Galeria handlowa

Gość

przejechal palcem po policzku- a kto by pomyslal, taka mloda niewinna kobieta i umie o siebie zadbac

Juliette

- Pozory mylą - stwierdziła. Z wampirem miała większe szanse jak zwykły człowiek ale wciąż zbyt małe. Spięła się lekko. - Chcesz mnie przestraszyć? - zapytała wprost.

Gość

-Nie, mam inne zamiary- powiedzial zalotnie

Juliette

- Słucham.. - spojrzała na niego nadal zaniepokojona lekko.

Gość

-Wygladalas na szukajaca pomocy

Juliette

- W sensie? - no teraz to juz rozważała czy go wziąć za świra niebezpiecznego czy nieszkodliwego.

Gość

-Nieważne, myslalem o czyms innym i musialem chyba gadac glupoty

Juliette

- Taki skrót myślowy? - uniosła brew nadal niepewna. - A.. o czym myślałeś?

Gość

-eee rozpamietywalem stare dzieje, niewazne- odwrocil wzrok

Juliette

- Tak? - uniosła drugą brew. Uspokoiła się nieco. No dobrze. - A jakież to stare dzieje? - zbliżyła się i wyladowała twarzą przed jego twarzą. Ciekawska była i tyle

Gość

Zmrużył oczy i spiął usta -Nie jestem raczej osobą która dzieli się z innymi emocjami, a druga sprawa nie lubie opwiadac rzewnych historii.

Juliette

- O przepraszam - teatralnym gestem zasłoniła usta - Nie musisz się złościć Ian - mruknęła wyciągając rękę po swoje torby - Nie chcesz mówić, to przecież cię nie zmuszam. Chyba poniosę je sama - rzekła spoglądając na zakupy.

Gość

Popatrzył, na nią -Nie złoszczę się, ale jak chcesz zmykac to nie bronie

Juliette

- Nawet nie pomyslalam o tym ze bronisz, ale odnioslam wrazenie ze raczej niezbyt mile stalo sie moje towarzystwo. - wzruszyla ramionami - Jestem na to wyczulona. Jezeli o mnie chodzi to mam czas do wieczora. - usmiechnela sie - Także.. mam sobie isc czy idziemy po twój garnitur, Ian?

Gość

-Idziemy po garnitur, pozniej cos zjemy a dalej bedziemy improwizowac- stwierdzil. -Masz moze na cos ochote, propozycje?

Juliette

- Pytasz o preferencje kulinarne czy pytanie dotyczyło improwizacji? - zaśmiała się znów biorąc go pod ramię. Wcześniejsza wizja jego osoby jako wariata ulotniła się.
Dźwięk telefonu rozległ się nagle.

- Tak? - odebrała - O cześć tatku - zaśmiała się do osoby po drugiej stronie. Gdy miała dobry humor nazywała go tak żartobliwie. Czasami się niepotrzebie o nią zamartwiał. I był jedynym człowiekiem, którego nazywała ojcem. Cóż. Swojego nigdy nie miała.

Juliette

Z westchnieniem rozłączyła się.
- Przepraszam Ian. Jednak musze wracać. Mam nadopiekuńczego ojca.. - uśmiechnęła się odbierając mu swoje torby - Ale zakupy mozemy dokończyć jutro rano. - Pogrzebała chwilę w torbie i wręczyła mu wizytówkę, na której było jej imię i nr telefonu. Nic więcej. - Ciao. - cmoknęła go w policzek i ruszyła w drogę do domu. Na trasie wstąpiła jeszcze do dwóch sklepów. Po koszulę i krawat oraz butelkę whisky. Wsiadła do autka i myknęła do Podwiazki

// DPCP

Norman

/ Czerwona Podwiązka Very Happy

- Proszę bardzo szanowne panie... - wymruczał kiedy wchodzili do galerii. Jego wzrok pobiegł gdzieś do spokojnej kawiarni, ale nie było mu to dane bo Juliette pociągęła go za ramię w przeciwną stronę.

Juliette

- Kawę wypijesz później Norman - szepnęła - Najpierw odcierp swoje. Garnitur - uśmiechnęła się szeroko mocniej chwytając go pod ramię. To akurat sprawiało jej przyjemność.

Norman

- Dobra, dobra... - mruknął obrażonym tonem. Jako rasowy mężczyzna nie lubił zakupów. Jak juz musiał, to wybierał się do sklepu. W myślach poparł Juliette. Skoro w jego przybytku miała się odbywać ważna impreza wypadało jakoś wyglądać. - Mam nadzieję że czarny?

Juliette

- Na pogrzeb idziesz? - wydęła usteczka - Grafitowy - westchnęła - to rozsądny kompromis - zastrzegła.

Norman

- Grafitowy? - podupadł na duchu - Powiem czy mi się podoba kiedy zobaczę. A czarne nie są złe. - powiedział upierając się przy swoim.

Juliette

- Norman zróbże mi przyjemność małą - westchnęła ciężko - Czarny też ci wybiorę, nawet aksamitny... Ale weź jeden garnitur w jakimś lżejszym kolorze, błagam. Grafitowy nie jest zły....

Carmen

Szła obok Juliette z uśmiechem. Sprawdzała w portfelu zawartość swoich kart kredytowych. Kiedy uznała że wszystko ma uśmiechnęła się szerzej

Norman

Czuł się okropnie. Grafitowy i grafitowy... - Dobrze, zrobię ci tą przyjemność. - spojrzał na Juliette - Grafitowy może być.

Juliette

- Dziękuję - uśmiechnęła sie i cmoknęła go w policzek. Wciągnęła do sklepu, w którym sprzedawano garnitury Pierre Cardin i Valentino. Zaprezentowała wcześniej upatrzone
Grafitowy

, jeden w prążki

oraz jeden czarny jak noc

- Norman, jeżeli naprawdę ci się nie podoba, to go nie weźmiemy - westchnęła spoglądając na niego uważnie.

Norman

- Nie, nie, nie... - powiedział i wyrwał się spod jej ramienia by obejrzeć bliżej garnitury. Juliette dobrze wiedziała co robi. Koszule i dobrze uszyte marynarki były jego słabością. Lubił dobrze wyglądać. Spojrzał na nią i skinieniem dłoni poprosił by podeszła - Nie mogę się sprzeciwiać twemu gustowi. Jak zawsze trafisz najlepiej. - przyznał jej ze szczerością.

Juliette

- Śmiem jednak wątpić czy kiedykolwiek przestaniesz przy tym marudzić - pieszczotliwie pogłaskała materiał jednego z garniturów. - Tylko ten krawat - wskazała prążkowany garnitur - jest bezapelacyjnie do zmiany. W tej chwili mi jakos do ciebie nie pasuje - spojrzała krytycznie. - Czarny i prążkowy kup sobie sam - uśmiechnęła się - Grafitowy jest ode mnie w prezencie. Zapomniałam o Twoich urodzinach. - stwierdziła figlarnie. Nikt nie wiedział kiedy on ma urodziny. Sumiennie i konsekwentnie krył to przed nimi.

Norman

Zaśmiał się cicho - Urodziny? To ja obchodzę coś takiego? - pokrecił przecząco głową. Poprosił sprzedawcę o ubranie. Najpierw wypadało przymierzyć. Wyszedł po chwili z przymierzlani z twarzą bez wyrazu. Uniósł pytająco brew zerkając na Juliette. Okręcił sie i spojrzał w lustro. Czuł sie w nim dobrze i to mu w zupełności wystarczyło.

Juliette

Uśmiechnęła się z aprobatą.
- Patrząc na ciebie trudno się dziwić dlaczego tak wiele kobiet lubi mężczyzn w garniturach. - przysiadła obok Carmen na sofie. Założyła noge na nogę. - Następny - poprosiła.

Norman

Wzruszył ramionami i poprawił rękawy. Obejrzał jeszcze raz dokładnie swoje odbicie. Potarł w zamyśleniu brodę i udał się przymierzyć czarny. W nim czuł się o wiele lepiej, jak zawsze w czarnych ubraniach. Wyszedł się pokazać ze sceptycznym wyrazem twarzy. Zapiął guziki od marynarki. Jak na swój wiek i tak nieźle się trzymał.

Carmen

Uważnie oglądała jak Norman mierzy garnitury. Potem spojrzała na Juliette.
- Jak myślisz, w którym Martinowi było by dobrze? - spytała rozglądając się.
- A tak poza tym, to w tym mu pasuje - wskazała na Normana w jednym z garniturów

Juliette

- Jemu jest dobrze we wszystkich. Dla Martina wybrałabym sztruksowy - powiedziała do Carmen - on nie nosi klasycznych jak zdążyłam zauważyć. [link widoczny dla zalogowanych] albo [link widoczny dla zalogowanych] powinien mu się spodobac - wskazała dziewczynei dwa garnitury. Obdarzyła Normana bystrym spojrzeniem - Zrobisz co chcesz. Ja i tak kupię ci ten grafitowy. Co z nim zrobisz później to twoja sprawa. - oczywiście że byłoby jej miło gdyby chociaż raz go założył, ale jakoś się pogodziła z tym, ze jej prezent wyląduje w czeluściach ciemnej szafy i ujrzy swiatło dzienne dopiero jak go zeżrą mole. Wzruszyła ramionami.

Carmen

Przyjrzała się stroją pokazanym przez Julie i uśmiechnęła sie.
- Przyjdę tu z nim kiedyś jak wreszcie znajdzie dla mnie więcej czasu - uśmiechnęła się szeroko

Juliette

Juliette spojrzała na przyjaciółkę. - Przyjdziesz z nim po co innego, a te dwa... - uśmiechnęła się szeroko - bierzemy od razu. Ja mam miarę w oku. Będą pasować.

Carmen

- Dobra - uśmiechnęła się i wyciągnęła z portfela jedną kartę.
- A jemu - wskazała na Normana - który bierzesz?

Norman

- Ty nie bedziesz mi niczego kupować. - powiedział twardo. - Dostałem dziś już od ciebie prezent, a nie zasługuję sobie na więcej. - uciął i poszedł przebrać się w swoją marynarkę.

Juliette

Zacisnęła nieznacznie szczęki.
- Ja? - spojrzała na Carmen z dziwnym błyskiem w oku - jak widać nic mu nie kupuję. - powiedziała lekko sztywno ale opanowała się zanim Norman wyszedł z przebieralni. Przybrała lekki wyraz twarzy. - Jak bedę chciała mu jeszcze w czymś doradzać to mnie huknij Carmie. - powiedziała na tyle głośno zeby ją usłyszał. - Typowy facet. Nie wpadnie na to ze ja lubię czasem komuś dać cos w prezencie bez względu na to czy zasługuje czy nie. - Żeby zatrzeć niesmak postanowiła nakupować mnóstwo drobiazgów dla prawie każdego w domu. Zaczęła od krawatów dla kelnerów. Dla Martina wbrała skórzaną marynarkę i porządny pasek. Dla dziewczyn kupi coś gdy bedą szalały wśród sukienek. Zaoferował się że będzie nosił torby. Świetnie. Uśmiechnęła się nieznacznie patrząc na spory stosik drobiazgów. Na oko... Tak ze trzy torby się już uskładały. Wyszczerzyła się do Carmen.

Carmen

Wywróciła oczami i pogłaskała Julie po ramieniu.
- To teraz który sklep sobie życzysz? - spojrzała na nią z błyskiem w oku - może być z butami. sukienki, bielizna wymieniała kręcąc głową

Norman

Uśmiechnął się słysząc komentarz Juliette. - Nieczuły drań. - dołożył do tego wszystkiego odpowiedni epitet. Chwycił torby z tym za co zapłacił i stanął przy kobietach. Spojrzał na ich torby i bez słowa chwycił ich zakupy.