Korytarz

Gość

Szybko otworzył jej drzwi wypuszczając pierwszą do środka
-Proszę
Kiedy to robił starał sie lekko uśmiechnąć,w jego głowię widział tylko jej spojrzenie jednak cały czas pamiętając o tym kim jest

Julia

/sala chemiczna

Spojrzała na chłopaka.
-Widzisz jakiego masz pecha -powiedziała. Julia była pewna, że na W-Fie będą mieli osobno zajęcia. Poszła do sali.

/sala gimnastyczna

Gość

-Nie nazwałbym tego pechem
Powiedział idąc do sali za dziewczyną

Julia

/sala gimnastyczna

Julia zaczęła szukać sali do algebry. Rozejrzała się. Szukała wzrokiem Blakea, do czego niechętnie sie przyznawała przed samą sobą. Nigdzie go nie było.
-Ah...-westchnęła.

Gość

Chłopak stał już przed salą
-Hej Juilo tutaj
Krzyknął na tyle głośno by dziewczyna usłyszała

Julia

Julia spojrzała w stronę z której dobiegał głos. Rozejrzała się dookoła. To do mnie? - zapytała sama siebie. Podeszła niepewnie i spojrzała na chłopaka.

Gość

-Chodź bo sie spóźnisz tutaj mamy matmę
Mówi do niej dosyć głośno po czym wchodź do sali

Julia

Weszła za chłopakiem. Taak, to zdecydowanie było do mnie-uśmiechnęła się do siebie.

/sala 13-algebra

Julia

/sala 13 - algebra
Szła niepewnie korytarzem w stronę parkingu.

Gość

Bezszelestnie ją dogonił
-Poczekaj na mnie trochę,czy nasze spotkanie aktualne ?
Mówi półszeptem

Julia

Spojrzała na chłopaka.
-Tak, myślę, że tak-odpowiedziała z uśmiechem.
-Chodź - powiedziała i odruchowo pociągnęła go za rękę. Szybko puściłą jego dłoń i ruszyła na parking.

/parking

Gość

Kiedy go dotknęła tylko sie uśmiechnął idąc za dziewczyną
-Idę idę
Mówi dalej sie uśmiechając

Agathe · Gość

/parking

Weszły do szkoły zdecydowanym krokiem
chociaż nie do końca orientowały się gdzie co jest.
-Tam jest chyba sekretariat. - wskazała na drzwi
na końcu korytarza.
-To może zaczekaj tu na mnie ? Chyba ,że idziemy razem.
Lucy nie odpowiedziała więc pociągnęła ją za rękę do sekretariatu.

/sekretariat

Gość

Dorcas wyszła na korytarz i zerknęła na plan. Pierwsza lekcja to był angielski. Szybko rozejrzała się po drzwiach do sal i znalazła tą, której szukała. Żwawym krokiem, starając się nie rozglądać ruszyła do sali.

/Sala nr 1

Gość

/Sala nr 1

Dorcas szybko wyszła z klasy i wyjęła telefon. Zaczęła pisać smsa do April. Dłużej już nie wytrzymam w tej budzie.

/parking + teren przed szkołą

Gość

/Sekretariat
Korytarz świecił pustką. Lex pociągnął Lily do ściny i oparł ją o ścianę, po czym przysunął się bardzo blisko niej. Stał na przeciwko niej, wpatrywał się w jej oczy.
-Póki co proponuje motel u Selene a potem to się zobaczy pewnie coś się wynajmie, jak myślisz?

Lily

Uśmiechnęła się do niego opierając się o ścianę.
- Tak, myślę,że to dobry pomysł. Całkiem niezła ta szkoła - przyciągnęła go trochę bliżej do siebie.

Gość

Lex nie mógł się już dłużej opierać. Nie obchodziło go to, że są w szkole. Lily przyciągnęła go tak blisko więc przestał się powstrzymywać i pocałował Lily.

Lily

Oddała pocałunek przyciągając go jeszcze bliżej. Prawie do niego przywarła.
- Kocham Cię - szepnęła i znów go pocałowała.

Gość

Lex zaczął obcałowywać dziewczynę. Najpierw czoło potem policzki, nosek, usta, szyja. Schodził coraz niżej. Jego instynkt górował nad nim, w porę się jednak opamiętał.
-Chodźmy zanim zrobię coś głupiego.

Lily

Przymknęła oczy i zamruczała cichutko.
- Tak, już . chodź - pocałowała go jeszcze raz i złapała za rękę.
- To zostawimy na później - wtuliła się w niego.

Gość

Lex starał się uspokoić jego zmysły był na granicy. Jednak kilka głębszych wdechów pomogło. Lex wziął dziewczynę za rękę i wyszli razem.
/Motel u Selene -->*ty zaczynasz*

Julia

/sala fizyczna

Rozejrzała sie po korytarzu. Nigdzie nie było widać Apolla. Pewnie pojechał obejrzeć ten dom-pomyślała. postanowiła napisać SMSa do Yass, z nadzieją,że będzie dzisiaj wolna.
Dryyń. Chemia. Jak te przerwy szybko mijają...

/sala chemiczna

Reila

//stołówka

Wyszła na korytarz i udała się na parking, gdzie stał zaparkowany jej chevrolet.

//parking + teren przed szkołą

Judit

/ Kuchnia / Dom Mariki Grey / Obrzeża / Ulice

Judit otrząsnęła się z deszczu i wyciągnęła słuchawki z uszu. Łypnęła na drzwi wejściowe z pogardą. Pchneła je niechętnie i znalazła sie na korytarzu. Westchnęła ciężko widząc nauczycieli i uczniów których szczerze nie lubiła. Ściągnęła z głowy kaptur i rozejrzała się poprawiając trochę zmokłą grzywkę. Przypomniała sobie co ma dziś pierwsze w planie. Zazgrzytała zębami. Nie dość ze biologia, to jeszcze z Chrisem. W ostatnich czasach nie wiedziała czego bardziej nie znosi. Przedmiotu czy swego towarzysza z ławki. Irytował ją o wiele bardziej niż na początku znajomości czego nie mogła ścierpieć. Wcisnęła do kieszeni iPoda i powlekła się w stronę sali od biologi patrzac morderczym spojrzeniem na tego kto wszedł jej w drogę. Trafiła na swoją klasę. Z większością się nie witała. Skinęła niedbale głową kilku osobą które uważała za takie w miarę w porządku - Ej Grey! - zawołał Terry a Jud wywróciła oczami - Czego? - chłopak uśmiechnął się do niej i niezrażony zapytał - Sama dziś? - hiszpanka pokręciła głową i mruknęła - Nie. Mój piesek zaraz będzie.

Christopher Knight

/ Kuchnia / Dom Mariki Grey / Obrzeża / Ulice

Droga do szkoły zajęła mu na pewno o wiele mniej czasu niż dziewczynie. Był wyższy, miał dłuższe nogi to i szybciej chodził, choć wcale się nie śpieszył nigdzie. Doszedł przed budynek szkoły. Po drodze zagadał jeszcze do kumpli, których poznał w tej szkole. Jakoś nigdy nie miał problemów z nawiązywaniem nowych znajomości. Chłopaki prowadzili szkolne kółko gry na instrumentach. Taka niby dodatkowa praca. Wymiatali całkiem nieźle. Jeśli o to chodziło Chris zawsze był chętny, szybko się zbratali. Wymienił z nimi uściski dłoni i wspólnie weszli do szkoły. Ściągnął z głowy kaptur prąc na przód przed siebie. Kiedy znaleźli się na rozwidleniu musieli się rozstać bo mieli różny plan zajęć. - To na razie. - kiwnął im głową i poszedł w swoją stronę. Ściągnął z siebie kurtkę, bo zaczynał się tutaj gotować. Poprawił sobie swoją bluzę i doszedł do klasy. Przeszedł obok Judit jak by ją wcale nie zauważył, jak by się nawet nie znali. Zignorował ją cham. Poszedł dalej i zagadał do ciemnowłosej koleżanki z klasy. Jak zawsze flirtował. To potrafił doskonale. Nie robił tego umyślnie. Musiał sobie po prostu poprawić humor. Parsknął śmiechem. - Jasne, kiedy tylko chcesz. - puścił do niej oko uśmiechając się i patrzył jak jej policzki powleka ciemny róż. Westchnął w głębi siebie. - Ale Ty naiwna jesteś. Wierzycie w wszystko co się wam powie... - Robił dobrą minę do złej gry. Nie było mu przykro, że sobie na kimś używa bezczelnie. Taki już był, chamski, buntowniczy, z błyskiem w oku. Lubił bajerować, to co z tego, że kilka dni później umawiał się już z inną? Na razie nie zamierzał się zmieniać.

Judit

Judit zauważyła Christophera. Wszystko było by w najlepszym porządku gdyby nie jego zachowanie. Mimo tego że krew ją zalała zachowała kamienną twarz. Nie wiedziała dlaczego to tak ją drażni. Nie miała nic do niego, tym co ich łączyło był wspólny dom i rodzina. Jud jeśli mogłaby zadecydować przeniosłaby się na drugi koniec miasteczka, byle dalej od Christophera. Teraz drażnił ją niemożliwie, sama nie wiedziała jak w Nowym Yorku mogła się cieszyć z tego że wraca razem z nimi. Winiła za to te piwa i swoją głupotę. Patrzyła na Hanne i Chrisa myśląc jak tu na szybko się odegrać. Zawołała na próbę za odchodzącym od niej czarnowłosym chłopakiem z bluzą która na plecach miała logo Nirvany - Terry! - kątem oka, w który coś tryumfalnie błysnęło zauważyła że jej współlokator chcąc nie chcąc a spojrzał w jej stronę - Słuchaj... - złapała go za sznurek od kaptura bawiąc się nim. Spoglądała na niego z dołu, dusząc w sobie to hańbiące uczucie niższości - Bo wspominałeś coś... O koktajlu po lekcjach? - zauroczony nią chłopak pokiwał głową i stwierdził - W Rock Cafe, idziesz? - Jud poprawiła mu bluzę i przesunęła lekko dłonią po klatce piersiowej chłopaka - No. Ale bierzemy na wynos i idziemy choćby do parku. Mam dość duszenia się w pomieszczeniach... Jakichkolwiek. - posłała mu zadowolony uśmiech, pożegnała i odwróciła się na pięcie. Weszła do klasy ostatnia wypatrując Chrisa z którym przypadło jej jak zwykle siedzieć.

/ Sala nr 3

Christopher Knight

Chwycił w swe palce miękkie włosy dziewczyny i nawinął sobie na palec kosmyk jej włosów bawiąc się nimi, jednak coś mu nie pasowało. To nie były te włosy, których chciałby dotykać. Szybko opuścił swoją dłoń chowając ją do kieszeni. Już od dłuższego czasu przed wszystkimi, a przede wszystkim przed samym sobą ukrywał pewną tajemnicę. Tajemnica owa wiązała się za różowo włosą dziewczyną. Nic nie mógł poradzić na to co czuł. I starał się ją odpychać od siebie najbardziej jak mógł. Umawiał się z każdą panną byle tylko ona trzymała się z dala od niego bo uważał, ze tak będzie najlepiej dla nich obojga. Mógł sobie zdychać po cichu, w samotności z dala od wszelkich widzów, kiedy zamykał się w swoim pokoju. Wtedy najczęściej dopadały go albo fantazje, albo posępne myśli. Musiał sobie jednak jakoś z tym radzić. Słysząc słowa Judit mimowolnie najpierw zerknął w tamtą stronę kątem oka, a po chwili już całkowicie stał obrócony przodem do nich. Doskonale słyszał o czym mówiła. Jeżeli chciała mu zrobić na złość to trafiła w samo sedno. Zacisnął usta w wąską linię, ale po chwili się opanował. Nie mógł się zdradzić z tym co czuł. Ciężko było to przetłumaczyć jego krwi, która cała w nim wrzała z zazdrości. Coś złowrogiego błysnęło w jego oku. Łypnął na chłopaka i zmierzył go nieprzychylnym wzrokiem, ale on był tak zafascynowany dziewczyną, ze na szczęście tego nie dostrzegł. Miał dość tej całej szopki, która dla niego była żałosna. Odwrócił się od niech nie chcąc nawet na to patrzeć. Do klasy wchodził ostatni. Choć w nim wszystko się gotowało, to nie było po nim tego widać. Przybrał na twarz maskę obojętności. Kamienna twarz nie zdradzała się nawet w najmniejszym stopniu, ze go to coś ruszyło. Kiedy wszyscy się już ustawili w swoich ławkach podszedł do swojej siadając obok Judit, a raczej na samym krańcu ławki jak by miała go oparzyć. Wyciągnął zeszyt i długopis kładąc to przed sobą. Oparł się łokciem o blat i przechylił w bok czekając aż nauczyciel zacznie swój wykład. Przez ten cały czas nie powiedział do dziewczyny ani krztynę słowa.

/ Sala nr 3

Christopher Knight

/ Obrzeża miasta / Dom Mariki Grey / Sypialnia

Wchodząc do szkoły wyciągnął z uszu słuchawki. Bardzo żałował, że musi to zrobić. Wolałby niczego nie słyszeć. A wiedział, ze sytuacja w szkole nie będzie najlepsza. Ledwo wszedł, a większość osób, która wiedziała co się ostatnio stało zwróciła się ku niemu. Kiedy szedł środkiem korytarza cześć osób odsuwała się jak by miał na nich napaść zaraz. Wywrócił oczami nie zwracając na to więcej uwagi. Zapragnął w tej chwili wrócić do Nowego Yorku z dala od tego wszystkiego. Wymazać swoją przeszłość i zapomnieć o tym wszystkim raz na zawsze. Nie mógł. Nawet gdyby pitnął obdarto by go żywcem ze skóry. Matka odesłałaby go do Adama, a on swoją osobą, ze musiał się fatygować i znów narobił mu problemu chyba by go poćwiartował na kawałki. Choć może z drogiej strony...? Nie... Daruj sobie lepiej... - O mało co nie wpadł na niską blondynkę, która jakiś czas temu uganiała się za nim. - Hej Knight. Słyszeliśmy o tym co się ostat.... - nie zdążyła dokończyć wpadł jej w słowo poirytowany. - Zamknij się Rebeco. Pilnuj lepiej swojego nosa. Nie Twój biznes maleńka. - rzucił z przekąsem wymijając ją i idąc pod swoją klasę.Tam dopadli go jego kumple z którymi miewał próby. Nie wypytywali go, ale wiedział, ze ich to nurtuje wiec sam im o wszystkim powiedział dlaczego to zrobił. Poklepali go po plecach jak jeden mąż i przyznali rację. Gówno prawda. Żadne z was by tego nie zrobiła. Jesteście za wiejscy by wdawać się w bójki... - Lubił swoich kumpli, co nie zmieniało faktu, ze mógł ich krytykować. Wiedział, ze żadne z nich nie odważyło by się poczynić jakiś krok ku temu. Przygryzł sobie język i poczuł cienką strużkę krwi w ustach. Przeklął w duchu. Oddychał ciężko. Czekał i czekał. Dochodziła prawie 8. Pierwszą lekcją była biologia. Kiedy zadzwonił wszyscy się rozeszli, a on nie zwracał uwagi na zaczepki. Wszedł do klasy zajmując swoją ławkę. Wyciągnął podręczniki, zjechał na krześle w dół i odchylił się w tył. Czekał, aż wykładowczyni rozpocznie zajęcia. Nudne zajęcia. Chciałby już końca i wrócić do domu, zaszyć się w swoim pokoju lub pójść gdziekolwiek, gdzie mógłby odetchnąć trochę i nie myśleć o tym wszystkim. Od dziś jego priorytetem było odliczanie czasu do końca szkoły. Niebawem miały być matury. Nauczyciele od początku roku o tym bębnili wciąż. Chris nawet się jeszcze nie zastanawiał co ze sobą zrobi po tym okresie. Na pewno przystąpi bo głupotą było by nie przystąpić, ale czy pójdzie na studia? I to jakie? Nie wiedział. Czas pokaże.

/ Sala biologiczna

Judit

/ Sala nr 2

Judit wyszła przeciągając się w najlepsze jakby dopiero co wstała. Postanowiła od dziś być miła dla otoczenia i zaczepiła się z koleżankami. Choć na początku było trochę dziwnie jednak im dalej to rozmowa się toczyła. I okazało się że o pogodzie też można opowiadać dość zabawnie. Judit wraz z Camile i Connie przeszła się do szafek po podręcznik do historii, bo ten przedmiot był następny w rozkładzie. Camile miała ten przedmiot razem z nią a Connie szła na matematykę. Judit obejmując ramionami książkę poszła z dość miłą choć trochę chyba zbzikowaną blondynką pod klasę. Czekając aż zjawi się nauczyciel rozmawiały o czymś co Jud zaskoczyło w pierwszym momencie. Okazało się że Camile jest fanką jazzu. Różowłosa może i nie miała o tym zbyt wielkiego pojęcia ale przynajmniej nie musiała słuchać o gwiazdkach z pierwszych stron szmatławców dla młodzieży.

/ Sala nr 6

Jeanine

/ Dom Duton'a / Obrzeża

Jeanine kiedy wysiadła z samochodu poprawiła bluzę i plecak. Widząc swoje koleżanki pomachała im dłonią i podbiegła do nich szybko - I co? - zapytała jedna z nich - Ćwiczyłaś? - dorzuciła druga. Blondynka pokiwała głową i wyjaśniła - Tak. Z tatą. Najwyżej. - mruknęła śmiejąc się - Nie wygram i tyle. Chodźcie bo zaraz są lekcje. - wszystkie trzy poszły w kierunku swojej sali spotykając po drodze resztę klasy. Kłaniając się raz po raz nauczycielom uczniowie pierwszego rocznika czekali na swoją wychowawczynię. Jeanine usiadła na niskiej ławeczce ciągnącej się przy ścianie i zaczęła gmerać w swoim plecaku szukając czegoś usilnie - Zrobiłam wam coś, tylko, nie mogę znaleźć... Trzymaj. - położyła na kolana swej znajomej podręczniki i wróciła do wybebeszania plecaka - Nie chciało nam się już wczoraj grać... A tata znalazł w domu, tą, no... Mulinę. Jejku... - zajęczała ze smutkiem - Nie wzięłam ich. Zapominałam zabrać. Chciałam wam pokazać co zrobiłam. - wytłumaczyła koleżankom. Jean z kwaśną miną wrzuciła książki do plecaka, akurat wtedy kiedy wysoka, wiecznie uśmiechnięta panna Valedhed wyłoniła się zza zakrętu korytarza. Mała Dutton wstała z ławki niezbyt pocieszona że na samym początku dnia zdarzają jej się takie niemiłe sprawy. Przestała się odzywać i nie była łaskawa burknąć nawet zwykłego 'dzień dobry', kiedy siadając w ławkach witali się z nauczycielką.

/ Klasa 1-3