Stary magazyn ...

Albert

Gwałtownie złapał ją za rękę. Zrobił groźną minę. - Nie przeginaj. - warknął po czym puścił jej rękę. - Nie idę z wami. Nie ufam wam. - powiedział zgodnie z prawdą. Po za tym, nie miał ochoty spotykać się z... Lizzy. Nie chciał znowu znosić tego uporczywego bólu głowy.

Natalie · Gość

Cofnęła pospiesznie rękę.
-Albert, proszę. Naprawdę nie chcesz poznać prawdy? Nie chcesz wiedzieć dlaczego cierpisz, nie chcesz przestać cierpieć? - Pytała, właściwie nie wiedząc dlaczego. Może dlatego, ze matka nauczyła ją, że nie wolno przechodzić obojętnie obok cudzego nieszczęścia

Aya

Wzruszyła ramionami, miała gdzieś ich pogawędkę.
Podeszła do Natalie. Złapała ją za ramie i zamknęła oczy.
Syberia. Lizzy, Lousi..
Pomyślała, ale nic się nie stało.
Nie poczuła tego uczucia co zawsze.
Otworzyła oczy.
Nadal była w magazynie.
-A..ale, jak to-spytała jąkając się.
Pierwszy raz zdarzyło się, że jej dar nie zadziałał.

Albert

Spojrzał na Versace. Teleporter... - To chyba moja wina. - powiedział. Wyłączył swój dar. - Spróbuj teraz. - mruknął i spojrzał na Natalie. - Ja... nie wiem czego chcę. Ale dzięki za troskę. Kiedy już mi przejdzie, zjawię się by cie zabić. - oświadczył bez ogródek po czym oparł się o ścianę i przymknął oczy.

Natalie · Gość

Popatrzyła na Alberta. Nie miała zamiar dawać za wygraną. Zaplanowała pewien niecny podstęp... Podałe rękę Versace i kiwnęła głową, uprzednio chwytając sznurowadło od buta Alberta, tak, ze ten nie zauważył. Jeszcze wszystko się ułoży

Albert

Aż tak rozluźniony nie był. Zawsze był bardzo czujny i nawet teraz wiedział, że Natalie zrobi coś głupiego. - Skoro już znikacie... - wstał. - Będę się zbierać. - ruszył ku wyjściu.

Aya

Zamknęła
oczy i przeniosła siebie i Natalie na Syberię

/Syberia

Natalie · Gość

Zacisnęła piąstkę na sznurowadle i zacisnęła powieki. Wiedziała, że robi coś głupiego, że nie obchodziło ją to teraz.

/Syberia

Albert

W ostatnim momencie wyrwał jej z dłoni sznurówkę mocnym szarpnięciem nogą. Dziewczyny zniknęły. Mógł włączyć swój dar. Odetchnął głęboko. Ostatni raz rozejrzał się po magazynie po czym wyszedł na zewnątrz.

/Ulica

Aya

/Syberia

Otworzyła oczy.
Znów byli w magazynie.

Lizzy Brown

-Dzięki- rzuciła i rozejrzała się. Nie było go... nie zdążyli.. Olała resztę, nawet nie spojrzała na Natalie , ruszyła za doskonale znanym jej zapachem.

/ Ulica..

Gość

/ Syberia

Rozejrzał się po znajomych ścianach.

Natalie · Gość

/Syberia

Rozejrzała się dookoła. Lizz opuściła pomieszczenie, Nat została sama z dwoma wampirami. Właśnie, a gdzie reszta?
-Gdzie te dwie... pozostałe? - Spytała Louisa otrzepując się z kurzu

Gość

- Nie ma ich już. Volturi.. - spojrzał na Versace - Nie ma ich już. - powtórzył głucho.

Lizzy Brown

// ulica
Zjawiła się znikąd. Nie zawróciła na nikogo uwagi , pognała do gabinetu, chwyciła torbę z ubraniami i zaczęła ją przeglądać. Znalazła jakąś czerwoną suknię i pobiegła do prysznica.
Spłukała z siebie krew, zimna woda działała uspokajająco. Wyszła z pod prysznica , wytarła się i ubrała.
Potem ustała przed nimi wszystkimi. Popatrzyła na Natalie z półuśmiechem ..
- Nasze drogi się rozejdą..

Natalie · Gość

Odczuła pewien smutek z powodu nowonarodzonych, jednak wiadomość Lizz dokumentnie ją przybiła.
-Chcesz nas zostawić? - Pisnęła kuląc się.

Lizzy Brown

-Tak- potwierdziła otwarcie , patrząc z politowaniem na Natalie - zostawiam Cię.. to był Twój wybór, że za mną podążyłaś.. - wywróciła oczami - ... obiecałam Cie nie zabijać... i ciesz się że tego nie zrobię- zastanowiła się przez chwile czy dobrze robi - choć powinnam , bo wiesz za dużo...

Albert

/Ulica

Bezszelestnie wszedł do magazynu i stanął w zacienionym kącie pomieszczenie. Bacznie wszystkich obserwował. Największą uwagę jednak, skupiał na Elizabeth i Natalie. Na widok człowieka jad napłynął mu do ust.

Natalie · Gość

Pokiwała smutno głową. Przecież mogła się tego spodziewać, jest zwykłym człowiekiem. Tylko człowiekiem... Spojrzała na wchodzącego Alberta i już wiedziała, co jest powodem odejścia Lizz. Ale to może nawet lepiej, Lizzy będzie szczęsliwa z Albertem, Versace z Louisem... Tylko ona zostanie sama.
-Dzięki... Za wszystko. - Mruknęła i skierowała się w stronę pokoju, aby zabrać rzeczy.

Lizzy Brown

Odwróciła głowę w stronę Alberta ucichając się . Mruknęła z udawanym smutkiem do Natalie - przykro mi.. było miło..

Albert

- Nie możemy jej zostawić. - mruknął. Chociaż mówił cicho, był pewien, że Lizzy go słyszy. - Za dużo wie. Prędzej czy później Volturi i tak się o niej dowie. - dokończył na powrót lodowatym tonem głosu.

Gość

- Mam nadzieje że ci się ułoży Elizabeth - powiedział cicho. - Dziękuję za to co ze mną zrobiłaś. - Nie wiedział co ze sobą jeszcze zrobi, nie miał planów.

Lizzy Brown

- Nie zabije jej - stanowczo zaczęła - nie mogę - podeszła powoli do Alberta. Kiedy Louis się odezwał , popatrzyła na niego z wymuszoną troską - Proszę... ee.. będzie dobrze? Versace i Ty... pasujecie do siebie - nie wierzyła w to co mówi, ale co miała mu powiedzieć..

Albert

Spojrzał na Louisa. Przeszył go lodowatym spojrzeniem po czym wlepił wzrok w drzwi za którymi zniknęła Natalie. - Nie możemy jej tak zostawić. - powtórzył. - Albo ją zabijemy, albo przemienimy w wampira, albo wyczyścimy pamięć. - mruknął. Przy ostatniej propozycji trochę się skrzywił. Miał już doświadczenie w tej sprawie.

Lizzy Brown

Przymknęła oczy .
- Nie mogę jej zabić.. zamiana nie wchodzi w rachubę.. ona jest pół wilkiem , umrze.. - wciągnęła powietrze- JA nie mogę jej zbić - szepnęła kładąc nacisk na "ja".

Albert

- Pół wilk? - z zainteresowaniem spojrzał na Lizzy. - Jakoś tego nie wyczułem... - mruknął. - W każdym razie, musimy coś z nią zrobić. Chyba, że wolisz, żeby moja rodzina się nią zajęła.

Aya

-Jeśli Lizzy nie może jej zabić, niech zrobi to ktoś inny-zaproponowała siadając na jednym z materacy.

Lizzy Brown

Wzruszyła obojętnie ramionami. Teraz było jej już to obojętnie, wiedziała jednak , że jest jej coś winna - lepiej wyczyścić jej pamięć.. w końcu towarzyszyła mi przez ten czas.

Albert

- Niestety nie posiadam takiej umiejętności... - mruknął. Przejrzał w myślach listę znajomych wampirów w poszukiwaniu, jakiegoś z darem usuwania pamięci. Szukał oczywiście pobratymców spoza Volterry. - Arven... - mruknął sam do siebie.

Lizzy Brown

-Arven? - przypomniała sobie tego zabawnego faceta - ten z irokezem? - Zapytała i zwróciła się do Versace - Ona nie może zginąć.

Natalie · Gość

Wyszła zza drzwi ciągnąc za sobą zapakowane po brzegi dwie walizy. Stanęła obok nich i popatrzyła po ich twarzach. Co.ś było nie tak. Czuła to.
-Coście tacy ponurzy? - Spytała siląc się na uśmiech

Albert

- Znasz go? - dopiero po chwili przypomniało mu się, że kiedy był w domu wyczuł zapach Arvena wraz z zapachem Lizzy. - W każdym razie, Arven potrafi kasować pamięć. Na razie nie mam jak się z nim skontaktować... Zostawiłem telefon w Volterze.

Aya

Wzruszyła ramionami.
-Ostatecznie, mogę was zabrać do Arvena.

Natalie · Gość

-O czym wy mówicie?! - Spojrzała po ich twarzach pytająco zaniepokojona

Lizzy Brown

- więc jest problem.. - powiedziała jak gdyby nigdy nic do Natalie - nie wiemy co z Tobą zrobić.. najprościej byłoby zabić.. ale nie chce tego, przemiana nie wchodzi w rachubę - zamyśliła się znowu.

Albert

- Nie wiem gdzie jest teraz Arven... - powiedział patrząc na wampirzycę-teleportera. Zwrócił się do Lizzy. - Tak, mamy problem. Mógłbym ją zabić, ale jeśli tego nie chcesz, Lizzy, nie zrobię tego. - mruknął. Wlepił w Natalie przeszywające spojrzenie.

Natalie · Gość

Zabić... Przemiana nie wchodzi w rachubę... Mógłbym, ale jeśli nie chcesz... Oczy zaszły jej łzami. Niewiele myśląc rzuciła walizki i puściła się biegiem. Jak najdalej stąd...

/Ulica

Lizzy Brown

Patrzyła w miejsce gdzie przed chwilą stała Natalie , wzruszyła ramionami i powiedziała
- głupia..

Albert

Pokręcił tylko głową po czym zniknął.

/Ulica

Lizzy Brown

Westchnęła
- Teraz za tą będę biegać.. ..- ruszyła.

/
Ulica