westchnęła Nieprawda! Chciałam mocniej! Chciałam wygryźć ci całą cholerną dziurę!
Odwróciła się i znów patrzyła przez okno.

Jasper Hale

-Alice-podszedł do niej jeszcze blizej-nie chciałem zebys tak to odebrała...wyrwałas mnie z zadumy i moze dlategoGdybym umiał spac to pewnie ze snu!
Spojrzał na dziewczyne i zaswitała mu pewna mysl w głowie. Usmiech zamajaczył w kacikach ust. Zblizał sie w jej kierunku powoli ale na tyle skutecznie by juz za moment stac przy niej.

Alice Cullen

- Nie waż sie mnie wypychać z okna - zachichotała Alice nawet sie nie odwracając. - Łaskotać też się nie waż!

Jasper Hale

-Hhehe-Jazz zasmiał sie słyszac te słowa. Szybkim ruchem złapał Alice w poł mocno trzymajac zaniosł i połozył na łozku. Przytrzymał jej rece za nadgarstki a kolano wyladowało miedzy jej nogami. Patrzył na jej twarz - i co Ty na to kotku?

Alice Cullen

- W tej chwili... Nie mów do mnie kotku! - prychnęła na niego.

Jasper Hale

oo zła jeszcze jestes -to mi sie podoba-szyderczy usmiech pojawił sie na jego twarzy:P Niepokorna i zła...jak nigdy
Jednym spojrzeniem ocenił sytuacje obrzucił spojrzeniem Alice i ze stoickim spokojem w głosie zapytał-I co ja mam z Toba zrobic?

Alice Cullen

Alice spojrzała na niego
- Kochać - powiedziała z rozbrajającym uśmiechem

Jasper Hale

Jasper spojrzał w oczy Alice, nachylił sie nad jej uchem i wymruczał-przeciez wiesz ze kocham:) Na potwierdzenie słow pocałował ja delikatnie w usta

Alice Cullen

- Czasem po prostu... - Alice westchnęła łapiąc oddech - Czasem żałuję, że widze za duzo. - Trąciła Jaspera nosem w brodę. - Tak naprawdę to chciałam ugryżć Cię mocniej. Ale jesteś gruboskórny i nie wyszło..

Jasper Hale

_Jaki znowu gruboskorny-niby jak ha?
Gdybym taki był...nagle urwał-zaraz zaraz o czym Ty mowisz? mozesz mi wytłumaczyc to:czasem załuję, ze widze za duzo..-spojrzał pytajaco na Alice

Alice Cullen

Alice zmieszała się.
- Nie.. nic... to nic takiego... Po prostu czasem za duzo widze i już. A potem mnie to prześladuje. - próbowała wydostać się z uchwytu Jaspera. Nie chciała wracać do tego co widziała w swoich wizjach. To była przeszłosć.

Jasper Hale

Jasper odsunał kosmyk z twarzy Alice - chyba cos Cie trapie-spojrzał uwaznie w jej oczy
_moze mi o tym powiesz?

Alice Cullen

Pokręciła głową
Nie ma mowy, zebym Ci sie zwierzała z moich paranoidalnych myśli dotyczących Ciebie i Lizzy

Jasper Hale

_Hmmm chyba jednak nie powiesz-delikatnie przejechał dłonia po jej poliku
_nie bede Cie zmuszał skoro sama nie chcesz, ale gdyby...to wiesz.-Usmiechnał sie do Alice

Alice Cullen

Alice nieznacznie zmrużyła oczy. A Ty? Kiedy Ty mi o tym powiesz?
Właśnie dotarło do niej dlaczego to ją tak bardzo bolało. Bo on jej o tym nie powiedział. Nawet nie wspomniał o tym co się stało.
- Jazz... - wyszeptała - A może Ty... Opowiesz mi co się działo gdy wyjechałam? Proszę...

Jasper Hale

Jazz spojrzał badawczo w jej oczy.
-Co mam Ci powiedziec?-zapytał z westchnieniem
Miałem chwile zapomnienia...Puscił nadgarstki Alice, wstał i stanał przy oknie.
-Nie mam czym sie chwalic-rzucił. Pocałowałem Lizzy, bo poczułem dziwny rodzaj bliskosci-mowiłnie patrzac na Alice.
-Wiem ze nie powinienem, ale mimo to zrobiłem tak. Miałem pozniej wyrzuty. Przymknał oczy. Odwrócił głowe w strone dziewczyny-Przepraszam-wyszeptał
Po chwili znow wpatrywał sie przez okno.
-Wiem ze to nie wystarczy ale tylko tyle moge zrobic. I tak bedzie to we mnie cały czas...to ze bedzie mnie meczyło sumienie. Spuscił głowe

Alice Cullen

- To akurat mnie aż tak nie boli, Jazz... Najbardziej boli to, ze nawet mi o tym nie wspomniałeś... I to że Ci się podobało.... - Alice podkuliła nogi i wierciła dziurę w narzucie.

Jasper Hale

Jasper podszedł do Alice i spojrzał w jej twarz.-Jak mogłem Ci o tym powiedziec? -Chciałem ale nie mogłem ..narazie...-a potem miałem Ci powiedziec.
-Prosze sprobuj zrozumiec...nie było ciebie tutaj, a ja ....czasem nie umiem..jeszcze-przygrzył warge

Alice Cullen

- Czasem nie umiesz czego, Jazz? -zapytała Alice miękko

Jasper Hale

-Mowic od tak po prostu o tym co sie dzieje ze mna

Alice Cullen

- Jazz.. - Alice leciutko zmierzwiła mu włosy. Położyła dłoń na jego policzku.
- Wiedziałam zanim wyjechałam... - wyszeptała bardzo cichutko nie patrząc mu w oczy.

Jasper Hale

Jazz spojrzał jej w oczy
-Wiedziałassss-ech no tak zapomniałem o Twojej zdolnosci

Alice Cullen

- Jazz... Czy gdyby... gdybym... - Alice próbowała ubrać w słowa to co dawno ja nurtowało - Czy gdybym została u Klausa jeszcze trochę... Do diaska! Czy wybrałbyś ją?