Ulice miasta

Selene

- Nie wiem czy nie powinnam. Z resztą... nie będę dla ciebie kłopotem? - zapytała, zerkając na niego. - Wiesz, nie chcę się narzucać czy coś...

Gość

- Nie będziesz - uśmiechnął się - będziesz miała się do kogo przytulić przynajmniej

Selene

- Będziesz mi służyć jako pluszak do przytulania? Świetnie! w takim razie wchodzę w to - uśmiechnęła się. - Masz tam chyba jakiś pokoik w sam raz dla kobiety, co?

Jason Craig

Szedł ulicą ciekawsko rozglądając się dookoła.Nigdy tu nie był i był trochę tym miejscem zafascynowany.Dostrzegł jakąś rozmawiającą parę i uśmiechnął się do siebie pod nosem.Przystanął i zawiązał rozwiązane sznurowadło.

Gość

( oni są w aucie xD )

Poburczał opd nosem i uśmiechnął się.
-Kanapę - uśmiechnął się głupkowato

Jason Craig

[sory ^^]
Zawiązał upartą sznurówkę i pogwizdując swoim melodyjnym głosikiem poszedł wolnym krokiem w bliżej nie określonym kierunku.

Selene

- Kanapa może być - wzruszyła ramionami. W końcu kiedyś przyszło jej spać na podłodze i nie narzekało.
- Podusia i kocyk i będzie cacy.

Gość

- Żartowałem - zaśmiał się - mam trzy sypialnie - uśmiechnął się skręcając w stronę apartamentowca.
Ona chyba nie ma zamiaru spać na kanpie...;/ jęknął w myślach

Selene

- Wiesz, mi tam wszystko jedno - szturchnęła go lekko. - Kanapa też przecież nie jest wcale taka zła. Gorzej jakbym z niej spadła...

Nishi

Gość

-Racja-powiedziała wzruszając ramionami.
Gdy Nishi przebiegła przez ruchliwą ulicę,zaśmiała się.Po chwili uczyniła to samo.
-Jest tu jakaś wypożyczalnia czy coś?-zapytała.

Nishi

-Właśnie też się zastanawiam- zwróciła się do dziewczyny- jeżeli nie bedzię to nici z jazdy -mruknęła.- chodź poszukajmy- ruszyła w kierunku lodowiska, chwile później zobaczyła z drugiej strony niewielką budkę z napisem :
,,WYPOŻYCZALNIA ŁYŻEW! CZYNNE W GODZ. 12.00 DO GODZINY 21.00''
-No i ja odnaleźliśmy.

Gość

Przeczytała napis na budce.Napisane było,że jest czynna do 21:00.Daphne nie miała pojęcia,która jest godzina.Ale skoro ludzie byli na lodowisku to musi być jeszcze przed 21:00.
-Umiesz jeździć?-zapytała.

Nishi

-Da się przeżyć- zaśmiała się, nie chciała już jej mówić, że jeździ na łyżwach od jakiś 80 lat Smile

. -To co gotowa? -uśmiechnęła się.
/ do :lodowisko i wypożyczalnia łyżew

Gość

-Gotowa-powiedziała.
Poszła za swoją towarzyszką.

//Lodowisko i wypożyczalnia łyżew

Martin

Juliette

- Martin ja się nei załamuję - wywróciła oczami - Poza tym skończmy już gadać o mnie. Temat zamknięty. - westchnęła zmęczona. Kawałek w radio zwrócił jej uwagę. Podgłosiła odrobinę. Wsłuchała się w głos wokalisty i grę kapeli. Zapamiętała nazwę. Byliby świetni na Wigilię... - Martin beze mnie radziłbyś sobie całkiem dobrze, tylko do pewnych rzeczy dochodziłbyś wolniej. Dużo wolniej - zaśmiała się dźwięcznie - Szczerość jest najważniejsza. Zawsze. Najgorsze co moze być to niedomówienia i kłamstwa. - Wiem coś o tym...

Jason Craig

Szedł nie zwracając na nikogo większej uwagi.Był tu nowy i nie za bardzo wiedział do kogo ma się zwrócić z pytaniem, lub prośbą o pomoc.Ach, jaki ten świat jest niesprawiedliwy!Szedł szybkim krokiem w stronę centrum.

//Galeria Handlowa

Martin

Anastasia

/Forks

Znaleźli się w Seattle. Anastasia rozglądała się ciągle ciekawie.
Miasto było wielkie.
- To w którą stronę panie przewodniku ? - uśmiechnęła się do niego nadal rozglądajac się.

Gość

//Skarpa/forks

Szedł powoli w nieokreślonym kierunku.
- Pamiętaj że biorę 10 zł za godzinę.
Puścił jej oczko i zaśmiał się.
- Zaraz skecimy w prawo.

Anastasia

- No wiesz co ! Ode mnie ? - spytała żartem idąc tuż koło niego.
Spojrzała na niego wesoło i z uśmiechem. Doszli do zakrętu i skręciliw prawo, póxnij szli spokojnie prosto w kierunku jakś sklepów/

Gość

- A od kogo? - zaśmiał się.
Po chwili szedł prosto i powiedział wskazując palcem na pierwszy sklep:
- Tu coś masz.

Olivia

Anastasia

Pokręciła głową widząc sklep.. Jakoś się jej nie podobał. Ujrzała jakaś galerię handlową.- choć - pociągnęła Eana za rękę i ruszyli w stronę galerii.

Gość

Poppędził za nią i powiedział:
- Wyubredna jesteś.

Anastasia

Zaśmiała się nadal lekko ciągnąc go za rękę.
- Ja ? Niee.... W innych kwestiach jestem gorsza - znów się zaśmiała po czym spojrzała na niego lekko zamyślonymi oczyma.
- Marudzisz i tyle - pokazała mu swój śliczny język.

Gość

- No już1 - powiedział - I tak mi siętwój język nie podoba.
Powiedziawszy to pokazał jej swój. Zaśmiał się i zaczął biec szybciej, ponieważ poczuł na twarzy kilka kropel deszczu.

//galeria

Anastasia

Gdy zaczął biec ona tez zaczeła. Lubiła deszcz ale wersja całkiem mokrych ciuchów jej nie przypadła do gustu..

/galeria

Selene

Szturchnęła Evana w bok, po czym nieco się wyprostowała. Wyciągnęła z torebki komórkę. Wybrała numer Luciano, czekając aż odbierze. Chciała jeszcze dziś zrobić z chłopakami próbę na scenie.

Gość

Ziewnął lekko. Był zmęczony.
- Jestem padnięty - westchnął i zamrugał kilka razy - dawno mi się tak spać nie chciało - uśmiechnął się lekko

Selene

- A ja właśnie dzwonię do Luciano, by zwołał chłopaków. Ale nie odbiera coś - schowała telefon.
- Śpiący? A mnie właśnie się spać odechciało - uśmiechnęła się.

Gość

- Przyjedziemy do domu to od razu kładę się spać - rozmarzył się już o ciepłym łóżeczku, poduszce i kołdrze. Tak był śpiochem xd

Selene

- Zobaczymy czy ja zasnę. Nowe miejsce zawsze nie wpływa na mnie dobrze, ale zobaczymy - odwróciła głowę do okna. Kiedy wyjechali z centrum, szybciej im zeszła droga do domu Evana. Sel było to na rękę. Chciała się w końcu położyć, wtulić w poduchę i zasnąć, choćby niespokojnym snem.
Wiedziała jednak, że z Evanem będzie jej lepiej. Czuła, że mają ze sobą na tyle wiele wspólnego, że mogła mu zaufać. Znowu czuć się szczęśliwa, potrzebna. Nie bać się wyjść do świata.
Miała nadzieję, że to, co zrobiła przez ostatnie tygodnie jej się opłaci. Odcięła się od tego, co nie dawało jej swobody, by zasmakować czegoś innego. By wrócić tam, gdzie zawsze było jej tak dobrze.
Kiedy dojechali, nie bała się pójść do jego apartamentu. Popatrzyła tylko z wdzięcznością w jego oczy, tak ciepłe i głębokie.

/Mieszkanie Evana

Bastian Martínez

Szedł ulicami Seattle rozglądając się do okoła. Nie był tu jeszcze. Zauważył galerię handlową i wszedł do środka.

//galeria//

Nishi

/ z lodowisko i wypożyczalnia łyżew
Wyszła z terenu lodowiska i ruszyła chodnikiem. Spojrzała na zegarek. następny lot miała dopiero za parę godzin. Postanowiła poszwendać się po ulicach i poglądać wystawy. - Może wstąpie też do jakiegoś klubu- pomyślała i zagadała jednego z przechodniów.Wytłumaczył jej jak ma dojść na miejsce i wskazał też dużą tablicę niedaleko nich na której wisiał program dzisiejszego wieczoru. - Gra jakiś punk-rockowy zespół. Świetnie- ucieszyła się, zaraz po tym jak do niej podeszła i przeczytała ogłoszenia. Ponownie spojrzała na zegarek i uświadomiła sobie, ze koncert zaczął się jakieś dwie godziny. Postanowiła od razu pójść na miejsce. Ruszyła w kierunku klubu.

Nishi

/z klubu
Wybiegła z klubu i ruszyła w stronę szpitala. Miała nowy pomysł. - W ten sposób w końcu go odnajdę! - pomyślała po czym weschnęła na myśl, ze po raz kolejny musi odłożyć wyjazd na Alaskę.
Złapała taksówkę - Na lotnisko proszę - powiedziała wsiadając do samochodu.
/lotnisko

Gość

//Voltera/lotnisko

Szedł spokojnie nie spuszczając wzroku z Kejs. Nie chciał, a nawet nie mógł znowu jej stracić. Obiecał sobie, że będzie się o nią troszczyć i się nią opiekować. W końcu po kilkuminutowym spacerze złapał ją za rękę i uśmiechnął się ciepło. Chciał się odezwać już kilka razy, ale nie wiedział od czego zacząć. Miał tyle pytań...tyle do powiedzenie... więc szedł cicho. Słuchał tylko szumiącego wiatru i dalekich odgłosów miasta. Zastanawiał się nad wszystkim, aż w końcu powiedział:
- Co to za Gwen?
Może pytanie zabrzmiało dziwnie, ponieważ źle je sformuował, ale był poprostu ciekaw.

Kejsi

/ Voltera/ Lotnisko czy coś w podobie.

Kejs szla spokojnie obok Ivana ciągle milcząc. Nie wiedziała o czym ma z nim rozmawiać. Wiedziała jak zraniła i jego i obie rodziny...
Nigdy nie mogoła sobie tego wybaczyć. Czując jego dłoń uśmeichnęła się lekko. Szli tak spokojnie dalej gdy nagle usłyszała pytanie
- Gwen to moja jedyna tutaj przyjaciółka. Jest zmiennokształtną, a jej krew jest dla wampirów jakoś dziwnie przyciągająca. Miała nie jechać do Voltery ale uparła się. - wytłumaczyła spokojnie. Szła w milczeniu dalej nie wiedząc, prawie jak zawsze o czym mówić.
Wbiła wzrok w ulicę. Nie było zbyt wielu ludzi co cieszyło ją. Taka zmiana diety kosztowała ją mnóstwo silnej woli by nie napadać na pierwszego napotkanego człowieka. Westchnęła cicho, prawie niesłyszalnie.

Gość

Słuchał posłusznie Kejs cały czas patrząc na nią. Cóż...mógłby jej pomóc. To znaczy Gwen. Gdyby Kejsi tego chciała. On pragnął dla niej jak najlepiej. Po chili odezwał się znowu cicho i łagodnie.
- Możemy jej pomóc... - a po chwili dodał - jesli chcesz.
Uśmiechnął się blado i szedł dalej. Teraz znowu milczał. Po chwili spojrzał Kejs w oczy i sięzdziwił.
- Polujesz na ludzi? - zapytał niepewnie.