Znaleziono 273 wyników

- Mhm, jasne - mruknęła w powietrze, patrząc gdzieś w przestrzeń. Po chwili westchnęła i wstała z ziemi. Powinna rozprostować wreszcie kości. Ruszyła wolnym, wciąż leniwym krokiem gdzieś przed siebie.

- Może do ciebie, bo tam zawsze jest tak... przytulnie - powiedziała całkowicie szczerze z anielskim uśmieszkiem na twarzy. Powoli podniosła się do pionu. Oj, lenistwo zaczynało dawać o sobie znać.

- Mhm... masz lepszy pomysł? - spojrzała na niego szczenięcymi oczami. Tą minę zbyt często robiła nieświadomie, jak jakiś tik nerwowy czy coś. Wierzchem dłoni strzepała płatki śniegu zalegające na jej ...

- No to mamy jasność - wymruczała, odrywając się na chwilę od niego, żeby spojrzeć mu w oczy. Z ruchu jej warg można było wyczytać bezgłośne: kocham Cię. Oparła się podbródkiem o jego ramię.

- No wiesz... - zamiast odpowiedzieć normalnie, po ludzku, najzwyczajniej w świecie go pocałowała.
- Ale żadną nimfomanką nie jestem - wymruczała cicho.

[Ok, spoko]

- Koniec zamartwiania się - oświadczyła pogodnym tonem.
- Mam ciekawsze propozycje wykorzystania czasu - mruknęła łobuzersko.

- Nie wiem, ale wiem, że też cię kocham - westchnęła cicho. Podeszła do niego i przytuliła się mocno, jakby zamierzała nigdy go nie puszczać.

- W takim razie mi powiedz - poprosiła, już zachowując się w miarę normalnie. Drgania ustały, jej złość też gdzieś uciekła.
- Odejdziesz, nawet jeśli nie będę ci kazała. Co to za sprawiedliwość? - o ...

Dalej miała mocne drgawki, chociaż była nieco spokojniejsza.
- Nie wiem, jakie są twoje intencje - prawie że warknęła w jego stronę.

- Nawet o tym nie myśl - syknęła poirytowana. W jednej chwili siedziała obok niego, a w następnej stała w bezpiecznej odległości, trzęsąc się na całym ciele. - Jeśli mnie nie chcesz widzieć to mi o ty ...

- Najgorsze jest to, że nie mogę się na ciebie wściec, bo nie mam konkretnego powodu - mruknęła żałośnie. - No cóż, nie pozostaje mi nic innego, jak ci uwierzyć - pocałowała go delikatnie w usta.

- Ale w końcu zaczną, a ty wyjedziesz. Muszę się z tym pogodzić, przecież do drzewa cię nie przywiążę - nie mogła się powstrzymać od sarkazmu, chociaż wcale nie było jej do śmiechu. Czuła się koszmarn ...

Nie była zbyt zszokowana jego słowami. Wiedziała, że dojdzie do takiego czegoś prędzej czy później. Była przyzwyczajona do tego, że wszyscy ją zostawiali, ale lata praktyki w końcu się przydały, prawd ...

- Czuję, że coś kręcisz. Musisz mi powiedzieć, rozumiesz? Nie pytałbyś bez powodu - teraz była mocno wkurzona. Nie zważała na to, że śnieg ograniczał jej widzenie. Chciała się wszystkiego dowiedzieć.

- Och... Ja... Nie mam pojęcia - wyszeptała cicho, zresztą zgodnie z prawdą. Już przeczuwała najgorsze i szczerze mówiąc nie podobało jej się to, co podpowiadał jej rozsądek.

- Musisz mi uwierzyć, bo to jest 100% prawda. Przysięgam, że nic nie knuję - zaśmiała się cicho. Powoli podeszła do niego i pocałowała go delikatnie w usta.

- Nieee - powiedziała przeciągle. Pokazała mu język, jak to miała w zwyczaju.
- Znaczy w sumie nawet nie zdążyłam pomyśleć - zaśmiała się cicho, zapierając się nogami w piasku i schodząc z huśtawki.

Automatycznie zrobiła minę zbitego pieska, ale po chwili na jej twarz zawitał blady cień uśmiechu, bowiem nie chciała go jeszcze bardziej zamartwiać.
- A to już nieaktualne. To były takie bardzo ogól ...

- Chcę wiedzieć - powiedziała stanowczo.
Nie chciała, żeby ukrywał przed nią istotne informacje.
Po chwili jednak uspokoiła się, huśtana przez niego, niczym mała dziewczynka.

- Coś się stało? - zapytała cicho, z niepokojem. Wydawało jej się, że coś jest mocno nie-okej, poznała to po jego wątpliwej minie.

Nagle otworzyła oczy i strzepała sobie kilka płatków śniegu z nosa.
Zmarszczyła śmiesznie nosek, co nadało jej twarzy komiczny wyraz.
- No cóż... jestem prawdopodobnie od ciebie uzależniona, ale w ...

Pisze sms-a.

Hej, pamiętasz mnie jeszcze?
Dawno się nie widzieliśmy.
Odezwij się, jak będziesz miał czas,
Carol.

Oczekuje na połączenie...
Po jakimś czasie odzywa się poczta głosowa.
Westchnęła cicho i zaczęła się nagrywać.
- Shane... przepraszam, że tak szybko uciekłam, ale musiałam to wszystko przemyśleć. P ...

// Las

Przyszła tutaj bez żadnego konkretnego celu.
Plac zabaw wzbudzał w niej jakieś... dziecięce odczucia, których nigdy nie doznała.
Usiadła na huśtawce i przymknęła oczy, nie zważając na pł ...

Włożyła mu do kieszeni karteczkę ze swoim numerem telefonu.
- Muszę iść. Ale wiesz, gdzie mnie szukać - pocałowała go w policzek i ruszyła wolnym krokiem przed siebie.

//?

Przytuliła się do niego z uśmiechem na ustach.
- Ej, ale my naprawdę mamy zamiar siedzieć tak cały czas w lesie? - zaśmiała się.

- To mi wystarczy - uśmiechnęła się ciepło i pocałowała go, tak jak nigdy przedtem. Chciała, by tak chwila trwała wiecznie.

Przywarła do niego, nie chcąc żeby ją puszczał. Było jej dobrze, właśnie tu i teraz. Wciąż się rumieniła, ale jakoś nie zwracała na to szczególnej uwagi.
- Powiedz coś - powiedziała cicho, patrząc na ...

Wymruczała pod nosem wiązankę przekleństw i spojrzała na niego z niespotykaną dotąd u niej nieśmiałością.
- Je t'aime - powiedziała głośno i wyraźnie, jednakże po francusku. Prawie natychmiast ukryła ...

Klepnęła go w ramię, bo tylko tak dosięgała.
- Wiesz o co mi chodzi, noo - przynajmniej miała nadzieję, że wie.
- Tak, dokładnie, bardzo cię lubię - uśmiechnęła się ironicznie patrząc na niego spo ...

- Lubię cię, wiesz? - wymamrotała w jego płaszcz, w który wciąż się wtulała.
- Ale tak inaczej - zaczęła się motać w swoich słowach. Nie wiedziała, jak to powiedzieć.

Nic nie powiedziała, bojąc się, że głos może ją zawieść. Przytuliła policzek do jego ramienia. Chciała pokazać, że mu ufa i że jest dla niej ważny, ale nie umiała wydobyć z siebie słowa.
- Merci - ty ...

- J'espère - uśmiechnęła się pod nosem i, wciąż drżąc, wtuliła się w niego, jak mała dziewczynka do tatusia.
- J'ai peur - wyszeptała prawie niesłyszalnie.

- De quelle autre - rzuciła w przestrzeń. Nagle straciła go kompletnie z pola widzenia. Drzewa szeleściły przerażająco, a ona zadrżała ze strachu. Nie lubiła siedzieć 'prawie' sama w ciemnościach.
- ...

- Vous voulez parier? - krzyknęła do niego. Nawet go nie widziała w tych ciemnościach, co było dość... peszące. Czekała tylko aż gałąź nie wytrzyma i puści. Swoim nadnaturalnym uchem już słyszała skrz ...

- Zaraaz spaadniesz - krzyknęła do niego, przeciągając głoski. Oczywiście nie życzyła mu tego, ale wątpiła, by jakiekolwiek drzewo go utrzymało. Zaśmiała się cicho sama do siebie.

- Niedaleko pada jabłko od jabłoni - mruknęła cicho, ale tak żeby usłyszał.
- Tak, zważywszy na to, że jesteśmy tu tylko my - uśmiechnęła się szeroko i wciąż patrzyła w gwiazdy.

- Och. Mogę się porównać do znalezionego skarbu? - zaśmiała się, nie wierząc w to, że ktokolwiek mógłby ją nazwać skarbem. Nie oczekując na jego odpowiedź, położyła się na trawie, wypatrując gwiazd na ...

- Daruj sobie ten sarkazm - powiedziała takim tonem, jakby uszło z niej całe powietrze.
- Szukasz czegoś lub kogoś? - zaśmiała się cicho, patrząc gdzieś na drzewa, których zresztą była niezliczona il ...