Stary magazyn ...

Gość

- Oczywiście - powiedział i położył się na materacu. Odechciało mu się wszystiego. Gdzieś jedynie wałęsała się jedna i ta sama myśl. Trzeba ukarać Natalie.

Lizzy Brown

Usiadła na ziemi krzyżując nogi.
- Lou? Nie chcesz mnie o coś zapytać? Żadnych pytań? - była lekko zdziwiona. - no dobra.. Natalie dziś wróci do Forks... mam tylko nadzieje , że będzie trzymać gębę na kłódkę...

Gość

- Żadnych - rzucił. Nie chciało mu się podnieść. Był zmęczony. Patrzył na plecy Versace. - Mogę być jedynie posłuszny za to że mnie nie zabiłaś. Nie będę się wtracał do twoich decyzji. - Wyciągnłą rękę i chwycił kosmyk długich włosów Versy. Zaczął się nimi bawić.

Lizzy Brown

Uśmiechnęła się zadowolona z jego posłuszeństwa. Jedyne co jej nie pasowało to bliskie kontakty z Versace. Ona mogłaby jej sporo namieszać.
- Wybierzemy się wszyscy na polowanie... razem i niedługo..

Gość

- Gdzie? - Nie przerwał zabawy. Po tonie głosu wyczuł ze Elizabeth to irytuje.

Lizzy Brown

Denerwowało ją , że Louis siedzi koło Versace a rozmawia z nią.
- Nie wiem... zobaczy się...- spięła szczęki - a w tym czasie liczę na wsze posłuszeństwo..

Gość

Słysząc jej głos, zawiedziony puścił blond włosy. Napiął mięśnie brzucha i usiadł naprzeciw niej. - Powiedziałem już coś. Nie lubię się powtarzać Elizabeth. Będę posłuszny, ale za innych odpowiadać nie mogę.- Spojrzał jej prosto w oczy.

Lizzy Brown

Poczuła się usatysfakcjonowana.
- Wiem... Jednak ufam , że Twoje nowonarodzone również będą posłuszne.

Gość

- To tez zależy od nich. Ty masz tu władzę nad wszystkimi. Jakoś sobie poradzisz. - Powiedział uśmiechając się.

Lizzy Brown

Pokiwała głową.
-Czas jeszcze coś załatwić... Natalie!!! - warknęła wstając.

Natalie · Gość

Usłyszała wołanie Lizzy. Nie był to jednak przyjazny ton. Bardziej przypominał ten, którym posługiwała się, kiedy powiedziała jej, że zawiadomiła o jej wybrykah Alice. Spojrzała zwycięsko na Roksanę. Tamta puiściła ją, więc pobiegła do magazynu. Versace siedziała na materacu obok Louisa, Lizz stała obok. Podeszła do niej.
-Tak? - Spytała ze skruchą opuszzając głowę. Jasne kosmyki zasłoniły jej twarz

Gość

Kiedy zobaczył Natalie wezbrała w nim taka wściekłość jakiej nigdy nie poczuł. Przed oczami pojawił mu się obraz Versace, krzyczącej z bólu. Nie mógł się powstrzymać. Nie dbał o to czy Elazabeth go ukarze. Warknął i w ułamku sekundy znalazł się przy Natalie. Wymierzył jej policzek. Sapnął kiedy usiadła zdezorientowana na ziemi. - Wiesz za co. Obiecałem ci to. - powiedział pochylajac się nad nią. Kiedy rozcierała sobie policzek odwrócił się i odszedł w najdalszy kąt magazynu aby się uspokoić.

Lizzy Brown

Elizabeth nie protestowała , pozwoliła Louisowi zrobić co chciał. Kiedy skończył wampirzyca podeszła do Natalie chwyciła ją za szyję i uniosła nad ziemię.
- co ja mam z Tobą zrobić!? przegięłaś ! - puściła ją na ziemię , odkręciła się i rzekła na wpół łamiącym się głosem - przykro mi Natalie... nie widzę szans , abyś z takim podejściem mogła z nami przebywać..

Natalie · Gość

Upadła na ziemię pod wływem uderzenia. Jako, ze jest to wampir, było 10 razy mocniejsze. Zaczęła rozcierać policzek rzucając mu pełne nienawiści spojrzenie. Kiedy usłyszała słowa wydobywaj,ące się z ust Lizz zamarła. Coś w niej pękło. Przyspieszył się oddech, bicie serca...
-Co? - Spytała, bo jeszcze to do niej nie trafiło. - Elizabeth nie!! Bagam, proszę...
Nie wstała. Nie miała sił podnieść się z ziemi. Klęczała na kolanach przed wampirzycą, dwa, wielkie potoki łez spływały jej po policzkach.
-Błagam! Nie! - Piszczała zachłystując się łzami. - Przepraszam! Już nie... już tego nie zrobię! Proszę! Nie wyrzucaj mnie! Nie mam gdzie iść... proszę... - Pisnęła i upadła na bruk, zwijając się do pozycji embrionalnej. Zaczęła mruczeć coś pod nosem w nieznanym im języku.
-Amin coia ten'llie. Avaene llie... ilya naa winde... Dure amin... Amin valine... n'tule.

[tłum. Żyję dla ciebie. Bez ciebie... wszystko jest szare. Uwierz mi... Ja chcę...zostać.]

Lizzy Brown

Zachowanie Natalie wstrząsnęło Lizz. jak możliwe żeby Ona się tak do mnie przywiązała? ten człowiek?
- Ja naprawdę bardzo Cię lubię.. ale ta sytuacja... byłaś głupia.. jak mogło do tego dojść? mogłaś teraz leżeć tu w kawałkach! - warknęła - Co ja mam z Tobą zrobić co?

Natalie · Gość

-Legha... Sina naa enead. - Mruczała, wstrząsnięta tym, co mówi. Nie znała tego języka. Przynajmniej tak jej się wydawało. Jednak go rozumiała i biegle się nim posługiwała. Nadal dygocząc na całym ciele spojrzała na Lizzy.
-Ara Tindomerel, ruin e'illie eleen. Amin gaya...

[tłum. Przepraszam. nie zrobię tego więcej.
Czcigodna Córko Mroku, twoje czerwone oczy. Boję się...]

Lizzy Brown

Lizz nie była taka jak oni. Nie miała zamiaru być czuła i nie chciała uspokajać Natalie szeptem. Podeszła do niej , chwyciła pod rękami i podniosła.
-Wstań.. - dziewczyna nawet nie próbowała ustać - jeśli nie zaczniesz normalnie rozmawiać sama wyniosę Cie do Forks..

Natalie · Gość

Popatrzyła na nią nieprzytomnym wzrokiem, pytająco. Nic nie rozumiała. Jakby nagle ten język, którym mówiła, był jedynym, którym rozumie.
-Amin n'merne...

[tłum. Nie umiem...]

Lizzy Brown

Miała tego dosyć.. to było jak niańczenie 5 letniego dziecka.
- Lou zbierz jej rzeczy, wsadź koty do torby... - rozkazała - bardzo mi przykro Nat... ja nie umiem z Tobą żyć.. odprowadzę Cię do domu. - wzięła ją w ramiona. Czekała tylko na Louisa

Gość

Wyszedł z ciemnego kąta. Poruszał się z niezwykła gracją. Był zadowolony z obrotu sprawy. Szczerze niecierpiał Natalie, a jego niechęć ostatnio pogłębiła sie jeszcze bardziej. Podszedł do pary kotków i ujął je delikatnie wsadzając w kieszenie torby. Z jej rzeczami obszedł się o wiele mniej delikatnie. Zapiął torbę i oddał ją Elizabeth.

Lizzy Brown

-Dzięki.. - zarzuciła sobie torbę na plecy - Lou jak mnie nie ma Ty trzymasz tu władzę.. - docisnęła do siebie Natalie - jak myślisz zaczekać aż się ocknie, czy wynieść ja teraz?

Gość

- Dzięki - powiedział wzruszając ramionami kiedy usłyszał jej decyzję - Lepiej już teraz. Będzie mniej protestować. - stwierdził patrząc złośliwie na Nat wiszącą bezwładnie w ramionach Elizabeth.

Lizzy Brown

Zastanawiała się.
- jeśli chcesz możesz mi towarzyszyć.. lecimy do Forks...- uśmiechnęła się zachęcająco - nie byłeś tam jeszcze.. jest tam spore zgromadzenie wampirów i to jedne z dwóch miejsc gdzie nie wolno wam polować..

Gość

- Nie, dzięki. - popatrzył na wnętrze magazynu - Zostanę z nimi.- Wskazał ruchem głowy na Jill, Judith i Versace.

Lizzy Brown

- Nie to nie , drugi raz nie dostaniesz szansy by tam iść... - popatrzyła na niego bez przekonania,a potem popatrzyła na Natalie - więc jak będziesz rozmawiać czy wracasz do Forks?

Gość

Znudzony sytuacją wrócił na materac i usiadł obok Versace. Westchnął ciężko patrząc na Judith i Jill. Moje dzieło...

Natalie · Gość

Ocknęła się. Nagle rzeczywistość uderzyła w nią boleśnie.
-NIE!!! - Wydarł się, zsuwając się z pleców Lizzy. Odbiegła w najdalszy kąt. - Proszę....

Aya

Miała nadzieje, że może Lizzy powie, co zamierza. Nie stało się to jednak.
Podobało jej się to uczucie, gdy Louis bawił się jej włosami.
-Lizzy.-powiedziała, zwrócona do nimch plecami.
-Czemu jej nie zostawisz ?-spytała.
Wiedziała, że Natalii jej nie lubi, ale z drugiej strony dziewczyna chciała jej pomóc.
To, że jej się nie udało to inna kwestia.
Inna kwestią było też to, że Lou i Roksana mogli się na nią rzucić.
Nie chciała jednak tego roztrząsać
-Chciała mi tylko pomóc.-powiedziała patrząc w ścianę magazynu

Gość

Popatrzył na nią z niedowierzaniem. - A jakbyś już się nie wyrwała? Jakbyś postradała zmysły? To co? Nadal byłoby dobrze? - Nie był zwolennikiem Nat. Nie starał się tego ukrywać.

Aya

-Wtedy wszystkim żyłoby się lepiej.-wymruczała w ścianę.
Naprawdę tak sądziła. Nie wiedziała po co tu jeszcze leży.
Nagle wpadł jej do głowy szalony pomysł, czemu by nie odwiedzić włoch i nie poprosić, by z nią skończyli?

Natalie · Gość

Nie rozmuiała co się wokół niej działo. Miała wrażenie, że balansuje na granicy dwóch różnych światów. Znów nie rozumiała, o czym mówili tamci. Ten język był dla niej tak dobrze znany, jednak go nie rozumiała.
-Mani?n'Rangwa...
Znowu ten dziwny język. Skąd on się wziął w jej ustach?! Lizzy go nie lubiła, będzie zła... A jednak Nat nie potrafiła mówić inaczej w tej chwili.

[tłum. Co? Nie rozumiem....]

Claudia

Do magazynu spokojnym krokiem wkroczyła piękna wampirzyca. Sukienka w kolorze purpury sugerowała jej arystokracie arystokratyczne. Odgarnęła powoli włosy zbliżając się do grupy wampirów. Z rozmarzeniem wciągnęła powietrze wraz z zapachem dziewczyny. Usłyszała głos jednej z wampirzyc.
-To raczej nie jest dobry pomysł...Może dlatego...-powiedziała spokojnie. Była opanowana jak wiele starych wampirów.- Że... Volturi nie toleruje przemieniania wampirofanów...- dodała stanowczo. Jej twarz przybrała dziwny wyraz.
-Która z Was to... Elizabeth Brown?-przesunęła spojrzeniem po grupie. Na jej palcu błysnął piękny pierścień z herbem w kształcie litery 'V'.

Lizzy Brown

Uśmiechnęła się.
-Dam Ci druga szansę. kolejnej nie będzie - stwierdziła. Wtedy Natalie znowu zaczęła mówić w tym dziwnym języku.
- Przestań!! natychmiast z tym skończ! - warknęła.
Popatrzyła na nowo przybyłą
- Ja.. - uniosła dumnie głowę i podeszła do niej.

Gość

Poczuł zmianę w Versace. Wiedział co to może oznaczać. Złapał ją za rękę. - Ani mi się waż.

Natalie · Gość

Popatrzyła na nią z przestrachem, nie rozumiejąc ani słowa. Pokiwała tylko głową, żeby znów nie zacząć gadać w dziwnym języku. Wtedy do pomieszczenia weszła następna wampirzyca. Ile ich tu do cholery jest?! O dziwo w myślach posługiwała się ludzką mową.
-Creoso. - Szepnęła i zasłoniła sobie usta dłonią.

[tłum. Witaj]

Aya

-nikt mnie nie powstrzyma jeśli zechcę-powiedzieła.
Była w takim stanie, że ledwo co poczuła dotyk Louisa.
Może wczesniej, by jej się spodobał. Może by coś dla niej znaczył?
Nie wiedziała.

Claudia

Claudia skupiła większość swojej uwagi na Elizabeth, jednak uwaga Versace nie umknęła jej uwadze.
-Owszem powstrzyma... -powiedziała stanowczym głosem nadal jednak wpatrując się swoimi ciemno bordowymi oczami w Lizzy.
-Claudia Farrell. Jestem tu z polecenia Najwyższej Rady Voltery... -nie dokończyła swojej wypowiedzi. Czekała na reakcję wampirzycy odpowiedzialnej za zamęt tutaj. Tak właśnie była nauczona. I tego oczekiwali od niej 'królowie wampirzego rodu'.

Lizzy Brown

Popatrzyła na nią , a w jej oczach nie było strachu.
ciesze się , tylko powody twojego przybycia są mi nie jasne.. czy ktoś tu złamał w jakikolwiek sposób prawo? nie..

Gość

- Mylisz się - wyszeptał cicho do jej ucha. - Zostaniesz tu.

Aya

Pokręciła głową.
Chciała mu wierzyć, ale nie umiała.
Zdawało jej się, że wszystkim wadzi.
Ścisnęła lekko jego dłoń