Lotnisko

Selene

- Dam radę - uśmiechnęła się. - Ja chcę przy oknie - powiedziała, wskazując na miejsce. - Ciekawe jak ty wytrzymasz ze mną.

Adam Knight

- Napewno będzie mi łatwiej skoro jesteś ze mną - powiedział i zamyslił się na chwilę. Stewardessa przyniosła przekąski. Adam odmówił, ale zapytał Selene - Może ty?

Selene

- Nie, dziękuję. W podróży nigdy nic nie jem. Boję się sensacji żołądkowych - powiedziała cicho. - Poza tym, nie jestem głodna. Bardziej chce mi się spać. Przespałam noc w motelu, przy biurku.

Adam Knight

- To się prześpij - powiedział patrząc na nią. Zerknął na zegarek. - Masz jakieś dwie godziny.

Selene

- Może zasnę - szepnęła, zamykając oczy. - Jeśli nie, trudno.

Adam Knight

Odwrócił od niej wzrok i zamyślił się. W to wszystko co sobie po cichu planował będzie musiał teraz wpleść Sel. Jak ona ze mną wytrzymie? Przecież... Otwarła się przed nim gama przerażającym możliwości. Kiedy byli w Forks przebywali przeważnie tylko ze sobą, a teraz miało to ulec zmianie. Jeżeli pierwszym problemem było mieszkanie, to drugim stała się jego matka i współpracownicy. Był pewien że każdy ją zaakceptuje bez większych oporów. Zresztą, co oni mają do tego... Nie ich interes. - pomyślał pochmurniejąc na twarzy. Zerknął na Sel. Bał się czy ona go zaakceptuje takim jakim jest. Cóż mogła o nim wiedzieć? Te chwile spędzone na plaży były jak szaleństwo. A ona mimo to jedzie ze mną. Albo będzie ze mną, albo nie. Wiedział że on teraz też musi się starać, nie mógł określić jakie przyniesie to skutki. Zamknął oczy i oparł wygodnie głowę, nadal się zamartwiając.

Selene

Sel zasnęła prawie od razu. Widać była bardziej zmęczona, niż jej się wydawało. Spała głębokim, spokojnym snem...

Adam Knight

Adam dalszą podróż spędził w towarzystwie czarnych myśli. Kiedy zbliżało się lądowanie, pochylił się ku Sel i szepnął. - Obudź się. Już jesteśmy.

/ Lotnisko w NY

Gość

/Wielka Brytania

Wyszedł z samolotu razem z tłumem ludzi. Uśmiechnięty od ucha do ucha szedł w kierunku wyjścia. Ludzie, szczególnie kobiety, oglądały się za nim, zatrzymywały się i szeptały między sobą. Nic dziwnego. Oliver, jako wampir, posiadał nieskazitelną urodę i wdzięk. Oprócz urody nie wyróżniał się niczym innym. Jego oczy były bardzo ciemne, prawie czarne.
Jakaś kobieta, wpadła na niego przez przypadek.
- Wszystko w porządku? - zapytał z wyraźnym angielskim akcentem.
- T-Tak, przepraszam. - wyjąkała i uciekła.
Oliver wzruszył ramionami, zabrał swój bagaż i wyszedł z budynku lotniska.

/Ulica

Liam

- Gdy już będziemy na miejscu, zabiorę cię w piękne miejsce, gdzie będziemy mogli się świecić do woli - zaśdmiał się. - Poza tym co chciałabyś robić? - spytał.

Leana

- Ja bym chciała pojechać na cmentarz

Liam

- W porządku - pokiwał głową. - Kiedy tylko zechcesz. Tylko powiedz, a tam pojedziemy. Mój samochód będzie podstawiony, więc z podróżą nie będzie problemu.

Leana

- Dawno już tam nie byłam,nie potrafie sie jakos przełamac - powiedziała siadając w swoim miejscu w samolocie

Liam

- Dasz radę. Nie jesteś sama - ścisnął jej dłoń. - Moich najbliższych spalono. Nie mogę do nich pójść i podumać.

Leana

- Ja nie pamiętam jej. Miałam tylko 3 lata gdy została zabita

Liam

- Może to i dobrze, że nie pamiętasz. Czasem lepiej nie wiedzieć, nie pamiętać, nie czuć. Nie smuć się.

Leana

WYjrzała przez okno
- Widze już Volttere - powiedziała uradowana

Liam

- Dawno cię w niej nie było - powiedział. - Ja opiero co ją opuciłem. Poza tym, chciałbym niedługo lecieć na Węgry. Tam jest mój klan.

Leana

- O nie nawet o tym nie myśl, że cie samego zostawie

Liam

- Tamtejsze wampiry mogą być niechętne. Należe do klanu, który jest skłócony z twoją rodziną i nie bardzo lubi obcych. Już raczej wolałbym cięzabrać do Anglii, skad tak naprawdę pochodzę.

Leana

- Liam ja sobie poradze a oni mogą zrobic ci krzywde

Liam

- Moja węgierska rodzina? Oni mnie uratowali i przyjęli do siebie. Mało tego żyją dzięki mnie po ataku Volturi. Nigdzie mi tak nie jest dobrze, jak wśród nich. Ty za to masz powód, by się bać. No, zaraz lądujemy.

/Lotnisko w Volterze

Gość

/ Voltera

Przy pomocy paru przyjaciół z Voltery udało jej się uciec i przylecieć do Seattle.
Teraz tylko musiała udać się do Forks i odnaleźć Veę. Kiedy mieszka się u Volturii nie ma problemu z dotarciem do informacji. Opuściła lotnisko i udała się do Forks.

/ Forks

Chiara

/ Dom C&J

Przyjechali na lotnisko. Chiara spojrzała na rozkład samolotów.
- Za 20 minut mam samolot - powiedziała patrząc mu w oczy.

Gość

// jw. xD

-Poczekamy tam. - Wskazał dłonią na rząd krzesełek w poczekalni. Zlapał ją za ręke i pociągnął w tamtym kierunku

Chiara

Poszła za nim i usiadła na krzesełku.
- Nie zapomnij karmić zwierzaków i Winky wypuszczaj na ogródek. - powiedziała sumtno patrząc w podłogę.

Gość

-Jasne. - Pokiwał głową wszystko zapamietując. Pogłaskał ją po policzku.
-Nie smuć się. Żałuję, że nie mogę jechać z tobą, ale... No nie mogę.

Chiara

- Ale ja będę tęsknić - powiedziała prawie jak mała dziewczynka, która po raz pierwszy jedzie na wycieczkę kilkudniową.

Gość

-Nie pojadę tam. - Mruknął bardziej stanowczo. - Nigdy tam nie wrócę

Chiara

- Wiem - pogłaskała go po policzku - nie oczekuję tego od Ciebie - wytłumaczyła mu spokojnie.
- Po prostu będę tęsknić bo Cię kocham - zaśmiała się.

Gość

-Ja też. - Dodał szybko i wtulił się w jej włosy. Miały kojącą woń.

Chiara

Pogłaskała go po plecach i wzięła wdech żeby przypadkiem nie zapomniała jego zapachu Very Happy

. W tej chwili właśnie ogłoszono informację że zaczyna się odprawa.
- Muszę iść. Chodź mnie odprowadzić - powiedziała błagalnym głosem chwytając go za rękę.

Gość

Podniósł tyłek z krzesła i pociągnął Chiarę w stronę tych dziwnych bramek xD

Chiara

Pocałowała go czule w usta mówiąc :
- Kocham Cię, zadzwonię jak wrócę żebyś przyjechał - uśmiechnęła się delikatnie.

Gość

Oczywiście. Na każde twoje skinienie, pani! - Ukłanił się nisko po czym równie mocno ją pocałował.
-Ekhem, nie chciałbym państwu przeszkadzać, ale... - Facet przy bramkach się lekko niecierpliwił.

Chiara

Skrzywiła się, że jakiś obcy facet ją poganiał.
- Do zobaczenia za kilka dni. Uważaj na siebie i nie rób głupot - szepnęła i pocałowała go ostatni raz. Poszła za mężczyzną, przeszła tą całą kontrolę i pomachała Vei zza szyby i posłała mu buziaka. Weszła do samolotu i odleciała do Włoch.
/ Voltera

Gość

Pomachał jej jeszcze raz, po czym wrócił do domu.

//dom C&J

Mercedez Volturi

//Volterra

Mercedez wysiadła z samolotu skierowała się tam gdzie wystawiali samochody. Jej czarne Porshe odznaczało się na tle innych. Tak samo dziwinie ludzie patrzyli na jej wygląd. Czarna koronkowa suknia falowała gdy wampirzyca się poruszała. Wsiadła w samochód i pojechała.

//gdzieś

Rhiannon

/ ??

Przywlokła się według instrukcji tym autobusem i usiadła na krzesełkach czekając na Sel.

Chiara

/ lotnisko w Volterze

Wysiedli z samolotu i stanęli przy wyjściu czekając na Veę.