Salon.

Jasper Hale

/ z pokoju Jaspera

wszedł do salonu i juz chciał zajac miejsce gdy usłyszał wołanie Alice. pPoleciał do kuchni.

/w kuchni

Alice Cullen

//z kuchni

Alice błyskawicznie rozdzieliła torby na kilka stosików.

- Ann Marie! - wrzasnęła głośno - Zejdź do salonu!

Jasper Hale

Jasper obserwował dziewczyne z zaciekawieniem.
Zastanowił sie czy tez moze kupiła cos dla niego

Alice Cullen

- Mam coś dla Ciebie - zamruczała Alice podając mu dwie pokaźnych rozmiarów torby.

(W torbie nr 1 znalazło się: błękitny sweterek, sztruksowa marynarka, nowe dżinsy; marynarka i dżinsy są w kolorze marynarskiego granatu.
W torbie nr 2 - ślicznie zapakowany tomik poezji z bardzo osobista dedykacją oraz kulki - stresulki w ilości duzej Wink

)

Jasper Hale

- To dla mnie...bardziej zapytał niz stwierdził zaskoczony.
Zdołał tylko wydusic - Dziekuję Alice, cokolwiek tam jest:) - usmiechnał sie ciepło i serdecznie w jej strone. Zajrzał do srodka i oniemiał z zachwytu. Przysunał sie do Alice i pocałował w policzek - Jestes słodka - wymruczał

Jasper Hale

a gdzie sie reszta zaszyła? - spytał. Zaczał wołac pozostałych

Anna Marie

/ Rezydencja Cullenów | Pokój Alice

Gdy wolnym krokiem zeszła na dół, w salonie byli już Alice i Jasper. Pierwsza myśl jaka przyszła jej do głowy to Uff. Na szczęście się już pogodzili . Przywitała się z nimi jeszcze zaspanym głosem.
- Alice ! - podbiegła z szerokim uśmiechem - Hej Jasper ! - nie zapomniała przywitać także jego.

Alice Cullen

- Nie dziękuj, po prostu to noś Smile

- uradowana spojrzała na Jaspera.

- Ann - powitała dziewczynę promiennym uśmiechem - Mam dla Ciebie coś.. - podeszła do jednego ze stosików porozkładanych w salonie.
-O! Tu są! - ucieszyła się - To dla Ciebie... prezent ze szczerego serca. Jeżeli odmówisz przyjęcia tych drobiazgów, sprawisz mi przykrość... - stwierdziła podając Annie kilka torebek.

(a w nich: śliczna jedwabna apaszkę w kolorze czerwonego wina, pięknie zdobiony grzebyk do włosów i kilka markowych ubrań na codzień - jakies tam spodnie, bluzki, sweterki, żakieciki - kto by to spamiętał Wink

)

Jasper Hale

Witaj Ann - usmiechnał sie przyjaznie
- Wyspałas sie? - spytał Ann

Anna Marie

- Ymm .. - zawstydziła się Anna Marie. Czy on powiedział do mnie Ann? Ahh, teraz to dla nich pewnie będę śpiącą królewną- pomyślała - Tak, spało mi się bardzo dobrze. - dokończyła. Poczym zwróciła się do Alice - Gdzie byłaś przez ten czas ?
Widząc ogromny stos prezentów od Alice dziewczyna się uśmiechnęła.
- Nie musiałaś tego kupować dla mnie ! Naprawde nie musiałaś .. Dziękuję ! - powiedziała Anna Marie i przytuliła nową przyjaciółke.

Alice Cullen

Alice przytuliła ją równie mocno
- Wiem, ze nie musiałam. Chciałam - jej twarz pojaśniała - zawsze robię prezenty osobom, które lubię. Sprawdź czy ci pasują.

Jasper Hale

- To sie cieszę ze sie wyspałas -mruknał do Anny obejmujac delikatnie Alice w pasie.
Po chwili dodał niepewnym głosem - Tak smacznie spałas jak wszedłem do pokoju i nie chciałem Cie budzic..i tylko przykryłem i zgasiłem swiatło - usmiechnał sie niesmiało

Anna Marie

Jaka ona dla mnie miła! Ehh, jeszcze nikt dla mnie taki nie był..
- Okay, zaraz to wszystko przymierze - Anna Marie wzięła do ręki jedwabną apaszkę w kolorze czerwonego wina - Jest piękna ! - przyznała. Poczym obejrzała reszte rzeczy.

- Yhm.. Dzięki, Jasper - Anna Marie znowu się zawstydziła . Ahh, więc to on. Też jest całkiem miły..A na początku wydawał się jakoś tak wrogo do mnie nastawiony i małomówny..

Alice Cullen

Alice pocałowała Jaspera w policzek.
- On już taki jest. Czasem zachowuje się jak kretyn i zimny drań, ale w rzeczywistości to cholernie ciepły i miły facet - zachichotała i oparła mu głowę na ramieniu.

- Ann rozmawiałam z Carlisem. Niestety nie możesz się zatrzymać w tym domu, nie mamy już żadnego wolnego pokoju. Jednak bardzo będzie nam miło gościć Cię w domku należącym do nas. Tam znajdziesz wszystko czego Ci będzie potrzeba. Z tymże nie bedziesz mieszkała tam sama.. - urwała na moment - Zatrzymała się tam jeszcze Samantha... pamiętasz tą młodą wampirzyce z amnezja?

Jasper Hale

Pogładził Alice po głowie . Po czym zblizył sie do jej ucha i wymruczał...Wiesz co teraz bym zrobił. Jego dłon powedrowała w kierunku jej bioder a potem wyzej na placy. Druga cały czas trzymała ja w talii. - Wziałbym Cie..na rece i zaniosł w pewne miejsce a potem zdarł z Ciebie to ubranko - spojrzał głeboko w jej oczy. Jego oczy płoneły. - I co Ty na to? - wymruczał
-

Anna Marie

Anna Marie uśmiechnęła się i spojrzała na Jaspera. Wiedziałam, że się pogodzą. Pasują do siebie i są razem szczęśliwi. powiedziała w duchu, a entuzjam nie przestawał jej towarzyszyć.

- Yhm.. Alice, nie pamiętasz jak ci mówiłam, że właściwie mam jako taki dom ? - spytała przyjaciółkę. Była lekko zawiedziona, aczkolwiek potrafiła to zamaskować uśmiechem, który nie schodził jej z twarzy oraz jej zgrywaną pewnością siebie.

Zauważając igraszki Jaspera i Alice, Anna Marie postanowiła im nie przeszkadzać i się wycofać - To ja może już sobie pójdę .. - ruszyła w kierunku drzwi - I jeszcze raz za wszystko dziękuje Alice ... Jasper! - dodała wysyłając im ostatni uśmiech.

Alice Cullen

- Jazz... Mrrrrrrrrrr.... - zamruczała mu prosto w ucho przygryzając je pieszczotliwie.
Słowa Ann docierały do niej jak przez mgłe, ale jednak docierały. - To musi poczekać, Jazz - wyszeptała

- Ann... - zawołała za nią. Delikatnie aczkolwiek niechetnie oswobodziła się z objęć Jaspera i złapała dziewczynę za rękę. - Nie ma mowy. To jest nasz gościnny domek i jesteś w nim mile widziana. Byłoby nam bardzo przykro, gdybyś nie skorzystała z zaproszenia. Nie jest może tak obszerny jak ten, ale równie komfortowy. I przede wszystkim blisko. Położony w równie urokliwym zakątku - ciągnęła dziewczynę w stronę sofy.

Jasper Hale

Alice ma rację - wtracił Jasper - mozesz tam zamieszkac. Przynajmniej bedziesz bezpieczna i bedziesz blisko nas:) - spojrzał na Anne a potem uśmiechnał sie do Alice. Podszedł do dziewczyny i słodkim głosem powiedział cicho - Porozmawiaj z nia sobie jeszcze. Ja pojde na gore do pokoju i poczekam na Ciebie. Usmiechnał sie do dziewczyny. Przytrzymał dłon Alice i delikatnie liznał jej szyje:P
Po czym zniknał na schodach i udał sie do swojego pokoju.

/pokoj Jaspera

Anna Marie

Anna Marie już miała nacisnąć na klamkę, kiedy to Alice podeszła do niej i popychając w stronę sofy, zaczęła namawiać ją do zamieszkania w gościnnym domku Cullenów. O nie! Jej chyba nikt nie może odmówić ..Nie mam szans! pomyślała zrezygnowana. Wtedy do rozmowy wtrącił się także Jasper. On też chciał, by Anna Marie wprowadziła się do gościnnego domu. Dziewczyna cała się zmieszała.
- Słuchajcie, to bardzo taktowne z waszej strony, ale nie mam zamiaru się wam tak narzucać. Mam swój ,,dom" i nie musicie martwić sie o to, gdzie spędzę noc.. To raczej już nie jest wasz problem . - powiedziała Anna Marie i zawstydziła się swoją szczerością.

Alice Cullen

- Ann - Alice starała się wszystko wyjaśnić spokojnym tonem - Nie narzucasz sie nam, nie wykorzystujesz... Dla nas będzie zaszczytem jeżeli przyjmiesz nasza gościnę. - uśmiechnęła się szczerze

Anna Marie

- Zaszczytem ? - Anna Marie nie mogła się powstrzymać i prychnęła. Wielki mi zaszczyt .. Tchórzliwa, przybłąkana wampirzyca z emocjonalnymi problemami w ich domu. Pff! Ale rozumiem - mają dobre intencje! - Alice, naprawdę nie musisz się obawiać braku samokontroli z mojej strony. Obiecuję, że będę przestrzegać tego wilczego paktu - powiedziała jednym tchem i już zaczęła powoli wstawać z sofy.

Alice Cullen

-Ann.. Ty mnie chyba nie rozumiesz... - zaczęła - to będzie dla nas zaszczyt... dla mnie to bedzie zaszczyt. Najchętniej zabrałabym cie do mojego pokoju i przegadala z Toba całą noc - powiedziała ale tam w tej chwili siedzi Jasper - ja juz dawno nie miałam przyjaciólki - wydusiła z siebie - nie miałam z kim pogadać, z kim powygłupiać się, poprzymierzać ciuchy... Zrozum... dla mnie bedzie super sprawą taka świadomość, ze osoba, którą polubiłam od pierwszej chwili, przyjechala nas odwiedzic,... mnie odwiedzic... i ze mieszka poniekad pod naszym dachem.. Gościny nie ofiarujemy ci z litości czy też z łaski.. Nic z tych rzeczy. Gościnę ofiarujemy tym, którym NAPRAWDĘ mamy ochotę. Innych gnamy stąd na 4 wiatry. Jeżeli czujesz się urażona nasza propozycją, to przepraszam. Ale ona płynie prosto stąd - wskazała na swoje niebijące juz serce. - Rozumiesz mnie?

Anna Marie

- Polubiłaś mnie od pierwszej chwili ? - Anna Marie wyłapywała tylko pojedyńcze zdania. Tym była mile zaskoczona. Ja też nigdy nie miałam przyjaciółki.. - Nie jestem pewna czy wszyscy tego chcą. Jest jeszcze, przecież Edward i Carlisle i reszta, która nawet mnie nie poznała.. - wampirzyca dalej kontynuowała swój monolog. - Wiesz, może zrobię to w lepszym momencie, co ? Teraz macie tyle na głowie! Na tą noc pójdę do swojej kryjówki ..yhm.. to znaczy domu! - poprawiła się szybko.

Alice Cullen

Alice przypomniała sobie miejsce, które zobaczyła w jednej przelotnej wizji - teraz wiedziała, ze to był ten "dom" Ann Marie. Spojrzała na nią z prawdziwym przerażeniem.
- Ann, ja Ci nie pozwolę tam nocować! Nie ma mowy. Czyś ty oszalała? I nie mów mi, że to dom... zobaczyłam to... miejsce w chwili gdy zdecydowałaś się tam wrócić. Nie mogę ci na to pozwolić. Poza tym rozmawiałam już z Carlisem na ten temat. On jest głową rodziny i to on podejmuje tu decyzje. Prawdę mówiąc, to żebyś zamieszkała w domku gościnnym jest jego pomysłem. Uważa, że dzięki temu bedziesz bezpieczna i ugoszczona odpowiednio - uśmiechneła się - i ja się z nim zgadzam.

Anna Marie

- To ty też potrafisz czytać w myślach ?! - oburzyła się Anna Marie, poczym szybko opanowała swoje emocje. Spokojnie, przecież nie chcesz nikomu sprawić przykrości .. A tymbardziej Alice, która jest dla ciebie taka miła! - Okay, zastanowię się. - zgodziła się wreszcie zmuszając się do lekkiego uśmiechu. Ciekawa jestem, dlaczego Carlisle postanowił mi tak zaufać.. pomyślała słysząc wcześniejsze słowa Alice.

Alice Cullen

- Ja czytam w myślach? - Alice zdziwiła się - Absolutnie. Ja tylko mogę czasem zobaczyc przyszłość... tak ogólnie mówiąc. - wyjaśniła - Zobaczyłam ten Twój "dom", jak go nazywasz. Ale mniejsza z tym... - wróciła do tematu. - Ann, nam naprawdę będzie przyjemnie jeżeli się zgodzisz. Dawno nie mieliśmy tak miłych gości - uśmiechnęła się

Anna Marie

- Ahh, jesteś jasnowidzką! - to nie było pytanie, lecz stwierdzenie faktów. Annie Marie trochę ulżyło - wystarczy, że już Edward miał wgląd w jej myśli, co było dla niej strasznie irytujące. Nigdy nie mogła ukryć przed nim, że poprostu udaje kogoś kim nie jest - silną i bezwględną wampirzycę. Ahh, chyba nie wygram z Alice.. - Dobrze! - poddała się i opadła na sofę. - Ale mam jeden warunek. Muszę po coś tam wrócić!

Alice Cullen

- Dobrze - zgodziła się Alice i twarz rozpromienił jej uśmiech. - Ciesze się, naprawdę się cieszę. Zróbmy tak.. - zastanowiła się chwilkę - Pójdziesz teraz do tej swojej kryjówki. Zabierz to, czego potrzebujesz. Ja na Ciebie poczekam tutaj. Jak wrócisz, zaprowadzę Cię do domku. Dobry plan? - wyszczerzyła się

Anna Marie

- Świetny - zgodziła się Anna Marie. Wychodząc z domu zawołała - Zaraz wracam ! - i uśmiechnęła się do siebie.

/ Rezydencja Cullenów | Teren przed domem

Alice Cullen

Po wyjściu Ann, Alice nie mogła usiedzieć na miejscu. Rozpierała ją energia i optymizm. Zaczęła nucić jakąś melodię pod nosem i pieszczotliwie poczochrała śpiącego chomika. Dawno nie czuła się tak dobrze.

Anna Marie

/ Forks i okolice | Las | Tymczasowa kryjówka Anny Marie

Wbiegając do salonu na jej twarz powrócił promienny uśmiech. - Mam nadzieję, że nie musiałaś czekać na mnie zbyt długo..

Alice Cullen

- Akurat tyle, zeby zapewnić chomikowi minimum socjalne w zakresie pieszczot i zabawy - zachichotała. - Idziemy?

Anna Marie

Chomikowi ?! Anna Marie nie kryła w głowie zdziwienia, jednak na zewnątrz próbowała nie dać tego po sobie poznać i uśmiechnęła się niepewnie. - Jasne, że idziemy!

/ Dom młodych wampirów | Salonik

Alice Cullen

Złapała Ann za rękę i w podskokach wyszły z salonu.

// Dom młodych wampirów

Edward

|| Nie pamiętam!

Edward powoli zszedł do salonu i usiadł w wielkim fotelu zerkając na zegarek. Czas było zbierać się do szkoły...

Alice Cullen

// dom młodych wampirów/ pokój Ann Marie

Alice jak burza przeleciała przez salon i wbiegła na górę
Teraz Cię dopadnę Jazz zaśmiała się do siebie.

//pokój Jaspera

Alice Cullen

// pokój Alice

Alice tanecznym krokiem weszła do salonu. Nuciła w myślach jakąś piosenkę, na jej twarzy gościł szczery uśmiech, w oczach skakały iskierki. Dziś wyglądała jak chochlik. Mały, śliczny, naładowany pozytywną energią chochlik.
To będzie ciekawy dzień przez jej głowę przemknęła pojedyncza myśl i Alice zaraz wróciła do nucenia piosenki. Zerknęła szybko na Edwarda i wyszczerzyła się jeszcze bardziej.

Anna Marie

/ Dom młodych wampirów | Pokój Anny Marie

Niezastanawiając się wbiegła prosto do salonu Cullenów. Zobaczyła tam siedzącego w wielkim fotelu Edwarda, który co chwila spoglądał na zegarek. Odetchnęła z ulgą, że udało jej się jeszcze kogoś zastać..
- Mam nadzieje, że nie przeszkadzam - zaczęła dziewczyna patrząc w stronę chłopaka - Obiecuje, że zajmę ci tylko minutkę .. - powiedziała niemal błagalnym tonem.

Edward

-Anne. Nigdy nie przeszkadzasz.... -uśmiechnął się uroczo- Potrzebujesz czegoś?

Anna Marie

- Dzięki ! - ulżyło jej. Jaki on miły.. Lizzy to wielka szczęściara.! Mam nadzieje, że mi pomoże pomyślała z nadzieją, poczym szybko zaczęła przechodzić do rzeczy, by Edward przypadkiem nie wyłapał jej myśli - Słuchaj, gdzie znalazłabym jakąś najbliższą księgarnie ?