Kasyno i bar

Juliette

- A moze z nim o tym porozmawiaj? - stwierdziła

Carmen

- Myślisz, że nie próbowałam? Zawsze rozmowa kończyła się tak: Carmen, nie dyskutuj. Pojedziemy gdzieś we dwoje kiedy znajdę trochę czasu. Kocham Cię - umiała go dobrze naśladować - dość tych smutasków dzisiaj mamy sie dobrze bawić - uśmiechneła się

Juliette

- Tia - uśmiechnęła się Julie. Ona miała swoje plany na dzisiejszy wieczór. Byle tylko odbębnić część artystyczną... i urwie się. Zaszyje w samym kąciku sali. W swoim ulubionym miejscu. Z butelką wina, albo dwoma... albo trzema... zniknie im wszystkim z oczu. I tak będzie dobrze. - Masz rację. Mogę ja z nim porozmawiać, ale... on mnie nie lubi - zachichotała

Carmen

- Lubi,lubi - uśmiechnęła się i poprawiła sukienkę i włosy.
- Ciekawe czy mu się spodoba - westchnęła

Juliette

- Spodoba - Julie porwała przyjaciółkę i zakręciła nią na stołku barowym. Zaśmiała się. Sama przemilczała swoje rozterki. Chciałabym, zeby Normanowi się spodobało... westchnęła cichutko i skryła nadzieję za zwyczajowym uśmeichem.

Carmen

Pisnęła cicho kiedy się obracała.
- Mam nadzieję - zaśmiała się i zeskoczyła z krzesła

Juliette

- Carmieee... - zapiszczała Juliette. po ciężkich rozmyslaniach zawsze dostawała głupawki - Zróbmy coś głupiegooo.....

Carmen

- Ciszej - zaśmiała się.
- Na co wpadłaś? - spojrzała na nia pytająco

Juliette

- No właśnie na nic... ale zrobiłabym coś głupiego... - zachichotała

Carmen

- Hm związane z naszym występem tak? - zamyśliła się - obmacywanie, prawie striptiz.. - wymieniała śmiejąc się

Juliette

- Nie.. zrobiłabym coś szalonego tak ogólnie - pokazała jej język śmiejąc się.

Carmen

- Nie mam aktualnie żadnych pomysłów - zaśmiała się przechadzając się po pomieszczniu

Juliette

- I nie wiem czy to dobry pomysł z obmacywaniem cię. Martin jak nic da mi w łeb - westchnęła rozchichotana.

Carmen

- Jeszcze pomyśli, że go zdradzam - powiedziała tłumiąc wybuch śmiechu

Juliette

- Poczuje się urażony - zawtórowała jej - Bo z kim go zdradzasz?! Z jego własną dziwką. - parsknęła.

Carmen

- Ale za to z jaką... - zaśmiała się i trąciła ją palcem w nosek.
- Co ja bym bez Ciebie zrobiła

Juliette

-Rudą - próbowała złapać zębami jej palec - Miałabyś spokojniejszą głowę i mniej poplamione od moich smarków rękawy - Julie zrobiła zeza zaśmiewając się.

Carmen

- Bo mi palce odgyziesz - zaśmiała się.
- E tam smarki to nic strasznego. W tych czasach istnieją praliki - pokazała jej język

Juliette

Zaczęła się głośno śmiać. Humor jej zwyzkował. Rozterki dotyczące Normana zepchnęła głęboko. - Będę ci zwracać za proszek. - też jej pokazała język

Carmen

- Ale jak ja będę Ci płakać do rękawa to będziemy kwita - zaśmiała się i pomalowała usta błyszczykiem

Juliette

- Ty nie masz powodu - zaśmiała się nadstawiając usta do pomalowania - no chyba ze będziesz płakać bo ja płaczę. - przewróciła oczami. Mało razy tak było?

Carmen

- No właśnie. Jak Ty płaczesz to i ja - wywróciła oczami i pomalalowała jej usta

Juliette

- Ja też cię kocham, wiesz? - zaśmiała się posyłając jej całusa. Chłopcy wwieźli gigantyczny tort z miejscem na nie dwie. Juliette pociągnęła Carmen i obie umościły się w środku. Jeden z kelnerów przykrył je pokrywką.

Adam Knight

/ Hall

Nasroszył sie kiedy pociągnęła go za koszulę. Zacisnął dłoń na papierowej torbie modląc się o cierpliwość. Inni goście spoglądali na nich z ciekawością więc Adam przybrał dość zacięty wyraz twarzy. Zamilkł. Nie miał ochoty wysilać się na rozmowę z nią.

Marika Knight

/ Hall

Spojrzała na niego ukradkiem. Jego mina nie wróżyła nic dobrego. Zamilkła i tępo wpatrywała się w dal. Nie zwracała uwagi na facetów gapiących się w ich stronę jak i ich partnerek. Miała to szczerze mówiąc gdzieś. Czekała cierpliwie za Martinem. Niech się już rozpoczyna.... - pomyślała gorzko i lekko skrzyżowała sobie dłonie na klatce piersiowej.

Carmen

Poszła za Julie i umieściła się w środku. - Dobra mam nadzieję, że zawału nie dostanie - zaśmiała się

Martin

/ Czarne piekiełko Martina

Powlókł się za Normanem do kasyna na dół. Zastanawiał się nad tym co jego przyjaciel wymyślił. Zeszli po schodach i weszli do baru. Kiedy zobaczył tłumny lud zamarł. Posłał Normanowi krzywe spojrzenie. - Co to? Jakaś impreza dziś? - rzekł nadal nic nie rozumiejąc. Przesunął się trochę w przód.

Norman

Norman nachylił się do niego - Masz swoje święto. - przypomniał mu z uśmiechem - Masz się ładnie uśmiechać i cieszyć na widok dziewczyn. - szepnął - Czyli tak jak zwykle. - dokończył i wsunął mu w dłonie ładnie opakowane pudełko. Zawierało w sobie piersiówkę. Małą pasję Normana. - Wszystkiego najlepszego. - klepnął go w ramię i popchnął troche do przodu. Sam schował się w ciemnym kącie. Skłonił się Marice i Adamowi.

Juliette

Zgasło światło. Obie panienki siedziały już w torcie. Kelnerzy wystrojeni jak szczury na otwarcie kanału wnieśli małe torciki. Julie szepnęła do Carmen - Uśmiechy numer 5 i co ma być to będzie

Carmen

Uśmiechnęła się ładnie i westchnęła. Wzięła głęboki wdech. - No to mów kiedy - zaśmiała się

Marika Knight

Obserwowała wszystko z boku. Posłała Normanowi szczery uśmiech i wtem zgasło światło do pomieszczenia wjechał gigantycznych rozmiarów tort. Wyszukała wzrokiem Martina. I on w końcu się znalazł. Widoczne na jego twarzy zaskoczenie rozbawiło ja. - Oho. Impreza niespodzianka. On nic o tym nie wiedział. - roześmiała się mówiąc w stronę Adama.

Adam Knight

Spoglądał po kątach jakby szukając drogi ucieczki. Spojrzał w przeciwległy kąt sali gdzie stał Norman. Skłonił mu się krótko. Nachylił się lekko do Mariki by usłyszeć co mówi. Spojrzał na Martina. Współczuję ci... - pomyślał. Pokiwał głową z krzywym uśmiechem.

Martin

W końcu do jego świadomości doszło o co tu w tym wszystkim chodzi. Na śmierć zapomniał o swych urodzinach. No cóż przybrał na usta uśmiech za poleceniem Normana i przyjął od niego prezent. - Dzięki stary. - poklepał go po plecach. Ruszył w przód. Dostrzegł Adama i Marikę. Wymienił z nim lekkie skinienie, spojrzał na Marikę i posłał jej delikatny uśmiech. Spojrzał na wielki tort, ale nigdzie wzrokiem nie mógł dostrzec dziewczyn. Starał się zachowywać naturalnie. Musiał się napić i to zaraz, ale z racji tego iż nie wypadało póki co się powstrzymał od tego pomysłu.

Norman

Wyszczerzył zęby w uśmiechu kiedy widział reakcję Martina. Był zdezorientowany i to bardzo. Za chwilę będzie w szoku... Zerknął na Marikę i Adama. Wyglądali tak jakby mieli się za chwile pozabijać. Co też im się stało? Odwrócił wzrok od pary i czekał z niecierliwością na to co zrobią Julie z Carmen.

Juliette

Rozbrzmiały pierwsze takty muzyki. Na gigantycznym torcie zapłonęły sztuczne ognie. Kelnerzy ustawili tort na środku sali i odsunęli się.
- Teraz - szepnęła Julie i wraz z Carmen odepchnęły pokrywkę. Uśmiechnięte wyskoczyły z tortu. Carmen prezentowała się bosko w [link widoczny dla zalogowanych] , Juliette delikatnie uśmiechnięta stała obok niej w [link widoczny dla zalogowanych] . Muzyka zmieniła się i obie panienki zbliżając się powoli do Martina odśpiewały zmysłowe [link widoczny dla zalogowanych] wzorem Marylin Monroe sprzed lat.

Carmen

Kiedy już doszły do Maritna Carmen zarzuciła mu ręce na szyję. - Wszystkiego najlepszego kochanie - pocałowała go czule w usta. Juliette cmoknęła Martina w policzek.

Marika Knight

Nie spodziewała się takiego show jakie odprawiły mu dziewczyny, a była pewna, ze to chyba jeszcze nie koniec. Przestąpiła z nogi na nogę i uważnie obserwowała to co się dzieje. Odsunęła się trochę od Adama i lekko przysunęła w przód by mieć lepszą widoczność, którą teraz trochę przysłaniał jej barczysty facet. Odgarnęła dłonią niesforne włosy opadające na czoło.

Adam Knight

W przeciwieństwie do Mariki zrobił krok w tył. Zapatrzył się gdzieś w kąt pragnąc by to wszystko już się skończyło. Oparł się o ścianę chcąc wyjść niepostrzeżenie. Spojrzał tęsknie na drzwi. Póki nie złoży mu życzeń nie ma takiej możliwości. Nie interesowało go to co dzieje sie na środku sali.

Martin

Stał wryty jak kołek w ziemie. Spektakl był powalający. Uścisnął Carmen i złożył na jej ustach pocałunek. Przysunłą do siebie Juli i równiez ją ucałował lecz w policzek. - Dzięki dziewczyny. - powiedział na tyle cicho by tylko one mogły go usłyszeć. Czuł się już jakoś trochę lepiej. Impreza się powoli rozkręcała a wraz z nią Martin. Nie spodziewał się, że ktoś wyprawi mu specjalnie urodziny i to takie huczne.

Norman

Uśmiechał sie lekko dumny z wyczynów dziewcząt. Schowany w swoim kąciku zerkał z ciekawością na Juliette roześmianą i jak zawsze roztaczającą wokół swój urok. Przeniósł wzrok po zebranych gościach zatrzymując się na tych których lubił bardziej bądź tych którzy go zainteresowali. Śmiał się po chwili w głos z miny przyjaciela.