Teren przed domem.

Edward

-Cieszy mnie to niezmiernie..-westchnął i spojrzał na nią z troska.
-Sam... nie suszy Cię w gardle? -zapytał uważnie jej się przyglądając.

Gość

- Troche ale mniejsza z tym - machneła ręka i spojrzała gdzieś w bok

Edward

Złapał ją za nadgarstki- To jest BARDZO ważne. Nawet nie wyobrażasz sobie do czego byłabyś zdolna, kiedy "na głodzie" spotkałabyś człowieka. A tego zgodnie z naszymi zasadami NIE WOLNO Ci zrobić...

Gość

- Okej, okej - powiedziała patrząc na Edwarda

Edward

-No więc opowiedz mi jak się czujesz...- westchnął nadal delikatnie ściskając jej nadgarstki.

Gość

- Jest mi troche słabo ale tak to ok.. - powiedziała spokojnie

Edward

-To znaczy?-mruknął wpatrując się w nią intensywnie.
-Nie powinnaś czuć się... słabo...-westchnął- to nienaturalne...

Gość

- W głowie mi szumi i mam nogi jak z ''waty'' - powiedziała spokojnie

Edward

Edward spojrzał na nią zdziwiony i w jednej chwili wziął ją na ręce i zaniósł do swojego pokoju.

/p.Edwarda. Lądujesz na kanapie. Pisz pierwsza xD

Alice Cullen

// z lasu
Alice wpadła na podwórze. Przez okno dojrzała Jaspera stojącego bardzo blisko jakiejś baby.
- A więc to tak - warknęła i nieświadomie ścisnęła rękę Ann. - Oj, przepraszam Cię - jęknęła - Plan jest taki. Wbiegamy do salonu, w przelocie mówimy dzień dobry, wskakujemy na schody i gnamy do mojego pokoju.
A potem porachuję mu wszystkie kości dokończyła myśl pod adresem Jaspera.

Anna Marie

/ Forks | Las | Z lasu

- Coś nie tak ? - Anna Marie zaniepokoiła się nagłą zmianą stanu samopoczucia Alice i dokładnie się jej przyjrzała.

Alice Cullen

- Nie... wszystko w porządku - opanowała się Alice - tylko... z niego jest czasem taki idiota - wybuchła głośno. Spojrzała na Ann. Wyglądała jakby miała się zaraz rozpłakać, gdyby tylko mogła. Zmusiła się do uśmiechu.
- Idziemy, dobrze? Jak się przebiorę, wszystko wróci do normy.
Złapała Ann za rękę, uśmiechnęła się szeroko i wkroczyła szybko do salonu
//salon

Anna Marie

- Okay - powiedziała Anna Marie z wątpieniem. Ale przecież widze, że coś jest nie tak.. Ciekawe o kim ona mówiła.. - zamyśliła sie i wkroczyła do salonu wprowadzana przez Alice.

/Rezydencja Cullenów | Salon

Gość

/w lesie/

Wyszła z lasu na trawnik, po czym rozejrzała się ciekawym wzrokiem. Usiadła na ziemi po turecku, po czym zaczęła siłą woli od niechcenia unosić jakąś leżącą nieopodal gałąź.

EDIT:
W końcu z nudów zaczęła pukać gałęzią perfidnie w okno, jak miała nadzieję, kuchenne.
Ciekawe, czy ktoś tu mieszka... pomyślała, uśmiechając się jeszcze szerzej. Gałąź powoli zaczęła przybierać formę wystukiwanej melodii piosenki "Wieczność" z musicalu Tanz der Vampire.

Edward

/Kuchnia

Edward zdenerwowany napływem wampirów...A właściwie wampirek do Forks nia bawił się już w dyplomację. Tu chodziło o bezpieczeństwo jego bliskich. Altruista jak Boga kocham. Rzucił się na intruza powalając go na ziemię i ubezwłasnowolniając. Przynajmniej na chwilę, by poznać myśli ów osobnika.

Gość

Co do jasnej... chciała zaklnąć w myślach. Atakujący był za silny jak na człowieka. No tak. Wampir.
-O, a więc jednak ktoś tu żyje...- przechyliła głowę, błyskając bursztynowymi ślepiami. Starała się ocenić siły swoje i przeciwnika.
Chyba nie dam rady go podnieść... weschnęła w głowie.

Edward

-Co tu się do cholery dzieje?! -wrzasnął i zawarczał głośno niczym lew w furii. Przyjrzał się kobiecie. Przynajmniej kolor oczu wskazywał na to, że nie jest aż takim strasznym zagrożeniem... Nie mniej jednak nie podobało mu się to... Oj... bardzo mu się to nie podobało. Wykorzystując nad nią przewagę sił nawet się nie poruszył... Więc z 'zewnątrz' musiało to wyglądać co najmniej dziwnie.

Alice Cullen

//kuchnia

Alice powoli stanęła przed domem. Oparła się o ścianę.
- Nie podniesiesz go... - powiedziała spokojnie i obserwowała zmagania Edwarda, którego dobre maniery przeminęły z wiatrem, i nieznajomej.

Gość

-A co ma się dziać? Szłam, szłam, doszłam tu. Nic dziwnego...- stwierdziła, delikatnie zmniejszając nacisk wampira telekinezą- tylko na tyle było ją stać.- Wybacz, ciężki jesteś.- spojrzała na niego przepraszająco.

Edward

I Edward wylądował twardo na ziemi.
-Ale skąd wzięłaś się w tych okolicach?! -zapytał niezbyt miło kiedy się podniósł.
-Przez 50 lat nie ma tu żadnych innych wampirów... a jednego dnia pojawiają się aż TRZY?!

Gość

-Co?- spojrzała na niego tym razem definitywnie skonfundowana... czy to za sprawą niechcącego zrzucenia z siebie obcego wampira, czy też za sprawą wiadomości o dwóch innych wampirach.- Nic o tamtych dwóch nie wiem.- wzruszyła ramionami.

Jasper Hale

//z salonu

Jasper wyskoczył z zasolnu i szybko pobiegł w strone intruza. Nagle zatrzymał sie widzac jak Edward sie z nim rozprawia. Podszedł wiec do brata i warknał - Co sie tu u diabła dzieje? Kim jestes i czego tutaj szukasz? Mówi po dobroci jak masz jeszcze szanse - jego oczy błyszczały w ciemnosci

Alice Cullen

- Cztery - poprawiła go odruchowo Alice. - Jednego dnia pojawiają się CZTERY wampirzyce...
- Daj spokój, Jazz... Jako niegrzeczny chłopiec jesteś okropny - powiedziała załamana i pokręciła głową

Edward

-Jesteś naszym gościem... Miło byłoby gdybyś się przedstawiła...-powoli wracał do siebie, jednak ton głosu nadal miał lodowaty i przyprawiający o dreszcze,o.

Jasper Hale

Jasper spojrzał na Alice. Starał sie uspokoic ale miał juz dosyc dzisiejszego dnia. Za duzo tego było.
- POmysl ze t\od tego co teraz powiesz zalezec bedzie Twoje zycie - skierował do intruzki spokojniejszym tonym

Gość

-Learah Abigail Weatherby, miło mi.- zebrała tyłek z ziemi.- Nie jestem dla was żadnym zagrożeniem, nie piję krwi ludzkiej. Lekka hemofilia do tego rodzaju robi swoje.- skrzywiła się trochę zabawnie.

Jasper Hale

Jasper uspokojony wtracił
- To co Cie w te strony przywiało?

Alice Cullen

-Witaj Learah - pozdrowiła nieznajomą - Wiecie co Panowie... Ja idę na spacer. - zwróciła się do obu wolno. - Wy tutaj róbcie za panów domu, a ja się przejdę.
- I nie waż się za mną iść, Jazz... Nie mam ochoty z TOBĄ rozmawiać w tej chwili. - warknęła na niego gniewnie.

Chyba, że chcesz bym roztrzaskała Ci czaszkę. Kretyn! Idiota! Do kwadratu! Przydałby mi się teraz prawdziwy przyjaciel - westchnęła ciężko w myślach i poszła sobie w las

//Las

Jasper Hale

Jasper widzac odchodzaca w las alice zapytał w myslach Edwarda - Dasz sobie rade sam? Mam za nia pojsc czy nie, czy zostac z Toba?

Gość

Spojrzała w stronę Jaspera.
-Nie wiem. Kiedy przybyłam tu z Europy, szłam, gdzie mnie nogi niosły... Gdzieś niedaleko widziałam jakąś małą, opuszczoną chatę... Może się tam na chwilę zatrzymam...- zamyśliła się.

Edward

-Muszę z nią pogadać...-mruknął lekko zbity z tropu.
-Abigail....-mruknął wyłapując jej drugie imię- Pozwól, że zostawię Cię z Jasperem.
-Drobne zasady i do widzenia...-szepnął bratu na ucho. Ooo nie. Nie miał zamiaru zostać z Jasperem sam. Mowy nie ma. Troskliwy braciszek pobiegł za Alice do Lasu. Nabiega się dziś trochę...

/Las.. czy gdzie tam Alice pognało.

Jasper Hale

Jasper poprosił by usiadła i zaczał powoli spokojnym głosem mowic
- Widzisz zasday sa proste ale bardzo wazne dla nas wampirów - głosno westchnał i kontynuował. Nie pijemy ludzkiej krwi zywimy sie tylko zwierzeca, trzymamy sie swojego terytorium. Czyli ludzie sa bezpieczni, nic im sie nie moze stac. rozumiesz? - spojrzał w jek oczy szukajac zrozumienia

Gość

Wytrzeszczyła do niego ślepia, by mógł dokładnie zobaczyć ich bursztynowy kolor.
-Czy taka odpowiedź ci wystarczy?- spytała, wskazując na ślepia.

Jasper Hale

Popatrzył uwaznie
- Wiem widziałem juz jaki masz kolor oczu - powiedział
- Ale tu chodzi o bezpieczenstwo-mruknał

Gość

-Dobra, dobra. Nie piję ludzkiej krwi, i pić nie będę. Możesz to nazwać częściową hemofilią. Tak czy inaczej ludziom nic się nie stanie... Co do terytorium... Gdzie są jego granice?

Lizzy Brown

Powoli weszła na teren Cullenów. Wróciła szybciej niż myślała. Powoli obeszła Jaspera rozmawiającego z kimś... kogo nie znała. Tylko na chwile odwróciła głowę w jego kierunku.
- porozmawiam z innymi .. nie przerywajcie sobie.
Po czym podeszła do drzwi i nacisnęła dzwonek.
Alice , muszę z nią porozmawiać, proszę niech będzie w domu...

Alice Cullen

// z lasu

Ścigając się z Edwardem Alice wpadła na podwórze jak burza. Gdy biegła niebieska sukienka odsłaniała jej zgrabne nogi. Twarz rozjaśniał jej uśmiech i nikły blask księżyca.
- Pierwsza! - zawołała radośnie - Mówiłam, że będę pierwsza!
- Oooo... dzień dobry wieczór - zachichotała widząc towarzystwo przed drzwiami.

Edwardzie, ty... hmm... jaka będzie męska forma słowa nierządnica? Nierządnik? Edwardzie ty nierządniku! Strzeż się stręczycielki - roześmiała się głośno do swoich myśli.

Podeszła do Jaspera.
- Koniecznie musimy porozmawiać, KOCHANIE. - wyszeptała

- Właściwie to czemu wszyscy siedzicie na dworze? Zapraszamy do domu - uśmiechnęła się otwierając drzwi i zapraszając gości do środka

Lizzy Brown

Nie może być. Lizzy odwróciła głowę. Alice

Szybko ruszyła w jej kierunku.
-proszę Cię o chwilę rozmowy - powiedziała, zatrzymując ja przed wejściem do środka- Alice... prawda?

Alice Cullen

- Tak to ja - uśmiechnęła się - Ty musisz być... Lizzy, czyż nie?

ładna bestyjka... ale ja jestem damą... postaram się jej nie zabić podczas pierwszej rozmowy

Lizzy Brown

- Tak to ja - uśmiechnęła się jednocześnie zaciskając powieki.
- Miałam wrażenie , że wyciągnęłaś pochopne wnioski.. kiedy dyskutowałam z twoim... - westchnęła.
- W każdym razie , chce byś wiedziała , że ja wiem po co tu przybyłam i gdybym szukała faceta to po prostu nie zajmowałam bym go rozmową a przeszła do czynów.- Otworzyła oczy. I ruszyła , oddalając się kilka metrów od domu
- porozmawiasz ze mną chwile?