Sala chorych

Edward

- Nie. Proszę zrozum, to naprawdę jest krzywda - westchnął i delikatnie wsadził rękę pod bluzkę jej piżamy i wodził delikatnie po jej brzuchu.

Emma

- Nie chce naciskać... ale przemyśl to, ja na prawdę tego chce... proszę. - zamknęła oczy. Jego chłodka skóra dłoni była tak kojaca, a dodatkowo jeszcze jego zapach. Nadal go przytulała ale zwolniła ruchy dłoni, którą głaskała go po plecach. Było jej bardzo przyjemnie.

Edward

- Porozmawiamy o tym później - wymruczał i ułożył wygodnie głowę gdzieś w okolicach jej piersi [ BEZ PODTEKSTÓW ! xD ]. Delikatnie kreślił wzorki na jej brzuchu.

Emma

- Dobrze... - w takich chwilach zgodziłaby się na wszystko byleby tylko nie przestawał jej dotykać. Gdy położył głowę niżej zaczęła delikatnie głaskać go po włosach. Delikatnie przeczesywała mu je palcami a potem głaskała go delikatnie za uchem.

Edward

Przymknął oczy i pocałował ją w brzuch delikatnie. Przesunął ręce na jej żebra delikatnie wodząc po nimi dłońmi.
- Kocham Cię - wymruczał.

Emma

- Ja Ciebie też... bardzo... - wzięła głęboki wdech, nadal głaskała go po plecach ale teraz bardziej ona poddawała się jego dotykowi. Jego chłodny oddech i chłodna skora działały na nią "ogłupiająco".

Edward

Nie przesuwał rąk w górę ponieważ nie wiedział czy może. Przesuwał je na brzuch , żebra i tak ciągle.
- Ja Ciebie bardziej. - dodał.

Emma

W obecnym stanie pozwoliłaby mu na wszystko. Zamknęła oczy i dalej głaszcząc go westchnęła cicho.
- Ja Ciebie kocham bardziej... panie Cullen.

Edward

- Nie kłóć się ze mną - szepnął delikatnie wodząc dłonią coraz wyżej.

Emma

- Ale to prawda... - szepnęła - Nie mogę nawet myśli zebrać przy Tobie... jesteś po prostu idealny... - delikatnie zaczęła całować jego szyję, po chwili jednak przestała myśląc, że to może mu przeszkadzać przez zapach krwi.

Gość

Dowiedział się, że Emma jest w szpitalu i na prawdę się zmartwił. Nie wiedział nawet czemu. Wszedł do sali i oparł się o futrynę drzwi. Nie chciał im przeszkadzać, no ale cóż... Odchrząknął lekko, aby go zauważyli.

Edward

Wyczuł Marcusa i oderwał się od niej jak oparzony.
- Wiesz, chyba pójdę. Nie chcę przeszkadzać - powiedział ze smutkiem.

Emma

- Edward? - nie dokońca zrozumiała o co mu chodzi, wtedy zobaczyła Marcusa i stęknęła głośno. Opadła na łóżko i zakryła głowę kołdrą. - Proszę... zostań. - zdjęła kołdrę z głowy i złapała Edwarda za dłoń. - Cześć Marcus - uśmiechnęła się do niego.

Gość

- Cześć - powiedział starając się ukryć rozbawienie na widok zachowania Edwarda. Usiadł na krześle obok łóżka i spojrzał uważnie na Emmę - Mam nadzieję że to nic poważnego...

Edward

- Zostanę - powiedział.
- Zaatakował ją jeden z wampirów - oznajmił.

Emma

- Ale nic mi nie jest - uśmiechnęła się do Marcusa. - Jestem w jednym kawałki. Troche tylko krwi mi ubyło, ale tragicznie nie było.

Gość

Zmarszczył brwi i zacisnął dłoń w pięść.
- Jak to zaatakował? Ale nie ugryzł jej prawda? - spytał zaniepokojony.
Nie chciałby żeby Emmę spotkał ten sam los co ich. To zdecydowanie nie było najprzyjemniejsze przeżycie.

Edward

- Ugryzł ale pozbyłem się jadu - powiedział zły.
- Teraz tylko on ma zamiar nas nękać - warknął

Emma

- Ech... - westchnęła. Nie miała ochoty się tym przejmować na zaś. Przy boku Edwarda czuła się bezpiecznie. Usiadła na łóżku i okryła się dokładnie kołdrą. Nadal trzymała Edwarda za rękę delikatnie głaszcząc ją.

Gość

- Dobrze że nic się nie stało - powiedział patrząc na dziewczynę z lekkim uśmiechem, na widok którego większość dziewczyn rozpływała się z zachwytu.

Edward

Ignorował Marcusa i puścił rękę Emmy. Podszedł do okna patrząc w nie i nie wiadmomo gdzie.

Emma

- Edward? - spojrzała za nim, źle się czuła kiedy odchodził choćby na taki kawałek. Chciała nadal go dotykać, czuć jego zapach. - Nic się nie dzieje... wszystko jest dobrze. Jakoś sobie poradzimy...

Edward

- Tak? - spytał wciąż patrząc w okno i myśląc nad tym wszystkim.

Gość

Spjojrzał na nich i wstał.
- Chyba lepiej już pójdę - powiedział marszcząc lekko brwi.

Emma

- Marcus... nie... Edward... uch... gorzej niż z dziećmi. - Przewróciła oczami. - Edward, możesz mnie przytulić? - spojrzała na niego.

Gość

- Odwiedzę cię później Emm - powiedział z uśmiechem. Przez chwilę chciał ją na pożegnanie cmoknąć w policzek, ale stwierdził, że lepiej tego nie zrobi. I wyszedł.

Edward

Wzruszył ramionami i zrobił to o co prosiła.

Emma

Przytuliła się mocno do Edwarda.
- Powiedz mi o czym myślał Marcus? Strasznie się denerwujesz jak on jest w pobliżu... on też stwarza dla mnie zagrożenie?

Edward

Pocałował ją w policzek i położył na łóżku.
- On stwarza mi konkręcję - powiedział niezbyt zadowlony

Emma

- W czym konkurencję? - być może wyszła na idiotkę ale zupełnie nie zrozumiała co Edward do niej mówił. Być może to przez to, iż dla niej było to absurdem.

Edward

Wywrócił oczami.
- Jak myślisz? - spytał i ułożył się tak jak wcześniej i robiąc to co wcześniej Very Happy

.

Emma

- Jesteś zazdrosny? - odchyliła lekko głowę i zaczęła go głaskać po plecach, potem delikatnie zaczęła wodzić palcami po jego szyi.

Edward

Pokiwał głową.
- Jasne, że jestem - uśmiechnął się delikatnie pod wpływem jej dotyku. Delikatnie pocałował jej brzuch i jeżdżąc ręką coraz wyżej. Smile

Emma

- Akurat nie masz o co... ja mogę być zazdrosna bo masz pełno fanek dookoła i każda chętnie zajmie moje miejsce. - westchnęła smutno i nadal go delikatnie głaszcze, przesunęła dłoń i delikatnie zaczęła gładzić go za uchem - A Ty? Przecież jesteś najprzystojniejszym mężczyzną pod słońcem, jestem w Tobie zakochana... jesteś moim ideałem. Nie masz powodow być zazdrosnym. W moich oczach nikt Ci nie dorównuje.

Edward

- Tobie nikt nie dorównuje - powiedział z ustami przy jej brzuchu.
- Kocham Cię i nic ani nikt tego nie zmieni - powiedział cicho.

Emma

- Ja Ciebie też - zamknęła oczy na chwile dalej go głaszcząc - Nie musisz być zazdrosny... jestem tylko Twoja.

Edward

- Ale ja zawszę będę - powiedział uparcie. Nagle przez myśl przemknęło mu, że może ją skrzywidzić dlatego odsunął się gwałtownie

Emma

- Co się stało? Czemu się odsunąłeś? - podniosła się i wróciła go głaskania go po plecach. - Jesteś wspaniały, wiesz? Kocham Cię bardzo.

Edward

- Mogę Cię skrzywdzić, całkiem przypadkowo - powiedział smutno.

Emma

- E tam. - Objęła go i pociągnęła na siebie, potem znów zaczęła go głaskać delikatnie po plecach i szyi. - Kocham Cię. - delikatnie pocałowała go w policzek. - Przemyśl zmianę mnie w wampira, dobrze?