Parking+ teren przed szkołą

Dea

- Dręczysz mnie? Czy ja kiedykolwiek to powiedziałam? - Dea twardo szła za nią. - Ja chciałam Cię przeprosić. Za to... Za to jak się zachowałam.

Leah

-Nie... Ty nie. Ale powiedzmy, że to usłyszałam... -mruknęła otwierając drzwi prowadzące na główny korytarz.

Dea

- Nie mam wpływu na to co bredzi, ktoś inny. - mruknęła równie entuzjastycznie - Poświęcisz mi chwilę czy nie?

Leah

-Czyżby? -odwróciła się błyskawicznie w jej kierunku.

Dea

- Czyzby co? - Dea skuliła się nieco, ale po chwili wyprostowała się.

Leah

-Stwierdziłaś, że nie masz na to wpływu? -Leah przebiegła po jej twarzy wzrokiem- Ochh daj spokój. Nie chcę żebyś dostała ataku... albo krwotoku. To mi mimo wszystko nie poprawi nastroju...- mruknęła.

Dea

- Słuchaj staram się jak mogę - Dea nadal stała wyprostowana - Czy wy naprawde myślicie, że ja to robie specjalnie? Wtedy, wieczorem. Zapytałaś mnie o coś. To co się ze mną działo później - Dea westchnęła - To nie była twoja wina. Ja po prostu miałam ciężki dzień i nerwy mi puściły... Jak mam za dużo emocji, to... to czasem tak się dzieje - ostrożnie dobierała słowa - Dziś już jest w porządku. Poza tym czuję się silniejsza. Porozmawiałam z kimś, wyrzuciłam co mi na wątrobie leży i... oto jestem. Jeżeli znajdziesz chwilę,żeby ze mną pogadać, to będzie super. Jeżeli każesz mi się wynosić ci sprzed oczu, to zrozumiem... - patrzyła na Leah z wyczekiwaniem

Leah

Zmierzyła ją wzrokiem. Westchnęła delikatnie.
-Chodź... -mruknęła idąc w kierunku szkolnej stołówki.

Dea

Dea odetchnęła z wyraźną ulgą i poszła za Leah

Melanie

Melanie uznała że musi w końcu wyjść z parkingu. Niechętnie sięgnęła do samochodu po swoje torbę i ruszyła do sekretariatu po plan. Uzgodniła wszytko z sekretarką i obiecała stawić się po zajęciach z podpisaną kartką.
Spojrzała plan. teraz czekał na nią w-f. Udała się nieśpiesznie do sali, zastanawiając się po co przyjechała tak wcześnie do szkoły.

//sala gimnastyczna

Leah

/Gabinet pielęgniarki

Leah wyszła ze szkoły w dość nieciekawym nastroju. Podeszła do swojego auta szukając kluczyków w torebce. Szło jej to dość nieporadne. ze zdenerwowania upuściła klucze parę razy a potem nie mogła wcelować nimi w zamek. Wściekła odrzuciła je od siebie i oparła się o drzwi samochodu.

Dea

/ gabinet pielęgniarki

Dea wyleciała za Leah, gniotąc jej podkoszulek w ręku.
- Leah... - dopadła samochodu dysząc - Leah... co... się... stało?

Melanie

/gabinet.
Dogoniła dziewczyny.
-Leah...
Wsiadła do auta i nie wiele myśląc objęła dziewczynę.

Leah

-Obie nie macie czym się zająć? -warknęła nawet nie odwracając się w kierunku Dei. Teraz najchętniej wtopiłaby się w tą karoserię. Albo rzuciła z klifu. A najlepiej jedno i drugie.

Dea

Deę nagle olśniło
- Musisz mu powiedzieć - wyszeptała blada - Leah...

Melanie

-Komu?
Powiedziała Melanie kłada rece na swoich kolanach.

Leah

Leah przez chwilę wtuliła się w Mel jak mała dziewczynka, ale słowa Dei gwałtownie sprowadziły ją na ziemię.
-Kk...kkkomu? -wymamrotała znów opierając się o samochód, tylko tym razem plecami.

Dea

- Jak to komu? - Dea spojrzała na nie nieprzytomnie - Gasowi...

Leah

-Nie. -odpowiedziała niemal błyskawicznie, sięgając z ziemi kluczyki do samochodu.

Dea

- Jak to nie? - Dea nie rozumiała ni w ząb - Musisz mu powiedziec Leah

Melanie

Melanie patrzyła niezrozumiałymi oczyma na dziewczyny
Gasowi? Kto to do cholery jest

Leah

-Nie muszę Dea... I tego nie zrobie. Nie powiem mu. -mruknęła dość spokojnie jak na nią.

Dea

- Dlaczego nie chcesz mu powiedzieć, Leah? - Dea zmarkotniała

Melanie

-Leah, co zamierzasz. Bo nawet jeśli nie powiesz mu, kimkolwiek jest. Prędzej czy poźniej sam się powinien domyśli.
Mel ledwo przechodziły słowa przez gardło.

Leah

-Och tak w ogóle to nie wiem czy się znacie. Dea to jest Melanie. Mel to jest Dea.. -mruknęła spokojnie i z delikatnym uśmiechem. Chciała zmienić temat, ale widząc minę Dei westchnęła ciężko.
-Po prostu nie byłby szczęśliwy. -powiedziała.

Dea

- Myślisz, ze będzie szczęśliwszy nie wiedząc? - Dea zaczęła się irytować. - Pieprzysz głupoty w tej chwili. Dlaczego na Boga nie miałby być szczęśliwy? On szalałby ze szczęścia, Leah...
Przynajmniej taką mam nadzieję

Melanie

-Masz dziwnych znajomych.
Uśmiechnęła się Mel.
-Mają znajomych wśród wampirów. Jake raczej za nimi nie przepada
dodała mając na mysli wampiry.
-Leah, cokolwiek zrobisz on kiedyś się dowie, prawda?

Leah

-Ja nie czuję żadnego wampira... -mruknęła poirytowana- A Dea mieszka w La Push.
-I skąd pewność, że się dowie?-odpowiedziała pytaniem na pytanie Mel- Gaspard nie musi o tym wiedzieć. Ja nie jestem dla niego ważna, co zdążył mi już udowodnić-mruknęła, patrząc na Deę- Mimo wszystko wolałabym, żeby nie wiedział. Przynajmniej nie będzie miał wyrzutów sumienia.

Dea

- Mogłabyś przestać z tymi cholernymi bzdurami?! On się we mnie nie wpoił! Jesteś dla niego ważna, bo Cię kocha! Was oboje powaliło! Równo! - Dea warknęła wściekle. Zacisnęła zęby ze złości. Położyła koszulkę Leah na dachu samochodu i okręciła się na pięcie. Prawie biegła burcząc coś pod nosem i wściekle rzucając spojrzeniami wokół. Kierowała się w strone centrum Forks.

Leah

-Dea proszę! Chcesz wrócić do domu na pieszo? -krzyknęła za dziewczyną.

Melanie

-Co robimy?
Spytała nie bardzo wiedzieć jak się zachować.
-Może za nią pójdę?

Dea

- Nie wracam do domu! - wrzasnęła przez ramię i puściła się biegiem. - Idę po mój motor!

Leah

Leah posłała na Deą jeszcze jedno długie spojrzenie i odwróciła się w kierunku Mel.
-Melanie... -westchnęła otwierając auto- Powieźć Cię do La Push?

Melanie

-Leah, co z nią? Może za nią pójdę?
Popatrzyła w kierunku znikającej już dziewczyny.

Leah

-Chyba się obraziła... -westchnęła.

Melanie

-I co teraz?
Spytała. Miała na myśli dosłownie wszytko.

Leah

-Teraz... Wrócimy do domu. -mruknęła Leah- zimno tu...

Melanie

-Jechać z Tobą, czy może wolisz zostać sama?
Spytała. Każdy miał prawo do zostania samemu, nie mogła sie jej narzuć nie widząc czy tego chce.

Dea

Dea zwolniła gdy tylko szkoła znikła jej za zakrętem. Oparła się o drzewo ciężko oddychając. Łapczywie łapała powietrze. Kręciło jej się w głowie. Miała w tej chwili jeden cel - dotrzeć do motoru. Potem... Potem zobaczy co będzie.

//Forks / ulica

Leah

-A zamierasz wrócić na pieszo? Wsiadaj... -mruknęła Leah otwierając jej drzwi do samochodu od strony pasażera.