Posterunek policji

Juliette

j.w XD

Juliette

//ulice miasta.

Bolała ją głowa. Potwornie. Gardło paliło wysuszone. Otworzyła oczy. Było zbyt jasno. Szukała dłonią pilota do zaluzji. Jakies obce miejsce.. Nie poznawała nic. Nie było jej miękkiego łózka, nie było szafeczki... Gdzie ja jestem do cholery?! Zmusiła się do otworzenia oczu. Naprzeciwko uśmiechała się znajoma gęba Skąd?
- Witaj Juliettre - powiedział facet. Chwilę jej zajęło skojarzenie kim on jest.
- Kapitan Wales? - zdziwiła się - Co pan tu robi? - chciała się podnieść. Ból głowy był okropny. Jej klient zaśmiał się cicho.
- To ja powinienem cię o to spytać? Odbiło ci żeby pijana wsiadać za kierownicę? Wjechałaś w wystawę sklepową. Musiałem użyć wszystkich znajomości, zeby to zatuszować. Uznali, ze zasłabłaś... - mężczyzna westchnął
- Chwila moment. Jaka wystawa? Co się stało? - powoli zaczęła sobie przypominać. Wszystko. Jęknęła. - Co teraz?
- Zadzwoń po kogoś. Niech po ciebie przyjedzie... - podał jej torebkę - postarałem się żeby nikt się do ciebie nie czepiał, ale samochód masz do kasacji. Ciesz się, że nic ci nie jest... - westchnął.
- Dziękuję, kapitanie - była mu wdzięczna. Naprawdę wdzięczna
- Spokojnie, odwdzieczysz się następnym razem - mrugnął do niej znacząco. Julie westchnęła i uśmiechnęła się blado. Oczywiście... Wykręciła numer do Carmen.

Juliette

Zamknęła klapkę telefonu. Spojrzała pytajaco na kapitana.
- No chodź, przecież nie będziemy cię trzymać w celi... - pokazał jej ręką wyjście. - Usiądziesz u mnie w gabinecie.
- Dziękuję - powiedziała z westchnieniem i ruszyła za kapitanem. W jego gabinecie przycupnęła w fotelu podwijajac nogi. Błogosławiona cisza i szyby dźwiękoszczelne...

Carmen

// dom Publiczny...

Weszła na posterunek i od razu dostrzegła rudą czuprynę Julie.
- Dzień Dobry ja po tą panią - wskazała na przyjaciółkę

Juliette

Policjanci popatrzyli na nią rozbawieni. Juliette siedziała skulona na fotelu w gabinecie komendanta. Nawet jakiś koc dostała. Kawy nie tknęła.
- Carmie... - z łapką przy skroni wstała. - Szlag by to... nigdy w życiu nie miałam kaca, a dzis... Masz sok i aspirynę? - zapytała z nadzieją.

Carmen

- Mam - weszła do pokoiku i podała jej wszystko. Cmoknęla ją w czoło.
- Zabraniam Ci pić następnym razem - zaśmiała się cichutko

Juliette

- Nie da rady kochanie - westchnęła Julie - sama sobie zabraniam pierwsza. - popiła sokiem obie aspiryny. - Carmie... ale jeszcze nie dziś... dziś jeszcze wypiję, dobrze? Zostaniesz ze mną na noc? Proszę - Julie miała wyjątkowo błagalny wzrok.

Carmen

- Zostanę na noc - przytuliła ją głaszcząc ja po włosach.
- Ale nie pij już tyle - pocałowała ją w czubek głowy

Juliette

- Nie mogę ci tego obiecać - szepnęła - to długa historia... zabierz mnie do domu. Muszę się wykąpać.. - westchnęła. W głowie huczało jakby mniej - Opowiem ci juz u mnie..

Carmen

- Trzeba coś płacić czy coś? - pomogła jej wstać z fotela. Podpisała jakieś dokumenty

Juliette

- Nie... kapitan - uśmiechnęła się do komendanta - był tak miły, ze wszystko już załatwił. - pociągnęła Carmen do wyjścia. - Do zobaczenia kapitanie. - machnęła mu na pożegnanie
// apartament J. Dubois [byle nie ten w podwiązce XD ] pisz pierwsza