Znaleziono 172 wyników

Rozdzwonił się jej telefon.
odebrała.
po krótkiej rozmowie podniosła się,
-to mama. mam jej iść do apteki, chyba złapała grypę
powiedziała wstając.
poprawiła bluzkę.
Pocałowała lekko w usta Alan ...

Wściekłe spojrzenie? Tylko na tyle było go stać? Pantoflarz - powiedział do siebie w myślach, uśmiechając się pod nosem.
- O! Czas na zwierzenia? - udał podekscytowanie. - Ja jestem synem chorego psy ...

- Zależy od psychiki i charakteru - zauważył i spojrzał na Alana, jakby dając mu wyzwanie ''a jaką ty masz twardą osobowość,co?". Dla Anthony'ego przemiany w kruka nie były wcale męczące. Nauczył ...

Jego uśmiech wyglądał na szczery, jednak Anthony potrafił wyczuć jego prawdziwe intencje. W rzeczywistości Alan miał ochotę wstać i porządnie mu przyłożyć. Pozostaje tylko kwestia, dlaczego tego jeszc ...

Bo to, że nie wierzył w miłość nie znaczyło wcale, że nigdy nie podrywał dziewczyn tak, więc Alan wciąż mógł mieć powody do zazdrości. To jeszcze bardziej dopingowało Anthony'ego.
- W najbliższym cza ...

- Z tego co wiem to na randce nie rozmawia się o gps'ach - odparował Alanowi ze swoim uśmieszkiem. Spojrzał na Mel, nie spodziewał się, że wzbudzi to w niej zaintrygowanie.
- Bo nie wierzę w miłość - ...

- Nie. Ja w ogóle nie bawiłbym się w randki - odparł pewny siebie. Tak naprawdę wątpił, czy miłość w ogóle istnieje.

- No to bardzo romantyczny temat - skomentował sarkastycznie i również wziął z talerza - a co się będzie ze sztućcami bawić? - jeden kawałek pizzy w kształcie trójkąta i ugryzł jego spory kęs.

Po kilku minutach wrócił z toalety i usiadł zadowolony obok Melanie. Alan, najwyraźniej odzyskał mowę, bo w drodze conieco udało mu się od niego usłyszeć.
- O czym rozmawiacie, gołąbki? - spytał, na ...

Przysunął do siebie swój talerz i chwycił za ketchup. Nie żałując sobie polał nim całą pizzę.
- Nie - pokręcił głową, odnośnie tych biednych zwierzątek. Był facetem, nie musiał ukrywać, że nie jest n ...

- Eee - wzruszył ramionami. - Tylko taki kaprys - uśmiechnął się. Spojrzał na Alana i poczuł uczucie satysfakcji. Tak jak podejrzewał - mimo iż tego nie okazywał - aż gotowało się w nim w środku
- A ...

- Czyżby bratnie dusze ? - zauważył, uśmiechając się. Chciał poirytować trochę bruneta, którego imię wyleciało mu z głowy. Jak on ma..? - zastanowił się. - Adam? Alen? Alan?. A z resztą wszystko mu b ...

Nie był przyzwyczajony do takich czułości. Jedynie jego dziewczyna mogła pocałować go w policzek. No cóż. Musiał się przyzwyczaić, że również tak witają się ... nowi znajomi.
Spojrzał na Alana. Wyglą ...

[url=http://www.twilightrpg.fora.pl/wybrzeze,80/plaza,132-2125.html#106096]| Plaża

Po nocy spędzonej w hotelu w Forks postanowił znowu tutaj przylecieć. Tak, przylecieć. Z finansami zaczynało już b ...

Włożył na siebie jeansy, błękitną koszulkę i szarą bluzę. Od razu zrobiło mu się cieplej. Wsadził ręce do kieszeni i rozejrzał się po otoczeniu po raz ostatni. Melanie i towarzyszącego jej wysokiego ...

Zmierzył wzrokiem chłopaka. Nawet nie słyszał jak się zbliża. Niezły jest - stwierdził. Wyciągnął do niego dłoń. - Tony - powiedział tylko.
- Nie słuchaj jej. To ja ją ochładzam - uśmiechnął się i ws ...

- Jak widać nie dość dostatecznie, bo ciągle się o mnie opierasz - zauważył.

Poczuł jak jej włosy łaskotają mu skórę.
- Przynajmniej nie muszę nikogo wykorzystywać, by się ochłodzić.

Nie przeszkadzało mu, że się do niego zbliżyła. Zwykle unikał takiego kontaktu z prawie nieznanymi ludźmi, ale ta sytuacja wydawała mu się inna. Nie chciał jej odtrącać, tak jak to zrobił ze wszystkim ...

- Nie, nie trzeba - powiedział, gdy tylko skończyła. Nieco się do niej przybliżył. Poczuł ciepło emanujące z jej ciała. - Rzeczywiście - mruknął. - Jak przenośny grzejnik.

Wzruszył ramionami, lekko zrezygnowany.
- A z resztą to i tak nic nie da - mruknął, jakby sam do siebie. Odwrócił głowę w jej stronę. - Tobie musi być jeszcze bardziej - zauważył. Skąd miał wiedzieć, ...

Wykrzywił kąciki ust w uśmiechu. Zadrżał lekko, krzyżując ręce na piersiach. Robiło się coraz chłodniej, a on nadal leżał tam tylko w bokserkach.
- Bardziej chodzi mi o LaPush - sprecyzował. - Była ...

- Chciałbym móc myśleć o czym chce - powiedział, bo od jakiegoś czasu nawiedzały go nieproszone myśli. - Znałaś stąd jakąś Myriam? - spytał.

- No jak widać jestem wyjątkowy - uśmiechnął się, podnosząc się do siadu. - To naprawdę zrypanie - przyznał. Nie chciałbym, żeby ktoś wiedział o jego fantazjach.

- U mnie też jest ryzyko.. - mruknął. - Ale dostęp do najskrytszych myśli!? - wytrzeszczył oczy. - Dobra, masz rację. Wole być krukiem.

- Ta. Szkoda - powtórzył. - Dlaczego cie to dziwi? Bycie wilkołakiem to pewnie świetna sprawa.

- Szkoda - mruknął pod nosem i przymknął oczy. Gdyby był wilkołakiem najchętniej nie zmieniałby nigdy swojej postaci. Teraz też może z tym wyjątkiem, ze nigdy nie będzie wieczny.

- Czyli nie mogłabyś mnie przemienić? - spytał czysto teoretycznie.

- Ehh - mruknął. Czemu zmiennokształtni mają zawsze najgorzej? Nawet nie mogą żyć wiecznie. - A możecie przemianiać ludzi tak jak wampiry ? - pytał z czystej ciekawości.

Zamyśliła się na chwilę, a potem wzruszyły ramionami.
-Sama tego nie wiem.
Przyznała poprawiając sobie włosy
-Mój ojciec był wilkołakiem, nie myślałam, że i ja nim będę.

- I jak to jest? - spyta ...

Zmierzył ją wzrokiem i zatrzymał się na jej piersiach. No co? Sama mu kazała. Rzeczywiście była stuprocentową kobietą. Westchnął ciężko, znowu kładąc się na piasku. - Ale jak to możliwe? - zmarszczył ...

- Satysfakcja - uśmiechnął się i opadł gołymi plecami na ciepły piasek. - Myślałem, że przemiana zachodzi tylko u mężczyzn.. - zauważył. - No chyba, że jesteś facetem - zmarszczył brwi i parsknął krót ...

- Bingo! Wygrałaś właśnie główną nagrodę! - powiedział sarkastycznie, naśladując ton prezentera telewizyjnego. - A ty? Kim ty jesteś? - spytał, patrząc w jej stronę. Naprawde był tego ciekaw. Wampir o ...

- Ja tak. Robię to prawie codziennie - uśmiechnął się, widząc jej reakcje. Była nieco zdezorienotwana. Czyżby nie słyszała nic o zmiennokształtnych?

No to jednak się przejechał. Nie powiedziała mu żadnej interesującej go informacji. Westchnął ciężko.
- Latałaś kiedyś w powietrzu? - spytał ją od tak. Niech się chociaż domyśla.

- Anthony de Silva, na tych klifach zginęła moja siostra - tak jak chciała się przedstawił. Teraz jej kolej. Łudził się, że powie mu nieco więcej o sobie, a tymbardziej, że zdradzi mu swoją tajemnicę.

- Pewnie tak ... - stwierdził, wzruszając ramionami. On napewno nie przyznałby tego pierwszy. Nigdy w życiu.
- Więc kim jesteś... ? - spytał. - Bo zakładam, że nie zwykłym śmiertelnikiem...

- Ta. Informatorów - mruknął, wzruszając ramionami. Jeszcze przed nikim nie przyznał, że był zmiennokształtnym, więc dlaczego teraz miałby to zrobić?
- Myślisz o tym co ja mysle, ze ty myslisz, ze ja ...

- Wiem o czym? - spytał, choć zbyt dobrze znał odpowiedź. Chciał się po prostu upewnić. - A no.. mam swoich informatorów.